کانال تلگرام مهاجرسرا
https://t.me/mohajersara







##### هشدار #####
به تاریخ ارسال مطالب دقت فرمایید.
شرایط و وضعیت پروسه ویزا دائم در حال تغییر است و ممکن است مطالب قدیمی شامل تغییراتی باشد.
سفرنامه امريكا
در ادامه صحبت‌های ادمین مایلم بگم که دوستان فقط «تجربه» شخصی خودشون رو بگن و «تحلیل» شخصی ارائه نکنن. تحلیل رو نگه داریم برای خودمون بهتره
تشکر کنندگان: rs232 ، ShoMpeT ، Monica
من هم دوست دارم که همه برای نوشتن تجربیاتشون راحت باشند. اگر در سه یا چهار ماه اول ورودم به امریکا نظر من را در مورد امریکا میپرسیدید, من هم تقریبا حرفهای هودا را میزدم.
ولی فقط یک نکته کوچک وجود دارد و آن این است که نباید انتظار داشته باشیم که کیفیت خوب را با قیمت ارزان بدست بیاوریم. اگر میخواهیم اینترنت پرسرعت , ماشین با کیفیت, خانه خوب و امکانات رفاهی داشته باشیم باید پول بیشتری برای آن بپردازیم و برای کسب درآمد باید تلاش بیشتری کنیم. آیا شما میتوانید یک تلویزیون ال سی دی سونی را به قیمت معادل یک مدل چینی آن تهیه کنید؟
به عنوان مثال در تهران آیا میتوانیم بگوییم که الهیه و یا نیاوران خیلی جای بدی است چونکه قیمت خانه ها بالا است و فروشگاهها همه چیز را گران میفروشند و همه باید ماشین داشته باشند چون توی کوچه پس کوچه های آنجا اتوبوس وجود ندارد؟
با آرزوی موفقیت برای شما
به نظر من توی دو سه ماه اول برای نظر دادن کمی سخته .
ما که پی دو سه سال سختی رو برای اول کار و پایه ریزی یه زندگی جدید به تنمون مالیدیم .مشخصه که مهاجرت سخته ما هرکدوم اینجا سالها زحمت کشیدیم و خونه و زندگی درست کردیم درس خوندیم با زحمت خودمون رو به یه جایی رسوندیم .اینجا دور و برمون پر از دوست و آشنا و فامیل است که دوستشون داریم و دوریشون هم سخته اما یه امای بزرگ وجود داره برای اینکه بتونیم سطح زندگیمونو بالاتر ببریم و پیشرفت کنیم باید این سختی رو بپذیریم و برای رسیدن به اون تلاش کنیم مطمئنا"راه سختی در پیش داریم تا بتونیم خودمون رو به اونجایی که میخواهیم برسونیم ولی این راه سخت چند ساله شیرینی رسیدن به یه زندگی بهتر رو بهمراه داره که فکر نمیکنم کسی اونو تایید نکنه برای همین هم هست که با سختیهای زیادی که برای همه مهاجرین وجود داره دیگه هیچکدوم جز تعداد اندکی دیگه هیچوقت راضی نمیشوند که به موقعیت اول خودشون (کشورشون) برگردند . حتی وقتی هم برای سفر به اینجا میان برای رفتن و برگشتن دوباره تو 20 -30 روزی که اینجا هستند دارن بال بال میزنند که زودتر برگردند.
تشکر کنندگان: rs232 ، merdax ، sh-b ، سارا کوچولو ، Monica ، shabnam286 ، Hashem ، javan134 ، Cruz ، parviz ، aNTea ، سمانه777
سعی‌ کنیم برای درد هم دیگه مرحم باشیم. اگر هدا جان از اینجا ناراحت است حتماا علتی داره. من الان یک سال اینجا هستم و فکر میکنم اینجا واقعا اینقدر خوب نیست که آدم بخاطر موندن تنا به هر کاری بده. من هم خیلی‌ از افراد را دیدم که برگشتن.من خانواد شوهرم کالیفرنیا هستن. یک ۳ هفته آائ آنجا بودم. من هم چند مورد دیدم که داشتن بررمیگشتن ایران. البته لاتاری نبودن. بقول خواهر شوهرم میگفت اینجا فقط کارهای خیلی‌ پائین برای تازه وارد‌ها مونده . اینقدر وضع کار خراب که برای خودشون هم کار کم است. پسر دایی شوهر من هم ۶ ماه پیش با گرین کارت (از طریق پدرر) آمدن اینجا فقط برای دیدن وظعیت الان میخواهن برگردن. میگن ایران برای ما که کار خوبئ داشتیم بهتره. در این ۶ ماه بهترین کاری که تونستن پیدا کنن با اینکه تحصلات بالایی دارن کار درّ استور بود مثل استاکر که این هم شوهر من با پارتی براشون پیدا کرد. من اینجا با اینکه خیلی‌ راحتم ولی همیشه فکر میکنم من باید ۵ یاا ۶ سال اینجا درس بخونم و سخت کارکنم تا به موقعیت ایرانم برسم، این واقعیت هائی است که همه باید قبول کنیم. و هیچ اکس نمیتونه بدون تلاش و سختی اینجا به جایی برسه اینجا سرزمین آرزو هاست ولی با تلاش زیاد و کار زیاد. شوهر من با اینکه اینجا بزرگ شده و مستر بیزنس داره همش در حال گذراندن دورهای کاریست از طرف کارش و بقول خودش همش باید آپدیت باشه. با هم مهربونتر باشیم ا اگر کسی چیزی میگه اینطور برخورد نکنیم. مرحم باشم بار زخمش نه‌ نمک
تشکر کنندگان: sh-b ، WIKIMAN ، Borqa3 ، rs232 ، hoda ، mohsen324 ، zaniar ، hbita ، mehspeed ، Monica ، shabnam286 ، hamed_gh ، Hashem ، javan134 ، Cruz ، aNTea ، سمانه777 ، bozorg
من دیگه حرف نمی زنم . ببخشید شاید نباید نظراتم و تجربیاتم را اینجا می گفتم . دیگه تکرار نمی شه . از پیام، ادمین، sh-b و .... همه کسایی که نظرشون با من متفاون هست معذرت می خوام.
راستی الهام جون زندگی در اینجا برای بعضی ها واقعا بهای سنگینی داره ؟؟؟؟ کاش می تونستی تو هم بیشتر توضیح بدی که فکر نکنی همون جهان سوم برای من و امسال من کافیه چون واقعا اونجا جای خیلی از آدمهایی که میان اینجا دیگه نیست ولی من افتخار می کنم که هنوز جام اونجا هست.........
شماره کیس:2009AS269xx
تاریخ دریافت نامه قبولی:May 2008
تاریخ کارنت شدن:Apil 2009
تاریخ دریافت نامه دوم:May 2009
تاریخ مصاحبه:June 2009
تاريخ دريافت ويزا:روز مصاحبه
ورود به امریکا:7 Sep
دریافت گرین کارت:21 Sep
دریافت سوشال سکیوریتی:25 Sep
تشکر کنندگان: rs232 ، mohsen324 ، zaniar ، kasra ، javan134 ، Cruz ، aNTea
هدا جان من مخالفت نکردم و نظرم را در مورد جملات شما گفتم و اگر دقت کنید در چند مورد هم عرض کردم حق با شماست. ای بابا
تشکر کنندگان: ShoMpeT ، hoda ، kasra ، aNTea
هدا جان, این حق شما است که نظر و تجربیات خودتون را بنویسید و اصلا نیازی به معذرت خواهی نیست.
ولی از صحبتهای شما فکر میکنم که سر شما هم دقیقا همان بلاهایی آمد که در بدو ورود سر من آمد. وقتی من وارد امریکا شدم ایرانیهای (دلسوز و مهربان!!!) تا من را میدیدند میگفتند: خیلی خوش آمدی آرش جان, برای عملگی خودت را آماده کرده ای؟ بیخود دنبال کار تخصصی نگرد, برو برای استارباکس اپلای کن! . بعد شروع میکردند به تعریف داستانها و ماجراهای مختلف و تا میتوانستند موج منفی میفرستادند. که آره مثلا فلانی دو پاش رو توی کار از دست داد یک دلار هم بهش پول ندادند و یا اینکه اینجا اگر از گرسنگی بمیری هیچکس نمیاید بگوید خرت به چند من است و غیره...
هدا جان, من مطمئنم این حرفهایی که زدی حرفهای خودت نیست و یا بهتر است بگویم حاصل شناخت خودت از امریکا نیست. چون برای من این حرفها خیلی خیلی آشنا است. مثلا به هر ایرانی که میرسیدم میگفت که من دارم بیخودی برای 20 تا کانال فلان قدر پول میدم و اصلا هم هیچ برنامه ای نداره. و بعد هم میفهمیدم که نه تنها پلن بیسیک را خریده اند بلکه تمام آپشن های آن را هم خریده اند. در صورتی که اگر کسی برنامه های تلویزیون را دوست نداشته باشد مجبور نیست برای آن پول دهد. برای ایرانیان مقیم امریکا فقط چیزی خیلی خیلی خوب است که مفت باشد. اگر مفت باشد دیگر نمیگویند مزخرف است!
خلاصه اینکه سعی کنید از ایرانیهای مقیم امریکا فاصله بگیرید و نظرات آنها را قبول نکنید و نگذارید که روحیه شما را داغون کنند. شما در نهایت میتوانید تصمیم به برگشتن بگیرید و برای اینکار هم نیازی نیست که از امریکا متنفر باشید.
من در ماههای اول ورودم, مشکل بی پولی داشتم, مشکل خانوادگی داشتم, استرس پیدا کردن کار را داشتم و هر ایرانی هم که به من میرسد آنقدر چرت و پرت تحویل من میداد که من داشتم متقاعد میشدم دولت امریکا جنایتکارترین دولتها و مملکت امریکا فاسدترین و مزخرفترین مکان برای زندگی است. تنها سوالی که برای من بدون جواب مانده بود این بود که پس چرا همه آنها به ایران بر نمیگردند؟
بهرحال من امیدوارم که شما در امریکا و یا در ایران زندگی خوب و راحتی داشته باشید.
با آرزوی موفقیت برای شما
این انجمن برای همه درست شده و همه حق دارند که نظرشون و بیان کنند چه موافق و چه مخالف.....
هر کسی از دید و شرایط خودش به دنیا نگاه میکنه و همونطوری که قبلا هم گفتم زندگی در اینجا مثل خوشبختی میمونه و هیچ فرمول خاصی نداره......قرار نیست هر کی بر خلاف نظر و عقیده ی ما صحبت میکنه و چیزهائی میگه که ما خوشمون نمیاد بهش بتوپیم و از اظهار نظر پشیمونش کنیم.......
هدی جون به نظر من اصلا ناراحت نشو و این بحث و دنبال کن خیلی ها هستند که به این نوشته ها احتیاج دارند ..........
اگه برات اشکالی نداره تا حد امکان یه کمی در مورد شرایطت تو ایران توضیح بده و اینکه با این مهاجرت چه چیز هائی رو از دست دادی و برای چه چیزهائی الان ناراحتی؟ خیلی های دیگه هم هستند که شرایط تو رو دارند و این کار باعث میشه اونها با دید باز تری به این دنیای نا شناخته ی کمی بی رحم پا بذارند......
من هم تا چند سال پیش مثل هدی فکر میکردم ولی با بزرگ تر شدن دخترم نظرم کاملا تغییر کرد.......مهاجرت سخته....خیلی سخت....ولی باید دید ما هر کدوممون چه معیار هائی داریم و واقعا ارزشش و داره که برای معیارهامون این همه سختی رو تحمل کنیم یا نه؟برای من نوعی ارزشش وداره.....

یکی براش مهمه که پول در بیاره و در کنار کسانی باشه که دوستشون داره .....دیگری براش مهمه که بتونه نفس بکشه حالا با پول کمتر......
هدی جون ازت میخوام که بدون هیچ ناراحتی نظرات و بگی و کسانی هم که تو دلشون خالی میشه و از نظر اعتماد به نفسی دچار مشکل میشن لطفا خودشون و کنترل کنند و سعی کنند واقعیت ها رو بهتر بپذیرند...چون این چیز هائی که هدی میگه واقعیته نه وهم و خیال.....
من فکر میکنم اگه هدی به صورت مخالف و من یا دیگر دوستان به صورت موافق در محیطی دوستانه نظرامون و بدیم میتونه کمک بزرگی باشه برای معرفی آمریکا به کسانی که هنوز واردش نشدند.....و خواهشا از دادن راهکارهائی نظیر خب چرا برنمیگردی و مایه اش یه بلیطه و برو به همون جائی که خیلی دوستش داری خود داری فرمائید.....Smile))
جهت تبلیغات در سایت با رایانامه ads@mohajersara.com تماس بگیرید.
تشکر کنندگان: WIKIMAN ، hvm ، hoda ، rs232 ، hbita ، Monica ، shabnam286 ، Hashem ، سارا کوچولو ، javan134 ، Cruz ، aNTea
هدی جان ، شما از قدیم در این سایت بودید و جز همین خانواده هستید ... نرنجید اگر سخنی بر خلاف نظر شما و یا حتی بر علیه شما زده شد ... اعتراض کنید و از حرف خود دفاع کنید ولی باز هم می گم نرنجید .
همیشه این بحث بوده و جواب درستی برای آن نبوده ... چون کاملا سلیقه ای است ، به نظرم پست ها به صورت دیدگاه فردی باشه و دیدگاه تحلیلی نسبت به پستهای دیگر دوستان نداشته باشه !
من همینجا از طرف خودم عذر می خوام اگر حرفی بر علیه شما و یا هر عضو دیگه ای توی این سایت هست ، زده باشم .
چه خوب هست هرکس فکر می کند ، توهینی ، بی احترامی و ... که حتما سوتفاهمی بیش نبوده صورت گرفته عذر خواهی کند
امیدوارم همه باهم دوست باشیم و قضیه با ماچ و بوسه و بغل و صلوات و اینا حل بشه !:دی

*پی نوشت : احیانا دوستان فکر نکنند من بابا بزرگ سایتم و میام درس اخلاقی می دم، من با 19 سال سن شاگرد همه هستم ، من کلا جز یک مورد با کسی در طول عمرم قهر و اینها نکردم اونهم مال دوران بچگیم (آره ، الانم بچم!:دی)بود و کلا کدورت رو دوست ندارم ، به همین دلیلم دوست دارم دوستی های بچه های سایت پایدار بمونه و با کدورت نباشه :)
بهتره همدیگر رو درک کنیم تا اینکه همدیگرو نفی کنیم !
از پاسخ به پیام خصوصی معذورم. Shy
شماره کیس:‌ 2011AS18XXX
دریافت نامه قبولی: May/2010/19
ارسال فرم : June 6
نامه دوم : 4 April 2011
مصاحبه: آنکارا- 25 April 2011
کلیرنس :‌ June 2011 9
دریافت ویزا :‌ 15 June 2011
تاریخ پرواز : 8 July 2011
تشکر کنندگان: laili ، hoda ، rs232 ، hbita ، Monica ، Hashem ، سارا کوچولو ، aNTea ، mahdi/sh
منم از همه دوستان عذر خواهی می کنم . باشه بازم می نویسم . مگه می شه آدم خانواده اش رو رها کنه !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1

موفق باشید
شماره کیس:2009AS269xx
تاریخ دریافت نامه قبولی:May 2008
تاریخ کارنت شدن:Apil 2009
تاریخ دریافت نامه دوم:May 2009
تاریخ مصاحبه:June 2009
تاريخ دريافت ويزا:روز مصاحبه
ورود به امریکا:7 Sep
دریافت گرین کارت:21 Sep
دریافت سوشال سکیوریتی:25 Sep
تشکر کنندگان: laili ، reza22 ، seravin ، sh-b ، rs232 ، hbita ، hvm ، mehspeed ، Monica ، shabnam286 ، Hashem ، N.D ، javan134 ، kasra ، aNTea
من مدت 10 سال است که امریکا زندگی میکنم و از روز اول نه مشکل پولی داشتم و نه کاری ولی مهمترین قسمت مشکل من دوری از خانواده و محبتهای اطرافیان بود من هم روز اول مثل هدا خانم فکر میکردم و دلم میخواست که زودتر برگردم ولی دست زمانه اینطور خواست که اینجا بمونم اینجا آدمهای زیادی رو دیدم که اومدن و رفتن و جالبترین 2 خواهر 2 قولو بودند که 1 عاشق امریکا بود و دومی بعد 5 سال که پاسش رو گرفت به قول خودش فرار کرد و رفت.......پس میبینیم 2 نفر با یک تربیت و محیط اموزشی یکسان چقدر متفاوت فکر میکردند....
این بستگی به خود شما داره که به بهای چه چیزی میخواهید از تمام امکانات قبلی خودتون چشم بپوشید
البته من بعد از 5 سال رفتم ایران ولی بعد از برگشتن نظرم کامل عوض شد چون دیدم اونها هم به نحو دیگه درگیر زندگیشون هستن
البته دوستان فراموش نکنید اینجا روزهای خوب زیاد دارید ولی امان از روزهای دلتنگی که وقتی به سراغتون میاید به سادگی نمیره

موفق و پیروز باشید
تشکر کنندگان: ShoMpeT ، indmehdi ، laili ، mohsen324 ، sh-b ، WIKIMAN ، hoda ، rs232 ، hvm ، Monica ، سارا کوچولو ، shabnam286 ، Hashem ، kasra ، Cruz ، aNTea
خوب ما اگر دموکراسی و حق اظهار نظر را غربی و بد می دونیم حداقل می تونیم پیرو تسامح و تساهلی که کوروش برای ما بجا گذاشته باشیم. پس بنظر من اجازه بدیم عزیزانی مانند هدا جان عقیده شخصی خودش را که در حوزه خصوصی خود داره بیان کنه. و همچنین نباید تحت لوای علاقه وافر و خواب های رنگین درباره آمریکا یا هر جای دیگه به شخصیت یک نفر حمله کرد و وی را ساده باور یا معاند با خودمان بشناسیم.

هر مکانی در این کره خاکی یک سویه های پنهانی داره که افرادی که در آنجا زندگی می کنند می توانند آنها را برای ما روشن کنند. اما ممکن که در این میان یک چیزهای وجود داشته باشه که محصول بدفهمی آن عزیزان باشه اما ما باید با روحیه ایرانی که درخور تعمق است مجال بازگوی را به آنها بدهیم.

فقط یادمان باشه که "شكر نعمت، نعمتت افزون كند كفر، نعمت از كفت بيرون كند".
[font=Times New Roman]بهبود زبان انگلیسی و سایر علوم
وب سایت "برنج مجانی" تحت نظارت سازمان جهانی غذا.
با هر جواب درست، ۱۰ دانه برنج به نیازمندان جهان کمک کنیم.
http://freerice.com[/font]
تشکر کنندگان: sh-b ، hoda ، rs232 ، Hashem ، aNTea
دوستان عزیز و ایرانی‌،
ببخشید که در حال حاضر فونت فارسی‌ ندارم و مجبورم اینچنین بنویسم،حدف اصلی‌ از ایجاد این تاپیک خاص بین دیدگاه و تجربهٔ شخصی‌ دوستان از زندگی‌ در آمریکاست بنابر این هر کس حق دارد از زندگی‌ در آمریکا‌ راضی‌ یا ناراضی باشد.بنابرین از ذکر نظرات دیگران ناراحت نشوید.بسیار ناراحت کننده است که کلمه برخی‌ دوستان سبب شده که سایر دوستانه عزیز قدیمی‌ این سایت دیگر تمایل به اظهار نظر نداشته باشند.من خودم شخصاً این مورد به ذهنم می‌رسد
۱- ریشه اصلی‌ ما ایران است پس به ایرانی‌ بودن خود افتخار کنیم و همه سعی‌ و دعا کنیم هر چه زودتر کشوری آزاد و آباد داشته باشیم
۲- به دلیل ماضیا در کشور آمریکا‌ خیلی از مردم دنیا آرزوی مهاجرت به این کشور را دارند و حدود ۷۵ درصد مهاجرتهای دنیا در نهایت به اینجا ختم می‌شه پس قدر این محبّت را بدانیم و تمام سعی‌ خود را بدونیم بخصوص اینجا پیشرفت برای اینده بچه ها بسیار امیدوار کننده است
۳-اینجا مثل همه جای دنیا و مثل همهٔ آدما خوب و بد را با هم داره پس خیلی هم به این کشور دل خوش نکنید و از خود بیخود نشید
۴- در نهایت خدا را همیشه یاد کنید و از او کمک بخواهید چون خدا خواست که ما در این شرایط قرار بگیریم.اگر صلاح ما آمریکا‌ است خودش کمک کنه و اگر صلاح ما ایران باز هم خودش رهگشأیی کنه.ولی‌ ما باید تمام سعی‌ و تلاشمونو بکنیم که راه را درست تشخیص بدیم
۵-همهٔ این تصمیم گیریها از تجربیات دوستان استخراج می‌شه پس لطف کنید به هم در ذکر تجربیات کمک کنیم و تحمل حرف مخالف را داشته باشیم و همه چیز را مطلق نبینیم
ارادتمند همه
تارا
تشکر کنندگان: admin ، seravin ، Ali Sepehr ، WIKIMAN ، usa.lover ، hvm ، ShoMpeT ، poorya.poorhosini ، Monica ، shabnam286 ، Hashem ، aNTea ، majidarooni
وااااي من همش 2 ساعت نيومدم تو سايت اينجا طوفان اوده تو اين 2 ساعت
كاربراي عزيز بي خيال بخدا دنيا 2 روزه من كه اول اخرش هركي از اونجا جه بدي بكه جه خوبي ميرم و بد تصميم ميگيرم كه بايد بمونم و يا بايد برگردم به نظر من هركسي براي مهاجرت معيارهاي خاص خودش رو داره و روحيات همه افرادم متفاوت براي همينم 2010ايهاي عزيز ما خواستيم و مي خوايم پس
هر كه طاووس خواهد جر هندوستان كشد
يگانه تسكين دهنده آرزوهاي طلايي دو چيز است: صبر و اميد


شماره کیس: 2010AS00009XXX
کنسولگری:آنکارا
تاریخ مصاحبه:jan 2010
تاریخ دریافت ویزا:فردای روز مصاحبه به علت نقص مدرکSmile
تشکر کنندگان: usa.lover ، hvm ، hoda ، Monica ، aNTea ، پسرک مهاجر
دوستان عزیز, لطفا بحث را شخصی نکنید و فقط به نقد عقاید بپردازید نه به خود اشخاص. اینجا یک محیط مجازی است برای تبادل افکار و آشنایی با دیدگاههای مختلف بوجود آمده است و شخصیت واقعی افراد بسیار متفاوت از آن چیزی است که ما فکر میکنیم. یکی از بچه ها به شوخی میگفت که ممکن است اصلا آرش یک فرد بیکاری است که در یک زیرزمینی در جنت آباد تهران زندگی میکند و همه را فریب میدهد تا بروند امریکا!
هدی خانم هم در لحظه ای که نظراتشان را در مورد امریکا میگفتند دچار Frustration یا نا امیدی شده بودند و این حالات زودگذر است و همانطور که گفتم من هم این مراحل را پشت سر گذاشته ام و دوستان دیگری هم که در امریکا هستند, اشاره کردند که در اوایل ورودشان چنین احساساتی را داشته اند. بهرحال برای شما که میخواهید تصمیم گیری کنید این گونه نظرات چندان معتبر نیست. مثل اینکه یک فردی محکم بزند در گوش شما و بعدش من از شما بپرسم که نظرتان در مورد آن فرد چیست! آیا آن نظر منصفانه خواهد بود؟
دیگر دوستانی که تازه وارد امریکا شده اند و تلاش میکنند که هرچه زودتر مشکلات را پشت سر بگذارند هم شرایط مشابهی دارند. چون آنها فقط نیاز به انرژی مثبت دارند و در مقابل هرگونه موج منفی از خودشان عکس العمل شدید نشان میدهند. مثل اینکه یک نفر دارد یک وزنه سنگین را بلند میکند و شما هی به او بگویید تو نمیتوانی آن را بلند کنی و محال است تو بتوانی چنین کاری بکنی. آلبته آنها هم به نقطه نا امیدی خواهند رسید و آن را هم پشت سر خواهند گذاشت.
در واقع به نظر من تفاوت نظر من و نینا و هدی و الهام و مهسپید که ده سال است در امریکا است, فقط در زمان و در مرحله ای از مهاجرت است که ما در آن قرار داریم و همه ما تمامی این احساسها را تجربه خواهیم کرد.
با آرزوی موفقیت برای شما
تشکر کنندگان: Ali Sepehr ، ChairMan ، usa.lover ، laili ، hvm ، sh-b ، mehspeed ، hoda ، ShoMpeT ، admin ، shabnam286 ، سارا کوچولو ، Monica ، N.D ، Cruz ، shadi ، aNTea ، vahidbaq




کاربران در حال بازدید این موضوع: 1 مهمان