سفرنامه و تجربه مصاحبه در آنکارا

[User]

ادامه سفرنامه...
پرواز ما از وان به آنکارا 1:30 دقیقه طول کشید. کیفیت پروازهای داخلی ترکیه هم بسیار مناسبه. ایرباس 320 ترکیش 30 دقیقه تاخیر داشت. پذایرایی بسیار مختصری هم داشتند. 8 کیلو داخل کابین و 12 کیلو چمدان قسمت بار می تونید با خودتون ببرید.(کوله من 12 کیلو بود اما بردم داخل، اما یک چمدان 8.800 رو اجازه ندادند ببریم داخل! ) نکته جالبی که باعث تعجب ما شد این بود که چمدان قسمت بار زودتر از اینکه ما وارد سالن بشیم اومده بود روی نوار نقاله بار! از این بابت اصلا منتظر نشدیم!
بیرون از فرودگاه اتوبوس های هاواش HAVAS منتظر هستند. (کوله یا چمدان رو خودشون کمک می کردند بگذارند داخل) کرایه اتوبوس هر نفر 10 لیر (معادل 7000 تومان) که یک مسیر 20 دقیقه ای رو طی کرد و ما رو تا نزدیکی یک ترمینال تاکسی رسوند. اینجا به ایتگاه متروی Ataturk kultru merkezi نزدیک است که با خط متروی قرمزرنگ METRO میشه به کیزیلای هم رفت.اما ما با تاکسی رفتیم هتل که کمتر از 10 دقیقه بود. کرایه تاکسی هم 15 لیر شد. (چون ما دیروقت رسیدیم با تاکسی اومدیم. دوستان می تونند با مترو بروند.)
من از تهران با یکی از ایرانی هایی که اینجا خونه داره هماهنگ کرده بودم که یکی از اتاق هاش رو برای یک هفته بگیرم. اما روز آخر نظرم عوض شد و هتل اوزیلهان رو رزرو کردم. شبی 54 دلار برای دابل (البته به ما تریپل داد!) اوزیلهان هتل شیک و بسیار تمیزی نیست. اما در مقایسه با هتل های دیگر و قیمتش مناسب است. (هتل متروپول Metropol هم هتل خوبی بود که تا 70 دلار برای دابل قیمتش رو آورد پایین. هتل آرگنتوم هم هتل بسیار شیک و تمیزیست البته کمی گران 120 دلار برای دابل. هتل ارگن Ergen اما مناسب نبود. دست کم احساسی که ما داشتیم احساس خوبی نبود. به نظر می رسید نسبت به اوزیلهان تمیزتر نیست. همینکه به ما گفت به خاطر شما که ایرانی هستید به جای 80 دلار در شب، 50 دلار در شب می گیریم، ما گریزان شدیم! تحقیر تا این حد!)
---------------------
هتل اوزیلهان: 00903124174400
هتل ارگن: 00903124175906
هتل متروپول: 00903124173069
هتل آرگنتوم Argentum در خیابان آرژانتین:00903124262656
------------------
دکتر اونگان:
ساعت 9 صبح وقت قبلی داشتیم. اما ساعت 9:30 رسیدیم. از هتل اوزیلهان تا مطب دکتر پیاده راه زیادی نیست. مطب دکتر اونگان در لابراتوار دوزن DUZEN LAB. قرار دارد. اگر خواستید از کسی آدرس بپرسید باید این نام را بدانید.
ابتدا طبقه 4 رفتیم. پاسپورت و یک قطعه عکس از ما گرفت. برگه آزمایش و پاس رو به ما داد و ما رو فرستادند طبقه سوم. (در برگه آزمایش نام تست VDRL دیده شد. تست تشخیص سیفیلیس) در طبقه سوم 95 دلار پرداخت کردیم برای خون و عکس قفسه سینه. که کمتر از 15 دقیقه طول کشید. (در ضمن نیاز به هیچ لیدر و یا هر نوع عامل دیگر برای انجام اینکارها ندارید.) بلافاصله که عکس قفسه سینه تمام شد باید می رفتیم طبقه 4 تا وقت بگیریم برای معاینه و واکسن از دکتر اونگان. منشی اونگان به ما گفت ساعت 11 جواب آزمایش ها آماده میشه. تا 11 منتظر باشید. رفتیم طبقه سوم تا 11 منتظر شدیم. 11 اومدیم بالا و منتظر دکتر اونگان شدیم (در این فاصله منشی دکتر هم برای ما ویدیوی یک کنسرت رو گذاشت!). اول من رفتم داخل. بعد از سلام از من تحصیلاتم رو پرسید. بعد گفت که دارو استفاده می کنی؟ "خیر". جراحی داشتی؟ "بله، ختنه دو نقطه دی!" بعد گفتش که تو ایران بهش میگین ختنه؟ "بله". من هم گفتم این مخصوص ایرنیها نیست. همه مسلمونها این جراحی رو دارند!
بعد گفت که آبله مرغون داشتی؟ به انگلیسی میشه: Chicken Pox . من هم گفتم مادرم بهم گفته بچه که بودم داشتم. اما من چیزی یادم نمیاد. دکتر هم گفت نتیجه آزمایش شما نشون میده که آنتی بادی آبله مرغان نداری تو خونت؟ من هم جواب دادم: من یک میکروبیولوژیستم و میدونم بعد از ابتلا به آبله مرغان آنتی بادی ساخته میشه. اما اگر آزمایش شما این رو نشون نمیده، باید به یکی از این دو شک کرد! یا من مادر من اشتباه کرده، یا آزمایش! دکتر هم گفت پس من هم به مادر شما اطمینان می کنم. اما برگشتی ایران چون خودت اهمیت این رو میدونی، اطمینان حاصل کن!
این از جریان واکسن! اما خوب من نوبت دوم واکسن کزاز رو نزده بودم، وقت نکرده بودم برم پاستور. بنابراین اون رو دریافت کردم.
معاینه هم شامل اینها بود:
روی تخت صداهای قلب رو چک می کنه. ضربه به قفسه سینه و شکم. بعد پشت رو چک میکنه و نفس عمیق. و همینطور گلو رو. تامام!! کلا کمتر از 7 دقیقه پیش دکتر بودم. آخر سر هم گود لاک به من گفت و بای!
بلافاصله هم خانمم رفت داخل. مداحل معاینه برای خانم هم مثل من بوده! ازش تحصیلاتش رو پرسیده بود و یوخده فرانسوی بلغور کرده بوده! (وو پغله فغانسه! در این حد) در مورد واکسن آبله مرغان هم همینطور! حتا جای آبله مرغان رو نگاه نکرده بوده! مثل من! اما ایشون هم نوبت دوم کزاز رو دریافت کرده بودند! آخر سر هم دکتر تشکر کرده بوده که سه روز قبل از مصاحبه اومدیم برای معاینه، و گله کرده بوده از کسانی که روز قبل و بدون وقت میان برای معاینه!
فراموشم شده بود بنویسم» هزینه واکسن و معاینه برای دونفر ما 240 دلار شد. (آزمایش خون و عکس قفسه هم قبلا 95 دلار شد= هزینه کلی مدیکال335 دلار برای دو نفر با احتساب فقط واکسن کزاز برای هر دو)
بعدش هم گفت دوشنبه ساعت 3 بیاییم برای جواب.
کلا سه ساعت و نیم مدت زمانی بود که ما در لابراتوار دوزن بویدم برای همه آزمایش ها و معاینه و واکسن.
فعلا هم کمی شهر تمیز آنکارا رو می گردیم و کمی هم خرید تا فردا پس فردا!
یک شنبه/11:00 آنکارا-
ادامه دارد...

[barcelona]

با سلام

یوزر جان موفق باشی.
در روز مصاحبه از گرز رستم غافل نشو که جواب میده!!!!!!!!!!
در ضمن مطب دکتر را دیدی که چه اسون بود. روز مصاحبه از اینم اسون تره.
موفق باشی

[R.F]

user عزیز امیدوارم مصاحبتون به خوبی انجام بشه و با خبرهای خووووووووووووب بیاین.

دوستان عزیز لطفا انرژی مثبت فراموش نشه!

++++++++++++++++++++

موفق باشییییییییییییی

[User]

مرسی رزای عزیز و دیگر دوستان گرامی! من بدون دردسر مصاحبه رو گذروندم و خیلی هم خوشبین هستم که خیلی زود کلیرنسم بیاد. انرژی مثبتا جواب داد !
مرسی دوستان عزیز

[suntino]

مرسی رزای عزیز و دیگر دوستان گرامی! من بدون دردسر مصاحبه رو گذروندم و خیلی هم خوشبین هستم که خیلی زود کلیرنسم بیاد. انرژی مثبتا جواب داد !
مرسی دوستان عزیز

اللهم قببل كليرنسونا جمعيا الخاصه اهل الامهاجرسرا
آمين

و اما بعد
به منظور آشنايي بيشتر دوستاني كه مي خوان برا مصاحبه به سفارت تشريف ببرند. فايلي رو آماده كردم كه به طور شماتيك مسير حركتشون رو در سفارت نشون ميده . اميدوارم مقبول افتد.

[SNAGHIAN]

سلام.بچه ها تو شرح حال مصاحبه شده ها ي سالهاي قبل رو كه مي خوندم آفيسر بعد از انگشت نگاري و قبل از قسم خوردن ازمون مي خواد 1 فرم رو امضا كنيم . ميشه بگيد كدوم فرمه؟ البته از بچه هاي امسالي كسي از اين موضوع چيزي نگفته!!!

[kianoush]

سلام.بچه ها تو شرح حال مصاحبه شده ها ي سالهاي قبل رو كه مي خوندم آفيسر بعد از انگشت نگاري و قبل از قسم خوردن ازمون مي خواد 1 فرم رو امضا كنيم . ميشه بگيد كدوم فرمه؟ البته از بچه هاي امسالي كسي از اين موضوع چيزي نگفته!!!

همون فرمی رو که تکمیل و ارسال کردید(ds-230 part2)

[DLT]

دوستان سلام
ما چهار شنبه با پرواز ترکیش ساعت 4:50 از تهران به سمت انکارا پرواز کردیم.بعد از رسیدن به فرودگاه بلافاصله توسط راننده جزیره بهشت به هتل ریکسوس اومدیم.وسیله ها را توی هتل گذاشتیم وبلافاصله به دکتر رفتیم .کارهای من خانومم ظرف مدت 45 دقیقه به اتمام رسید.بعد از ظهر هم ساعت 5:30 توی مطب دکتر بودیم.اونگان ادم بدی به نظر نمیاد.ما دوتاییمون دوتا واکسن زدیم.95 دلار برای تست خون و ایکس ری+ 260دلار برای دوتا واکسن و دوتا ویزیت.بچمون هم ازش تست خون نگرفتن.اما امروزمیریم تا واکسن بزنه.ولی یک چیزی رو اعتراف کنم که دکتر فقط سوزن خالی میزنه.راست میگم بخدا.دقت کنین میفهمین.
هوای آنکارا سرده و بارونی.لطفا" وسیله برای خودتون بیارین.
ایشالا در روز دوشنبه بعد از مصاحبه بخش دیگه ای از این سفر نامه رو مینویسم.

[User]

قسمت اول
قسمت دوم
ادامه سفرنامه - قسمت 3:
مصاحبه
ما روز شنبه آزمایش ها و معاینه رو انجام دادیم (کل هزینه مدیکال برای دو نفر (واکسن کزاز برای هر دونفر) شد 335 دلار) و دوشنبه ساعت 16:30 رفتیم برای جواب ها. (قرار بود ساعت 2-3 بریم) وقتی رفتیم مطب دکتر خیلی شلوغ بود. منشی تا ما رو دید جواب ها رو به ما داد و گفتش که همه چیز خوب بوده. تاکید کرد که CD رو باز نمیکنید تا زمان ورود به آمریکا.
بعد از دریافت جوابهای مدیکال سر راهمون یک سر رفتیم تا سفارت. سفارت درتقاطع خیابان جی.اف.کندی-پاریس و بلوار آتاتورک قرار گرفته. در حالیکه لابراتوار دوزن (دکتر اونگان) بالاتر (یا دقیقتر بگم در جنوب این تقاطع و نزدیک به خیابان های Polonya و Kavaklidereh) قرار گرفته است.
دورتادور سفارت آمریکا با دیوار فلزی تیره رنگی پوشیده شده و تابلوهایی با سه زبان انگلیسی ترکی و فارسی اعلام می کنند: "اکیدا ممنوع است هرگونه عکسبرداری و فیلمبرداری”
سفارت دوتا درب دارد. از بلوار اتاتورک که وارد خیابان Nevzat tandogan می شوید ابتدا یک درب ماشین رو را می بینید که روش نوشته: MAIN GATE. بعد از این درب و بعد از یک پیچ 70-80 درجه به سمت چپ درب کنسولی را میبینید که یک کیوسک پلیس هم کنار آن قرار دارد.
مصاحبه ما ساعت 8:30 دقیقه بود. ما ساعت 8:00 از هتل پیاده رفتیم و 8:10 رسیدیم سفارت. صف بلندی پشت درب کنسولی تشکیل شده بود که مربوط به ویزاهای دانشجویی و توریستی (اکثرا ترک ها) بود. صف سمت راست کوتاه اما، و گرین بود! همه هم ایرانی. من و همسرم آخرین نفر بودیم. تقریبا 5 دقیقه توی صف بیرون ماندیم بعد نوبت ما شد وارد سفارت بشویم. با نشان دادن پاسپورت وارد شدیم. (اون دربی که معروف هست به تق تق کردن، رو دیدیم و هر دو درب برای ما تق تق کردند!) بعد از تق تق دوم وارد محوطه کوچک شدیم که صف اصلی و بلند مدت انجا بود. به ازای هر گرین کارتی 8-9 نفر توریستی وارد میشد.
نکته جالبی که اینجا بود این بود که تقریبا همه افراد توریستی زمانی که می خواستند وارد سفارت بشوند، درب خروج و ورود را اشتباه می گرفتند. در همه موارد ایرانی ها راهنماییشون می کردند که درب ورود اونیه که روش نوشته ورود! و باید بکشی درب رو به سمت بیرون!
یک توصیه هم بکنم: کلا توی صف، توی سالن از گفتگو با افراد دیگر پرهیز کنید. تا ذهن آرامی برای مصاحبه داشته باشید. و بخصوص از افرادی که امواج منفی از خود بروز می دهند دوری کنید. (کسانی که روی لب لبخند ندارند!)
بعد از این درب وارد که شدیم اون خانم هندی رو زیارت کردیم. ایشون به فارسی از شما مدارک رو می خواد. اگر قبلا مدارکی رو ارسال کرده اید و از شما مجددا خواست (مثل مدارک مالی و ترجمه ها) بهشون بگید که قبلا ارسال کرده اید. بعد از شما می پرسه مصاحبه به چه زبانی باشه. و شماره رو به شما میده.
دقیقا روبروی این خانم یک میز کوچک قرار داره که به احتمال زیاد سروکارتون به این میز همون روز مصاحبه میافته. مگر اینکه برگ آبی دریافت کنید. میز UPS
بعد از دریافت شماره وارد سالن می شوید. سالنی که گنجایش 87 نفر دارد. شماره شما سه بار روی تابلو اعلام می شود. بار اول برای اثرانگشت. یک خانم خیلی باحال و مهربان که قشنگ هم انگلیسی صحبت می کنه. فراموش نکنید وقتی شماره هاتون میافته و میرید برای اثر انگشت/پرداخت پول/ مصاحبه، بهشون لبخند بزنید و همون لحظه تاثیرش رو ببینید. بعد از اثر انگشت دوباره می نشینید تا شماره برای پرداخت پول بیافته. از قبل پول رو آماده داشته باشید. 819 دلار برای هر نفر. بعد دوباره می نشینید تا بار سوم که برای مصاحبه می روید.
مصاحبه رو حتما با سلام و احوالپرسی و خوش بش کردن شروع کنید. (به هر زبانی. فارسی یا انگلیسی) سوال هایی که در مصاحبه پرسیده می شه بسته به کیس فرق می کنه. هر قدر اطلاعاتی که قبلا در فرمها و در فرم آنکارا اعلام کرده اید، روشن تر و دقیق تر باشد، ابهامات کمتری باقی می مونه برای مصاحبه. اما به طور معمول این سوال ها رو می پرسند:
کجا کار می کنید؟ دولتی است یا خصوصی؟
دقیقا چه کاری انجام می دهید؟
سوال هایی که از ما پرسیدند همین دو بود. به اضافه اینکه در خوش و بش کردن اولیه هم ازمون پرسید فامیل در امریکا دارید یا نه.
(اگر بخوام جزیی تر بگم:
بعد از سلام و احوالپرسی /چون مصاحبه ما به زبان انگلیسی بود/ خانم آفیسر از ما خواست دست راستمان را بالا ببریم. سپس پرسید: آیا قسم می خورید که هرچه که در فرم ها اعلام کرده اید درست و بر مبنای واقعیت است. ما هم گفتیم بله. دوباره پرسید: آیا قسم می خورید هرچه که در طول مصاحبه اعلام می کنید درست و بر مبنای واقعیت است؟ "بله"
این از قسم خوردن ما. کسانی که به فارسی مصاحبه خواسته بودند قسم خوردن آنها به این شکل بود:آفیسر از آنها خواست دست راست را بالا ببرند و هرچه او می گوید آنها تکرار کنند. آفیسر می گفت: من قسم می خورم که هرچه که در فرم ها اعلام کرده ام راست و بر مبنای واقعیت است... "تکرار از سوی مصاحبه شونده" .. و هرچه در طول این مصاحبه می گویم راست و بر مبنای واقعیت است. "تکرار از سوی مصاحبه شونده”
بعد از قسم خوردن آفیسر از ما خواست فرم 230 رو (قسمتی رو که قبلا امضا نکرده بودیم) امضا کنیم. بعد پرسید فامیل توی آمریکا دارید؟ جواب از هر دوی ما. بعد از من پرسید کجا کار می کنید؟ حواب از من. دوباره پرسید دقیقا چه کاری انجام می دهید؟ من هم به طور مختصر اما دقیق پاسخ دادم و دیگه سوالی از من نپرسید.
بعد از خانمم پرسید: این جایی که کار می کنید دولتی است یا خصوصی؟ جواب از خانم. دوباره پرسید اما شما یک جای دیگه هم کار می کنید؟ جواب از خانم. بله اما اون به صورت پاره وقت است. بعد پرسید چه کار می کنید؟ جواب از خانم. اینجا رسما مصاحبه ما تمام شد. بعد که همزمان داشت توی کامپیوترش مطالبی رو وارد می کرد آفیسر پرسید زبان فرانسه بیشتر محبوبیت داره یا اسپانیایی؟ که من و خانمم هم که انگار چراغ سبز به ما نشان داده بودند، از جو مصاحبه اومدیم بیرون و کمی خودمانی تر گپ زدیم و جو رو کاملا برگردوندیم. خانم آفیسر چون قبلش داشت با یک خانم مسن ایرانی مصاحبه می کرد(و اون خانم کلی اذیتش کرد. سر سند خونه و سند ازدواج و قسم خوردن. آفیسر داشت جمله اول قسم رو می گفت که ایشون تکرار کنه، بعد ایشون یهو وسط قسم خوردن گفت کدوم فرم؟ چه فرمی" آفیسر گفت همون فرمهایی که قبلا فرستاده بودید؟... آفیسر بنده خدا کلافه شده بود) یک خورده عصبی شده بود، اما ما حالش رو سرجاش آوردیم!
در طول مصاحبه من برگه آبی رنگ را در پرونده خودم دیدم و فهمیدم که کلیرنس در انتظار هر دوی ماست. اما علاوه بر اون افیسر مصاحبه کننده فرم 9 سوالی را هم به من داد و توضیح داد که چه شکلی باید جواب و CVها رو ارسال کنم.در آخر هم گفت که همه چیز پرونده شما خوب است و هیچ مشکلی ندارد.
به نظر من تصمیم در مورد اینکه کلیرنس شامل یک کیس بشود یا نه قبلا توسط کی سی سی (یا سفارت؟ مطمئن نیستم) گرفته شده است. در زمان مصاحبه آفیسر تنها شدت (اگر واژه مناسبی باشد) کلیرنس را تعیین می کند. اینکه چه زمینه هایی مورد بررسی قرار بگیرند توسط آفیسر تعیین می شود. بنابراین با یک مصاحبه بدون استرس و با دادن کامل اطلاعات شاید بتوان روی این موضوع تاثیر مثبت گذاشت. البته اینها نتیجه گیری و نظر شخصی بنده است.
مصاحبه ما با خوش و بش کردن با آفیسر تمام شد و ما رو با فرم 9 سوال و برگه آبی راهی کرد.
بعد از مصاحبه اطلاعات لازم برای جواب به 9 سوال رو آماده کردم. جواب ها رو نوشتم. CV ها رو آماده کردم و به آدرس ایمیلی که نوشته شده بود فرستادم. و کمتر از 45 دقیقه بعد جواب آمد که اطلاعات دریافت شد اقدام لازم انجام می شود.
سه شنبه مصاحبه ما بود. پرواز برگشت ما 5 شنبه است. ما از هتل تا فرودگاه رو با تاکسی اومدیم 35 لیر. البته به پذیرش هتل گفتیم تاکسی، 60 و با تخفیف 555 و با چونه 50 تا قبول کرد. اما باز هم قبول نکردم. بعد از چک اوت اومدیم بیرون از هتل بلافاصله تاکسی اومد و با 35 لیر اومدیم تا هاوالانی/فرودگاه.
اگر پرواز داخلی دارید، فراموش نکنید نام شهر مقصد را به راننده بگویید تا شما را به سالن پروازهای داخلی ببرد. در غیر این صورت به صورت پیش فرض شما را به سالن بین المللی خواهند برد.

اما توصیه های من برای مصاحبه:
خیلی فرقی نمی کنه خیلی زود برید دم در سفارت یا به موقع. چون شماره ی شما بر اساس زمان مصاحبه شما تعیین میشه. (ما ساعت 8:10 رسیدیم دم در سفارت ساعت 8:30 وقت داشتیم و آخرین نفر بودیم شماره ما 200 بود).
شماره هایی که اعلام میشه به ترتیب نیست. بنابراین باید همیشه یک نگاهی به تابلو داشته باشید.
وقتی در سالن انتظار نشسته اید، می توانید جزوه هایی که در سالن هستند رو مطالعه کنید (هم فارسی و هم انگلیسی) یا با خودتون مطالبی برای مظالعه بیارید. سرتون رو با کتاب یا مطالعه گرم کنید و از افرادی که بلند بلند حرف می زنند و خودشون رو همه کاره نشون می دهند دوری کنید. تلاش کنید برای مصاحبه ذهنی آرام داشته باشید.
نوع پوشش شما تاثیری بر مصاحبه شما ندارد. بنابراین زیاد به نوع پوشش فکر نکنید. اما مرتب باشید.
وسایل اضافی مانند کیف یا موبایل با خود نیاورید.
روز قبل یک بار تا سفارت بروید تا مسیر را یاد بگیرید. تا با خیلی آسوده و بدون نگرانی وارد شوید.
قبل از مصاحبه یک نگاه اجمالی به فرم 230 و 122 که قبلا ارسال کرده اید و همینطور فرم آنکارا بیندازید. تا اطلاعات داده شده فبلی را برای خودتان یادآوری کنید.
کسانی که شغل دولتی دارند: پیش از مصاحبه جواب این دو سوال را پیش خود تمرین کنید: کجا کار می کنید؟ دقیقا چه کاری انجام می دهید. اگر به انگلسیس است تلاش کنید شفاف و با جزییات و خلاصه در کمتر از 30 ثانیه جواب بدهید. اگر زبان فارسی بخواهید، تلاش کنید خلاصه و دقیق و با جمله و کلماتی استاندارد و کمی هم کتابی جواب دهید. ممکن است آفیسر متوجه بعضی از جمله ها و کلمات ما نشود!
از ما هیـــچ سوالی در باره سربازی، تمکن مالی /اسپانسر، چه ایالتی؟ چه هدفی؟ و سایر سوال های روتین نپرسید. تمام مکالمات ما همان بود که بالاتر نوشتم!
با توجه به اینکه 4 ماه پیش برای مهاجرت به کانادا در سفارت کانادا در سوریه حاضر شده بودم و این رو دقیقا در فرم آنکارا نوشته بودم، اما هیـــچ سوالی در این باره نپرسید و اطلاعاتی هم نخواستند. بنابراین کیس های مشابه من که دو پرونده در جریان دارند، در فرم آنکارا بنویسید که برای سفارت کانادا رفتید سوریه. مشکلی پیش نمی آید.
متاسفانه قسمتی از سالن که هموطنان عزیز نشسته بودند با همهمه و سروصدا همراه بود (دو سه تا از خانم ها فقط دو سه کیلو سبزی کم داشتند که بشینند پاک کنند و صحبت هاشون رو ادامه بدهند!). اما بقیه سالن ساکت بودند. خود را قاطی مسائل دیگران نکنید تا بعد از مصاحبه.
عکس هایی که سفارت به عنوان نمونه روی شیشه درب گذاشته بود (در مورد خانم ها) حتا خانم هایی که حجاب داشتند هم دوتا گوش مشخص بود. بقیه هم موها رو پشت گوش انداخته بودند تا دوتا گوش معلوم باشه.
در حال حاضر هوای آنکارا سرد و بارانی است. دوستانی که از این به بعد مصاحبه دارند، لباس گرم و چتر فراموش نشود.
در مورد دکتر اونگان:
دکتر اونگان اول معاینه و پیش از واکسن ها شغل را می پرسد تا بسته به اینکه چقدر با آزمایش های پزشکی آشنا هستید به شما واکسن بزند. بد نیست یکی از دوستان در جواب بگه که یک دو سه ماهی در آزمیشگاه تشخیص طبی کار می کرده و با واکسن ها آشناست. ببینیم تاثیر داره یا نه! چون وقتی من تخصصم رو بهش گفتم واکسن تحمیلی به من نزد به خانمم هم همینطور!
من دقت کردم زمانی که دکتر می خواست واکسن کزاز رو بزنه دقیقا نگاه کردم (طوری که دکتر متوجه بشه من دارم کارش رو دقیقا نگاه می کنم) دکتر واکسن رو با سرنگ کشید و و بعد تزریق کرد. من نمی تونم بگم چیزی تزریق نکرد. چون واکسن رو جلوی چشم خودم کشید و زد.
بعد از اینکه عکسبرداری قفسه سینه تمام شد منتظر نمانید و بلافاصله دوباره برید طبقه 4 تا منشی دکتر وقت معاینه به شما بدهد.

غذا:
چون ذائقه افراد با هم فرق می کند، نمی تونم یک نوع غذا یا یک رستوران را حتما توصیه کنم. اما غذاهایی که ما خوشمون اومد:
اسکندر کباب (در طبقه زیرزمین آنکامال) که خوشمزه بود (برای رفتن به انکامال: بروید به کیزیلای متروی قرمز رنگ را سوار شوید ایستگاه Akkupro پیاد شید)
دونار در منقل کباب (در خیابان Konur موازی با بلوار آتاتورک)
کباب 49 روبروی هتل اوزیلهان که صاحبش هم خیلی خوب انگلیسی صحبت می کنه و مشکلی نخواهید داشت. (در خیابان Akay)
مک دونالد و کینگ برگر فست فودهای استاندارد هستند اما برای ما که حجم خوراکی هم کمی اهمیت دارد ممکن است کافی به نظر نرسند! (اشتباه نکنید یوزر اصلا شکمو نیست! بلکه یک موجود اولیگوتروف است!) (هر دو در خیابان های مختلف، نزدیکترینشان هم در خ تونالی هم در خیابانKaranfil موازی با بلوار اتاتورک)
متاسفانه رستوران شب های تهران رو بد موقعی ما رفتیم و اون موقع ما نتونستیم قورمه سبزی خوشمزه ای نوش جان کنیم! (شاید هم انتظارمان واقعا قورمه سبزی ایرانی بود! ) کمی هم گران بود!

خریـــــــد!
آنکامال جای خوبیه برای خرید، بخصوص برای خرید کفش (فروشگاه DEICHMANN سبزرنگ طبقه همکف قیمت های ارزان دارد).
بعضی از فروشگاه ها هدیه می دهند: مثلا به ازای هر 100 لیر خرید 20 لیر هدیه!
موقع خرید حتما واژه جادویی ایندیریم رو ذکر کنید! Indirim یعنی تخفیف!
غیر از آنکامال LCWAKKII هم قیمت های مناسبی دارد. در بلوار آتاتورک و در میدان کیزیلای.
جای دیدنی:
NA
مکان های تاریخی:
تاریخی که نیست، اما تاریخ استقلال کشور ترکیه را می توانید در موزه مقبره اتاتورک مشاهده کنید. از کسانی که در موزه هستند بخواهید برایتان درباره جنگ استقلال ترکیه توضیح بدهد. بد نیست بدانید مردم ترکیه با چه مشقتی مستقل شدند! و حق دارند قدر اتاتورک را بدانند. هنگام بازدید از موزه به قسمت هدایا دقت کنید. همینطور عکس پادشاهان آن زمان که برای آتاتورک فرستاده شده! آشناست!
امنیت:
قبلا در باره ناامنی در ترکیه شنیده بودم. اما باید خوتان تجربه کنید. آنکارا شهری امن، با مردمی آرام و مهمان دوست است. روز اول پیگیر safety box بودیم، اما کم کم متوجه شدیم جای نگرانی نیست. (با اینحال توجه به این ضرب المثل مفید است: پای مرغتو ببند، همسایه رو دزد نکن!) مردم خوبی هم داره ما که از هرکسی کمک خواستیم با روی باز کمکمون کردند.(وقتی می خواستیم بریم مقبره آتاتورک از یک نفر آدرس رو پرسیدیم گفت همراه من بیایید. قسمتی پیاده رفتیم بعد برامون توضیح داد. دید ما ترکی متوجه نشدیم ما رو با ماشین خودش رسوند تا مقصد. همینطور برگشتنی یک بنده خدایی ما رو تا کیزیلای همراهی کرد.)
اصولا تاکسی ها در همه جا بدنام هستند! (خوب وقتی یک تاکسی بیشتر دور خودش بچرخه، تاکسیمتر عدد بالاتری نشون میده!) اگر خواستید تاکسی بگیرید، از قبل مسیر را از گوگل مپ، یا هر جای دیگری مرور کنید، نام خیابان ها را بدانید و ترجیحا روی کاغذ بنویسید بعد تاکسی بگیرید. پیش از سوار شدن هم از راننده بپرسید: کاچ؟ یعنی چند؟ هر چی که گفت شما دست کم 10 درصد بیایید پایینتتر! اینجوری ارزونتر حساب میشه براتون! فقط یادتون باشه هر چه از ایندیریم و کاچ؟ در تاکسی تخفیف گرفتین، 50 50 شریکم! دونقطه دی!

آسیا کارت برای تلفن به ایران به مدت 19 دقیقه و با قیمت 5 لیر مناسب است.
مردم آنکارا حتا نمی توانند سمت چپ یا راست را به شما به انگلیسی بگویند. حتا در گفتن اعداد هم مشکل دارند. بنابراین قبل از سفر کروکی تمامی نقاطی که به انها نیاز دارید را چاپ کنید. (اگر موبایل دارای GPS و نقشه نوکیا دارید آنرا قبل از سفر به روز کنید تا نقشه آنکارا را روی GPS داشته باشید. با GPS قسمت عمده ی (نه همه) مشکلات برطرف می شود).

شب اخر رو ما با Has55 و خانم گرامی شون رفتیم بیرون و کمی گشتیم و شام خوردیم.اما من هنوز دلیل اصرار دخترکان گل به دست برای فروختن گل به من رو پیدا نکردم! Has55 یادش به خیر!
از ایران لیر نخرید! فقط به اندازه نیازی که شما رو تا هتل برسونه کافیست! از صرافی های ترکیه (دوویز=صرافی) با هر 100 دلار می توانید 141 لیر بخرید. اما در ایران با هر 100 هزار تومان 130 لیر!
-----
ببخشید که این سفرنامه من سرو ته نداره! دلیلش اینه که همه اش رو یکباره ننوشتم و به مرور نکات رو بهش اضافه کردم.
این هم دین من هرچند ناچیز به انجمن مهاجرسرا که می باید ادا می کردم.

[sare]

شاهکار کردی یوزر عزیز , واقعاً دست مریزاد

[آزاده رها]

سلام به همگی ما از آنکارا برگشتیم و ما هم باید بین 4 تا 8 هفته منتظر باشیم تا clear بشیم. الان سعی می کنم تجربه های خودم را از این سفر بنویسم. خیلی از مطالب مثل بقیه سفرنامه هاست که من تلاش می کنم نکات جدیدش را بگم:
پرواز ایران ایر. طول پرواز: رفت.2:35 برگشت 2:10. رفت: فوکر. برگشت: ایرباس
اگر بخواهید پروازتان را در انکارا تغییر بدهید ایران ایر جریمه نمیگیرد ولی ترکیش می گیرد.
نکته: در فرودگاه انکارا چمدان های عده ای که کم هم نبودند اصلا از ایران نیامده بود و انها مجبور شدند کلی فرم که سوالهاش هم البته ترکی بود جواب بدهند. و لیدر هم گفت از این اتفاقها زیاد میفته که بار مسافر نیاد. نتیجه اخلاقی مدارکتان را در چمدان نگذارید. البته چمدانها بعد از دو سه روز امد ولی به هر حال ممکنه بعد از مصاحبه بیاد که فایده ندارد. ریسک نکنید.

اختلاف ساعت: از 31 اکتبر 1:30 از ایران جلوتر هستند.

هتل ما : هیلتون
مکان: نزدیک خیابان تونالی هیلمی که پر از مغازه و رستوران است. و چسبیده به سفارت ایران.
از هیلتون تا مطب دکتر اونگان میشه پیاده رفت. و تا سفارت آمریکا با تاکسی 6لیر. از جلوی درش هم ایستگاه اتوبوس پولی هست که میتوانید تا کیزیلای و ... با حدودا نفری 2 لیر بروید.
امکانات: تمیز و مرتب. ملحفه و حوله تمیز. اتو. سشوار متصل به دیوار. مسواک و خمیردندان نداره زحمتشو بکشید.

تجربیات مدیکال و مصاحبه:
قیافتون برای این دو روز همون چیزی باشه که در عکس هست. همون عکسی که می خواین برای مدیکال و مصاحبه بدین. مثلا من در عکس موهام مشکی بود ولی روزی که رفتم برای مدیکال موهام قهوه ای بود که مجبور شدم برم پایین همون ساختمان دوباره عکس بندازم که البته 10 دقیقه ای هم حاضر میشه.

وقت مدیکال فقط برای اینه که نشون بدین وقت گرفتین. اگه دیرتر یا زودتر برسین نمیکشنتون. استرس نگیرین که وای دیر شد. هیچی به تایم نیست.

در مورد واکسنها هم باید بگم ما هیچ واکسنی نخوردیم. و این که میگن ما همه واکسنها را زده بودیم ولی باز هم زدند دلیلش اینه که کارت واکسنشون کامل نیست و خودشون خبر ندارن. مثلا خیلی ها واکسن انفولانزا را نزدن میرن اونجا براشون زده میشه. پیشنهاد می کنم تمام واکسنها را در انیستیتو پاستور بزنید حتی انفولانزا. در مورد ابله مرغان هم باید بگم وقتی دکتر همه مریضی ها رو پشت سر هم ردیف می کنه و میگه و شما هم هی میگید نه نگرفتم این قد میگید no که ممکنه حواستون نباشه اون وسط ابله مرغان را بشنوید باید حواستون باشه اگه اینو هم بگید no یعنی ابله مرغان نگرفتید و واکسنشو می خورید. در نتیجه به اسم بیماریهایی که به انگلیسی و پشت هم خوانده می شود دقت کنید. و ابله که رسیدید بگید yes و برای محکم کاری جاشو به دکتر نشون بدین. این طوری واکسن نمیخورید. ما که نخوردیم. و در این قسمت فقط نفری 70 دلار ویزیت را دادیم.

تور برای کارهای مدیکال نفری 60 دلار میگیره و شما رو می بره و انجا دنبالتونه که بیایید خون بدین و از این جور کارا. بی زحمت این پول رو بگذارید تو جیبتون و خودتون این کارو بکنید چون انجا همه فارسی بلدن و از این بابت خیالتون راحت باشه. اصلا احتیاج به کمک هیچ کس نیست. یک نکته خوب هم داره و اون این که شما هر وقت کارت تموم بشه از انجا میای بیرون و لازم نیست منتظر کلی ادم بایستی تا کارشون تمام شه.

برای روز مصاحبه مواظب باشین وقتی میان دو تا صف کنن توی صف ترکها نمونید.
میتونید کیف همراهتون ببرین. فقط اگه موبایل داشته باشین باید تحویل بدین که هنگام خروج هم بهتون پس میدن.
نوع لباس هم به جرات می تونم بگم هیچ تاثیری در مصاحبه (حداقل از نوع لاتاری) ندارد.
سوالهایی هم که از ما پرسیده شد فقط 2 سوال بود :
از هر کدام از ما پرسیده شد که شغلتان چیست همین.
شغل ما خصوصی بود. همسرم هم سربازی نرفته بود (خریده بود).
لطفا وقتی همان جا اصل مدارک را بهتون دادن چک کنید که همه چی سر جاش باشه. چون وقتی ما به هتل برگشتم متوجه شدیم کارت ملی من و کارت پایان خدمت همسرم نیست که مجبور شدیم دوباره برگردیم که سفارت راه نمیداد و میگفت ساعت 1:30 بیاین. خلاصه با کلی چک و چونه یک نفر را راه دادن و همسرم رفت همان گیشه ای که مصاحبه کرده بودیم و خانمه کلی گشت و مدارک را پیدا کرد وداد.

این تجربه های کلی بود که گذاشتم اگه جزییات را هم خواستید بگید بذارم.در مورد روزهای خالیتون هم میشه برنامه هایی گذاشت. منتها الان ساعت 4 صبح است و من از فرودگاه که امدم نخوابیدم تا این مطلب را به خاطر دینی که به مهاجرسرا دارم بگذارم . حتما برنامه های گشت را هم براتون می نویسم.

[Amir78]

سلام به همگی ما از آنکارا برگشتیم و ما هم باید بین 4 تا 8 هفته منتظر باشیم تا clear بشیم. الان سعی می کنم تجربه های خودم را از این سفر بنویسم. خیلی از مطالب مثل بقیه سفرنامه هاست که من تلاش می کنم نکات جدیدش را بگم:
پرواز ایران ایر. طول پرواز: رفت.2:35 برگشت 2:10. رفت: فوکر. برگشت: ایرباس
اگر بخواهید پروازتان را در انکارا تغییر بدهید ایران ایر جریمه نمیگیرد ولی ترکیش می گیرد.
نکته: در فرودگاه انکارا چمدان های عده ای که کم هم نبودند اصلا از ایران نیامده بود و انها مجبور شدند کلی فرم که سوالهاش هم البته ترکی بود جواب بدهند. و لیدر هم گفت از این اتفاقها زیاد میفته که بار مسافر نیاد. نتیجه اخلاقی مدارکتان را در چمدان نگذارید. البته چمدانها بعد از دو سه روز امد ولی به هر حال ممکنه بعد از مصاحبه بیاد که فایده ندارد. ریسک نکنید.

اختلاف ساعت: از 31 اکتبر 1:30 از ایران جلوتر هستند.

هتل ما : هیلتون
مکان: نزدیک خیابان تونالی هیلمی که پر از مغازه و رستوران است. و چسبیده به سفارت ایران.
از هیلتون تا مطب دکتر اونگان میشه پیاده رفت. و تا سفارت آمریکا با تاکسی 6لیر. از جلوی درش هم ایستگاه اتوبوس پولی هست که میتوانید تا کیزیلای و ... با حدودا نفری 2 لیر بروید.
امکانات: تمیز و مرتب. ملحفه و حوله تمیز. اتو. سشوار متصل به دیوار. مسواک و خمیردندان نداره زحمتشو بکشید.

تجربیات مدیکال و مصاحبه:
قیافتون برای این دو روز همون چیزی باشه که در عکس هست. همون عکسی که می خواین برای مدیکال و مصاحبه بدین. مثلا من در عکس موهام مشکی بود ولی روزی که رفتم برای مدیکال موهام قهوه ای بود که مجبور شدم برم پایین همون ساختمان دوباره عکس بندازم که البته 10 دقیقه ای هم حاضر میشه.

وقت مدیکال فقط برای اینه که نشون بدین وقت گرفتین. اگه دیرتر یا زودتر برسین نمیکشنتون. استرس نگیرین که وای دیر شد. هیچی به تایم نیست.

در مورد واکسنها هم باید بگم ما هیچ واکسنی نخوردیم. و این که میگن ما همه واکسنها را زده بودیم ولی باز هم زدند دلیلش اینه که کارت واکسنشون کامل نیست و خودشون خبر ندارن. مثلا خیلی ها واکسن انفولانزا را نزدن میرن اونجا براشون زده میشه. پیشنهاد می کنم تمام واکسنها را در انیستیتو پاستور بزنید حتی انفولانزا. در مورد ابله مرغان هم باید بگم وقتی دکتر همه مریضی ها رو پشت سر هم ردیف می کنه و میگه و شما هم هی میگید نه نگرفتم این قد میگید no که ممکنه حواستون نباشه اون وسط ابله مرغان را بشنوید باید حواستون باشه اگه اینو هم بگید no یعنی ابله مرغان نگرفتید و واکسنشو می خورید. در نتیجه به اسم بیماریهایی که به انگلیسی و پشت هم خوانده می شود دقت کنید. و ابله که رسیدید بگید yes و برای محکم کاری جاشو به دکتر نشون بدین. این طوری واکسن نمیخورید. ما که نخوردیم. و در این قسمت فقط نفری 70 دلار ویزیت را دادیم.

تور برای کارهای مدیکال نفری 60 دلار میگیره و شما رو می بره و انجا دنبالتونه که بیایید خون بدین و از این جور کارا. بی زحمت این پول رو بگذارید تو جیبتون و خودتون این کارو بکنید چون انجا همه فارسی بلدن و از این بابت خیالتون راحت باشه. اصلا احتیاج به کمک هیچ کس نیست. یک نکته خوب هم داره و اون این که شما هر وقت کارت تموم بشه از انجا میای بیرون و لازم نیست منتظر کلی ادم بایستی تا کارشون تمام شه.

برای روز مصاحبه مواظب باشین وقتی میان دو تا صف کنن توی صف ترکها نمونید.
میتونید کیف همراهتون ببرین. فقط اگه موبایل داشته باشین باید تحویل بدین که هنگام خروج هم بهتون پس میدن.
نوع لباس هم به جرات می تونم بگم هیچ تاثیری در مصاحبه (حداقل از نوع لاتاری) ندارد.
سوالهایی هم که از ما پرسیده شد فقط 2 سوال بود :
از هر کدام از ما پرسیده شد که شغلتان چیست همین.
شغل ما خصوصی بود. همسرم هم سربازی نرفته بود (خریده بود).
لطفا وقتی همان جا اصل مدارک را بهتون دادن چک کنید که همه چی سر جاش باشه. چون وقتی ما به هتل برگشتم متوجه شدیم کارت ملی من و کارت پایان خدمت همسرم نیست که مجبور شدیم دوباره برگردیم که سفارت راه نمیداد و میگفت ساعت 1:30 بیاین. خلاصه با کلی چک و چونه یک نفر را راه دادن و همسرم رفت همان گیشه ای که مصاحبه کرده بودیم و خانمه کلی گشت و مدارک را پیدا کرد وداد.

این تجربه های کلی بود که گذاشتم اگه جزییات را هم خواستید بگید بذارم.در مورد روزهای خالیتون هم میشه برنامه هایی گذاشت. منتها الان ساعت 4 صبح است و من از فرودگاه که امدم نخوابیدم تا این مطلب را به خاطر دینی که به مهاجرسرا دارم بگذارم . حتما برنامه های گشت را هم براتون می نویسم.

دوست من از بابت سفر نامه کمال تشکر را دارم
و امیدوارم هم شما و هم ما بقی دوستان سفر نامه هاشونا با جزئیات بیشتر بنویسند
زیرا همان مسائل ریز و پیش پا افتاده بعضی مواقع خیلی کمک بزرگی به دوستان می کند
فقط 3 سوال:
1_ایا شغل هر دو شما کاملا خصوصی بود؟ و یا نه از نظر خود شما خصوصی بود؟
مثلا:
تو ایران جا افتاده شهر داری خصوصی هست اما از نظر انها کاملا دولتی می باشد
و سوال بعد این که:
2_خودتان فکر می کنید دلیل FBI CHECK خوردن شما چی بود؟
3_ایا اسپانسر داشتید؟
با تشکر

[megaholding]

دوست عزیز این روزها همه کلیرنس میخورند.
فرض رو بر این بگذارید که حتما کلیرنس میخورید.
بنده شغل دولتی نداشتم و سربازی هم معاف بودم و کلیرنس خوردم و تازه 64 روز هم طول کشید که کلیر شوم.
هیچ حساب و کتابی در این راه نیست و مبنا رو بر داشتن کلیرنس بگذارید تا اگر احیانا این اتفاق نیفتاد سورپریز شوید.
موفق باشید.

[User]

قسمت اول
قسمت دوم
ادامه سفرنامه - قسمت 3:
مصاحبه
...
از ایران لیر نخرید! فقط به اندازه نیازی که شما رو تا هتل برسونه کافیست! از صرافی های ترکیه (دوویز=صرافی) با هر 100 دلار می توانید 141 لیر بخرید. اما در ایران با هر 100 هزار تومان 130 لیر!
-----

يوزر جان، شما قدرت خريد 100 دلار رو با 100 هزار تومان مقايسه كردي؟! خب معلومه كه با 100 دلار بيشتر از 100هزار تومان ميشه لير خريد!!!

اگر از همين ايران لير بخريد هيچ اشكالي نداره. تفاوتش حدود دو -سه لير بيشتر نميشه. ميگين نه؟ خودتون حساب كنين: اون دلاري كه مي‌خواهين در آنكارا به لير تبديل كنين، در ايران با تومان خريدين، نه؟ خب، حالا حساب كنين كه با 100هزار تومان چقدر دلار مي‌تونين در ايران بخرين تا ببرين آنكارا و تبديل به لير بكنين، اون وقت مي بينين كه تفاوتي با خريد لير در ايران نمي‌كنه.

فروزن عزيز
البته كه دلار رو نبايد با ريال مقايسه كرد!
اما من با دلاري 1050 توماني (دلار يارانه اي!!) مي تونستم مقدار بيشتري لير بخرم تا دلار آزاد:
حساب كه كنيم: 105000 تومان =100 دلار=141 لير در تركيه
اما با دلار آزاد (دلار 1200 توماني اگر گير بيايد) 120000 تومان=100 دلار = 141 لير در تركيه

اما خريد لير در ايران هر لير 765 تومان:
105000 تومان= 137.2 لير در ايران
150000 نومان= 156.8 لير در ايران

نتيجه گيري: اگر با دلار يارانه اي سفر مي رويد خريد دلار در تركيه بهتر است
اگر با دلار آزاد (دلار 1200 توماني آزاد) سفر مي رويد همينجا لير 765 توماني بخريد بهتر است.

[آزاده رها]

دوست من از بابت سفر نامه کمال تشکر را دارم
و امیدوارم هم شما و هم ما بقی دوستان سفر نامه هاشونا با جزئیات بیشتر بنویسند
زیرا همان مسائل ریز و پیش پا افتاده بعضی مواقع خیلی کمک بزرگی به دوستان می کند
فقط 3 سوال:
1_ایا شغل هر دو شما کاملا خصوصی بود؟ و یا نه از نظر خود شما خصوصی بود؟
مثلا:
تو ایران جا افتاده شهر داری خصوصی هست اما از نظر انها کاملا دولتی می باشد
و سوال بعد این که:
2_خودتان فکر می کنید دلیل FBI CHECK خوردن شما چی بود؟
3_ایا اسپانسر داشتید؟
با تشکر

پاسخها:
1- هر دومون در شرکت خصوصی کار می کنیم. شرکت خودمون.
2- دقیقا نمی دونم. من چیزایی که فکر می کنم را می نویسم شما خودتون برداشت کنید ببینید اینا می تونه دلیل FBI CHECK باشه.
یکی این که ما شرکتمون مربوط میشه به کارهای گازرسانی. من فوق لیسانس دارم و همسرم حقوق خونده. دیگه چیزی به ذهنم نمی رسه. آخه افیسر هم هیچی نپرسید. اصلا نگفت چرا رشته تحصیلیتون با کارتون جور در نمیاد. چون ما رشته هامون علوم انسانی است. فقط گفت شغلتون را توضیح بدین. یه چیز دیگه هم این که فکر کنم خیلی درست نفهمید ما چی کار می کنیم چون یه بار گفت نمیفهمم و ما آن قسمت را به انگلیسی یه مقدار توضیح دادیم. ولی هیچ چیز دیگر هم نگفت و چیزی هم برای توضیح نخواست . کلا 2 دقیقه هم طول نکشید. لباسمونم کاملا رسمی بود. هر دو کت شلوار. یه خانم دیگه هم که فقط دانشجوی دکتری بود بهش FBI CHECK خورد بعضی ها می گفتن هر چقدر تحصیلات بالاتر بره شانس FBI CHECK هم بالا میره. یک خانواده 4 نفره هم لاتاری بودن که همانجا ویزا گرفتن و از همانجا هم رفتند امریکا. آقاهه گفت بیکارم. خانمش هم گفت خانه دارم . از آنها هم همین 2 تا سوال پرسیده شد.
3- ما اسپانسر نداشتیم هیچ سوالی هم در مورد این که چرا ندارید نپرسیدن. یا کجا می خواهید بروید هیچی. مدارکی هم که فرستاه بودم (ترجمه هاشو) : مدارک تحصیلی از دیپلم به بالا . مدرک فوقم اماده نیست ریز نمرات دادم تازه ریز نمرات را هم روز مصاحبه برده بودم. دیپلم حتما باید باشه. شناسنامه. کارت ملی. کارت پایان خدمت. سند ازدواج. سند خانه و زمین و حساب بانکی. ما سند خانه را هم ارزش گذاری نکردیم. دیگه همین. اگه چیزی یادم میره بگم یاداوری کنید بنویسم