راهنمای سفر به ارمنستان و گرجستان با خودرو شخصی

[usa.lover]

دوست من دلم نیومد ازتون تشکر نکنم!

بسیار عالی بود!

من که 1 ماه دیگه با ماشین خودم میرم!
خیلی باحال سر سبز و تمیز هست!

عکسهایتون خیلی عالی در اومدند! دوربینتون چی هست؟ ( البته میدونم که هنر عکاسی شما بوده این عکسهای زیبا رو خلق کرده، اما دوست دارم بدونم دوربینتون چی هست! )


بسیار سپاسگزارم دوست عزیز و کوشا!!!
امیدوارم پیروز باشید...

[arashmaziar]

سلام دوست گرامی خسته نباشید
قابل شما رو نداشت , خود من هم احتمالا بخاطر یه وقفه توی کارم 1 ماه دیگه دوباره میرم برای دیدن برادرم چون توی زمستان هم درگیر کارم هم جاده خطرناکه, اگر هم هر کمکی خواستی لطفا به من بگو هرچی بدونم بهت میگم
در مورد دوربین هم لطف داری اما بیشتر کار دوربین بوده تا من, هر چند این عکس ها کوچیک شده تا روی وب قرار دادنش راحت تر بشه و سریعتر لود بشه وگرنه عکس های اصلی خوب زیباتر هستند
راستش خودم که دوباره عکسها رو دیدم دقت کردم که اینها معمولی ترین قسمت های راه بودن چون بعضی جاها بقدری زیبا بودن که اصلا یادمون رفت عکس بندازیم
دوربینم هم دوربین سری H20 سونی هست که از چند تا از دوستام توی کشورهای مختلف پرسیدم و شاید بشه گفت بهترین امکانات رو با توجه به قیمت داره و به عنوان یه دوربین سفری و استفاده خانوادگی گزینه عالی هست
سیستم فیلمبرداریش HD هست زوم 10 اپتیکال سیستم تشخیص چهره چند گانه و تشخیص لبخند
فلاش قوی سیستم تنظیم نور دستی و اتوماتیک و خیلی چیزای دیگه اما به قیمت 316 هزار تومن از نمایندگی سونی ایران خریدم, همونطور که میدونید دوربین های کانون قوی تر و بهترن اما با توجه به قیمت و استفاده ای که من دارم برای من بهتری گزینه بود

[arashmaziar]

قسمت هشتم
یکی از خاطره های بسیار بیاد ماندنی سفر ارمنستان رفتن به شهر یا بهتر بگم روستای دلیجان بود
یک روز آفتابی و قشنگ راه افتادیم به سمت دلیجان, مسیر همون مسیر دریاچه سوان هست اما باید از کنار دریاچه عبور کرد و مسیر رو ادامه داد, ما همینطور مستقیم مسیر رو ادامه دادیم و وارد بخش هایی از ارمنستان شدیم که زیبایی خیره کننده ای داشت بمراتب زیبا تر از قسمت های قبلی ارمنستان , سر راه توی یک روستا از یه مغازه یکسری وسایل برای نهار گرفتیم و مسیر رو ادامه دادیم جالب اینه که حتی توی روستاهای دور افتاده هم میتونید نظافت بسیاری رو ببینید و همینطور شیک پوشی ذاتی ارامنه
توی مسیر به یک تونل رسیدیم که اولش همه وحشت کردیم, تونلی بود شاید 2 یا 3 برابر کندوان و باریک و با شیب تند به سمت پایین و به علت نداشتن تهویه مناسب هوای داخلش غبار آلود بود و من مجبور بودم تا جایی که میشد سرم رو ببرم جلو تا احیانا اگر دست اندازی وسط مسیر هست فورا ببینم, به طور کلی تونل جالبی بود و خیلی کیف کردیم.
مسیر بعد از تونل کاملا سرازیری بود و زیبایی وصف ناپذیری داشت که حتما خودتون باید باشید و ببینید, بعد از حدود 30 دقیقه به دلیجان رسیدیم و تازه فهمیدیم که خانه هنرمندان ارمنستان رو رد کردیم واسه همین یه مقدار توی دلیجان گشتیم و از فضای اونجا لذت بردیم و بر اساس گفته محلی ها دوباره برگشتیم به سمت سوان حدود 4 کیلومتر که از دلیجان دور شدیم سمت راستمون تابلوی ورودی به جاده خانه هنرمندان رو دیدیم و پیچیدیم داخلش, جاده داغون و ناهمواری داشت اما هرچقدر از بکری و زیبایی منطقه بگم کم گفتم , رفتیم و رسیدیم به دو راهی , دیدیم که تابلو مسیر سمت چپ رو نشون میده, ماهم رفتیم تا رسیدیم به یه در فلزی که با زنجیر بسته شده بود و یه پیرزن مهربون هم همون بغلش نشسته بود.
خیلی ما رو تحویل گرفت اما گفت اینجا فردا باز میشه ماهم که به شیوه ایرانی دیگه ننه من غریبم بازی در آوردیم که بابا ما از ایران اینهمه راه رو اومدیم نمیشه که همینجوری برگردیم اونم گفت باشه شما از همون دو راهی مسیر سمت راست رو برید من در رو براتون باز میکنم , ماهم برگشتیم رسیدیم به دو راهی و اینبار اونیکی مسیر رو رفتیم که سر راهمون منطقه پرورش اسب بود و شاید بگم زیبا ترین منطقه ارمنستان که من دیدم
انتهای مسیر میرسید به جایی که مسیر عبور تراکتوره و شیب تندی داشت به سمت پایین منم جرات کردم پراید رو انداختم توی شیب , دقت کنید اگه تعداد سرنشیناتون زیاده یا ماشینتون ارتفاعش با زمین کمه حتما کف ماشینتون میگیره ماشین من یکمی به خاک کشیده شد اما ردش کردیم و وارد منطقه خانه هنرمندان شدیم, از قرار معلوم دولت کمونیستی ماهی چند روز به اجبار هنرمندان رو از سراسر شوروی میاورده اینجا و به زور باید اینجا استراحت میکردن, چند وقت پیش یه مقاله ای بود از نیویورک تایمز که راجع به سرگذشت جنگ سرد نوشته بود و جالب بود که این شوروی و آمریکا حتی سر موسیقی هم با هم رقابت شدیدی داشتن بطوری که شوروی هزینه زیادی برای موسیقی دان هاش میکرده و همیشه هم توی رقابت جهانی توی موسیقی کلاسیک برنده میشده تا جایی که سیا (سازمان اطلاعات آمریکا) بطور محرمانه روی موسیقی جاز سرمایه گذاری میکنه و خوب با توجه به جوون پسند بودن و جدید تر بودن این سبک موسیقی عملا آمریکا این جنگ رو برنده میشه.
کلا منطقه قشنگی بود و پیشنهاد میکنم اگه اهل این تیپ جاها هستید حتما یه سر بزنید, از شواهد معلوم بود اونجا رستوران هایی هم دارند که هنوز راه نیافتاده ما که یکم کالباس و غذاهای حاضری برده بودیم خوردیم و گشتیم و راه رو ادامه دادیم تا از اونور زنجیر سر در آوردیم اون خانوم هم لطف کرد و در رو باز کرد و ما هم به سمت خونه برگشتیم

[arashmaziar]

قسمت نهم
روزی که میخواستیم برگردیم نمیدونستیم چجوری میشه از شهر خارج شد و به جاده ایران رسید
من از طریق گوگل مپ راه رو پیدا کردم اما بدلیل عدم وجود تابلوهای نام خیابان ها نمیشد اینو با اسم خیابونا تطبیق داد و راه رو پیدا کرد , یکی از ایرانی های اونجا گفت بهترین راه اینه که یه تاکسی بگیرید و بهش بگید که خروجی ایران رو میخواید تا شمارو تا اونجا راهنمایی کنه و خوب حدودا 2-3 هزار تومن میشه پولش
اما من صبح ساعت 7:15 از خونه راه افتادم با کمک اطلاعاتی که از گوگل مپ بدست آورده بودم تا یه مقدار مسیر رو که رفتم یکی با ماشینش بوق زد منم شیشه رو دادم پایین , گفت خونه نمیخواید ما هم گفتیم داریم بر میگردیم گفت دنبالم بیاید تا مسیر رو نشون بدم مارو تا یه جا رسوند و گفت اینو مستقیم برید
ما هم مستقیم رفتیم از روی نقشه که حساب میکردم تقریبا نزدیک خروجی ایران شده بودیم که باز احساس کردیم گم شدیم, من یه کاری که کرده بودم از روی گوگل مپ اسم اولین روستاهای سر راه رو نوشته بودم که یکی از معروفتریناشون که همشون میشناختن روستا یا شهر آرتاشات بود که به هرکی رسیدیم گفتیم آرتاشات مسیر رو با دست نشون داد, بالاخره افتادیم توی همون جاده پهنی که نزدیک ایروان هست, این بار که دقت کردم این جاده فقط 40 کیلومتر از مسیر رو تشکیل میده , و بعد میخوره به میدونی که باید از سمت چپش به سمت ایران برید
حدود 2 ساعت که میگذشت یه ماشین پلیس که از روبرو میومد ما رو متوقف کرد . اول من فکر کردم میخواد یه بازرسی بکنه چون هیچ خلافی نکرده بودم و خیلی هم آروم میرفتم , گفت صندوق رو بزن بالا مدارک رو بده
منم مدارک رو دادم و صندوق رو ندیده گفت بزن پایین , بعد گفت بیا منو برد تو ماشین و توی ال سی دی که داخل ماشین بود یه عکس از ماشین من نشون داد و روی یه برگه نوشت فلان جا سرعت 60 بوده تو 70 میرفتی
منم زیر بار نرفتم گفتم تابلو نداره , دیگه هم من سماجت میکردم هم اونا اول میگفت 30 هزار درام بده که من گفتم نمیدم اصلا ندارم تا اینکه اومد به 15 هزار درام منم کیفم رو باز کردم یه 3-4 هزار درامی بهش بدم یهو چشمش افتاد به یه 10 هزار درامی منم دیدم خورد تر از اون ندارم آخرش مجبور شدم همون 10 هزار درام رو بهش بدم , تازه با نهایت پرروگری میگفت پسته بده که گفتم نمیدونم و سوار ماشین شدم و رفتم, کلا به پلاک ترانزیت چون میدونن پول داره زیاد گیر میدن اما چیزی که من دستگیرم شد این بود که پلیساشون هیچ پوششی روی جاده ندارن و تمام پوشش رو روی روستاها و شهر ها میدن , ضمنا سطح فرهنگی روستاهاشون با ایروان واقعا متفاوته و روستاها این حالت های اخاذی و پول زور گرفتن رو دارن
بعد از اون دیگه جایی به پلیس بر نخوردیم و به سلامت تا مرز رسیدیم , داخل مرز باید باز برید به قسمت کامپیوتر و یه کپی از پاسپرتتون رو بدید بهش اون بهتون میگه باز چقدر پول باید پرداخت کنید که واسه ما شد حدود 6 هزار درام , بعد از اون ماشینتون رو میگردن و در رو باز میکنن برید. برای مسافرای عادی انتهای سالن یا به عبارتی ابتدا قسمت ورودی سالن از سمت ایران یه باجه هست که اونجا پاستون رو مهر خروج میزنه و برای راننده بعد از بازرسی ماشین توی قسمت اداری میرید به سمت مرز ایران که قبل مرز توی قسمت نظامی متوقفتون میکنن و دوباره ماشین رو میگردن, قبل کنترل ماشین سمت چپ یه باجه هست که پاستون رو باید بدید بهش تا مهر خروج بزنه
توی این مرحله اینبار برعکس دفعه پیش که یه سرباز تپل و خوش اخلاق ماشین رو گشت دو تا جوون بد اخلاق و بد رفتار اومدن سراغ ماشین , مدام هم به مادر من که همراهم بود گفتن دور از ماشین بایست
به من هم میگفت برکت, برکت که منظورش رشوه بود , منم که از دست پلیس جاده شاکی بودم گفتم برکت بی برکت ماشینو بگرد بریم
اینا هم صندوق رو خالی کردن و هیچی گیرشون نیامد , هرچند به چمدونا کاری نداشتن
بعد به من گفت صندوق رو پر کن و دو نفری پریدن تو ماشین , من یهو شک کردم و صندوق رو ول کردم رفتم سراغ اینا دیدم یکیشون یه چیزی از جیبش درآورد و داشت میزاشت تو چیب بغل در ماشین که یهو دیگه سر و صدام رفت هوا اینا هم دیدن اینجوریه فوری اومدن پایین گفت برو برو درسته برو
منم دیدیم درگیری فایده نداره فوری صندوق رو پر کردم و سوار شدم و رفتم در انتهای مرز یکی دوباره پاس ها رو چک کرد و راه داد بریم , به مرز ایران که رسیدیم یه سرباز بیچاره توی هوای گرم توی اتاقک وا رفته بود ولی یه سلام و علیک گرمی کرد که کلی بهم کیف داد
توی راه درهای بخش نظامی مرز باز بود و صاحبش هم نبود ماهم سرمونو انداختیم پایین و رفتیم تو , جلوی ساختمون ایستادیم , مادرم رفت داخل و من با یه آقایی رفتم تو یه اتاق ازم شماره پاسپورت رو خواست و گفت اونجا بودید گوشت خوک و اینجور چیزا نخوردید و مریض نشدید ما هم گفتیم نه!
بعد رفتیم تو سالن دیدیم به به به ایران خودمون اومدیم , هیشکی تو سالن نبود هیچ مسوولی کار نمیکرد و همه ناپدید بودن
یه آقایی اومد گفت اینا کجان من گفتم باید از شما بپرسم گفت احتمالا خوابن , فکر کردم شوخی میکنه اما رفت دم درهای مختلف بیدارشون کرد و فهمیدیم ایشون خودشون یکی از مسولان هستند
مسئول گذرنامه اومد و مهر کرد گذرنامه هارو و مسئول کنترل هم گفت ماشین رو از گیت رد کن من بیام بگردم
یهو دیدم مسئول بخش نظامی اومده میگه واسه چی رد شدی گفتم نبودی خب گفت حالا مدارک رو بده ببینم ما هم مدارک رو دادیم و ایشون بیخیال شدن
بعدش ماشین رو اومدیم از گیت رد کنیم یکی اومد گفت 3 تومن بده باید ماشین ضد عفونی بشه ما هم پولو دادیمو قبض داد و ماشین از گیت که رد شد از چند جا مایع ضد عفونی کننده پاشیده شد بهش و بیرون گیت وایستادیم مسئول کنترل هم اومد و گفت صندوق رو بزن بعد گفت زیپ فلان چمدون رو باز کن من زیپ رو باز نکرده گفت خوبه برو
ما هم سوار شدیم و از خروجی مرز اومدیم بیرون و به سمت جلفا رفتیم
توی جلفا یه بنزین زدیم و رفتیم هتل جهانگردی که شبی 34 تومن بود حدودا 4 تومن ارزون تر از هتل مرند ولی با برخورد بسیار بسیار بهتر از اونا
توی شهر یه رستورانی رو به اسم اولدوز به ما معرفی کردن , غذاش هم گرون بود اما مزه خاک میداد من که نصف یه کباب رو خوردم و دیگه نخوردم
رفتیم هتل چای سفارش دادیم با قوری و تر و تمیز آوردن ما هم خوردیم و خوابیدیم , فرداش ساعت 12 ظهر هتل رو باید تحویل میدادیم ما هم همون ساعت هتل رو تحویل دادیم و رفتیم به سمت تهران
فقط دقت کنید به بعضی کارمندا و بعضی اقشار یه کارتی دادن به اسم سفر کارت , این کارت توی هتل های جهانگردی 40 درصد تخفیف داره که میتونید از طریق بانک سپه شارژ و فعالش کنید
اگه خواستید بیاید حتما همراه بیارید و اگه تو فک و فامیل کسی داره ازش قرض بگیرید و شارژش کنید
ضمنا صبحانه هتل جلفا خوب نبود در حد اینکه یه چیزی بخورید و برید صبحانه مرند رو نخوردم
ما حدود 12 به سمت تهران راه افتادیم , تند نیامدیم که به ترافیک عصر تهران بر نخوریم , بیشتر مسیر سر پایینی هست و من کولر زدم
نزدیک تهران جاده کم کم شلوغ شد تا سرعتمون به 90 تا رسید
حدود 10 شب رسیدیم خونه
راه ارمنستان برای یه نفر راننده اگر مثل زمان برگشتن من بخواد یه سر بیاد خیلی خسته کننده هست و باید به عنوان تفریح بیاید این مسیر رو
راه جلفا تا تهران بسیار خوب و بدون خستگی بود
من تجربه مسیر های طولانی رو بخاطر کارم دارم اما مسیر ارمنستان یه جاده طولانی هست که نهایت تمرکز رو میطلبه , بنابراین اگر راننده تازه کار هستید و یا تجربه جاده های طولانی و کوهستانی رو ندارید یا بیخیال رفتن با ماشین شخصی بشید یا پشت سر یه نفر که یکم بلده برید
دقت کنید ماشینایی مثل پراید بسیار ضعیف هستن اگر میخواید با همچین ماشین هایی برید نباید به موتور ماشین در کل مسیر فشار بیارید چون شما وقتی مسیر رو شروع میکنید باید مطمئن باشید که ماشین در کیلومتر 1200 هم به همین سلامت کیلومتر 1 هست, از دنده های مرده یا همون زیر دور موتور 2 هزار پرهیز کنید و سعی کنید مسافت طولانی سربالایی رو با دور بالای 3 هزار نرید
ترمز های خیلی از ماشینای داخلی بدلیل نداشتن خنک کننده فورا داغ میکنن
از ترمز کردن زیاد توی شیب ها خودداری کنید چون ترمز از کار میافته و ممکنه توی یه پیچ تند کار دستتون بده
اگر دیدید بخاطر ترمز های زیاد ترمز ها قدرتشون رو از دست دادن کنار بزنید و صبر کنید خنک بشن و بعد به رانندگی ادامه بدید, به هیچ وجه از آب یا چیز دیگه برای خنک کردنشون استفاده نکنید
سعی کنید توی شیب ها از گیربکس و دنده برای کنترل سرعت استفاده کنید
قبل از حرکت لنت ها و بلبرینگ ها و لامپ های ماشین رو چک کنید
از سلامت جلوبندی ماشین و کارامد بودن صفحه کلاچ مطمئن بشید
حتما باد لاستیک هارو برای مصرف کمتر توی مسیر چک کنید
حتما از تسمه های مختلف ماشینتون یدونه یدک همراه داشته باشید
حتما از سلامت تسمه تایم ماشینتون اطمینان حاصل کنید
من خیلی از همه دوستان و اساتید خودم معذرت میخوام که این ها رو میگم اما وظیفه دونستم همونطور که از قشنگی جاده نوشتم در مورد ایمنی هم بنویسم شاید این کار حتی یه نفر رو از دردسر احتمالی نجات بده
و گرنه میدونم همه تو اینکارا استادید و جسارت منو ببخشید

[hvm]

ضمن عرض سپاس از دوست خوبمان برای سفرنامه قشنگش چند نکته هم به نظر من رسید که عرض میکنم:
1-حتی المقدور سعی کنید با ماشین قوی تر از پراید به ارمنستان بروید چون سربالایی های زیاد دارد و موتور پراید زود به روغن سوزی خواهد افتاد
2-اگر ماشین شما گاز سوز است سعی کنید مسیرهای دشوار را با بنزین بروید وگرنه باز هم امکان ضعیف شدن موتور بسیار زیاد خواهد شد
3-فکرخرید لاستیک در ارمنستان را نکنید چون لاستیک های آنجا بدرد آب و هوای ما نمیخورند
4-از بیمه مسافرتی روزانه که در تمام کارگزاری های بیمه موجود هست استفاده کنید تا خدای ناکرده اگر سروکارتان به بیمارستان افتاد بتوانید هزینه خودتان را پس بگیرید (هزینه برای هر نفر تا 15 روز 45000تومان است)
5-از بردن بنزین زاپاس اکیدا خودداری کنید که جریمه بسیار زیادی دارد
6-همیشه چند تا اسکناس 1000درامی همراه داشته باشید تا اگر پلیس از شما درخواست برکت کرد یکی از همان ها را بدهید و شرشان را کم کنید
7-اگر از در بین راه پلیس شغلتان را پرسید بگویید ژورنالیست هستید (در این صورت جرات نمیکنند شما را مورد اخاذی قرار دهند /برعکس ایران)

[arashmaziar]

سلام به همه دوستان
من امشب دوباره عازم ارمنستان هستم و مدت طولانی تری رو برای موندن برنامه ریزی کردم
با توجه به هوای خیلی گرم تهران امشب ساعت 2 شب حرکت میکنم و اگر اتفاقی نیافته فردا حدود 11 صبح جلفا خواهم بود و جمعه صبح زود هم به سمت ایروان حرکت میکنم اگر هر یک ار دوستان که تمایل داره بیاد و اطلاعاتی میخواد من از شنبه اگر به سلامت برسم ایروان میتونم براش اطلاعات بگیرم و کمکش کنم
راستش یکی از دوستان ما راجب به خرابی ماشین توی مسیر پرسید
من فکر میکنم کلا وقتی ماشین سوار میشید باید ریسکش رو بپذیرید و حوصله مشکلات رو داشته باشید
اما خوب ماشین اگه تو ارمنستان خراب بشه چند تا راه حل داره
اگر خوش شانس باشید و خرابی جدی نباشه تا اولین شهر باید خودتون رو برسونید به یه تعمیرگاه و شانس داشته باشید که ماشین رو بتونه تعمیر کنه , بهترین کار هم اینه که دو ماشینه برید که یکی اونیکی رو ساپورت کنه
یعنی اگر خراب شد بتونید با یکی دیگه برید دنبال تعمیرکار و غیره
اگر خرابی خیلی ناجور باشه که خوب معمولا قبل از شروع حرکت به سمت ارمنستان خودشو نشون میده و توی بیشتر موارد بی دقتی از طرف خودتون بوده اما با اینحال خوب راه حلش جرثقیل هست و باید اونجا یه جرثقیل پیدا کنید و خوتونو برسونید به تعمیرگاه یا ایران یا ایروان
در کل اگه وسط راه موندید ایرانی های زیادی بخصوص راننده کامیونها هستند که میتونن کمکتون کنن و شمارو حداقل به جایی برسونند
کلا قبل حرکت از سلامت چند چیز توی ماشین مطمئن باشید
اول تسمه تایم که مخصوصا توی ماشینایی مثل پژو , سمند و ریو مهمه
دوم سلامت گیربکس و صفحه کلاچ
سوم سلامت بلبرینگ های چرخ ها بخصوص برای پراید
چهارم سلامت موتور از قبیل شمع ها وایر ها و اینکه آب و روغن قاطی نکرده باشه
و در آخر هم سلامت شاسی یخصوص برای پراید که شاسی ضعیفی داره و سلامت لاستیکها
اینا مواردی هستن که اگه مشکل پیدا کنن به راحتی نمیشه تعمیرشون کرد و مشکل پیدا میکنید
توی ایروان سایپا تعمیرات پراید رو پوشش میده چون تعدادی پراید برای تاکسی های اونجا فروخته
نمایندگی ایران خودرو هم هست و سمند رو به اونجا فروخته
من از ماشین هایی که تو ایران هم هست پراید , سمند , لوگان یا تندر , پژو 206 , مزدا , پژو 206 صندوق دار و پژو پرشیا رو دیدم
امیدوارم موفق و سلامت باشید به امید دیدار همه شما

[hvm]

به مطالب دوستمان یه چیز دیگر هم اضافه میکنم و آن دوست داشتنی ترین وسیله مورد نیاز برای خودرو است:
سیم بکسل
معمولا وقتی سیم بکسل همراه داشته باشید با آرامش بیشتری رانندگی خواهید کرد و بهترین نوع آن هم پارچه ای است (کم وزن و کم حجم)

[arashmaziar]

سلام به همه دوستان
ما چند روزه که رسیدیم ارمنستان
اینبار توی مرز خیلی اذیت کردن و گیر دادن ولی خوب ما چون چیزی نداشتیم فقط وقتمون تلف شد ولی بدون مشکل و پول اضافی رد شدیم اینبار برای 30 روز مجوز ماشین گرفتم که شد 30 هزار درام
اوایل راه سمت راستمون تو جاده یکی کلی کندوی عسل گذاشته بود ازش مسیر رو پرسیدیم بعد دیدیم عسل خیلی خوبی داره که یه شیشه بزرگش میشد حدود 10 هزار تومن ماهم یکمی گرفتیم که عسل خیلی خوبی بود
با اینکه آروم میرفتم باز هم همون پلیس قبلی گیر داد که دفعات پیش هم گیر داده بود باز هم الکی گفت تند میرفتی و سرعت ماشین رو روی مانیتور نشون داد و اومد فیلم ماشین رو نشون بده که کلی گشت و آخرش یه صحنه از فیلم رو نشون داد که پهلوی ماشین معلوم بود منم خودم رو واسه داد و بیداد آماده کرده بودم تا دیدم با سر و صدا گفتم پلاک ؟ پلاک کو؟ اینا هم یهو ترسیدن فهمیدن ما همچین بیق هم نیستیم فوری مدارک رو داد و دست داد و کلی هم معذرت خواهی کرد ما هم سوار شدیم و رفتیم تا بدون مشکل رسیدیم به ایروان , جاده خیلی قشنگ تر از دفعه قبل بود و مسیر نسبتا خنک بود
اما ایروان چند روز هست که خیلی گرمه ولی نه به شدت گرمای ایران , ما توی خونه هیچ وسیله خنک کننده غیر از یه پنکه لاجون نداریم که اونم معمولا خاموشه
اما هوا چون تمیزه میشه تحمل کرد , خود ارمنی ها هم میگن همچین گرمایی اینجا بی سابقه هست
شبها باد های خیلی تندی میاد که حسابی آدم رو خنک میکنه
میگن تا چند وقت دیگه کنسرت ها شروع میشه و هوا هم خنک تر میشه
ارزش پول ایران نسبت به دلار همونطور که میدونید از 2 ماه پیش پایین تر اومده و ارزش درام به دلار بالا رفته این یعنی ارزش تومن به درام زیاد پایین اومده
البته میگن این بالا رفتن درام بخاطر تابستون و توریست ها هست
اکثر مارک های معروف از 20 تا 70 درصد تخفیف دارن
جالبه نمیتون شیر ها رو درست فراوری کنن و وقتی میخرید ممکنه خراب بشه وقتی تا خونه میارید
بنابراین به شدت دقت کنید اینجا شیر نخورید تو این فصل یا حتما بجوشونید
ما سوان هم رفتیم اما نباید انتظار یه سیستم درست و آماده توریستی رو داشته باشید , همه چی ولنگ و وازه و هرکی یه گوشه واسه خودش شنا میکنه
ساحل ماسه ای نداره و کفش هم سنگه و اگه مراقب نباشید پاتون زخم میشه
ما حتی جایی هم واسه تعویض لباس ندیدیم و رفتیم توی یه دستشویی لباس عوض کردیم برای شنا
اما آب خنک و عالی داشت و برای شنا و آب بازی فوق العاده بود
بهتره اگر خواستید یه غذایی هم با خودتون ببرید تا حسابی لذت ببرید
اینجا یه تور دوچرخه سواری هم هست که هر بار برنامه میزارن و جاهای مختلف ارمنستان رو با همدیگه میرن از برنامه های یه روزه گرفته تا چند روزه
در هفته آینده میرم گرجستان احتمالا با قطار و براتون تعریف خواهم کرد
موفق و شاد باشید

[arashmaziar]

هزینه های سفر به ارمنستان
سلام با عرض معذرت از تاخیر زیاد در مورد اطلاعات هزینه های سفر به ارمنستان
1 : هزینه های سفر با خودرو شخصی
خوب جدا از هزینه هایی که برای خودروتون انجام میدید و طبیعتا چون نزدیک به 3 هزار کیلومتر مسیر رفت و برگشت هست هزینه های ثابتی برای خودرو داره
همچنین هزینه های ترانزیت کردن ماشین حدود 200 هزار تومن هست
هزینه یک شب اقامت در هتل جلفا 34 هزار تومن برای هز اتاق دو تخته هست و هزینه شام یا نهار رو هم برای دو روز خودتون باید در نظر بگیرید
اما هزینه بنزین , مطمئنا این آیتم کاملا بسته به نوع خودرو و میزان بار خودرو داره اما برای پراید من با 4 نفر سرنشین و بار کامل یعنی صندوق پر و زیر پاهای آدم های داخل ماشین هم پر شده بود , یک باک کامل از تهران راه افتادیم و نزدیک های تبریز چراغ بنزین روشن شده بود و حدود 35 لیتر بنزین جا گرفت تا پر شد
در جلفا دوباره حدود 20 لیتر بنزین زدیم و باک پر شد و دیگه توی نوردورز بنزین نزدیم چون دفعه قبل به هوای بنزین زدن توی نور دوز رفتیم اونجا که دیدیم پمپ تعطیله
تا مرز بیش از 900 کیلومتر مسافت هست
حدود 80 درصد از مسیر مرز تا ایروان هم رفتیم و دوباره بنزین زدیم که اینبار هم در حدود 20 لیتر بنزین در باک جا گرفت
تا ایروان تقریبا 10 لیتر بنزین از باک خالی شد و تا امروز که من با یک سرنشین بیشتر داخل ایروان حرکت کردم و سوان رفتم و دلیجان هم رفتیم بنزین تقریبا به آخر رسیده هرچند ما توی این چند روز تماما به غیر از مسیر های سربالایی از کولر هم استفاده کردیم
البته باید دقت کنید که مسیر برگشت بخاطر سرپایینی های بیشتر بنزین کمتری نیاز داره
اگر بهینه ترین حالت مصرف رو انجام بدید و با ماشینی بیاید که باک بزرگ داشته باشه مطمئنا به بنزین زدن در ارمنستان نیازی نخواهید داشت و هزینه هی بنزینتون بسیار کم میشه
بنزین همین الان در ایروان لیتری 390 درام برای سوپر و 370 درام برای معمولی هست
بنزین در جاده گرون تر از ایروان هست, ضمنا قیمت بنزین در اینجا یکسان نیست چون شرکتهای مختلف اونو تامین میکنن
هزینه بعدی ماشین هزینه ورود به ایروان هست که برای 15 روز حدود 50 هزار تومن و برای 30 روز حدود 80 هزار تومن میشه
در مورد پلیس ها هم که قبلا گفتم و بستگی به شرایط داره و امیدوارم هیچ وقت گیرشون نیافتید
2 : سفر با اتوبوس
به نظر من بهترین راه و آسوده ترین راه سفر به ارمنستان اتوبوس هست
اتوبوس های اسکانیا از میدون آزادی حرکت میکنن و بسیار جادار و راحت هستند
قیمت میانگین اتوبوس 50 هزار تومن هست برای هر مسیر
افرادی که سوار شدند بسیار ابراز رضایت کردن و خوب طبیعتا اگر شما ماشین خیلی خوب داشته باشید که هیچ اما اتوبوس از ماشین های پراید و پژو به مراتب راحت تر و مطمئن تر هست
از معایب اتوبوس حرکت یک سر به سمت ایروان هست که خوب باعث خستگی میشه و همینطور نگه داشتن اتوبوس در رستورانهای بین راهی کثیف و سطح پایین هست و خوب خودتون میدونید اینم بخاطر زد و بند راننده با صاحب های رستوران ها هست
اگر با اتوبوس میرید سعی کنید اتوبوس هایی رو انتخاب کنید که صبح راه بیافتند , حدود 10 ساعت طول میکشه تا اتوبوس به مرز برسه و اگر نیمه شب به مرز برسه خودتون میدونید که چقدر آدم اذیت میشه
3 : هواپیما
خوب در مورد توپولف همه اطلاعات کافی داریم
هواپیما ها از طریق شرکت کاسپین به سمت ایروان حرکت میکنند و بلا استثنا توپولف هستند مگر در مواقعی مثل ایام عید که ایران ایر هم پرواز ویژه بویینگ میزاره
هزینه یک مسیر به سمت ایروان حدود 210 تومن هست و هزینه دو مسیر حدود 400 تومن , هرچند قبل از عید که خانواده من با هواپیما رفتند هزینه یک مسیر 170 تومن و هزینه دو مسیر 300 تومن بود اما با توجه به رشد قیمت ارز این هزینه ها هم بیشتر شد
هزینه خروج از مرز هوایی 50 تومن هست و هزینه تهران تا فرودگاه امام هم حدود 20 تا 30 هزار تومن
هزینه رسیدن از فرودگاه به ایروان هم حدود 20 تومن با تاکسی
اما خوبی مرز هوایی عدم کنترل زیاد مسافرین و معطلی کم هست
قبل عید که برادر من میرفت پرواز ایروان تنها پرواز سر وقت بود که رفت و بعد از 1 ساعت هم در ایروان به زمین نشست
4 : سفر با خودرو غیر شخصی
افرادی هستند که با ماشین خودشون شما رو تا مرز میرسونند و از مرز هم میتونید با هزینه تقریبا 100 هزار تومن با ماشین خوب به سمت ایروان برید که در این مورد دوست عزیز و گرامی HVM در سفرنامه ایروان اطلاعات کافی رو در اختیار همه قرار دادند
هزینه خروج از مرز زمینی الان برای هر نفر 10 هزار تومن هست
---
جدا از هزینه های رسیدن به ایروان هزینه های خورد و خوراک و اسکان و گردش هم هست
در مورد خوراک اینجا رستوران های ارزون و گرون داره , اما حتی گرون ترین رستوران هاشون هم قیمت رستوران های معمولی ما هستند
یک پرس کباب بره در یکی از بهترین رستوران های اینجا حدود 7 هزار تومن هست البته دقت کنید که رستورانهای گرون برای میزشون هم از 7 هزار تومن تا 15 هزار تومن پول میگیرن و قبل از انتخاب ازشون در مورد پول میز و سرویس سوال کنید
پیتزا برای یک نفر حدود 3 تا 4 هزار تومن میشه
غذای ایرانی خوب و با کیفیت برای هر نفر حدود 3 تا 9 هزار تومن هست
سوسیس و کالباس اینجا خیلی زیاده و خیلی با کیفیت
پنیر های عجیب و متنوعی دارن , نون لواش بسیار خوب هم اینجا هست, گوشت بسیار ارزونه حدود کیلویی 7 تومن
تنقلات مثل چیپس و پفک یا خیلی کمه یا گرون
در مورد اقامت
خونه های یک نفره یا حد اکثر دو نفره در حد سوئیت حدود شبی 40 دلار هست
و خونه تا حد اکثر شبی 160 دلار هست , از آیتم های خونه در مورد تعداد تخت, سیستم سرمایش و گرمایش , سیستم آب گرم حمام و آشپزخونه و سیستم اجاق خوراکپزی ختما سوال کنید و خوتون تست کنید
اگر قصد اقامت طولانی تر مثلا 1 ماه یا بیشتر دارید میتونید خونه رو ماهانه اجاره کنید که از ماهی 200 هزار تومن تا ماهی 900 هزار تومن هست که 200 هزار تومانی هم خونه خوبی هست برای حدود 3 تا 4 نفر
در مورد حمل و نقل در ایروان ون ها برای هز مسیر 100 درام و مترو 50 درام میگیره و همه ایروان رو پوشش میدن
برای خارج شهر بهتره اگر ماشین شخصی ندارید از تورهایی که داخل ایروان تبلیغاتشون به وفور دیده میشه استفاده کنید تا همه جا ببرنتون و بگردید و که از 10 هزار تومن برای داخل ایروان هست تا 60 هزار تومن برای مسیر های خیلی دور
من فردا صبح عازم گرجستان هستم با ماشین خودم و اگر به سلامت برگشتم در مورد گرجستان هم برای شما مینویسم
اما برای رفتن به گرجستان جدا از خودرو شخصی میتونید از ون ها و همچنین قطار استفاده کنید که قیمت ها از 5 هزار درام تا 8 هزار درام متغیره و ویزای گرجستان برای هر نفر 30 دلار هست
در ضمن دقت کنید برای افراد پایین تر از 18 سال ویزای ارمنستان مجانی هست

[arashmaziar]

پول ویزا چه توی مرز و چه توی ایران باید داده بشه و حدود 14 تومن بسته به نرخ ارز برای 21 روز اقامت هست. 10 یورو توی تهران یا 5 هزار درام سر مرز
اتوبوس اینکارو نمیکنه اما تور خوب همه کارارو انجام میده و قیمت هارو هم دولا پهنا حساب میکنه
با اتوبوس حدود 22 تا 24 ساعت راه هست تا ایروان مثلا 10 صبح از تهران راه میافته و حدود 9 صبح به ایروان میرسه
هتل با ستاره از 100 دلار هست به بالا ولی برای چند نفر اونم مجردی خوب خونه انتخاب ارزون تری هست
توی گوگل اگه سرچ کنی تور ارمنستان میتونی قیمت تور های مختلف رو پیدا کنی
اینجا هستند افرادی که میگن هتل شبی 30 دلار ولی میبرنتون یه اتاق مثل خوابگاه های دانشگاه آزاد که با وضعیت هوای تابستون خیلی سخته
اینجا کسی هم هست که بهش بگید و خونه با قیمت نسبتا پایین تر براتون گیر بیاره اما حتما حتما پول رو بعد از اتمام کار پرداخت کنید
برای اومدن به ارمنستان اگر بتونید یکم دیر تر بیاید تا حرارت هوا کمتر بشه بهتره چون اکثر خونه ها سیستم سرمایشی ندارن
برای یک خانواده یا دو نفر هتل هم انتخاب خوبیه یکی از هتل های معروفشون توی میدون هراپارک هست که ابی هم برای کنسرت اونجا رفته بود و اسمش هم ماریوت هست
اما بعضی هتل ها رو سایت هاشون رو براتون میزارم
http://www.anihotel.com الان هتل آنی پلازا یک اتاق 2 تخته معمولی شبی 100 هزار تومن هست
هتل ماریوت اتاق با تخت دو نفره شبی 270 هزار تومن https://www.marriott.com/reservation/rateListMenu.mi
اینهم قیمت های هتل آرارت http://www.ararathotel.am/price.html
اینها جاهای گرون ایروان هستند اما با کیفیت
ولی خوب خونه بسیار به صرفه تر هست که معمولا الان دانشجوهای ایرانی که برای سر زدن به خونواده به ایران رفتن با قیمت های نسبتا خوب اجاره میدن

[mani_bm63]

با سلام به تمام دوستان

من هفته پیش به همراه 4 تا از دوستانم به سمت ارمنستان حرکت کردیم، با 1000 تا ذوق و شوق شب راه افتادیم و صبح رسیدیم لب مرز و کار های خروج از خاک ایران را انجام دادیم و وارد خاک ارمنستان شدیم. در حال گرفتن ویزا بودیم که مامور روسی که ویزا می داد به گذرنامه یکی از همراهان من گیر داد و گفت این گذرنامه صفحه خالی برای چسبوندن ویزا نداره و بند خدا هم راست می گفت !! این هم سفری ما اینقد اینورو اونور رفته بود که دیگه گذرنامه ش پر پر بود و جالب اینجاست که بیشترش هم ویزای ارمنستان بوده !!
آقا ما هر چی به این روسه گفتیم یه کاریش بکن ما بریم اصلا اهمیت نداد حتی پیشنهاد رشوه هم بهش دادیم ولی با هامون لج کرد و به مامور اونجا گفت ما رو ببره تو خاک ایران !!

خلاصه ما با 1000 خفت و خواری برگشتیم تو خاک ایران و به سمت تهران بازگشتیم !!

یکی از هم سفر های من که خیلی ارمنستان میره میگه اخیرا به ایرانی ها شدیدا گیر میدن و با رشوه هم کارتو راه نمی اندازن و واقعا هم گیر داده بودن و کل ماشینو ریختن بیرون و توی تمام چمدان ها را گشتن و حتی مامور اونجا می خواست رو دری ماشین رو هم باز کنه و بگرده !!

خلاصه هرکی قصد سفر به ارمنستان رو داره حواصشو جمع کنه چون لبه مرز شدیدا گیر می دن !!

[arashmaziar]

سفر به گرجستان
قسمت اول
روز شنبه به همراه مادر , برادر و یکی از دوستان با پراید به سمت گرجستان حرکت کردیم , به سختی نقشه مسیر رو از توی ویکی پدیا پیدا کردم که براتون میزارم
جاده نسبت به جاده ایران بسیار بهتر بود هر چند باز نمیشه با جاده های ایران مقایسه کرد, حدود ساعت 9 صبح از ایروان حرکت کردیم , بخش هایی از جاده بسیار خطرناک بود ولی بشدت زیبا, در هر منطقه مسیر رو از پلیس هایی که کنار جاده بودند میپرسیدیم و حتی یکی از اونها که نتونست درست توضیح بده مارو تا یه منطقه رسوند , ارامنه به گرجستان میگن وراستان , حدود ساعت 4 بعد از ظهر به مرز رسیدیم و جالب بود برعکس مرز سمت ایران اینبار مرز بسیار ساده و بدون گشتن و اذیت کردن بود
وارد محوطه مرز ارمنستان که شدیم گیت های بازرسی رو دیدیم, قبل از اونها یک سالن دست راست بود وارد سالن شدیم و مدارک رو دادیم, مثل همه جای ارمنستان از ما طلب پول کردن و حدود 8 هزار درام دادیم برای اجازه خروج ماشین که خیلی خنده داره چون پول زیادی رو برای اجازه ورود میگیرن و اجازه استفاده از جاده هاشون, به هر حال یک صفحه فرم دادند و اونو دادیم به یک سالن در سمت چپ و رفتیم توی صف ماشین های خروجی, از شانس بد ما یه اتوبوس هم جلوی ما وایستاده بود و کلی طول کشید تا از اونجا خارج شد
نوبت به ما رسید همه از ماشین بیرون اومدیم و رفتیم جلوی گیت و تک تک ما رو دید و توی کامپیوترش ثبت کرد و اجازه خروج داد
از پل که رد شدیم به گیت ورودی مرز گرجستان رسیدیم, وقتی پلاک ما رو دیدن پرسیدن آیا همه پاسپورت ایرانی دارید؟ گفتیم بله و اجازه داد وارد بشیم
کلا اون منطقه یک سالن داره که ورودیش یک پیاده رو هست که مسقف شده, ماشین رو همونجا گذاشتم و با ساکها و چمدونها پیاده شدیم طرف تا قیافه ماها رو دید گفت ایرانی هستید؟ بیاید جلو , یه فرم برای درخواست ویزا داد که ما پرش کردیم , جلوتر یه باجه بود به اسم بانک مردم و ما پاسپورت رو بهش دادیم و 30 دلار برای هر نفر گرفت و باجه بعدی که صدور ویزا بود فرم درخواست رو گرفت و ویزا رو صادر کرد
من رفتم ماشین رو برداشتم و بردم سمت گیت بازرسی و یکی اومد و یکم صندوق رو نگاه کرد و گفت برو جلو, توی خود گیت هم پاسپورت و شناسنامه ماشین رو گرفتن و روی ویزا یه برچسب زدن که تاریخ ورود ماشین رو نوشته بود و گفتند تمام شد, بقیه هم چمدونها رو گذاشته بودن زیر دستگاه و منتظر بودن از دستگاه خارج بشه چمدونها
بعد از اتمام کار اونها وسایل رو توی ماشین گذاشتیم و به سمت تفلیس راه افتادیم
جالب اینه که نیمی از افراد مرز گرجستان برعکس ارامنه انگلیسی بلد بودند و باز هم برعکس ارامنه رفتار خیلی محترمانه و صمیمانه ای داشتن
جاده گرجستان هم تعریفی نداشت و از نظر تابلوهای راهنمای مسیر وضعیتش وخیم تر از ارمنستان بود , برعکس ارمنستان پلیس به هیچ وجه گیر نمیداد و کار خودش رو انجام میداد , حدود 70 کیلومتر که رفتیم رسیدیم به تفلیس
اولین بار که من یزد رو دیدیم چیزی که برام جالب بود این بود که تمام بدنه شهر یک موزه بزرگ و ارزشمند بود, حالا تفلیس دقیقا همین منظره رو داشت اما با معماری خاص خودش و رسیدگی به مراتب بیشتر
ما به تفلیس رسیدیم, خسته , گشنه و بدتر از همه سرگردان , تنها خوبی وجود ماشین بود که میتونست ما رو همه جا ببره به اولین 4 راه که رسیدیم من یه هتل بزرگ و شیک دیدم , رفتیم داخلش و خوب چون میتونستن انگلیسی صحبت کنن یکم راهنمایی کردن و یه نقشه شهر رو هم ازشون خریدیم و اومدیم بیرون و راه افتادیم به سمت مرکز شهر, هنوز چند متر نرفته بودیم دیدیم نزدیک 6 تا 7 ماشین ایرانی کنار خیابون پارک کردن , ما هم زدیم بغل و دیدیم یکسری از مردهای بازنشسته هستن که از مسیر ارمنستان اومدن و میخوان برن باتومی و از ترکیه برگردن, یکم باهاشون حرف زدیم و دیدیم اینا از ما بدتر هیچی نمیدونن , ازشون خداحافظی کردیم و رفتیم سمت مرکز شهر, وسطای شهر یهو چشمون افتاد به مک دونالد , انگار که نصف دنیا رو بهمون داده بودن, رفتیم جلوش پارک کردیم و رفتیم داخل , 4 تا همبرگر گرفتیم و مخلفات , خوشحال شروع کردیم به خوردن اما متاسفانه غذای بسیار بی کیفیتی بود و از نظر حجمی هم آدم رو سیر نمیکرد ولی نسبتا هم گرون بود, بعد از خوردن غذا اومدیم سوار ماشین بشیم که یه آژانس هوایی دیدیم و فکر کردیم بهترین جا هست که میتونه کمکمون کنه برای جا پیدا کردن, بعد از کلی صحبت آدرس یه خیابون به اسم شانیدزه رو بهمون دادن که مرکز هتل های نسبتا متوسط هست
خیابون کوچیکی بود که از روی نقشه پیداش کردیم, پیاده رفتیم داخلش و دیدیم توی هر سوارخ سنبه ای یه هتل هست , ماهم چند تا رو گشتیم و با کلی چونه یه هتل پیدا کردیم که دو تا اتاق 2 تخته رو میداد 70 دلار

[arashmaziar]

سفر به گرجستان
قسمت دوم
تفلیس شهری هست با زیبایی های فراوان , وقتی که شب میشه نورپردازی های ساختمان ها و خیابان های شهر روشن میشه و شما یک منظره رویایی از شهر رو میبینید که واقعا با نهایت دقت روش کار شده و بهش توجه شده, جالب اینجاست که خود تفلیس مردم بسیار زیبایی داره
ما تا قبل این فکر میکردیم ایروان مردم زیبایی داره اما تفلیس مردمی داره که از نظر زیبایی واقعا تعجب میکنید وقتی ببینید
خیابون شانیدزه در واقع از نظر اندازه مثل کوچه های تهران هست و سربالایی تندی داره و هتل ها هم انتهای خیابون هستند, ما بعد از گذاشتن وسایل توی هتل و یکم استراحت با ماشین خیابون رو پایین رفتیم و ماشین رو توی خیابون اصلی گذاشتیم و پیاده توی خیابون های تفلیس راه رفتیم
تفلیس دو خط مترو داره و متروی جالب و قدیمی داره که حتما ببینید
نکته ناراحت کننده تعداد بسیار زیادی گدا توی شهر هست که جالبه اکثرا دخترهای جوونی هستن با یه بچه و نشستن و گدایی میکنن, نکته مثبت این شهر اینه که زیاد هستند مردمی که انگلیسی بلد باشن و یه چیز جالب دیگه اینه که کتاب فروشی توی شهر بسیار زیاده واکثرا کتاب های چاپ خودشونه که با قیمت بالایی هم فروخته میشه.
واحد پول گرجستان لار هست که مثل دلار واحد خورد یک صدمی هم داره (یه چیزی مثل سنت) و قیمت هاشون تقریبا مثل ارمنستان بود
بعد از کمی گشتن توی شهر یه جای پیاده رو مسقف میشد و توی اونجا انواع نون های مختلف و غذاهای نونی رو میفروختن , از پیراشکی تا پیتزا
ما هم چند مدل پیراشکی گرفتیم که به مراتب بهتر از مک دونالد بود,داخل شهر یه رودخونه آروم و بزرگ داره که اطرافش مردم جمع میشن و بعضی ها میان میرقصن و میخونن و تفریح میکنن, ما از کنار رودخونه که راه رفتیم به یه پل بسیار زیبا رسیدیم که رقص نور بزرگی رو روی پل نصب کرده بودن
از روی پل میشد خیلی جاهایی تفلیس رو دید , جالب اینجاست که من تعداد زیادی کشیش و کلیسا دیدم , کلیساهایی که بسیار زیبا نور پردازی شده بود معلوم بود قدمت زیادی دارن
صبح روز بعد با هتل تصفیه کردیم و راه افتادیم , هتل بدی نبود اما هتل جلفا به مراتب بهتر و مجهز تر از اینجا بود
برادرم اصرار داشت باغ وحش تفلیس رو ببینیم , ما هم با کمک نقشه یکمی گشتیم تا تونستیم با پرس و جو ورودی باغ وحش رو پیدا کنیم
ماشین رو جایی پارک کردیم و رفتیم به سمت باغ وحش, توی مسیر از کنار پاسگاه پلیس رد شدیم, نکته جالب اینه که تمامی پاسگاه های پلیس با رنگ های آبی و فرمز رنگ آمیزی شدن بطوری که من یاد رستوران میافتادم و بسیار جالب بود که تمام پاسگاه هاشون کاملا شیشه ای بودن و میتونستی همه کارهای پلیس رو از توی خیابون ببینی , برعکس پلیس ما و ارمنستان و کلا کشورهای جهان سوم پلیس گرجستان وقتی کسی رو متوقف میکنه خودش میره پهلوی ماشین طرف و کارا رو انجام میده, اونطور که من دیدیم پلیس خیلی کم به مردم کار داره و مدام در حال گشت زدنه و وقتی هم افراد رو متوقف میکنه بیشتر بهشون تذکر میده تا جریمه
ورودی باغ وحش نیم لاری برای هر نفر بود , هر لاری تقریبا معادل 600 تومن هست ,ما وارد باغ وحش شدیم باغ وحش بسیار مجهزی بود و انواع حیوانات رو داخلش داشت که توصیه میکنم حتما ببینید , جالب بود که پدر مادرهای زیادی با بچه های خودشون اومده بودن باغ وحش و بچه ها رو میگردوندن, توی مک دونالد هم اکثرا با بچه هاشون اومده بودن من اینجا خیلی دلم برای بچه های خودمون سوخت کمی که فکر کردم دیدم ما اصلا تفریحی نداریم برای بچه ها و اگر پدر مادری اینقدر معرفت داشته باشه حداکثر همت میکنه بچه رو به یه پارکی ببره که اونم توی این شلوغی و عدم امکانات درست پارکها با کلی دردسر و اذیت همراهه
حتما پیشنهاد میکنم 3 روز رو برای گشتن تفلیس اختصاص بدید هرچند ما نتونستیم اینکار رو بکنیم
بعد از گشتن باغ وحش و چند تا از بناهای دیدینی شهر ما به سمت بندر باتومی راه افتادیم تا دیداری هم از دریای سیاه داشته باشیم

[arashmaziar]

سفر به گرجستان
قسمت سوم
با کمک نقشه ای که از هتل گرجستان گرفته بودیم و با راهنمایی مردم طرفای ساعت 12:30 تا 1 به وقت ایران به سمت باتومی حرکت کردیم
بر اساس اون چیزی که توی گوگل مپ نشون میداد به نظر میرسید مسیر حدود 500 کیلومتر باشه اما ما بعد از خروج از تفلیس وارد یک بزرگراه بسیار مجهز شدیم که سرعت مجازش 110 کیلومتر در ساعت بود و من بعد از خروج از ایران برای اولین بار از دنده 5 استفاده کردم, ابتدای راه تابلویی بود که نوشته بود باتومی 355 کیلومتر, ما خیلی خوشحال شدیم از اینکه حداکثر 4 ساعت دیگه توی باتومی داریم استراحت میکنیم اما خوشحالی ما زیاد به درازا نکشید و جاده بسیار خوبی که توش بودیم تمام شد و وارد یک جاده درب و داغون شد و سرعت به حدود 60 کیلومتر در ساعت رسید .
کم کم کیفیت آسفالت بهتر شد و تونستیم با سرعت حدود 70 تا 90 کیلومتر مسیر رو بریم
رانندگی گرجستانی ها بشدت افتضاح و خطرناکه , سبقت های بسیار خطرناک و رانندگی های بی دقت و ترمز گرفتن های ناگهانی از مشخصات رانندگی گرجی ها بود, تقریبا یاد رانندگی های بعضی از مناطق شمال خودمون افتادم بخصوص توی زمانهای تعطیل
پوشش پلیس نسبتا بد نبود اما نه بخوبی ارمنستان, حتما کسی که علاقه داره توی این جاده رانندگی کنه باید تجربه رانندگی طولانی کوهستان و دقت بالا داشته باشه, از نظر زیبایی جاده واقعا جاده ایران به ارمنستان مثل کویر میمونه جلوی این جاده, ما جایی نگه داشتیم و غذا خوردیم, غذا کلا توی گرجستان اصلا به خوبی غذاهای ارمنستان نیست و از نظر پیدا کردن رستوران خوب آدم به مشکل میخوره , ما یه جای بسیار زیبا ایستادیم و کباب گرفتیم و غذایی به نام خاچاپوری که مخصوص گرجی هاست و پیشنهاد نمیکنم که امتحان کنید , یا حداقل برای یه عصرونه میشه خورد , نون مخصوصی هست که لابلاش پنیر داغ ریختن
در بین راه چند جا ایستادیم و از زیبایی بی نظیر جاده لذت بردیم پیشنهاد میکنم اگر وقت دارید حتما لابلای مناطق کوهستانی جاده بایستید و داخل بریدگی های کوه برید که با زیبایی بی اندازه ای روبرو میشید
حدود 7 رسیدیم باتومی قبل از رسیدن به باتومی جاده تبدیل میشه به یه سنگلاخ و جای عجیب و غریب که از کنار دریا حرکت میکنید و حدود 30 کیلومتر به باتومی مونده اطراف جاده پر ساختمونهای رنگی میشه که یاد حومه و مناطق فقیر نشین افتادم و اونجا چند نفر هم بهمون پیشنهاد خونه دادن ما اول فکر کردیم اینجا باتومی هست اما کم کم که رفتیم رسیدیم به یه میدون که دست راست زده بود باتومی , دوباره افتادیم تو جاده و 20 کیلومتر آخر مسیر رو هم از یه جاده خیلی خیلی زیبا رفتیم که کنار جاده میوه های مختلف میفروختن و پیشنهاد میکنم حتما حتما ازشون بخرید که مخصوصا سیب های خوشمزه ای دارند
ما برگشتن هندونه هم خریدیم که اونم بسیار عالی بود
ابتدای باتومی باک خالی شده بود بنزین زدیم که حدود 1100 تا 1200 در میومد
وارد شهر شدیم , با شهر بسیار غیر عادی مواجه شدیم , معلوم بود شهری قدیمی و فقیر بوده که حالا میلیاردها دلار پول بهش تزریق شده تا جایی بشه تقریبا مثل لاس وگاس آمریکا , تقریبا غیر چند تا خیابون اصلی که معلوم بود آسفالت نو و تمیزی دارند بقیه خیابونها در حال کندن و ساخته شدن بود
توی شهر ساختمانهای بزرگ در حال ساختی بود که اونهایی که تمام شده بودن نشون میدادن بسیار عالی کار شدن
تقریبا مثل لاس وگاس اکثر خیابونها و مناطق شهر با دوربین مدار بسته پوشش داده شدن , رستوران خوب به سختی گیر میاد و از سوپر مارکت های بزرگ خبری نیست
دیسکو های بسیار بزرگ با خواننده های بسیار خوبی داره , شهر پر کازینو و دیسکو و ساختمانهای تفریحی شیک هست
پارک آبی متوسطی داره , یه آکواریوم داره که پیشنهاد میکنم نرید چون کوچیکه و شیشه هاشم تمیز نیست
پارک دلفین هم داشت که چون بسته بود ما نرفتیم
وقتی رسیدیم باتومی گشتیم دنبال یه هتل ارزون و خوب , وارد یه خیابون شدیم که علیرغم اصلی بودنش خیلی درب و داغون بود و داشتن روش کار میکردن
اوایل خیابون یه تابلو دیدیم روش نوشته بود HOTEL /House رفتیم داخل و باهاش صحبت کردیم , تزئینات هتل به سبک ترک ها چیده شده بود و در کل هتل خوبی بود به مراتب بهتر از هتل تفلیس , جند تا هتل دیگه هم قیمت کردیم که همشون پر بودن و جا نداشتن برگشتیم همین جا و یه اتاق گرفتیم طبقه 3 یا 4 بود با امکانات کولر گازی , 5 تخت , حمام و دستشویی , تلویزیون , یخچال, اینترنت بی سیم , چند مبل و فرش و چون طبقه آخر بود یه غذا خوری هم داشت که رو به شهر بود و گفت اینم دست خودتون استفاده کنید که ما صبحانه و نهار رو اونجا خوردیم
قیمت هتل با کلی چونه شد شبی 35 هزار تومن که قیمت فوق العاده ای بود هر چند هتلدار هم یک مرد لاغر و بسیار بسیار خوش اخلاق بود که بهش قول دادم حتما عکس هتلش رو توی اینترنت بزارم که سعی میکنم اینجا بزارم , اسم هتلش هتل کازبگی بود که توی خیابونی به همین نام بود
هرچند خیابون خیلی درب و داغون بود و باز هم در حال ساخت بود
شب ما رفتیم داخل شهر و بسیار لذت بردیم از نمای ساختمون های شهر که همگی نور پردازی بسیار فوق العاده ای شده بودن
یه نوع فست فود بود هم توی تفلیس هم توی باتومی به نام دو دقیقه یا TWO MINUTES که نسبتا غذای خوبی داشت و برای یه شام سبک ارزون و خوب بود , کلا مثل دکه بود و همه جای گرجستان پر بود
بعد از اون رفتیم سمت یه پارک و اونجا رقص آبی داشت به مراتب قشنگ تر از هراپارک در ایروان و آدمهای مختلف روی پل هایی که روی این فواره ها زده بودن و در حالی خیس میشدن برای خودشون میرقصیدن و شادی میکردن
کنار اسکله هم که رفتیم دیدیم اونجا جایی هست که با قایق های تندرو میرن مناطق تفریحی ترکیه که میتونه یه انتخاب خوب باشه برای افرادی که طولانی تر میخوان بمونن
شهر رو کمی گشتیم و برگشتیم هتل و آب تنی رو گذاشتیم برای فردای اون روز

[arashmaziar]

سفر به ارمنستان و گرجستان
نقشه ها
سلام بازم معذرت بخاطر تاخیر برای گذاشتن نقشه ها
سعی کردم عکسها خوب بشه , مطمئنا عالی نیست اما کار آدم رو راه میندازه برای اینکه بتونید بزارید تو موبایل
حجم نقشه ها بالاست چون سعی کردم بشه حداکثر زوم رو روشون انجام داد اگر خواستید خودتون حجمش رو میتونید با نرم افزار vso image resizer که مجانی هم هست و میتونید لینک دانلودش رو توی اینترنت پیدا کنید کم کنید
1 : نقشه ایروان
http://www.develophome.com/maps/dsc02205.jpg
2: نقشه تفلیس
http://www.develophome.com/maps/dsc02202.jpg
3: نقشه گرجستان
http://www.develophome.com/maps/dsc02210.jpg
4: اطلاعات ایروان
http://www.develophome.com/maps/dsc02206.jpg
5: نقشه باتومی
http://www.develophome.com/maps/dsc02188.jpg
6: اطلاعات باتومی (بخش اول)
http://www.develophome.com/maps/dsc02215.jpg
7: اطلاعات باتومی (بخش دوم)
http://www.develophome.com/maps/dsc02198.jpg