دوستان مهاجر،اگه برگردین به گذشته دوباره مهاجرت می کنین؟

[Ashkan78]

منم هنوز به عنوان مهاجرت جایی نرفتم... اما دلم می خواست درست بعد از گرفتن دیپلم می رفتم و وقتم رو توی دانشگاه های ایرانی تلف نمی کردم. الانم که در دهه چهارم زندگیم دارم می رم... حس و حالی برای درس خوندن باقی نمونده. باید با همین سواد نیم بند بسوزم و بسازم و سعی کنم یه کاری برای خودم جور کنم.

[mohammad.maleki]

من هنوز موفق نشدم برم ولی اگه برم و به گذشته برگردم دوبار میرم چون ارزش موندن نداره!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[majaleh-iran]

من اگه به گذشته برگردم هر کاری میکنم که توی سن کمتر از 14 سالگی مادر پدرم رو راضی کنم که منو بفرستن یه کشور دیگه

خوشبختانه به عقب برنمیگردین
چون اینکار اصلا عواقب خوبی ندارد
تنها بی تجربه در یک کشور غریب
با مردمانی که نمیشناسید

حلوا که خیر میکنن

[mohammad.maleki]

درود بر تو

[Ashkan78]

من با خارج رفتن موافقم... اما نه هر خارج رفتنی...

کشورایی هستن که فقط زرق و برق دارن و نه از نظر آموزشی، نه از نظر فرهنگی، و نه از نظر رفاهی به پای ایران همین امروز نمی رسن...

خیلیا هستن که ذوق می کنن خارج درس خوندن... بعد می ری توی بحرش می بینی فلان دانشگاه امارات درس خوندن که یک دهم ارزش دانشگاه های معمولی ایرانی رو هم نداره.

در درجه خفیف تر از این دسته کشورها می شه به مالزی، فیلیپین، ارمنستان، و اکراین اشاره کرد.

اگه قرار به خارج رفتن باشه، بهتره دنبال جایی باشیم که واقعا ارزش رفتن داشته باشه، نه این که فقط اسمش خارج باشه!

[A1234]

اصلا شک نکن
صد در صد %

[mohammad.maleki]

من با خارج رفتن موافقم... اما نه هر خارج رفتنی...

کشورایی هستن که فقط زرق و برق دارن و نه از نظر آموزشی، نه از نظر فرهنگی، و نه از نظر رفاهی به پای ایران همین امروز نمی رسن...

خیلیا هستن که ذوق می کنن خارج درس خوندن... بعد می ری توی بحرش می بینی فلان دانشگاه امارات درس خوندن که یک دهم ارزش دانشگاه های معمولی ایرانی رو هم نداره.

در درجه خفیف تر از این دسته کشورها می شه به مالزی، فیلیپین، ارمنستان، و اکراین اشاره کرد.

اگه قرار به خارج رفتن باشه، بهتره دنبال جایی باشیم که واقعا ارزش رفتن داشته باشه، نه این که فقط اسمش خارج باشه!

حتی اگر ادم چاره ای هم نداشته باشه اگه این اخرین فرصت کسی برای رفتن باشه بازهم نباید بره و باید بمونه؟

[free_free]

وقتی به گذشتم نگاه میکنم میبینم تمام عمرمو تلف کردم.
نه دوران بچگی داشتیم ، نه نوجوانی و نه جوونی!(بخاطر شرایط حاکم بر کشورمون مثل جنگ و محدودیت ها و ....) ، نه از دانشگاه چیزی فهمیدیم و نه اینکه بعد اینهمه کار کردن به جایی نرسیدیم(منفی هم شدیم) و الا ن باید پاشیم بریم دوباره از منهای 273 شروع کنیم.

ولی ایندفعه شاید یکم فرق داشته باشه و اونم اینکه دیگه هر چی کار کنی حداقل پسرفت نمیکنی

[Vahid-DV2011]

وقتی به گذشتم نگاه میکنم میبینم تمام عمرمو تلف کردم.
نه دوران بچگی داشتیم ، نه نوجوانی و نه جوونی!(بخاطر شرایط حاکم بر کشورمون مثل جنگ و محدودیت ها و ....) ، نه از دانشگاه چیزی فهمیدیم و نه اینکه بعد اینهمه کار کردن به جایی نرسیدیم(منفی هم شدیم) و الا ن باید پاشیم بریم دوباره از منهای 273 شروع کنیم.

ولی ایندفعه شاید یکم فرق داشته باشه و اونم اینکه دیگه هر چی کار کنی حداقل پسرفت نمیکنی

من دقیقا باهات موافقم . منم بعضی اوقات احساس خیلی بدی دارم از اینکه میبینم نسل سوخته ایم ولی انسان به امید زنده است .پس به امید روزهای خوب در آینده

[Metal Frantic]

بازم هنوز آمریکاست و زندگی رنگ و بوی دیگه ای داره..
البته من نرفتم هاااا , بچه ها میگن

[mohammad.maleki]

به نظر من تا فرصت هست باید استفاده کرد

[free_free]

بچه های بالا....؟

بازم هنوز آمریکاست و زندگی رنگ و بوی دیگه ای داره..
البته من نرفتم هاااا , بچه ها میگن

[vahidansari]

سلام بر همه دوستان خوبم در مهاجرسرا

به نظر من دلیل اصلی مهاجرت درخصوص افرادی است که به واسطه تحصیل؛هوش بالا؛ارتباط با افرادی که قبلا در کنار هم بوده واکنون در خارج از کشور هستند ؛بهبود شرایط زندگی برای خود وخانواده ؛بهبود شرایط مالی از محلی که اکنون در آن ساکن هستند به محلی جدید وآزادی ... می باشد این مهاجرت به دو بخش داخلی وخارجی تقسیم میشود به عنوان مثال:بنده سالها پیش در دانشگاه اصفهان پذیرفته شدم و از شهرستان به اصفهان ونهایتا"ساکن تهران شدم برای من که از سن 18 سالگی از محل تولدم دور شدم اکنون بعد از گذشت سالیان سال ساکن تهران هستم؛در حقیقت جهت بهبود شرایط زندگی وتغییر درآن واستفاده از امکانات پایتخت و درگیر شدن در کلان شهر تهران مهاجرت کردم که باعث پیشرفت کاری من وامثال من بوده که توانستیم شرایط جدید در محل زندگی جدید(مهاجرت)را بپذیریم.
واکنون فکر میکنم به واسطه این مهاجرت داخلی برای خودم وخانواده ام اندوخته های بسیار داشته ایم واکنون فکر میکنم باتمرین بسیارخوبی در داخل کشور جهت تغییر مجدد زندگی خودم وخانواده ام بامطالعه مجدد جهت خارج از کشور اقدام نموده ام .

وبه نظر من کسانی که با برنامه وهدف (خارج از مسائل واتفاقات احتمالی )مهاجرت میکنند موفق هستند .

[lover usa]

وقتی به گذشتم نگاه میکنم میبینم تمام عمرمو تلف کردم.
نه دوران بچگی داشتیم ، نه نوجوانی و نه جوونی!(بخاطر شرایط حاکم بر کشورمون مثل جنگ و محدودیت ها و ....) ، نه از دانشگاه چیزی فهمیدیم و نه اینکه بعد اینهمه کار کردن به جایی نرسیدیم(منفی هم شدیم) و الا ن باید پاشیم بریم دوباره از منهای 273 شروع کنیم.

ولی ایندفعه شاید یکم فرق داشته باشه و اونم اینکه دیگه هر چی کار کنی حداقل پسرفت نمیکنی

پيرو صحبتاي دوستمون
من حساب كردم اگه در اين چند سال اخير به جاي كار كردن نشسته بودم تو خونه و هيچ كاري نميكردم الان تو رندگيم خيلي جلوتر بودم من توي اين مملكت هر چي بيشتر صداقت به خرج دادم بيشتر پسرفت كردم
خدا كنه درست شه زودتري برم امريكا حداقل اونجا چوب صداقت و روراستيمو كه نميخورم

[saeed D]

ﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﻧﻜﺮﺩﻡ ﺍﻣﺎ ﺍﻛﺮ ﻣﺎ ﺑﺪﻭﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﺍﺳﺎﺳﺎ ﻫﺪﻓﻤﻮﻥ ﺍﺯ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﺟﻲ ﻫﺴﺖ ﺷﺎﻳﺪ ﺟﻮﺍﺏ ﺑﻬﺘﺮﻱ ﺑﺘﻮﻧﻴﻢ ﺑﺪﻳﻢ ﺑﻪ ﺣﺮﺣﺎﻝ ﻣﻦ ﺟﻮﻥ ﺑﻪ ﻫﺪﻓﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺍﻛﺎﻫﻢ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺭﻭ ﺧﺎﻫﻢ ﺩﺍﺷﺖ