سیر و سیاحت در امارات

[usa.lover]

چرا و چگونه دبی اینطور شد؟
به نظرشما این تغییر بهتر است یا بدتر؟
لطفا برای دیدن عکسهای قدیم دبی به این سایت بروید:
http://www.anitavanderkrol.com

[Lottery_GC]

ماشاا... داره میشه مثل آمریکا !
آره پیشرفت خوبه چرا بد باشه ، دلیلشم پول و ثروتی هستش که عرب ها دارن و واسشون مهم هست که دبی رو این شکلیش کنند که توریست بیاد و پول خرج کنه ...
تو همون فرودگاه دبی بری تا تهش رو میخونی ...
و اون هم هواپیمایی Emirates که جز بهترین ها هستش ...
اون شبکه های MBC ...
دیگه ترکوندن واقعاً !

[honareirani]

واقعا" اینجا دوبی ه ؟!؟!؟!؟!؟!؟؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟؟!؟!؟!؟!؟!
اشتباهی عکسای امریکا رو نذاشتی که توش برج العرب ساخته باشن ؟؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟
اینجا که خارجه !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[hvm]

آمریکای جنایتکار چه کارهایی که نمیکنه
بابا دم این دشمن گرم

[Parslottery]

بله محمد جان از دبی بودن که دبی هستش اما این نکته رو فراموش نکن " هر گردی گردو نیست"
نیویورک فقط بخاطر 100 تا ساختمان بلند نیویورک نشده، اگر همین نیویورک رو بیاری توی امارات هم بزاری یک روز دوام نمیاره، یک سری مراحل و ملزومات داره تا یه جایی مثله نیویورک بشه. حالا این دبی هم همون حکم جنس چینی رو داره که کپی برابر اصل Dolce Gabbana میزنه و همه میگن ایول اما این کجا و اون کجا......
اونی که جنس شناسه فرقشون رو راحت میفهمه.

حالا این عمو های حوزه ی خلیج فارس هم یه بادی به کلشون افتاده فکر کرده اند خبریه. گول نخوره کسی. بخدا همش کشکه. خونه خواستین بخرین بگین آدم میشناسم حاضره دستتون رو هم ببوسه اما از شر دبی خلاص بشه و کمتر از اونی که خریده بده بره...
یاد همون جک میوفتم که بیل گیتس رفت اون دنیا، و جهنم رو انتخاب کرد و ....
(اوووووووو بابا مونیتوره سر اسکرین سیور بوده ......)

یک سری ساختمان واقعا زیبا روبروی هتل شرایتون توی جمیرا بیچ هستش که پارسال رهن سالیانه اش مثلا اگر 50 تا 60 هزار درهم در سال بود، الان 15 هزار تا هم بهت میدن، چون توی اون ساختمان 200-300 واحدی کلا 50 نفر زندگی نمیکنند و یک جوری باید خرجش در بیاد ، فقط محض اطلاع که اگر خواستین گول بخورین، خوبش رو بخورین...

ولی از همه اینا که بگذریم واقعا دبی چشم گیر شده حرفی توش نیست( از لحاظ زیبایی) محمد خدا .............. کنه یکی از عکسهایی که گذاشتی واقعا بک گراند خوبی داشت یاد دبی افتادم هرچند ما از این چیزها نمیدیدیم .
با این عکسات....

[Xman]

كشورهاي عربي به سرعت در حال پيشرفت هستند.شيخ نشين هاي دبي در اين زمينه نيازهاي منطقه رو به خوبي سنجيدند و تا به حال كه واسه اونها بد نبوده و حتي به نظر ميرسه موفق شدن بحران اقتصادي اخير رو هم با كمترين خسارت پشت سر بذارن البته همه اين اتفاقات ميتونست به راحتي در كشور ما واقع بشه و اين امكانات در كشور پهناور و زيباي ما مستقر بشه چون از هر نظر كه فكرشو بكنيم پتانسيل هاي طبيعي كشور ما صدها برابر بيشتر از اونهاست.اينجاست كه ميشه نتيجه گرفت منابع طبيعي و خداداي به تنهايي نميتونن ضامن امنيت و خوشبختي ملتها رو فراهم كند.بلكه قدرت تفكر بشر مايه خوشبختي و سعادت اوست بعضي اوقات شاهد هستيم كه برخي ملتها با دست خالي و تنها با قدرت تفكر صحيح و اتحاد تونستن قله هاي رفيع پيشرفت رو فتح كنن در نقطه مقابل هم بعضي از ملتها با وجود ثروت طبيعي سرزمينشون, هر روز فقيرتر و بيچاره تر از قبل ميشن.

[usa.lover]

دوست عزیز Xman و سروش عزیز
حق با شماست.
مردم دبی تا چند سال پیش کپر نشین بودند و از بیکاری رنج میبردند. ولی حالا چنان تپل و سرزنده شدند که باورتون نمیشه.
20 سال پیش(بعد از جنگی که بهش میگن تحمیلی) آبادان دبی را از هر نظر قورت میداد. ولی نگاه کنید در عرض 20 سال ما همونی هستیم که بودیم ، ولی دبی ها چه کردند که دبی رفته سر زبونها و هزاران کنسرت و مسابقات و جشن و ... اونجا برگذار میشه! به این میگویند توریسم رویدادی( Event Tourism)
راستی مربی من(باشگاه بدنسازی) در مسابقات جهانی چندروز پیش دبی، طلا آورد و قهرمان جهان در وزن 85 کیلو شد. دلتون آب...
جالب اینجا بود که مسئولین آبادان در قبال این قهرمانی جهان، یک پلاکادر به ایشون دادند( رضا باقرزاده).
میخواهم یک خاطر کوتاه از قهرمان کونگ فو جهان در کره جنوبی از خرمشهر(آقای نوید لالی جمعه زاده) برایتان تعریف کنم که از شبکه تلوزیونی آبادان پخش شد. http://abadan-news.com/ana/?p=3144
این قهرمان تعریف میکرد که وقتی برای مسابقات میخواسته بره کره، هیچ کس حتی هیچ مربی باهاش نبوده و تنهای تنها رفته و جالب اینجاست که یک روز هم قضا نخورده چون وقتش رو نداشته و همینطور شکم خالی و گرسنه میره رو تشک و مبارزه میکنه و به طور فجیهی تمام حریفهاشو ناکار میکنه و قهرمان جهان میشه و بعد از اینکه قهرمان میشه، هیچ کس نبوده که بغلش کنه یا بهش تبریک بگه!!! تو این دو سه روزه حتی یک نفر هم ازش خبری نگرفته که کجایی!؟ بعد که میاد ایران یک نفر هم به استقبالش نیومده و ساعت 1:30(اگه اشتباه نکنم) میرسه خونه و میبینه در قفل هست و از بالای دیوار میپره تو خونه و میره میگیره میخوابه! صبح وقتی همه بیدار میشوند، میبینند که آره برگشته و قهرمان جهان شده! و مسئولین هم یه پلاکادر بهش هدیه میدند.
این مابین فقط صدا و سیمای آبادان(که چند روز پیش بهترین صدا و سیمای ایران شناخته شد) به مردم کمی اهمیت میده!!!

این اخبار را بخوانید تا حساب کار بیاید دستتون. االبته این فقط یکی اش هست. جالب هست که تقریبا 90% مسئولین آبادان عرب هستند. و فقط تعداد کمی ایرانی اون هم در صدا و سیما هستند.
http://abadan-news.com/ana/?p=5049
به جان خودم تو آبادان و خرمشهر امکانات اینقدر کم و ناجور هست که هر وقت شبکه تلوزیون آبادان(اولین صدا و سیمای شهری در ایران) با آبادانی ها و خرمشهری ها مصاحبه میکنند، یا از فاضلاب بالا آمده در کوچه و خیابان گله میکنند یا از امکانات ناچیز این مناطق. یکبار نشد از خوبی شهرمون و از مزایاش بگویند! از تعداد قهرمانان ورزشی اش نسبت به کل تهران و حومه اش + هفت هشت تا استان دیگه.

من به مربی ام تبریک میگم که با این امکانات و پشتیبانی کم، تونسته تا قهرمانی جهان پیش بره. اینم سایتش هست: http://afshin2005.blogfa.com
البته اسمشون رضا هست ولی همه افشین صدایش میکنند.
افشین تعریف میکرد که چندین سال پیش که در آبادان هیچ باشگاه بدنسازی نبوده( دوران نوجوانی اش)با لوله آب و دوتا دله روغن که توشون رو از خاک پر میکرده تمرین میکرده و همیشه میگفته من میخواهم قهرمان جهان بشم و همه دوستاش و خانوداه اش بهش میخندیدند و مسخره اش میکردند.
موفق باشید و برای رسیدن به آرزوهایتان تلاش کنید...

[kataki]

lواقعا که عالی بود دوست عزیزم
نمی دونم کی می خوان از غفلت بیدار شن و ببینن دیگه زمون بچه بازیایی مثله دشمن دشمن کردن تموم شده الان دنیا رو با تعامل و ارتباطات سازنده و تفکر و اندیشه می سازن نه شعار و گریه زاری
درود بر امریکا که مهد دانش و علم دنیاست و قابل تحسینه امیدوارم کشور منم حداقل قدم در اون راه بزاره
سعید

[masoud_45]

من شهریور امسال دبی بودم.باید بگم فوق العاده بود.تمام پروژه های عمرانی شهری به صورت 3 شیفت کار می کنند.و به صورت استاندارد.بدون بستن معابر و ایجاد سد معبر.هتل اتلانتیس یک چیزی تو مایه های خواب و خیال و رویا برای من بود.واقعا باورش سخته این همه تفاوت با هواپیما تنها یک ساعت و 45 دقیقه باشه.

---- این ارسال ویرایش شد، لطفا قوانین انجمن را رعایت کنید ----- ادمین

[Ali Sepehr]

دوستان لطف کنید و به سی.اس.ت در این سایت مهاجرتی کاری نداشته باشید . ممنونم از لطفتون

[یه مهاجر]

پيشرفت دبي واقعا چشمگير و تحسين برانگيزه(البته براي ما ايرانيا بيشتر مايه حسرت !!!چه كنيم كاري غير از اين نداريم)...متروي دبي رو ديدين؟اخرين باري كه من دبي بودم 5 ماه قبل از افتتاح مترو بود و مراحل پيشرفت رو كه ميديدي فكر ميكردي حداقل يه سالي براي اماده شدن نياز به زمان داره اما 5 ماه بعد افتتاحيه رو كه ديدم شوك شدم و باز همون حسرت هميشگي و..........

[afshinnikdoust]

دوبی، روزگاری نه چندان دور، بهشت سرمایه‌گذاران در خلیج فارس و حتی کل خاورمیانه به شمار می‌آمد. همه چیز نشان از آن داشت که بهشت سرمایه‌گذاران خاورمیانه روزگار خوشی خواهد داشت. اما در پی بحران اقتصادی جهان و بدهکاری شرکت دولتی و عظیم «دوبی ورلد»، نگرانی‌ها از وضع مالی این شیخ نشین از کشورهای همسایه تا لندن و نیویورک دامن گسترده است.



بریتانیا که بیش از هر کشوری از بحران مالی دوبی زیان می‌بیند، واکنش‌هایی به بحران نشان داد. گوردون براون نخست وزیر بریتانیا از آمادگی این کشور برای مقابله با بحران اخیر خبر داد. سام هدا گزارشگر رادیو فردا در دوبی در ارزیابی بحران این شیخ نشین می‌گوید: «بعد از اعلام بحران بدهکاری دوبی ورلد، بهای سهام در دوبی و ابوظبی افت شدیدی پیدا کرد. بعد صحبت از این پیش آمد که شرکت دوبی ورلد با طلبکاران وارد گفت‌وگو شده برای مذاکره درباره ۲۶ میلیارد دلار از بدهی‌هایش. بازار سهام هم اکنون در حال فروش است و بیشترین بازندگان در این میان شرکت‌های ساختمانی هستند. دوبی الان مدت‌هاست که درگیر بحران اقتصادی جهان است و رکود ناشی از آن بحران مدت‌هاست که دیده می‌شود.»

سام هدا با اشاره به اینکه شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران کوچک مدت‌هاست که درگیر این بحران بودند و سرانجام دامنه آن به شرکت‌های بزرگ دولتی هم رسیده است، می‌افزاید: «مدت‌هاست که قیمت املاک افت کرده و بیش از ۵۰ درصد از ارزش املاک در این شهر کاسته شده است. ساختمان‌ها فروش نمی‌رود و این مسئله تبدیل شده به عدم توانایی شرکت‌های دولتی در پرداخت بدهی‌هایشان. به طور متوسط حدود ۴۰ درصد چک‌های صادر شده برگشت می‌خورند. بدهی شرکت‌های دولتی دوبی چیزی نزدیک به هشتاد میلیارد دلار تخمین زده می‌شود که نزدیک به ۵۹ میلیارد دلار از آن مربوط به شرکت دوبی ورلد است.»

آقای هدا با اشاره به تاثیر بحران بر شمار گردشگران می‌گوید: «تعداد مشتری هتل‌ها نزدیک به ۲۰ در صد کاهش پیدا کرده است.»

از آنجایی که امیر نشین دوبی نفت ندارد و بخش اصلی درآمد آن از راه تجارت، ساختمان‌سازی و گردشگری تامین می‌شود، با لطمه خوردن این سه بخش در پی بحران اقتصادی جهان، دوبی نیز دچار بحران شده است.

ایرانیان بسیاری نیز در سال‌های اخیر، عمدتا در بخش مسکن و مستغلات، در دوبی سرمایه گذاری کرده‌اند. پرسشی که طبیعتا بسیاری از ایرانیان را نگران کرده، این است که بعد از این بحران اقتصادی، سرنوشت آن‌ها چه می‌شود؟

سام هدا می‌گوید: «آن بخش که در املاک سرمایه‌گذاری شده، الان در بازار ملک راکد مانده است و تقریبا کاری نمی‌شود کرد. خریداری نیست. ساختمان‌ها فروش نمی‌رود و سرمایه گذاری‌ها بازگشت ندارد. آن مقدار دیگر که به صورت نقد بوده، به سمت شهرهای دیگر مانند سنگاپور و یا مالزی در حرکت است. دلایل دیگر این روند، محدودیت‌ها و سختگیری‌ها در مورد ایرانیان در دوبی است.»

اما از سوی دیگر خبرهایی هم از حمایت‌های بانک مرکزی امارات و مقام‌های دوبی و ابوظبی برای حل بحران شنیده می‌شود. تا چه اندازه می‌توان به حل این بحران و بازگشت رونق اقتصادی به دوبی خوشبین بود؟

گزارشگر رادیو فردا در دوبی می‌گوید: «بانک مرکزی امارات طی اعلامیه‌ای در مورد سپرده‌های بانکی برای سه سال تضمین داد؛ که مقداری بازار را آرام کرد. ولی حکومت دوبی هم در اعلامیه‌ای خاطرنشان ساخت که هیچ تضمینی را در ارتباط با بدهی شرکت دوبی ورلد و دیگر شرکت‌ها نخواهد داد. این مسئله دوباره نگرانی آفرید. حال همه منتظراند که ببینند مسئله بدهی‌ها به چه سرانجامی‌ خواهد رسید.»

در همین زمینه، یک متخصص مستغلات در دوبی با اشاره به اینکه وضع بازار مسکن راکد خواهد شد، به رادیو فردا می‌گوید: «ساختمان‌های زیادی برای تحویل آماده می‌شود و اگر خریدار نباشد و سرمایه‌گذاران که نگران باز گرفتن سرمایه‌های خود هستند -و با توجه به ادامه ورشکستگی دوبی- دورنمای امید بخشی برای آن‌ها به چشم نمی‌خورد.

وی با اشاره به مشکلات ایرانیان در این شیخ نشین و در عین حال مزیت نزدیکی دوبی به ایران، جذابیت بازار دوبی برای ایرانی‌ها را نیز عامل مهمی در جذب سرمایه‌های ایرانیان می‌داند.

---

در حالی که کشتی اقتصاد جهانی آرام آرام طوفانی‌ترین مراحل بحران را پشت سر گذاشته و به آب‌هایی آرام‌تر رسیده، امارت دوبی، پویاترین کانون اقتصادی خاورمیانه، به دلیل ناتوانی از پرداخت بدهی‌هایش با یک زمین لرزه بزرگ مالی روبه‌رو شده تا جایی که شماری از رسانه‌های بزرگ غربی از ورشکستگی این امارت ثروتمند خلیج فارس سخن می‌گویند.


جزیره‌های مصنوعی و پروژه‌های غول‌آسای نمایشی اقتصاد دبی را به خطر انداخته‌اند.
بدهی سنگین

این زمین لرزه ناشی از اعلام خبر درخواست زمان‌بندی مجدد برای باز پرداخت بدهی‌ها از سوی «دوبی ورلد»، غول مالی این امارت و شعبه آن موسوم به «نخیل» است که در امور ساختمانی و مسکن تخصص دارد و سازنده جزایر مصنوعی معروفی است که به شکل نخل در ساحل این امارت ساخته شده‌اند.

امارت دوبی و شرکت «دوبی ورلد» -ستون فقرات اقتصادی آن- قلب تپنده امارات متحده عربی به شمار می‌رود، فدراسیونی مرکب از هفت امارت است که ابوظبی، در بر دارنده مهم ترین ذخایر نفتی این مجموعه، پایتخت سیاسی آن است. در عوض دوبی، یکی دیگر از امارات هفتگانه، به سبب پویایی خود در عرصه‌های مالی و بازرگانی، عملا به پایتخت اقتصادی فدراسیون بدل شده است.

«دوبی ورلد» یک امپراتوری مالی است که در عرصه‌های گوناگون فعالیت می‌کند، از مسکن و بنادر گرفته تا حمل و نقل و امور تفریحی. این امپراتوری اما از یک بدهی سنگین رنج می‌برد: مبلغی حدود شصت میلیارد دلار، معادل دو سوم کل بدهی‌های دوبی، که از سوی امارت ابوظبی و بانک‌های بین‌المللی تامین شده است.

با آغاز بحران اقتصادی جهان در نیمه دوم سال ۲۰۰۷، «دوبی ورلد» و مجموعه بافت‌های اقتصادی دوبی به گونه‌ای چشم‌گیر متزلزل شدند. مسکن، یکی از مهم‌ترین موتور‌های محرکه اقتصاد این امارت به شدت فرو ریخت و دیگر فعالیت‌ها در عرصه‌های بازرگانی و خدمات نیز عمیقا آسیب دیدند.

فرو ریزی بازار مسکن در امارات یکی از مهم‌ترین عوامل بحران مالی شدیدی است که دامن دوبی را گرفته است. شمار زیادی از خریداران املاک که با استفاده از اعتبارات بانکی آپارتمان و خانه خریده بودند، با فروریزی بهای املاک و اجاره از پرداخت بدهی‌های خود باز ماندند و نظام بانکی دوبی را به خطر انداختند. میانگین سقوط بهای مسکن در یک سال گذشته، چهل و هفت در صد ارزیابی شده است.

از سوی دیگر سرمایه‌هایی که از سوی بانک‌های دبی در خرید سهام و املاک در کشور‌های پیشرفته به ویژه آمریکا به کار افتاده بودند، در پی بحران اقصادی در این کشور‌ها، به گونه‌ای چشم‌گیر آسیب دیدند. زیر فشار مجموعه این عوامل، انجام شمار زیادی از طرح‌های غول آسای ساختمانی، از جمله بر پا کردن بلندترین برج جهان، متوقف شد.

فرو ریزی بازار مسکن در امارات یکی از مهم‌ترین عوامل بحران مالی شدیدی است که دامن دبی را گرفته است. شمار زیادی از خریداران املاک که با استفاده از اعتبارات بانکی آپارتمان و خانه خریده بودند، با فروریزی بهای املاک و اجاره از پرداخت بدهی‌های خود باز ماندند و نظام بانکی دبی را به خطر انداختند.
پنجشنبه بیست و ششم نوامبر، «دوبی ورلد» و شعبه‌اش «نخیل» اعلام کردند که در انتظار زمان‌بندی مجدد بدهی‌هایشان، تا سی ام ماه مه آینده از انجام تعهدات مالی شان خودداری خواهند کرد. با اعلام این خبر بازار‌های مهم سهام در اروپا به شدت فرو ریختند و همین سقوط در بازار‌های آسیایی تکرار شد. بازار سهام آمریکا که پنجشنبه تعطیل بود، همین تکان‌ها را، البته در مقیاسی کم‌تر، روز جمعه تجربه کرد.

فرو ریزی بازار‌های سهام جهان به ویژه از تزلزل موسسات مالی منشا گرفت. شماری از بانک‌های اروپای غربی میلیارد‌ها دلار به «دوبی ورلد» و دیگر شرکت‌های امارت دوبی وام داده‌اند و ناتوانی این امارت از باز پرداخت بدهی‌هایش، طبعا سلامت آنها را هم به خطر می‌اندازد.

سنگاپور خاور میانه

آیا دوبی، آنگونه که شماری از رسانه‌های غربی می‌گویند، در آستانه ورشکستگی است؟ اگر قرار بود این امارت، در وضعیت دشوار کنونی، تنها بر منابع خود تکیه کند، خروج از بحران طبعا برایش آسان نبود. در واقع دبی تقریبا فاقد نفت است و به همین سبب نمی‌تواند بر دلار‌های حاصل از صدور طلای سیاه حساب کند.


دوبی، برای پیشبرد رشد شگفت‌آورش، تصمیم گرفت بر اهرم‌هایی غیر از طلای سیاه تکیه کند. شگرد اصلی رهبران این امارت، برخورداری از فرصت‌های بزرگی بود که چرخش حوادث در اختیار آنها قرار داد: جنگ داخلی لبنان، به نقش فعال این کشور به عنوان مرکز مالی خاور میانه پایان داد؛ انقلاب اسلامی‌ در ایران و جنگ ایران و عراق، دو کشور پویای منطقه را از ایفای یک نقش اقتصادی غالب باز داشت؛ هم‌زمان، حجم عظیمی‌ از دلار‌های نفتی، در خلیج فارس انباشته شد.

با استفاده از همه این فرصت‌ها، دوبی تلاش کرد به «سنگاپور خاور میانه» بدل شود و در این راه به هدف‌های مهمی‌نیز دست یافت. هیچ یک از مناطق خاور میانه نتوانستند در ایجاد زیر بنا‌های بازرگانی و مالی به منظور اعطای خدمات به کشور‌های پیرامون، به موفقیت‌های دوبی دست یابند. در پیشروی به سوی «اقتصاد پس از نفت»، دوبی تجربه‌های جالبی را در اختیار همسایگان خود قرار داد.

ولی پیشروی لجام گسیخته این امارت در راه انجام طرح‌های غول‌آسای نمایشی، که به نظر می‌رسد بر محاسبات دقیق اقتصادی متکی نبوده است، تعادل‌های مالی آن را به گونه‌ای خطرناک به خطر انداخته و حتی جوهر تلاش وی را، در ساختن یک اقتصاد بی‌نیاز از نفت، در برابر علامت سوال قرار داده است.

پیشروی لجام گسیخته این امارت در راه انجام طرح‌های غول‌آسای نمایشی، که به نظر می‌رسد بر محاسبات دقیق اقتصادی متکی نبوده است، تعادل‌های مالی آن را به گونه‌ای خطرناک به خطر انداخته و حتی جوهر تلاش وی را، در ساختن یک اقتصاد بی‌نیاز از نفت، در برابر علامت سوال قرار داده است.
بحران کنونی، جاذبه دوبی را دستکم در کوتاه مدت، کم خواهد کرد. رقیبان و منتقدان دبی، با استفاده از بحران مالی کنونی در این امارت، تلاش خواهند کرد الگوی انتخاب شده از سوی این سرزمین را زیر پرسش ببرند و آن را یک «غول اقتصادی»، اما با پا‌های چوبین معرفی کنند.

با این حال تلاش دوبی در راه طرح‌ریزی اقتصادی شکوفا بدون تکیه بر طلای سیاه، قابل تقدیر است، هر چند که اشتباهات این امارت، از جمله در میدان دادن به فعالیت‌های زاینده «حباب» به ویژه در عرصه مسکن، قابل چشم‌پوشی نیست.

در وضعیت کنونی، تنها قدرتی که می‌تواند امارت دوبی را از بحران شدید مالی خارج کند، «برادر یزرگ» او یعنی ابوظبی است که با تکیه بر ثروت عظیم نفتی خود، رهبری امارات را در اختیار دارد. این امید که ابوظبی با منابع مالی افسانه‌ایش به کمک دوبی خواهد آمد، روز جمعه به ایجاد آرامش در شمار زیادی از بازار‌های جهانی سهام کمک کرد.

ابوظبی به احتمال قریب به یقین به کمک دبی خواهد آمد، ولی در ازای این کمک، نفوذ بیشتری را در اقتصاد دوبی مطالبه خواهد کرد. در هر صورت دوبی، با متوسل شدن به دلار‌های نفتی ابوظبی، نشان می‌دهد که در تلاش برای ساختن اقتصادی بی‌نیاز از نفت، کاملا موفق نبوده است.

محافل اقتصادی تهران نیز، به دلیل پیوند‌های اقتصادی تنگاتنگ میان ایران و دوبی، به تحول بحران مالی در این امارت چشم دوخته‌اند.

طی چند دهه گذشته دوبی از تنش در روابط اقتصادی جمهوری اسلامی‌ با قدرت‌های بزرگ غربی به ویژه آمریکا سود فراوان برد و به مهم‌ترین پایگاه صادرات مجدد کالا به سوی ایران بدل شد. در واقع با آغاز تحریم‌های اقتصادی بین‌المللی علیه جمهوری اسلامی، دبی به مهم‌ترین رابط میان اقتصاد ایران و اقتصاد‌های غربی بدل شد.

در فاصله سال‌های ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۲ خورشیدی، دبی از رتبه دهم کشور‌های صادر کننده کالا به ایران به رتبه اول ارتقا یافت و این جایگاه را کماکان حفظ کرده است.

صد‌ها شرکت ایرانی بخش عمده فعالیت خود را در دوبی متمرکز کرده‌اند و ده‌ها هزار ایرانی در بخش مسکن این امارت سرمایه‌گذاری کرده‌اند. بخش مهمی‌ از دارایی‌های ثروتمندان ایرانی نیز به بانک‌های دوبی سپرده شده است.

در این شرایط، تحولات آتی بحران مالی در دوبی طبعا زیر ذره‌بین محافل اقتصادی تهران است.

-----------
در دوبی زندگی می‌کنید؟ یا شاهد مشکلات اقتصادی در این امارت هستید؟ شما وضعیت را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

[afshinnikdoust]

به نظر من عوامل مختلفی‌ رو باید در نظر گرفت که وضعیت دبی را به این شکل میبینیم: ۱- اساسا برنامهٔ دبی به صورت یک شوی بیزینسی طراحی شده بود که بتوانند تاجرین، سرمایه گذاران و حتا مردم عادی با پس اندازی اندکشان را جذب کنند و در این راه هم موفقیت نسبی‌ بدست آوردند. ۲- بدلیل شرایط خاص در کشورهای منطقه، دبی تبدیل به محلی برای پاسخگویی به نیازهای اقتصادی، فرهنگی‌، تفریحی و ... گردید و این منبعی عظیم برای کسب درامد برای این شهر شد. ۳- به دلیل موفقیت آمیز بودن ظاهری موارد فوق دبی توانست اعتماد بین‌المللی کسب نماید ولی‌ به هیچ عنوان دارای ساختار لازم مدیریتی، اجتمأعی، فرهنگی‌ و حتا منابع انسانی‌ در کمترین سطح .... نبود که بتواند از این موقعیت استفاده و ساختار منظم و پایداری ایجاد نماید که تبدیل به یک قدرت واقعی در مورد فوق شود. ۴- همه چیز به صورت مصنوعی و غیر واقعی جلوه داده شد و تنها به فکر استفاده مقطعی و گذرا بدون در نظر گرفتن اصول اقتصادی در توسعه، شو بازی کردن اقتصادی و خود را بزرگتر از واقع جلوه دادن، نبودن قوانین مکفی برای جامعه‌ اقتصادی و اجتمأعی، حاکم بودن روابط به جای قوانین و دهها مورد دیگر تهدیدهأیی برای اقتصاد بی‌ پایه و اساس دبی بود. ۵- به دلیل طمع بیش از حد حاکمین دبی(و بدون در نظر گرفتن ابوظبی به عنوان بردار بزرگتر که به درد روز مبادا نظیر امروز برای کمک می‌خورد )، میخواستند با ایجاد پروژه هایی(بدون توجیه اقتصادی اصولی‌ و تنها بر مبنای تبانی و خرید و فروش به خودی و بالا بردن قیمت از این طریق و سپس فروش به خارجیها) به عنوانه اولین پروژه‌های جهانی‌ خریداران بیشتری را نه تنها از خاور میانه بلکه از تمام دنیا جذب و پول فراوانی‌ به جیب بزنند که در این راه نه تنها سرمایه‌‌های خود که فقط املاک و مستقلاتی در بیابان است را از دست دادند و باعث سوختن کل سرمایه گذاری‌های خارجیها در دبی در تجارت و مسکن و.... گردیدند بلکه حالا با بدهی بالغ بر ۸۹ میلیارد دلاری ور شکست میباشند چرا که هیچ درآمدی ندارند که بتوانند آنرا پرداخت کنند و اصولا تعهدی هم قائل نیستند که بخواهند آنرا به بانکها و سرمایه گذاران و شرکای خود در این پروژهای عظیم بپردازند. ۶- این پایان دبی از ۲-۳ ساله قبل پیشبینی‌ شده بود، درست زمانی‌ که دبی سعی‌ میکرد بهترین نمایش‌های اقتصادی و سرمایه‌ گذاری را برای دنیا بازی کند. راه دوری نیاز نیست برویم، همینجا در این وبسایت اگر گزارشهای ۲ ساله قبل در مورد اقتصاد دبی را جستجو کنیم می‌بینم که اکثر کارشناسان وضعیت امروز را برای دبی پیش بینی‌ کرده بودند که روزی این حباب سرطانی خواهد ترکید و میبینیم که این اتفاق حالا افتاده است....۷- کشوری بی‌ قانون(ظاهراً با قانون ولی‌ قابل تغییر به حکم حاکم در یک لحظه، در رده بندی جهانی‌ دبی در صدر کشورهای بی‌ ثبات از نظر طوبت قانون بازرگانی است چرا که دائماً قوانین در حال تغییر میباشند و این امر سردرگمی برای سرمایه گذران به وجود آورده بود، نظیر قوانین اقامت، بانکی‌،.... ) باعث شده بود بسیاری از فرصتهای غیر واقعی‌ اقتصادی به وجود آمده که سرمایه‌ گذاران را به آنجا کشانده ولی‌ بعد از مدتی‌ نتوانند سرمایه‌ خود را خارج نمایند.....

[Drama Setter]

آره دبی خیلی جای شیکیه ولی برای یه سفر 2 هفته ای خوبه نه برای زندگی به عقیده ی من

[mojimoji]

با درود
برای عید فطر و یک سفر تفریحی میخوایم بیاییم دبی.
چه هتلی رو پیشنهاد میکنید که زیاد گرون هم نباشه؟
از بین هتل دلمون ، فورچون و هالمارک کدوم بهترن؟