کانال تلگرام مهاجرسرا
https://t.me/mohajersara





نظرسنجی: ازدواج با ایرانی یا آمریکای
با ایرانی
49.46%
46 49.46%
با آمریکای
50.54%
47 50.54%
مجموع 93 رای 100%
* چنانچه به گزینه‌ای رای داده اید، با علامت ستاره مشخص گردیده است. [نمایش نتایج]



##### هشدار #####
به تاریخ ارسال مطالب دقت فرمایید.
شرایط و وضعیت پروسه ویزا دائم در حال تغییر است و ممکن است مطالب قدیمی شامل تغییراتی باشد.
ازدواج با ایرانی یا آمریکایی؟
سلام
من خودم به شخصه ترجیح میدم با یک ایرانی ازدواج کنم.
حالا ایرانی ساکن امریکا یا ایرانی که تازه وارد شده یا حتی ایرانی خارج از آمریکا هست!!!
دلیلم هم هیچ ربطی به اون موضوع گذشت مادران ایرانی و ... نیست دلیلم فرهنگه! دلیلم یه نقطه مشترک و اون هم ایرانی بودن هست و همین طور اگه قرار باشه بچه دار بشیم(ببین تا کجاش رو فکر کردم :d ) ترجیح میدم یه ایرانی اصیل باشه ازیک پدر و مادر ایرانی Smile
به آرزوم میرسم، شک ندارم Smile
پاسخ
تشکر کنندگان: wushu kung fu ، rs232 ، shkhmo ، battosai ، mazlom khanom ، storagemeter ، msar
من دوست دارم با یه مرد آمریکایی ازدواج کنم, مردای ایرانی که بزرگ شده ایران باشن در نهایت بدبین و غیرقابل اعتمادهستن.
شماره کیس نامبر:2012AS00048000
كنسولگری : آنكارا
فرمهای اوليه : May 2011
كارنت : Apr
مصاحبه و دریافت ویزا: 7june
120,000 ترجمه, ,100,000هزینه پست.هتل و اقامت در آنکارا 2,000,000
پاسخ
تشکر کنندگان: rs232 ، mohammad.maleki ، shkhmo ، battosai ، NedaE ، sooso ، mazlom khanom ، rtt ، hana69 ، msar
چه بحث جالبی‌ یادمه چند وقت پیش من این سوال رو از یکی‌ از دوستامون که حدود ۳۰ ساله اینجا زندگی‌ می‌کنه پرسیدم و چند نفرو که بعدا باهاشون آشنا شدم برام تعریف کرد که تقریبا همشون از این که با غیر ایرانی‌ ازدواج کردند خیلی‌ پشیمون شدند( البته بعضیاشون هنوز باهم زندگی‌ میکنند) ولی‌ ساده‌ترین چیزی که از زبون یکیشون میگفت این بود که دلم می‌خواد خیلی‌ وقتا به زبانِ فارسی به همسرم ابراز علاقه کنم یا درد‌و دلم کنم ولی‌ بعدا سر خورده میشم بگذریم که خیلیاشون در دراز مدت به مشکله فرهنگی‌ بر میخورند،شما فکر کنید ما خودمون توی کشور بزرگ شدیم و زندگی‌ کردیم بازم می‌شنویم که بعد کلی‌ زندگی‌ مشترک میگن فرهنگمون متفاوت بود دیگه چه برسه به کسایی‌ که اصلا چیزی از فرهنگشون نمی‌دونیم یا کم میدونیم

ولی‌ نظر شخصیه بنده اینکه که آدمی‌ که خوبه ، خوبه دیگه ایرانی خارجی‌ نداره ولی‌ ترجیحا هم فرهنگ که بهتره لاقل درگیر مسائل پیچیده تری نمیشی‌
LOCATION:LA COUNTY
ARRIVAL DATE: JAN 14
CATEGORY: DV LOTTERY
پاسخ
تشکر کنندگان: mohammad.maleki ، 3rip ، behzad7 ، shkhmo ، Mohammad5 ، battosai ، sooso ، mazlom khanom ، pv-n ، aseman abi ، فرنا ، msar
(2012-05-16 ساعت 22:49)nazanin_nik نوشته:  من دوست دارم با یه مرد آمریکایی ازدواج کنم, مردای ایرانی که بزرگ شده ایران باشن در نهایت بدبین و غیرقابل اعتمادهستن.
آره عزیرم ولی مرد ایرانی بزرگ شده آمریکا بکررات بدتر هستش(البته این تجربه منه)

پاسخ
تشکر کنندگان: mohammad.maleki ، 3rip ، shkhmo ، Chosey ، sooso ، mazlom khanom ، pv-n ، msar
ازدواج برای کسی که مهاجرت می کند همیشه یک مسئله پیچیده است. زیرا مهاجر در واقع یک شترمرغ است که از نظر فرهنگی تکلیفش با خودش مشخص نیست. من که به کل بی خیال این قضیه شده ام زیرا هر طوری که حساب می کنم به نتیجه درستی نمی رسم.
مشکل هم در اینجا است که ما تنها جنبه هایی از فرهنگ غربی و فرهنگ ایرانی را که به نفع ما است بر می گزینیم و به آن عمل می کنیم. مثلا خودمان خیلی راحت و آزاد و غربی هستیم و انتظار داریم که طرف مقابل ما با حیا و چشم پاک و آب و آفتاب ندیده باشد. هر جایی که به نفع ما باشد ایرانی هستیم و هر جایی هم که باز به نفع ما باشد امریکایی می شویم. مثلا همچون زن های ایرانی دوست داریم که شوهرمان تمام هزینه های زندگی و تفریح ما را بدهد و مثل زن های امریکایی دوست داریم هر جایی که دلمان خواست برویم و کسی کاری به کارمان نداشته باشد. یا مثل مردهای ایرانی دوست داریم زن ما در خانه بماند و قرمه سبزی درست کند و با هیچ مرد دیگری حرف نزند و از طرف دیگر مثل مردهای امریکایی دوست داریم همیشه آزاد و راحت باشیم و هر جایی دوست داشتیم برویم.
این حکایت ما هم مثل حکایت خرید و فروش کردن ما است که اگر فروشنده باشیم سعی می کنیم به گران ترین قیمت ممکن جنس خودمان را بفروشیم و بعد هم بگوییم عجب معامله خوبی کردم و سر طرف را شیره مالیدم و جنس خودم را به او قالب کردم. اگر خریدار باشیم سعی می کنیم به ارزان ترین قیمت جنس مورد نظر خودمان را از چنگ طرف بیرون بکشیم و باز خوشحال باشیم که عجب معامله خوبی انجام دادیم. اگر باز خریدار باشیم و طرف یک جنس را گران به ما بفروشد می گوییم عجب آدم کلاهبردار بی شرفی بود که جنس خودش را به ما گران فروخت و اگر فروشنده باشیم و یک نفر یک جنس ما را ارزان از چنگ ما در بیاورد می گوییم عجب آدم فلان فلان شده ای بود که جنس من را ارزان از چنگم در آورد. یعنی این که در ذهن ما گران فروشی خیلی خوب است اگر و فقط اگر ما فروشنده باشیم و بسیار بد است چنانچه ما خریدار باشیم. همین مورد هم در دو فرهنگی بودن ما وجود دارد و آزادی غربی فقط در صورتی خوب است که ما عمل کننده به آن باشیم نه طرف مقابل ما.
با آرزوی موفقیت برای شما
پاسخ
نمی دونم دوستان تا حالا کسی این جمله را شنیده!!!!

کبوتر با کبوتر باز با باز کند همجنس با همجنس پرواز

آخه دوستان همچین از ازدواج کردن صحبت می کنید که لحظه فکر کردم در مورده آبنبات چوبی صحبت می کنید
من کاملا با نظرات آرش موافق هستم .تو آمریکا این کارها شوخی بردار نیست.
با هر کی دوست دارید رفاقت کن اما بحث ازدواج یک چیزه دیگه اشت.
در ضمن اول از همه باید فر هنگ این آمریکایی ها را یاد گرفت که یک دفعه تو ذوقت نزنه!!!!
نوع ویزا: CR1 (ازدواجی)
اولین اقدام: April 2010
محل مصاحبه:ناپل بود که با بدبختی به ابوظبی تغییر دادیم
تاریخ تکمیل مدارک در NVC: 2011 /Feb/18
تاریخ مصاحبه: 4 آپریل 2011
تاریخ گرفتن ویزا:6 آپریل 2011
طول مدت پروسه گرفتن ویزا :یک سال تمام
پاسخ
تشکر کنندگان: 3rip ، shkhmo ، sooso ، msar
(2012-05-17 ساعت 21:47)rs232 نوشته:  ازدواج برای کسی که مهاجرت می کند همیشه یک مسئله پیچیده است. زیرا مهاجر در واقع یک شترمرغ است که از نظر فرهنگی تکلیفش با خودش مشخص نیست....
موافقم. خیلی درست و واقعی.

و اما نظر من: اگر کسی تاریخ و فرهنگ یک کشور رو دوست داشته باشه میتونه با یک فرد خارجی از اون کشور ازدواج کنه (یک ازدواج موفقیت آمیز) اما اگر ته دلش نسبت به فرهنگ و مردم اون کشور حتی به طور ناخودآگاه یه جورایی بی علاقه باشه احتمالش زیاده که ازدواجش با شکست روبرو بشه. چون وقتی یه چیزی رو دوست داری یادش میگیری اما وقتی علاقه نیست به زور که نمیشه از چیزی آدم خوشش بیاد. قبل از عشق ورزیدن به همسر خارجی باید اول کشورش رو دوست داشت. مثل اینه که از یک خانواده خوشت نیاد اما بری با فرزندشون ازدواج کنی! پس موضوع بیشتر عشق و علاقه به اون کشوره(تاریخ- فرهنگ-زبان).
در نگاه کسی که پرواز را نمی فهمد هر چه بیشتر اوج بگیری کوچتر می شوی. «آلبر کامو»
پاسخ
تشکر کنندگان: shkhmo ، سمبل ، msar
کلن تعبیر دوستان از ازدواج اینجا "زن گرفتن" بوده!!! پس برعکسش چی؟ همون "شوهر کردن"!

پیرو پست قیلی دوستمون، همه تو شرایطی نیستن که بتونن/بخوان همه شرایط مختلف رو امتحان کنن و بعد تصمیم بگیرن. گاهی باید از همینجا تو ایران تصمیمت رو بگیری.
برادر خود من 6 ساله اونجاست و الان به ابن نتیجه رسیده که اختلاف فرهنگی بین ایرانی ها و آمریکایی ها زیاده و الان دوست دختر ایرانی داره و خوشحال تره. اما باز ممکنه بعضی ها اینطور نباشن و اخلاق و رفتار آمریکایی رو بیشتر بپسندن. دختر عمه ام از ایران هم خیلی با ایرانی ها رابطه نداشت و اونجا دوست پسر آمریکایی داره و خیلی هم هپیه! به من هم میگه اشتباه نکن بیا اینجا پسرهای آمریکایی خیلی خوبن!!

البته من الان هنوز قبل از رفتن باید تصمیمم رو بگیرم و سر دوراهیم... سخته واقعن!! چون هنوز خودم هم هر چی از آمریکا میدونم از طریق خانواده و دوستان و فیلم ها و سریال هاست و بس!

کاشکی دوستان از تجربه های خودشون یا اطرافیانشون هم بنویسن. فکر می کنید آدم ها اونجا خیلی عوض بشن؟
Doctor of Audiology Student
Cool
پاسخ
تشکر کنندگان: battosai ، sooso ، pv-n ، msar
فعلا ازدواج و بیخیال
کار کار تا پیروزی
بقول تونی مونتانا تو فیلم Scar face
In this country, you gotta make the money first. Then when you get the money, you get the power. Then when you get the power, then you
get the women

(Just Kidding )
شماره کیس:2013AS00106## تاریخ رویت قبولی:OCT 23
کنسولگری:ایروان تعداد افراد منظور در کیس :1 ارسال فرمهای سری اول:25 OCT مصاحبه : هفته اول اگوست , ویزا : ------
پاسخ
تشکر کنندگان: roeentan ، Danoosh ، شاپرک ، sumya ، deineath ، mazlom khanom ، danial91 ، Rosalind ، pv-n ، msar
من فکر میکنم دختر خانمهامون راحتتر میتونند در مورد ازدواج با یه آمریکایی فکر کنند چون این امریکایی ها خیلی هم خوشحال میشند که خانمی به متعهدی و کد بانویی یه دختر ایرانی داشته باشند Tongue اما خوب به پسرامون حق میدم که ازدواج با خانم های امریکایی براشون سخت تر باشه چون اول آخرش یا با یه ایرانی اونجا ازدواج میکنند یا اینکه بعد چند سال برمیگردن ایرانو یکیو با خودشون میبرن. در نهایت خواستم بگم ما اینیم دیگه Big GrinTongue خانمهای ایرانی یدونه باشن
اما جدا از شوخی همه چی به یگانگی فرهنگ و طرز فکر آدما برمیگرده چه ایرانی چه خارجی.
تجربه اقوامم و دوستام از شوهر خارجی خوب بوده و همیشه به من رو این انتخاب تاکیید و تایید داشتند.

اما پسرای ایرانی یییییییییییییییییییییییه دونه باشن
2013as4### یک نفر ,"خواستن توانستن است",مصاحبه:W2 Feb انکارا,صورتی،کلیرنس27Mar
Seattle
پاسخ
تشکر کنندگان: battosai ، شاپرک ، Chosey ، فرنا ، msar
هر کس که قدر ادم رو بدونه Smile
C/N: 2013AS6XXX* مصاحبه:اپريل (ویزای یک ضرب)* سفرنامه



پاسخ
تشکر کنندگان: sooso ، battosai ، شاپرک ، msar
(2013-01-30 ساعت 20:45)شاپرک نوشته:  کلن تعبیر دوستان از ازدواج اینجا "زن گرفتن" بوده!!! پس برعکسش چی؟ همون "شوهر کردن"!

پیرو پست قیلی دوستمون، همه تو شرایطی نیستن که بتونن/بخوان همه شرایط مختلف رو امتحان کنن و بعد تصمیم بگیرن. گاهی باید از همینجا تو ایران تصمیمت رو بگیری.
برادر خود من 6 ساله اونجاست و الان به ابن نتیجه رسیده که اختلاف فرهنگی بین ایرانی ها و آمریکایی ها زیاده و الان دوست دختر ایرانی داره و خوشحال تره. اما باز ممکنه بعضی ها اینطور نباشن و اخلاق و رفتار آمریکایی رو بیشتر بپسندن. دختر عمه ام از ایران هم خیلی با ایرانی ها رابطه نداشت و اونجا دوست پسر آمریکایی داره و خیلی هم هپیه! به من هم میگه اشتباه نکن بیا اینجا پسرهای آمریکایی خیلی خوبن!!

البته من الان هنوز قبل از رفتن باید تصمیمم رو بگیرم و سر دوراهیم... سخته واقعن!! چون هنوز خودم هم هر چی از آمریکا میدونم از طریق خانواده و دوستان و فیلم ها و سریال هاست و بس!

کاشکی دوستان از تجربه های خودشون یا اطرافیانشون هم بنویسن. فکر می کنید آدم ها اونجا خیلی عوض بشن؟

شاپرک جان واقعیت همینه که پسرامون زیاد با دخترای خارجی نمیتونن بسازن وجور در بیان اما دقیقا برعکسش دخترهامون با مرد خارجی بیشتر سازگار و جور هستن( من نمیخوام دلایل اجتماعی و روانشناسیش رو باز کنم تا به کسی بربخوره) اما واقعیت اینه که تجربه آشنایانم از ازدواج با یک مرد خارجی رضایت بخش بوده طوریکه به خود من همیشه توصیه این موضوع رو دارند .البته این بحث تنها بیان شده از سمت جنس مونث نیست بلکه تاییدیه این موضوع رو از آقایون هم داشتم. به نظر من شاپرک جان تو باید به خودت خواستت و سازگاری اخلاقی-رفتاری و فرهنگیت نگاه کنی و تصمیم بگیری.
نگران مردای اونور نباش این پر واضحه که پای تعهد که برسه خیلییییییی بهتر از خیلیییییییان Wink Big Grin
2013as4### یک نفر ,"خواستن توانستن است",مصاحبه:W2 Feb انکارا,صورتی،کلیرنس27Mar
Seattle
پاسخ
تشکر کنندگان: asal1907 ، pr.kia ، شاپرک ، Magneto ، mazlom khanom ، سمبل ، pv-n ، فرنا ، msar ، pegah_p6
سلام
یه سوال
من یه دوست پسر آمریکایی دارم که تقریبا خیلی همو می فهمیم ولی با توجه به انتظارات سنتی که از زندگی داره(داشتن سه بچه و ...!!) من می بینم که نمی تونم ازدواج باهاش رو قبول کنم چون من سه تا رو نمی تونم. البته یه خورده مسائل فرهنگی شون هم هست که چند رگه است و یه ارتباطی به رنگین پوستها دارن(من نژاد پرست نیستم ولی فکر می کنم تو ازدواج ممکنه حساس شم).
الان من 30 سالمه و یه خورده نگران ازدواجمم.
به نظرتون با پسر ایرانی خوب (اگه دیدم) ازدواج کنم یا برم آمریکا و اونجا دنبال عشقم بگردم؟
اصلا کسایی که تجربه زندگی و ازدواج در آمریکا رو دارن چه پیشنهادی دارن؟
اصلا اینکه انقد تجردم طول کشیده برای اینه که می ترسم ازدواج باری بشه رو دوشم و نذاره برم دنبال درسم جای درست حسابی!
مرسی
پاسخ
تشکر کنندگان: msar
سلام به نظر من دختر یا پسر فرق نمی کنه هرکس باید با هم فرهنگ خودش ازدواج کنه خداییش شما یه جوک...بگی اون خارجیه اونو درک می کنه که همراه تو قهقهه بزنه ؟معلومه که نه .همین جور بروبر نگات می کنه /نکن این کارو حسن جان خطر ناکه حسن جان. الان همین حسن جان رو درگ می کنه؟ نه خداییش درگ می کنه؟ حالا خودت می دونی . ولی بی شوخی فقط هم فرهنگ .همینجا یکی از یه شهر دیگه زن میگیره مشکل داره چه برسه به یه کشور دیگه .
پاسخ
تشکر کنندگان: سمبل ، msar
(2013-12-13 ساعت 22:30)Homeyra12 نوشته:  سلام به نظر من دختر یا پسر فرق نمی کنه هرکس باید با هم فرهنگ خودش ازدواج کنه خداییش شما یه جوک ... بگی اون خارجیه اونو درک می کنه که همراه تو قهقهه بزنه ؟معلومه که نه .همین جور بروبر نگات می کنه /نکن این کارو حسن جان خطر ناکه حسن جان. الان همین حسن جان رو درگ می کنه؟ نه خداییش درگ می کنه؟ حالا خودت می دونی . ولی بی شوخی فقط هم فرهنگ .همینجا یکی از یه شهر دیگه زن میگیره مشکل داره چه برسه به یه کشور دیگه .
تجربه ی من از همین دوستم میگه آدم ممکن دور ِ دور یکی رو هم دل خودش پیدا کنه، ولی همین ور دل بابا مامانش نه!
تازه باید قبول کنیم که اکثر ایرانی هایی که میرن بخصوص برای درس هم از خانواده های خوبی ان، هم با هوش و خوش آتیه! بنابراین باید توکل رو بر خدا کرد. من که اعتقاد دارم.
با همین خارجیه درد دل هایی کردم که با یه ایرانی که خیلی هم دوسش دارم نتونستم.
بعد از نوشتن مطلب قبلیم فکر کردم دیدم، آدم راهشو میره اگه ایران عشقشو پیدا کرد می چسبه، اگه نه میره!
مطمئنم یه کسی اون بالاها هوای همه ی نگرانی هامونو داره! Smile
پاسخ
تشکر کنندگان: msar ، pegah_p6




کاربران در حال بازدید این موضوع: 1 مهمان