سفرنامه و تجربه زندگی جدید در آمریکا

[hilda60]

سلام دوستان خوبم بالاخره نوبت ما هم فرا رسید برای نوشتن سفرنامه
مبدا: تهران مقصد: هیوستون
تاریخ پرواز: 11سپتامبر ساعت 5:35
من خیلی نگران بودم بابت کلیر شدن همسرم و فکر کنم تقریبا همه دوستان 2015ایی منو یادشون باشه که چقدر برای تمام دوستان و همسرم دعا میکردم .
مصاحبه 24 مارچ بود و من ویزام رو یک ضرب گرفته بودم و منتظر کلیر شدن همسرم بودم و دیگه کم کم داشت به انقضای ویزای من نزدیک میشد و هنوز منتظر کلیر شدن همسرم بودم
خلاصه بعد از 150 روز همسرم کلیر شد!
همه کارها رو تند تند انجام میدادیم انقضای ویزای من 22 سپتامبر بود و ما 11 سپتامبر وارد امریکا شدیم این رو هم بگم که برای همسرم تمدید مدیکال نداشتیم و تو فرودگاه هم هیچ مشکلی خداروشکر پیش نیومد.
ما اول سپتامبر از سایت الی گشت به صورت اینترنتی دوتا بلیط رفت برای هیوستون گرفتیم که اگر به صورت اینترنتی خرید کنیم کلی تخفیف داره.
دوتا بلیط رفت با پرواز قطر به مقصد هیوستون از فرودگاه تهران در روز تاریخی 11 سپتامبر کلا پنج میلیون ونیم تمام شد.
روز جمعه یازده سپتامبر ساعت 5:35 صبح پروازمون بود. تمام کارها رو برای فرودگاه انجام داده بودیم نفری دوتا چمدان 23 کیلویی و نفری یه کری آن 7 کیلویی داشتیم ساعت 2 نصفه شب هم فرودگاه بودیم تا بتونیم زودتر کارت پرواز رو تهیه کنیم
دوتا کارت پرواز بهمون دادن. یکی برای ایران-قطر و یکی برای قطر- هیوستون .. بارهامون رو هم ایران تحویل دادیم و آدرس محل اقامتمون رو هم روی بارهامون نوشتیم و در آخر هم هیوستون تحویل گرفتیم.
سر ساعت پنج و نیم بدون تاخیر پروازمون از ایران بلند شد و حدودای دوساعت بعد قطر رسیدیم. ساعت هشت و نیم هم به وقت قطر ساعت پروازمون به سمت هیوستون بود. حدود دوساعت بین دو پروازمون وقت داشتیم که خوب بود و چون تاخیر هم نداشتیم اذیت نشدیم.
وقتی قطر پیاده شدیم همراه بقیه مسافران سوار اتوبوس شدیم و بعد دوباره خودمون و وسایل همراهمون از گیت بازرسی رد شدیم (چمدان بزرگ منظورم نیست)
و بعد دوباره با سوال پرسیدن از مامورهای فرودگاه فهمیدیم که باید به کدوم قسمت بریم . خلاصه دوباره نشستیم تا صدا کردن که سوار هواپیما بشیم این پرواز هم بدون تاخیر انجام شد.
این پرواز نزدیک 17 -18 ساعت رو هوا بودیم . پرواز خوبی بود . کلی پذیرایی کردن. صندلی ها نسبتا خوب بود . هواپیما و مسیر هم خیلی خوب بود فقط گاهی اوقات تکان های هواپیما آزاردهنده بود. در طول پرواز همش فیلم میدیدیم تا زمان بگذره . و همه اینها در کنار همسر خیلی خوووووب بود و خداروشکر که این سفر طولانی رو با وجود همسرم گذروندم. داخل هواپیما هم کلی هندی و پاکستانی بود و تنها ایرانی من و همسرم بودیم. حدودای یک ساعت مانده به فرود هم فرم های معروف آبی رو هم دادن و پر کردیم. نفری یه دونه پر کردیم . و بعد در فرودگاه فهمیدن ما زن و شوهر هستیم یه دونه رو پس دادن و گفتن یه دونه اش کافیه چون شما با همید.
خلاصه با خوبی و خوشی و بدون هیچ مشکلی در فرودگاه و منطقه خوش و آب و هوای هیوستون فرود آمدیم. دنبال تمام مسافرها رفتیم و در یک صف طولانی در فرودگاه قرار گرفتیم . خلاصه وقتی نوبت ما رسید جلوی مامور سریع پاکت های زرد رو هم دستمون گرفتیم تا خودش متوجه بشه . بعد ازمون اثر انگشت گرفت و پاسپورت ها و مدارک مدیکال و فرم آبی رو ازمون گرفت و یه مامور دیگه رو صدا زد و مارو بردن در یک اتاق دیگه برای انجام کارهای مهاجرتی . اونجا هم یه نیم ساعتی نشستیم و بعد با یک لهجه غلیظ اسم مارو صدا زدن ولی نمیدونم چرا ازمون نه امضایی گرفتن نه چیز خاصی گفتن فقط گفت امریکا رو دوست داری؟ گفتم بله . و گفت میخوایی چیکار کنی اینجا؟ همین . البته منم نمیخواستم آدرس دریافت گرین کارت رو تغییر بدم چیزی نگفتم و بعد یه مهر رو ویزا زدن و پاسپورت رو دادن بهمون و اومدیم بیرون و سمت چمدون ها. بعدشم هم به سمت در خروج و مواجه شدن با خانوادم و تازه کردن دیدارها.........
یه نکته اینکه ما قبل از ورودمون به امریکا 165دلار رو پرداخت نکردیم و مشکلی پیش نیومد. (البته چند روز دیگه پرداخت میکنیم!)
در آخر هم خداروشکر میکنم هزاران مرتبه که منو همسرم رو از هم جدا نکرد. و در اوج ناامیدی معجزشو نشونم داد
هیچ وقت ناامید نشید دوستان عزیز در هیچ شرایطی از یاد خدا غافل نشید....
در آخر سر هم از همه دوستانی که کمک و راهنمایی کردن ممنونم. و امیدوارم که به حق بزرگیه خداوند به مراد دلتون برسید و به هرچی که بهترینه و خواسته خداونده برسید انشالله ...

[p00ya2001]

سفرنامه امريكا - قسمت اول
سلام و درود به همه دوستان مهاجر سرايي
نوبتي هم باشه نوبت منه واسه سفرنامه امريكا ميدونم خيلي ديره ولي خوب توامريكا شرايط ارسالش رو نداشتم
همونطور كه ميدونين من بعد از دوتا آپديت تو 23و26 جولاي روز 26 ام كلير شدم و با تماس از سفارت و ايميل با خبر شدم بلافاصله واسه فرستادن پاس ها اقدام كردم و در نهايت ويزاي امريكا از 2 اگوست 2015 واسه ما رقم خورد و با توجه به هاي سيزن مشكل بليط گريبانگير ما هم شد خيلي گشتيم در اخر دوتا آپشن واسمون بود پرواز قطري از يه آژانس به مبلغ هر نفر 7 ميليون و از يه سايت واسطه به مبلغ 6.6 ميليون با اين تفاوت كه دومي تهران- دوحه و دوحه - ميامي آن بيزنس كلاس بود منم با سلام و صلوات آنلاين خريدم واسه 17 آگوست و برگشت هم اجبارا بخاطر مشكلات انگشت نگاري واسه پاس سفيد واسه 5 اكتبر گرفتم جمعه 14 آگوست رفتيم تهران دو روز كاراي بيمه و ديگه رو انجام داديم و 12 شب يكشنبه رفتيم فرودگاه امام
چون بيزنس كلاس بود هر نفر دوتا چمدان 32 كيليويي ميتونستيم ببريم ولي اينقدرا نداشتيم و حتي تو مسير امريكا هم مشكلي نبود بعد از چك اين ما رو بردن واسه استراحت تو قسمت مخصوص يادم رفته بود خروجي بدم اونجا پرداخت كرديم و ساعت 5 سوار هواپيما شديم
فكر كنم 8 صبح هم از دوحه حركت كرديم واقعا واسه راههاي طولاني بيزنس كلاس ميارزه هم بار بيشتري ميشه ببري هم تخت ميخوابي هم مرتب پذيرايي ميشدي خلاصه توصيه ميكنم يه بار ولخرجي كنن دوستان
ساعت حدود 4 عصر رسيديم ميامي طبق توصيه پاكت هارو دست گرفتيم و ما رفتيم قسمت ورودي يه انگشت نگاري كرديم و اسكن يا عكس بعدش بردن مارو قسمت مهاجرت اونجا نشستيم اكثرا مهاجراي امريكاي لاتين بودن و تك و توك افريقايي و يكي دوتا هم عرب
نيم ساعت نشستيم تا صدامون كردن پاس ها رو دادن با يه برگه و خوش آمد گفتن و اينكه اين مهر يعني گرين كارت واسه يه سال اعتبار داره و مارو راهنمايي كردن به قسمت تحويل بار
نه انگشت نگاري نه امضا چه قدر امضا تمرين كردم ) و نه عكس نه فرمي پر كنم و نه سوال جوابي
تو قسمت تحويل بار چمدون هارو برداشتيم و رفتيم قسمت گمرك برگه ابي رو گرفتن و يه برگه دادن كه چقدر پول دارم منم نوشتم نه خواستن ببينن نه هيچي بارامونو از زير دستگاه رد كردن و رفتيم اونور تحويل گرفتيم تمام شديم رزيدنت قانوني امريكا به همين سادگي
بارارو برديم تحويل داديم واسه آتلانتا گيج و منگ بوديم پرواز بعدي امريكن ايرلاين بود با همون چيزايي كه برو بچه ها گفته بودن فقط يه قهوه تلخ دادن تمام . تو آتلانتا متوجه شدم كه يكي از چمدونامون باز شده بود همون كه توش پر خوراكي بود پسته ، بادام ، مويز ، زعفران ، زرشك ، گز وكلي شيرينيو ادويه جات و غيره . داخل چمدون يه برگه بود كه يعني ما بازش كرديم
بارارو اتلانتاتحويل گرفتيم پسر خاله اومده بود دنبالم رفتيم خونه شون
دو روز بعد رفتيم اداره سوشيال گفتن خيلي زود اومديم اگه تا ده روز كارت سوشيال نيومد بايد ميومديم ولي با اين وجود فرم پر كرديم و تحويل داديم
بعد چون نميخواستم امريكا بمونم سبك اومده بوديم فقط يه سري ظرف و ظروف و لوازم اضطراري همراهمون بود رفتيم يه سويت گرفتيم كه بخاطر اقامت يك ماه بهمون تخفيف دادن ولي همه چي نزديكمون بود
publix يه سوپر مواد غذاييه كه قيمتهاش مناسبه
تا wallmart پياده 40 دقيقه راه بود
تا مركز خريد يا (mall) ده دقيقه پياده روي كه همه فروشگاهها توش بودMaycis,H&M,bestbuy,Marshal,old Navy, Nordstrom, TJ max, Ross, Target
هفته بعد سوشيالمون اومد بعدش رفتيم واسه آي دي كارت واسه پسرم و خانمم گرفتيم منم واسه گواهينامه ثبت نام كردم و آيين نامه امتحان دادم آنلاين با سه تا غلط قبول شدم
واسه 20 روز ديگه تست جاده گذاشتن كه اونم بدون تمرين درست و حسابي فقط يه ساعت قبل از امتحان ، تا اونروز من ماشين اتوماتيك سوار نشده بودم كه برونم اونم اسپرت خيلي سخت بود
پارك دوبل رو نتونستم و يه اشتباه ديگه ولي با همين دو اشتباه قبول شدم

[p00ya2001]

سفرنامه و زندگي در امريكا - قسمت دوم

آتلانتا مركز ايالت جورجياي امريكاست كه جزو ايالت هاي جنوبي محسوب ميشه از جنوب با فلوريدا و از شرق و شمال با كاروليناي شمالي و جنوبي و باز از شمال با تنسي و از غرب با آلاباما همسايه است . خود آتلانتا از چند شهر نزديك به هم تشكيل شده و جالبه كه قبلا همه اينها جنگل بودند و به مرور جنگل ها تبديل به شهر ها شدند . شهر هاي مهم اطراف اتلانتا Marietta,Sandy spring , Duluth , Alpherettaو چند شهر كوچك ديگه . ما توي Sandy Spring توي يه متل زنجيره اي به اسم Stay America steady اقامت داشتيم يه اتاق با كاناپه قابل تبديل به تخت سرويس بهداشتي و آشپزخانه خيلي كوچيك و يخچال و مايكروويو . هر وسيله اي هم خواستيم كه داشته باشند استفاده اش مجاني بود كافي ميكر و و تستر و ظرف و ظروف هم ميدادن هفته اي يكبار هم حوله و ملافه ها رو عوض ميكردند و اتاق رو تميز ميكردن نسبتا مناسب بود و اگه ميگشتيم ميتونستيم آپارتمان مبله با همه وسايل كه ساكنش تو ايالتي ديگه كار ميكرد با شبي 70 دلار پيدا كنيم ولي ممكن بود جاش دور باشه واسه ما كه ماشين نداشتين اينجا خيلي خوب بود .
بعد از اومدن سوشيال كارتمون با يه وكيل صحبت كرديم واسه پاس سفيد همه ميتونن خودشون اقدام كنن ولي ما به دليل محدوديت زماني ريسك نكرديم و وكيل گرفتيم يه وكيل كره اي كه در قبال 1000 دلار واسه سه نفر فرمها رو پر كرد كپي هاي لازم رو ضميمه كرد هزينه ها رو داديم جداگانه و با fedex ارسال كرد كه بعد از رسيدن نامه از اداره مهاجرت مبني بر دريافت تقاضاي ما من متوجه شدم كه تاريخ تولد پسرم اشتباه تايپ شده . با شماره داده شده تماس گرفتم متاسفانه يا خوشبختانه بايد خيلي گوشتون قوي باشه و زبانتون خوب تا بدونين چي ميگن و چطوري راهنمايي ميكنن در واقع تلفن گويا هست و من با سه چهار بار و با مشكا زبان تونستم به يه اپراتور وصل بشم خوشبختانه چون همشون با خارجي ها سرو كار دارن خيلي آروم حرف ميزنن و راحت ميشه مشكلتونو برطرف كنين خلاصه من تونستم بگم و اونا هم ياداشت كردن و در اخر كامفرميشن نامبر به من دادن كه يعني ما دريافت كرديم و بررسي ميكنيم
بعد كه تاريخ انگشت نگاري مشخص شد ديدم 2 اكتبره و رفتيم پيش وكيله واسه تسويه حساب اونجا گفت كه روز هاي چهار شنبه اداره مهاجرت آتلانتا واسه ورود همه بدون توجه به تاريخ ملاقات آزاده ، يعني فردا چهار شنبه بود ما هم كلي ذوق كرديم همه مدارك رو آماده كردي با اينكه گفته بودن نه كيف بيارين نه موبايل و دوربين ما با كيف و موبايل رفتيم وقتي ديد ماشين نداريم سكيوريتي اونجا گفت هر وسيله از قبيل عينك و مدارك رو از كيفتون در بيارين چون تو اداره مجاز به باز كردن كيفتون نيستين و كيفتونو ببرين تو 20 نفر جولومون بودن تا ساعت 10 كارمون تموم شد اومديم بيرون از اونجا با واتس آپ با سايتي كه بليط خريده بودم زنگ زدم واسه تعويض تاريخ فت هر بليط 1500000 تومان كله ام سوت كشيد گفتم تو سايت نوشته حداكثر 100 دلار اين رقم از كجا اومده . ديدم آسمون ريسمون ميبافه با دوستم كه زبونش خوب بود به دفتر قطري تو امريكا زنگ زديم اون بعد از تعيين تاريخ برگشت و بررسي گفت هر نفر ميشه 210 دلار چاره نبود گفتم باشه رزرو كرد و گفت كارت بانكي منم اطلاعات كارتمو دادم گفت نميتونه پرداخت كنه كارتم چون دبيت كارت بود دوستم گفت با كرديت كارت پرداخت كنه گفت نميشه بايد بريم دفتر قطري تو امريكا يا تو تهران تا سه روز به ما مهلت داد خلاصه يه آشنا داشتيم فرا صبحش رفت دفتر قطري تو تهران اونا گفتن چون از سايت ديگه و آنلاين خريدين حتما بايد برين همون آژانس از اونجا به همون آژانس زنگ زدن و چون ديدن كه از دفتر قطر هست با 250 دلار واسه هر نفر راضي شدند . پول ترانسفر شد و بليط صادر شد و سفر ما تو برگشت به جاي 5 اكتبر 29 اكتبر رقم خورد . اينم از تغيير تاريخ بليط ما .
ديگه كاري نداشتيم جز خريد و گردش .
درست يك ماه بعد از پرداخت 165 $ تو سايت uscis وضعيت كيسمون تبديل به شروع مراحل صدور گرين كارت تبديل شد و 37 روزه گرين كارت خودم و به ترتيب فاصله دوروز به دوروز گرين كارت همسر و فرزندم ارسال شد ولي نميدونم چرا گرين كارت همسرم رو پستچي اشتباهي جاي ديگه اي برده بود و دو روز بعد از رسيدن گرين كارت پسرم رسيد جوري كه پسر خاله ام اونو واسمون اورد فرود گاه چون داشتيم برميگشتيم ايران
واسه كار تو آتلانتا من چون نميتونستم بمونم جايي اپلاي نكردم چون ممكنه نخوام اتلانتا بمونم اومده بودم بيشتر زمينه هاي كاري رو بسنجم و بررسي كنم چون با توجه به سن و سالم و تخصصم فكر نميكنم جايي به من كار بدن وقتي هندي ها و مكزيكي ها با كمترش كار ميكنن
بازم ميگم زبان ، زبان و زبان سه عنصر موفقيت شما در امريكاست
در خاتمه واسه پسرامم هم درخواست گرين كارت كردم فرم I-130 پر كردم واسه دونفرشون به هزينه هاش كه كاني اوردر از پابليكس خريدم و بردم fedex پست كردم الانم تو سايت uscis واسشون شماره 13 رقمي تعريف شده و بايد حد اقل 3 سال منتظر باشن و مجرد بمونن

تو امريكا پول و زبان دو عامل موفقيت سريع هست و كار داشته باشين و بتونين كارتونو حفظ كنين زود به خواسته هاتون ميرسين اولش ممكنه تو ذوقتون بخوره ولي در مجموع امكانات و موقعيت ها واسه همه هست هركي شايسته باشه ميره بالا
آرامش زندگي و تفريح واسه همه هست
چيز عجيب واسه ما كه ماشين نداشتيم خصوصا تو سندي اسپرينگ پياده خيلي كم بود چون همه ماشين داشتن و ترافيكي هم نبود آتلانتا سياه ها بيشتر بودند و شرايط كار واسشون بهتر مهيا ميشد
اونايي كه ماشين ندارن هم از ترن و اتوبوس ميشه راحت استفاده كرد و هم از تاكسي uber اين تاكسي استفاده ازش خيلي راحت و ارزون تره كافيه Apps اون رو دانلود كرده و مشخصاتتون رو وارد كنيد و همينطور اطلاعات مربوط به شماره كارت بانكي . با دريافت يوزر نيم كافيه يه request بزنين و نوع تاكسي رو مشخص كنين و مقصد رو وارد كنين ، از طريق جي پي اس شمارو پيدا ميكنه و شما هم ميتونين ببينين تاكسي كجاست و اسم و عكس راننده رو نشون ميده و حتي راننده با شما تماس هم ميگيره و بعد از رسيدن به مقصد هزينه رو از حسابتون كم ميكنه من روزي كه ميخواستم برم واسه انگشن نگاري يه تاكسي كه آشنا بود اومد دنبالم و مارو برد 35 دلار گرفت برگشتن با uber اومديم 17.5 دلار شد

خوب اگه بازم چيزي يادم اومد مينويسم

[behjat]

سلام به دوستان عزیز ندیده ام ،من بهجت هستم امروز ۱۴ آپریل ۲۰۲۱ هست و من بعد از حدود ۶سال که از ورودم به آمریکا، و شهر لس آنجلس میگذره،با تلاش و کوشش فراوان بالاخره سیتیزن آمریکا شدم و ثابت کردم که ازچیزی نمیترسم و برای هرتغییری آماده بودم ،برخودم راضی هستم خیلی تلاش کردم خیلی سختی کشیدم، جبران تمام کوتاهی هایی رو که تو ایام جوانی و میانسالی کرده بودم رو کردم و حدود ۳سال پیش که رفتم ایران تونستم با پس اندازی که کرده بودم و مقداری هم که ایران داشتم یک آپارتمان کوچیک تو تهران برای خودم بخورم و آرزوی یک عمرم رو براورده کنم که خداروشکر تو این مدت سه سال ترقی خوبی هم کرده و احتمالا دوسه ماه آینده دوباره چندماهی میرم ایران،تا انشاالله خونه بزرگتری جایگزین خونه قبلیم بکنم و ازاین به بعد با خیال راحتتری به زندگیم ادامه بدم،و شرمنده بچه هام دیگه نباشم، خدا بزرگتری نعمت و شانس رو سر راه من قرارداد و من رو از یک آدم بی انگیزه که هیچ راهی برای موفقیت نداشت تبدیل کرد به یک آدم فعال و کاری که حداقل ۴سال و نیم هرروز کار و تلاش کردم و خودم رو به خودم و بقیه ثابت کردم، شوهرم همونی که روز اول اومده بود ،همونم موند،نه زبانی یادگرفت،نه حتی یک روز کارکرد، فقط ازشرایط دولت برای بالای ۶۵ سال ها استفاده کرد، بگذریم این مطالب رو اینجا نوشتم که به یادگار بماند که جوانهایی که درآینده این مطلب رو میخونن بدونن که هیچ وقت برای شروع دیرنیست، من امروز حدود ۶۲ سال دارم ولی هنوز به آینده امیوارم، شاید تاحالا به بعد دیگه خیلی کارنکنم چون واقعا احتیاجی هم آنچنان ندارم فقط شاید یک سال دیگه کارکنم بقیش رو به رفت و آمد بین ایران و آمریکا و کانادا .یش دخترهام بگذرونم،با توکل به خدا،برای هرکسی که یکروز این مطالب من رو میتونه آرزوی سلامتی و خوشبختی میکنم به امید سلامتی و دلخوشی برای مردم کشور عزیزم ایران و تمام شدن مشکل کرونا ازتمام دنیا،هرچندکه ما هردو نوبت واکسن مادرنا رو زدیم ودیگه نگرانی نداریم ولی برای مردم کشورم آرزوی سلامتی دارم ممنون از وقتی که برای خوندن من من گذاشتی خدانگهدار همگی .

[atlantis770]

با سلام به دوستان عزیز
من در روز جمعه 31 مارچ 2023 مراسم ادای سوگند شهروندی رو انجام دادم و این پرونده ی 6-7 ساله همینجا بسته شد.
ممنونم از دوستانی که با درج تجارب و اطلاعاتشون به ما راهنمایی دادن.
برای همه ارزوی موفقیت دارم.
خدانگهدار