2010-01-15 ساعت 05:02
فصد ندارم که زیاد وقتتان را بگیرم و خدمتتان رسیده ام تا سلامی گفته باشم و در این وانفسایی که بیشتر هموطنانم، کمتر حوصله ی پرسیدن حال یکدیگررا دارند، چیزی گفته باشم که شاید مطلوب شما هم باشد.
یکی از مشکلترین تصمیم گیریها برای ایرانیان ساکن آمریکا، انتخاب اسم برای فرزندانشان است. از طرفی فرهنگ ایرانی و شاید هم گاهی مذهبی را باید مد نظر داشته باشند؛ از سوی دیگر با مسمـّا بودن آن مهم است؛ از طرفی معنی آن نیز باید خوب باشد؛ از جهت دیگر برای ایرانیان داخل و خارج و نیز آمریکاییها، قابل تلفظ باشد و از همه مهمتر که برای بیشتر ما ایرانیان از نفس کشیدن هم واجب تر است، با کلاس بودن آن اسم است.
یکی از موارد مهمی که بیشتر ایرانیان در نظر میگیرند، معنی و مسمـّای اسم است.که در نظر بیشتر آمریکاییها، اهمیت آنچنانی ندارد و گاهی به بعضی اسمها و فامیلهایی بر میخورید که باعث تعجب شما میشود: آقای گرگMr.Wolf، خانم بچهMrs.Baby و ... و گاهی هم بعضی پدرها اسم کوچک خود را بر فرزندانشان میگذارند که نمیدانم آنرا زنده نگهداشتن آن اسم تعبییر کنم یا خودخواهی بیش از حد؟ قابل ذکر است که مردم هم، از کلمه ی «جونیر» به معنی جوان تر، بدنبال اسم پسر استفاده میکنند تا منظور خود را بهتر برسانند.
گاهی شما فامیلها و اسمهایی میبینید که فقط از یک یا دو حرف تشکیل شده اند.مثل: «Q»و ... البته راز این کوتاهی اسمها و فامیلها به زمانی برمیگردد که اجداد آنها از اروپا به آمریکا مهاجرت کرده بودند؛ برای پرداخت کمتر مالیات ورود که بر اساس تعداد حروف اسم و فامیل میبوده؛ ازیک یا دوحرف الفبا ،که صد البته مقرون به صرفه تربوده، استفاده کرده اند.
از جمله ی مواردی که تقریبا ً با بخشهایی از ایران در این زمینه مشترک است ؛ وجود اسمهای مشترک برای زن و مرد است ؛ همانگونه که اسم «اشرف»در ایران کاربرد دوگانه دارد؛ بعضی اسمها مثل «کریس»اینگونه اند که البته منظور از مردان ، همان کریستف کلمب و زنان همان کریستینا است.و یا مواردی است که فقط با تغییر مختصر یک فتحه یا کسره،زن یا مرد بودنش مشخص میشود و از جمله دَنی یـ ِ ـل و دنی یـُل که همان دانیال است.مورد بعدی خطاب کردن افراد با اسم کوچک است و شاید هنوز باور نکنید که من فامیل بیشتر همکارانم را نمیدانم و البته آنان نیز.
یکی از مواردی که خیلی به چشم میخورد اسمهایی است که خود افراد هم معنی و یا مبدا آنها را نمیدانند و فقط زمانی یک شخص بازیگر یا خوانند ه ای معروف بوده و شما کاملا ً میتوانید هم اسمهایی او را که شاید همگی در سنی نزدیک به هم هستند بیابید از جمله اسم«شـَـلبی» که حدود هیجده سال پیش از نظر خوانندگی ، مشهور بوده است.
از رواج کاربرد اسمها و لقبها برای افراد میگذرم که ای بسا شما کسانی را بیابید که با اسم هنری، یا سیاسی شان مشهورترند و اینگونه اسم و لقب گذاری ها در آفریقایی تبارها بسیار رایج است به حدی که معشوق خود را گاهی «سگ» نیز خطاب میکنند.
به نظر من باید اسمی را انتخاب کرد که سوای دلچسب بودن، معنی آن سببی باشد بر شخصیت گرفتن آینده ی فرزند و معرّف فرهنگ غنی ایرانی؛ ولو اینکه تلفظ آن برای آمریکاییها سخت باشد. این مشکل تلفظ ، مشکل آنهاست و در جایی که ما به سختی تلاش میکنیم که پا به پای آنها زبان یاد بگیریم و از انگلیسی استفاده کنیم؛ آیا آنها باید آنقدر تنبلی به خرج بدهند که تلفظ صحیح یک اسم را یاد نگیرند؟
پیروز باشید. ارادتمند همگی
یکی از مشکلترین تصمیم گیریها برای ایرانیان ساکن آمریکا، انتخاب اسم برای فرزندانشان است. از طرفی فرهنگ ایرانی و شاید هم گاهی مذهبی را باید مد نظر داشته باشند؛ از سوی دیگر با مسمـّا بودن آن مهم است؛ از طرفی معنی آن نیز باید خوب باشد؛ از جهت دیگر برای ایرانیان داخل و خارج و نیز آمریکاییها، قابل تلفظ باشد و از همه مهمتر که برای بیشتر ما ایرانیان از نفس کشیدن هم واجب تر است، با کلاس بودن آن اسم است.
یکی از موارد مهمی که بیشتر ایرانیان در نظر میگیرند، معنی و مسمـّای اسم است.که در نظر بیشتر آمریکاییها، اهمیت آنچنانی ندارد و گاهی به بعضی اسمها و فامیلهایی بر میخورید که باعث تعجب شما میشود: آقای گرگMr.Wolf، خانم بچهMrs.Baby و ... و گاهی هم بعضی پدرها اسم کوچک خود را بر فرزندانشان میگذارند که نمیدانم آنرا زنده نگهداشتن آن اسم تعبییر کنم یا خودخواهی بیش از حد؟ قابل ذکر است که مردم هم، از کلمه ی «جونیر» به معنی جوان تر، بدنبال اسم پسر استفاده میکنند تا منظور خود را بهتر برسانند.
گاهی شما فامیلها و اسمهایی میبینید که فقط از یک یا دو حرف تشکیل شده اند.مثل: «Q»و ... البته راز این کوتاهی اسمها و فامیلها به زمانی برمیگردد که اجداد آنها از اروپا به آمریکا مهاجرت کرده بودند؛ برای پرداخت کمتر مالیات ورود که بر اساس تعداد حروف اسم و فامیل میبوده؛ ازیک یا دوحرف الفبا ،که صد البته مقرون به صرفه تربوده، استفاده کرده اند.
از جمله ی مواردی که تقریبا ً با بخشهایی از ایران در این زمینه مشترک است ؛ وجود اسمهای مشترک برای زن و مرد است ؛ همانگونه که اسم «اشرف»در ایران کاربرد دوگانه دارد؛ بعضی اسمها مثل «کریس»اینگونه اند که البته منظور از مردان ، همان کریستف کلمب و زنان همان کریستینا است.و یا مواردی است که فقط با تغییر مختصر یک فتحه یا کسره،زن یا مرد بودنش مشخص میشود و از جمله دَنی یـ ِ ـل و دنی یـُل که همان دانیال است.مورد بعدی خطاب کردن افراد با اسم کوچک است و شاید هنوز باور نکنید که من فامیل بیشتر همکارانم را نمیدانم و البته آنان نیز.
یکی از مواردی که خیلی به چشم میخورد اسمهایی است که خود افراد هم معنی و یا مبدا آنها را نمیدانند و فقط زمانی یک شخص بازیگر یا خوانند ه ای معروف بوده و شما کاملا ً میتوانید هم اسمهایی او را که شاید همگی در سنی نزدیک به هم هستند بیابید از جمله اسم«شـَـلبی» که حدود هیجده سال پیش از نظر خوانندگی ، مشهور بوده است.
از رواج کاربرد اسمها و لقبها برای افراد میگذرم که ای بسا شما کسانی را بیابید که با اسم هنری، یا سیاسی شان مشهورترند و اینگونه اسم و لقب گذاری ها در آفریقایی تبارها بسیار رایج است به حدی که معشوق خود را گاهی «سگ» نیز خطاب میکنند.
به نظر من باید اسمی را انتخاب کرد که سوای دلچسب بودن، معنی آن سببی باشد بر شخصیت گرفتن آینده ی فرزند و معرّف فرهنگ غنی ایرانی؛ ولو اینکه تلفظ آن برای آمریکاییها سخت باشد. این مشکل تلفظ ، مشکل آنهاست و در جایی که ما به سختی تلاش میکنیم که پا به پای آنها زبان یاد بگیریم و از انگلیسی استفاده کنیم؛ آیا آنها باید آنقدر تنبلی به خرج بدهند که تلفظ صحیح یک اسم را یاد نگیرند؟
پیروز باشید. ارادتمند همگی
الان خودش گفت
.از موشک فضا فرستادنشون سختر نیست اما نمیدونم چرا اینقد تو بعضی چیزا بی استعدادن