(2015-01-02 ساعت 06:44)ronaldmog نوشته:  با سلام
سوالی که میخواستم بپرسم این است که من در پلینو هستم و میخواستم ببینم تعداد اسپنیش ها یا همان مکزیکی ها در این ایالت زیاده؟ یا در ایالت های دیگه ؟
ممنون اگز توضیح دهید

(2015-01-05 ساعت 09:31)ronaldmog نوشته:  با سلام
میخواستم بپرسم از دوستانی که در ایالت تگزاس و شهر دالاس زندگی میکنند نظرشون در مورده این شهر چیه ؟ برام جالبه که بدونم چون خوده من تازه 3 ماهه به این شهر امدم از ایران
ممنون اگه برام توضیح دهید
با تشکر

(2015-01-01 ساعت 07:26)Plano نوشته:  برای اطلاع آندسته از دوستانی که نگران بیماری یا بیماری های اپیدمی در شه دالاس هستند در نظر داشته باشیم که در مورد کلان شهری صحبت میشود که با داشتن چندین فرودگاه که به ظور متوسط روزانه تنها در فرودگاه بین المللی آن حدود 170000 نفر مسافر میپذیرد و تقریباً به اغلب شهرهای مهم دنیا پرواز روزانه دارد در سال 2013 این فرودگاه بیش از شضت میلیون نفر ( معادل نود درضد کل جمعیت ایران) مسافر جابجا نموده است.

در سال 2014 متاسفانه فردی با تابعیت آفریقایی از بین هزار مورد کنترل مرزی ناقل ویروس ابولا در مرحله شدید بیماری تشخیص داده شد و بلافاصله بستری گردیدو هر کسی که در این پنج روز با او مصاحبت داشت نیز قرنطینه گردید حتی مدارسی که بستگان ایشان در آن درسمی خواندندنیزتا یک هفته تعطیل شدند .
ولی با توجه به مراجعه دیر هنگام ایشان پس از تحمل بیماری درگذشتند که در این زمان یبش از یک صد هزار دلار هزینه های دارو و درمان او نیز توسط بیمارستان رسانه ای شد و خانواده این شهروند آفریقایی جهت امتناع از پرداخت هزینه بیمارستان طرح دعوی نمودند که سرانجام با خسارات دیگر بیمارستان بلا تکلیف ماند تا دولت مرکزی برای رفع این مشکل وارد عمل شدند.

سر انجام با سرایت بیماری به دو پرستار این بیمار روش درمانی بسیار مدرنی از دولت مرکزی پیشنهاد گردید که هر دو به بیمارستان های ایالات دیگر منتقل شدند تا از تجربیات آن دو بیمارستان که در درمان بیماری دو پزشک آمریکایی موفق بودنداستفاده شود.
پس از گذشت سه هفته بیماران هر دوبیمار خوب شده و سرکار خودشان برگشتند و همه صدو بیست نفر از قرنطینه خارج شدند. بخش زیادی از هزینه صد میلیون دلاری توسط دولت فدرال پرداخت شدند. و ما بقی به صورت خسارت توسط شرکت های بیمه گر اعاده خواهند شد.
خبر خوب اینکه در این کشور تدابیر بسیار شدیدی برای تشخیص و پیشگیری این بیماری اتخاذ شده و دانشمندان بسیاری از جمله چند ایرانی در ساخت واکسن این بیماری پیشتاز هستند ، امید میرود به زودی واکسن قطعی بیماری ارائه گردد.

نتیجه اخلاقی داستان :
1- در مورد بیماری یا هرنوع خطری که جان مردم را تهدید میکند نه مردم نه دولت و نه رسانه های آمریکا چشم پوشی نمیکنند.
2- رسانه ها خطرات و تهدید ها را آنقدر بزرگ جلوه میدهند که اگر در کشورمان رخ میداد شایددر صفجه حوادث روزنامه اشاره ای هم به تلفات چند صد نفری آن اشارتی هم میشد.
3- زندگی در کشور و شهری با جمعیت چهارصد میلیونی و تردد میلیون ها انسان از اقصی نقاط دنیا تبعاتی دارد که تنها یکی از آن شیوع بیماری می باشد و چاره آن اطلاعرسانی و پیشگیری می باشد و نه فرار از واقعیت.
4 - رسانه های خارج از آمریکه بعضاً اشتیاقی برای نشان دادن نابودی و انحطاط آمریکا دارند تا جایی که از رسانه های داخلی آمریکا برای استفاده اقراق آمیز نیز بهره میبرند .
5- بازی های ۳۰ یا C پشت پرده را نباید نادیده گرفت که با نزدیک شدن انتخابات میتوانند مسائل را برای بهره برداری حزبی به نفع خود استفاده کنند که البته قابل درک است.

نتیجه غیر اخلاقی داستان:
دوستان و عزیزان هموطن بیشتر تمرکز تحقیقات خود را بر پایه آمار و اطلاعات موثق در نشریات و سایت های علمی قرار دهیم تا خدای نکرده بر اساس سخن شخص یا هیاهوی رسانه ها اساس انتخاب و زندگی خود را سست استوار نکنیم.

با آرزوی سلامتی و بهروزی در سال جدید برای ایران و ایرانیان عزیز.

(2015-01-01 ساعت 07:26)Plano نوشته:  برای اطلاع آندسته از دوستانی که نگران بیماری یا بیماری های اپیدمی در شه دالاس هستند در نظر داشته باشیم که در مورد کلان شهری صحبت میشود که با داشتن چندین فرودگاه که به ظور متوسط روزانه تنها در فرودگاه بین المللی آن حدود 170000 نفر مسافر میپذیرد و تقریباً به اغلب شهرهای مهم دنیا پرواز روزانه دارد در سال 2013 این فرودگاه بیش از شضت میلیون نفر ( معادل نود درضد کل جمعیت ایران) مسافر جابجا نموده است.

در سال 2014 متاسفانه فردی با تابعیت آفریقایی از بین هزار مورد کنترل مرزی ناقل ویروس ابولا در مرحله شدید بیماری تشخیص داده شد و بلافاصله بستری گردیدو هر کسی که در این پنج روز با او مصاحبت داشت نیز قرنطینه گردید حتی مدارسی که بستگان ایشان در آن درسمی خواندندنیزتا یک هفته تعطیل شدند .
ولی با توجه به مراجعه دیر هنگام ایشان پس از تحمل بیماری درگذشتند که در این زمان یبش از یک صد هزار دلار هزینه های دارو و درمان او نیز توسط بیمارستان رسانه ای شد و خانواده این شهروند آفریقایی جهت امتناع از پرداخت هزینه بیمارستان طرح دعوی نمودند که سرانجام با خسارات دیگر بیمارستان بلا تکلیف ماند تا دولت مرکزی برای رفع این مشکل وارد عمل شدند.

سر انجام با سرایت بیماری به دو پرستار این بیمار روش درمانی بسیار مدرنی از دولت مرکزی پیشنهاد گردید که هر دو به بیمارستان های ایالات دیگر منتقل شدند تا از تجربیات آن دو بیمارستان که در درمان بیماری دو پزشک آمریکایی موفق بودنداستفاده شود.
پس از گذشت سه هفته بیماران هر دوبیمار خوب شده و سرکار خودشان برگشتند و همه صدو بیست نفر از قرنطینه خارج شدند. بخش زیادی از هزینه صد میلیون دلاری توسط دولت فدرال پرداخت شدند. و ما بقی به صورت خسارت توسط شرکت های بیمه گر اعاده خواهند شد.
خبر خوب اینکه در این کشور تدابیر بسیار شدیدی برای تشخیص و پیشگیری این بیماری اتخاذ شده و دانشمندان بسیاری از جمله چند ایرانی در ساخت واکسن این بیماری پیشتاز هستند ، امید میرود به زودی واکسن قطعی بیماری ارائه گردد.

نتیجه اخلاقی داستان :
1- در مورد بیماری یا هرنوع خطری که جان مردم را تهدید میکند نه مردم نه دولت و نه رسانه های آمریکا چشم پوشی نمیکنند.
2- رسانه ها خطرات و تهدید ها را آنقدر بزرگ جلوه میدهند که اگر در کشورمان رخ میداد شایددر صفجه حوادث روزنامه اشاره ای هم به تلفات چند صد نفری آن اشارتی هم میشد.
3- زندگی در کشور و شهری با جمعیت چهارصد میلیونی و تردد میلیون ها انسان از اقصی نقاط دنیا تبعاتی دارد که تنها یکی از آن شیوع بیماری می باشد و چاره آن اطلاعرسانی و پیشگیری می باشد و نه فرار از واقعیت.
4 - رسانه های خارج از آمریکه بعضاً اشتیاقی برای نشان دادن نابودی و انحطاط آمریکا دارند تا جایی که از رسانه های داخلی آمریکا برای استفاده اقراق آمیز نیز بهره میبرند .
5- بازی های ۳۰ یا C پشت پرده را نباید نادیده گرفت که با نزدیک شدن انتخابات میتوانند مسائل را برای بهره برداری حزبی به نفع خود استفاده کنند که البته قابل درک است.

نتیجه غیر اخلاقی داستان:
دوستان و عزیزان هموطن بیشتر تمرکز تحقیقات خود را بر پایه آمار و اطلاعات موثق در نشریات و سایت های علمی قرار دهیم تا خدای نکرده بر اساس سخن شخص یا هیاهوی رسانه ها اساس انتخاب و زندگی خود را سست استوار نکنیم.

با آرزوی سلامتی و بهروزی در سال جدید برای ایران و ایرانیان عزیز.

(2013-04-14 ساعت 05:57)mahdis نوشته:  

(2013-04-13 ساعت 00:24)پدی نوشته:  من که لر هستم پس در دالاس مشکل پیدا نمیکنم.روله

me too

(2015-01-07 ساعت 20:50)armina-2014 نوشته:  سلام دوستان،این زلزله های irving بقیه مناطق دالاس حس میشه یا نه؟ من irving هستم و بخاطر استرس زلزله میخوام بیام مناطق دورتر مثل plano -frisco خونه بگیرم گرچه همسرم اینجا کار پیدا کرده ولی من که همش توی خونه هستم ترجیح میدم جای امنی باشم.

(2015-01-09 ساعت 02:10)ronaldmog نوشته:  با سلام
سوالی که داشتم راجب به این است که کسی از دوستان از این موضوع اطلاع دارد که خوده امریکیایی ها بیشتر به کالج رفتن یا دانشگاه ؟ و کدوم بهتره ؟
ممنون میشم توضیح دهید من دقیقا فرقه اینارو نمیفهمم.
با تشکر فراوان

(2015-01-08 ساعت 23:20)tabassom نوشته:  سلام دوستان یه خواهش ازتون دارم اگر کسی الان تا یکی دو ماه آینده تصمیم داره به ایران بیاد ممنون میشم به من خبر بده یه زحمت کوچیک براش دارم.راستش بچم دچار یه مشکلی شده که یه شربت بهم معرفی کردن که تو اکثر بچه ها برای درمان جواب داده همممممممممه ی ایران رو خودمون و آشناها پرسیدیم اما پیدا نشد و گفتند خیلی وقته وارد نمیشه.چیز خاصی هم نیست و یه جور داروی تقویتی هست.قیمتش هم بالا نیست.ممنون میشم اگر امکانش رو دارید کمکم کنید.دعاتون میکنم

(2015-01-07 ساعت 02:01)arashmoradi نوشته:  

(2013-04-14 ساعت 05:57)mahdis نوشته:  

(2013-04-13 ساعت 00:24)پدی نوشته:  من که لر هستم پس در دالاس مشکل پیدا نمیکنم.روله

me too

یعنی ایما هم وه مشکل بر نموریم؟

(2015-01-08 ساعت 00:08)jojo_hami نوشته:  

(2015-01-07 ساعت 20:50)armina-2014 نوشته:  سلام دوستان،این زلزله های irving بقیه مناطق دالاس حس میشه یا نه؟ من irving هستم و بخاطر استرس زلزله میخوام بیام مناطق دورتر مثل plano -frisco خونه بگیرم گرچه همسرم اینجا کار پیدا کرده ولی من که همش توی خونه هستم ترجیح میدم جای امنی باشم.

ما پلانو هستیم. یه چیزای کوچیکی منم حس کردم. البته الان که شما گفتی فهمیدم زلزله است. قبلش فکر میکردم اینا الکیه و چیز خاصی نیست.

(2015-01-01 ساعت 07:41)rzjrh نوشته:  

(2014-12-29 ساعت 21:53)pouriya+ نوشته:  

(2010-07-04 ساعت 21:12)seravin نوشته:  

(2010-07-04 ساعت 14:58)free_free نوشته:  دوستان نظرتون در مورد اینکه اینجا بریم بچسبیم به مکالمه چبه؟
اگه مکالمه خوب بشه اونور راحت میشه کار گیر آورد؟
یه سوال دیگه:
کارهایی که در بدو ورود به ماها میدن رو میشه چند نمونشو بگین؟
البته خجالت رو بذارین کنار چون ما هم بیایم اونجا همینجوری میشیم

مطمئنا همینطوره هر چقدر راحت تر بتونید ارتباط برقرار کنید شانس بدست آوردن کار هم بیشتر میشه
کار تو فروشگاههای مختلف در رده های مختلف بسته به زبان شما از کارگری تا صندوقداری، کار تو پیتزافروشی، پیتزا دلیوری، کارواش، کار تو پنچر گیری یا مکانیکی با داشتن کمی مهارت و سررشته در این کار و خلاصه هر کار ساده و ابتدایی که به ذهنتون میرسه

خیلی ممنون از free_free که این سوال رو مطرح کرد.
خیلی بیشتر ممنون از seravin که به سوال پاسخ داد.
تقریبا مطمعنم اگه seravin جواب سوال رو نمیداد کسی دیگه ای به این سوال پاسخ نمیداد.

اﻳﻦ ﻃﻮﺭ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺩﻳﺪﻳﻢ اﮔﻪ ﺯﺑﺎﻧ ﺑﻠﺪ ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﻛﺎﺭ ﮔﻴﺮﺗﻮﻥ ﻧﻤﻴﺎﺩ! ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻛﺎﺭ ﻫﻢ اﻳﻦ ﺷﺮﻛﺘﻬﺎﻱ ﻣﻮﺑﺎﻳﻞ ﻣﺜل ﺳﻲ ﻭﻱ اي و ﺳﺎﻣﺴﻮﻧﮓ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻧﻴﺮﻭ ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ اﻟﺒﺘﻪ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻢ ﺳﺎﻋﺘﻲ ﻫﺸﺖ ﺩﻻر ﺑﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻻ ﻧﻴﺴﺖ ﺩﺭ ﺿﻤﻦ ﻗﺒﻞ اﺯ ﻛﺎﺭ ﺩاﺷﺘﻦ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻫﻢ ﻣﻬﻤﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻛﺎﺭ ﺩﺭ ﻭاﻟﻤﺎﺭﺕ ﻫﻢ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﺮاﻱ ﺗﺎﺯﻩ ﻭاﺭﺩﻫﺎ ﻓﻮﻝ ﺗﺎﻳﻢ ﻧﻤﻴﺪﻥد ﻛﻪ اﺻﻼ ﻧﻤﻴﺼﺮﻓﻪ. ﺷﺮﻛﺘﻬﺎﻱ ﻛﺎﺭﻳﺎﺑﻲ ﻫﻢ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻓﺼﻞ ﻛاﺭ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩﻫﺎﻳﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺩاﺩ ﺧﻼﺻﻪ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﻱ ﺑﺎﺷﻪ و ﻛﻢ ﺗﻮﻗﻊ ﺑﻴﻜﺎﺭ ﻧﻤﻴﻤﻮﻧﻪ اﻣﺎ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﺨﻮاﺩ ﻫﻤﻮﻥ اﻭﻝ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻛﺎﺭ ﺑﺎ ﺳﺎﻋﺘﻲ ﺩﻭاﺯﺩﻩ ﺩﻻﺭ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﺑﺎﺷﻪ ﻣا ﺭﻭ ﻫﻢ ﺧﺒﺮ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻫﻢ ﺑﮕﺮﺩﻳﻢ ﺩﻧﺒﺎﻟﺶ