بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟

[شباهنگ100]

ممنونم از راهنماییتون. سعی میکنم بی خیال باشم

راستش خیلی وقتا نمیشه بیخیال بود من سعی میکنم با تفاوتا کنار بیام. تا حدی هم موثر بوده. امیدوارم بدرد شما هم بخوره.

سلام دوست عزیز
میشه لطف کنید و کمی از این تفاوتهایی که میفرمایید برامون بگید تا کسایی که مثل من هنوز در مرحله گرفتن ویزا هستند دید روشنتر و بهتری در مورد اوضاع و شرایط اونجا بدست بیارند.
راستش بعضی وقتا که نظرات دوستانیکه بعد از مدتها شوق و انتظار موفق به مهاجرت شدند و حالا از شرایط خودشون در آمریکا هم گلایه دارند وراضی نیستند رو میخونم دچار ترس و سردرگمی میشم و از اینکه تصمیم اشتباه بگیرم میترسم. بعضی وقتا به خودم میگم نکنه من دارم بهترین روزهای عمرم رو با این انتظار هدر میدم و اونور هم چیزی منتظر من نیست!
خوشحال میشم دوستانیکه رفتند بیان و نظر خودشون رو بگند.
(در ضمن ویزای من ازدواجی نیست) شاید اگه ازدواجی بود شک و تردیدهام کمتر بود!

متاسفانه تفاوتها خیلی زیاده و این اذیت میکنه آدم رو وقتی فکر میکنم من تو ایران خیلی مستقل بودم کارامو خودم انجام دادم و اینجا حتی برای یه کپی ساده هم نمیدونم کجا برم و چی کار کنم و نیاز دارم کسای دیگه بهم یاد بدن و چیزای فوق العاده اولیه رو نمیدونم. و اینکه من تو ایران برا خودم کسی بودم و مدرکی داشتم الان تو بحثای اطرافیان هیچ حرفی برای گفتن ندارم حتی درکی از خیلی بحثای اونا ندارم از درون خودمو میخورم و کاری هم از دستم بر نمیاد.
و در مورد قبل از ویزا باید بگم مرحله قبل از ویزا خیلی سختر از بعد از ویزاست چون ادم معلق میشه تکلیف خودشو نمیدونه معلوم نیست کارت ماه دیگه درست میشه یا سال دیگه و این مرحله هم سختی های به نوع خودشو داره. ولی در کل مهاجرت سخته تا تو جامعه آمریکایی حل بشی زمان میبره. ولی در کل خودم پشیمونم که از زمانی که قبل از ویزا داشتم بهتر و بیشتر استفاده نکردم.

ممنون از پاسختون. البته به نظر من هنوز خیلی زوده که شما بخواهید نگران باشید و مطمئنا در مدت زمان کمی با همه چی آشنا میشید و به نگرانیهای امروزتون می خندید! مخصوصا کسانی که مثل شما در ایران هم مستقل بودند خیلی زود بعد از مهاجرت هم راه می افتند.
من چی بگم که تو ایران هم اصلا آدم مستقلی نیستم و در اکثر موارد به همسرم وابسته هستم. خدا آخر و عاقبت منو بخیر کنه!

[shiva201]

ممنونم از راهنماییتون. سعی میکنم بی خیال باشم

راستش خیلی وقتا نمیشه بیخیال بود من سعی میکنم با تفاوتا کنار بیام. تا حدی هم موثر بوده. امیدوارم بدرد شما هم بخوره.

سلام دوست عزیز
میشه لطف کنید و کمی از این تفاوتهایی که میفرمایید برامون بگید تا کسایی که مثل من هنوز در مرحله گرفتن ویزا هستند دید روشنتر و بهتری در مورد اوضاع و شرایط اونجا بدست بیارند.
راستش بعضی وقتا که نظرات دوستانیکه بعد از مدتها شوق و انتظار موفق به مهاجرت شدند و حالا از شرایط خودشون در آمریکا هم گلایه دارند وراضی نیستند رو میخونم دچار ترس و سردرگمی میشم و از اینکه تصمیم اشتباه بگیرم میترسم. بعضی وقتا به خودم میگم نکنه من دارم بهترین روزهای عمرم رو با این انتظار هدر میدم و اونور هم چیزی منتظر من نیست!
خوشحال میشم دوستانیکه رفتند بیان و نظر خودشون رو بگند.
(در ضمن ویزای من ازدواجی نیست) شاید اگه ازدواجی بود شک و تردیدهام کمتر بود!

سلام
والا هرکی یه نقطه نظری داره. اینجا یه مملکت دیگس با فرهنگ و آداب رسوم متفاوت خب قطعا همه چی فرق داره. ولی به این معنی نیست که بده. بیشتر سخته. از صفر شروع کردن و استارت زدن سخته. اینجا من که اومدم اولش حتی نمیدونستم کجا و چطور خرید کنم برای مایحتاج خوراکی...آدم تا درگیرش نشه نمیدونه اوضاع از چه قراره. اینجا از خونواده دوریم از هیچی سر در نمیاریم یه موردی پیش بیاد حمایت اونجوری نداریم کلا اینا هست دیگه باید کنار اومد باهاش. رفتار مردم یوقتا خیلی تو ذوق آدم میزنه من خیلی دور و برم ایرانی نیست اینجا متاسفانه. بهرحال اینارو من میگم ولی ممکنه شما یا کس دیگه نظرتون متفاوت باشه. بسلامتی که تشریف آوردید کمک کم با محیط آشنا میشید. به خودتون وقت بدید... اینجا آدم خیلی خوب میتونه پیشرفت کنه اگه برای خودتون هدف داشته باشید راه بازه اقتصاد تا حدی ثبات داره هوا بسیار تمیزه محیط اطراف خیلی قشنگه . بهرحال ما نازه واردیم. باید یاد بگیریم چطور اینجا زندگی کنیم. هرچی زبانتون بهتر باشه راحت تر ارتباط برقرار میکنین
امیدوارم سفرتون به خیر و سلامتی باشه.[emoji6]

[romance33]

اومدم یه سری اینجا دنبال یه رد پای قدیمی ولی انگار نیست.
قدیمیا دلم واستون تنگه و دوستان جدید برای همتون آرزوی موفقیت دارم.

[عدلی]

سلام عزیزان. چقدر خوبه که هستین واقعا بر ما چه گذشت باورم نمیشه که نزدیکترین افراد در نگاه و حرکاتشان دل آدم رو میشکنن. کاش زودتر بگزره و نمیدونم حتی بستگان خیلی پولدار که خودشون پاس اروپایی دارن چرا دو پهلو حرف میزنن. کاش دل آدمها واقعا بزرگ بود. این روزها مادرم به شدت مریضه جراحی قلب پیش رو داره ولی حتی تو این شرایط درد رو صد برابر حس میکنیم. مرسی که لا اقل اینجا میشه حرف زد. امیدوارم این روزهای سخت واسه همه با آرامش بگذره.
آمین

[قرباني]

دوستان سلام
تقريبا دو سه روز اينجارو زيرو كردم
با روند اداري ويزاهاتون آشنا شدم
حالا كمي شما بشنويد بر من عروس ٢٣ساله ايي كه دو سال و نيم از عروسيم مي گذره چه گذشت ?
دو سال و نيم پيش شهريور ٩٢ شروع پرونده من بعد از گرفتن يه عقد و عروسي كاملا مفصل و رسمي بود
ويزاي گرين كارت ازدواج پرونده من بود
خوب وكيل پي گيري كاراي منو مي كرد
همسرم سيتيزن هست و بعد از گذشت ٩ماه از شروع پرونده مون كه دقيقا بعد از شروع عروسي مون بود
به ما وقت مصاحبه تو ارمنستان دادن
در صورتي كه درخواست من آنكارا بود مارو فرستادن ارمنستان
رفتيم روند پزشكي با اينكه جو نامناسبي تو بيمارستان بدي بود اما خوب گذشت
در مورد هتلم كه توليپ هتل بود بهتون بگم موقعيت مكانيش و خود هتل خيلي خوب بود
روز مصاحبه من تنها رفتم همسرمو اجازه همراهي با من بهش ندادن
ماشالله كنسول گر اتاق ١١ مرد بسيار جدي بود كه ١ ساعت كاملا مصاحبه داشتيم
و در آخر خيلي شيك برگ آبي رو علامت كنار پيرينت تلفن زد و بهم داد
پاسپورتمم نداد
خوب بعد از ضد حالي كه بهمون زد
به مدت ٢٠ روز مارو ارمنستان نگه داشت و هرهفته زنگ زدن هتل كه بازم مدارك بيارين
و ما هم هي جور مي كرديم و مي نداختيم تو صندوق
تا تماس آخرشون كه كنسول گر ازدواج شمارو باور نداره پرونده تون برگردونده شد آمريكا
بياين پاستون رو بگيرن

دست شون درد نكنه با كلي غصه از همسرم خدافظي كردم
اون راهي آمريكا و من ايران


تا امروز يك سال از از اون موقع مي گذره ?
و بعداز گذشت اين همه مدت نامه دادن ازدواج تون دروغي و سوري
اگه مدركي دارين كه ثابت مي كنه بفرستين ?????

ما هم چي داريم جزء شناسنامه و سند ازدواج و عكس و فيلم عروسي و عقد و پرينت تلفن مون ??? براشون فرستاديم
و يه نامه سوزناك هم نوشتيم كه نمي دونم اصلا تاثير داره يا نه

چه كنم چيكار كنم نمي دونم آخرش چيه

ازدواج ما سنتي بود از طريق اقوام آشنا شديم و بعدش عاشق شديم
اما براي كنسول گر ازدواج مون منطقي نبود ?

اگه كسي تونست منو بهتر راهنمايي كنه يا سوالي ازم داشت پيام خصوصي بدين

از ته دلم برا همه مون به زودي زود گرفتن ويزا مي خوام آمين ?

[Haghighat]

من الان پنج روزه وارد آمریکا شدم در کل غیر از آفیسر فرودگاه که موقع ورود بهم بی احترامی کرد همه چیز خوب پیش رفته. روز دوم رفتیم برای سوشیال سکوریتی که گفتن تا دو هفته میشه تا کارتم بیاد. فقط از لحاظ مچ شدن با اینجا و کار و غیره خیلی ناراحتم. اعتماد به نفسم در مقابل اطرافیانم خیلی پایین اومده و این شدید داره اذیتم میکنه.

منم دو ماه که اومدم اینجا.همین الان که دارم این مینویسم خیلی بی اعصابم.گاهی احساس میکنم دست چپ و راست خودم نمیشناسم اینجا.گاهی وقتا از دست خودم عصبانی میشم.تجربیات من هم مشابه شماست

دوستان ممنون که تجربیاتتون رو در اختیار سایرین قرار میدید. البته این مشکلی که در حال حاضر باهاش درگیر هستین را خیلی از مهاجرین به عنوان عوارض روزهای اول مهاجرت عنوان کردند و ظاهرا عادی هست و همه این پرسه رو طی میکنن ولی میخواستم دقیقا بدونم که این پایین اومدن اعتماد به نفس یا عصبانی بودن ار خود واقعا علتش چی هست؟ ندانستن یا کم دانستن زبان انگلیسی یا اختلاف فرهنگی یا چیز دیگری؟

[mohsen b.d]

دوستان من یه فکری دارم شاید بدرد بخوره
کسایی که باید ثابت کنن که از قبل با هم بودن یکی از بهترین راهاش جور کردن عقد موقت یا صیغه نامه هست.
شاید بشه کسیو پیدا کرد که براتون بنویسه و تاریخ قبل از برنده شدن رو براتون بزنه
به هر حال اینم شاید فکر بدی نباشه

[Eyelash]

من الان پنج روزه وارد آمریکا شدم در کل غیر از آفیسر فرودگاه که موقع ورود بهم بی احترامی کرد همه چیز خوب پیش رفته. روز دوم رفتیم برای سوشیال سکوریتی که گفتن تا دو هفته میشه تا کارتم بیاد. فقط از لحاظ مچ شدن با اینجا و کار و غیره خیلی ناراحتم. اعتماد به نفسم در مقابل اطرافیانم خیلی پایین اومده و این شدید داره اذیتم میکنه.

منم دو ماه که اومدم اینجا.همین الان که دارم این مینویسم خیلی بی اعصابم.گاهی احساس میکنم دست چپ و راست خودم نمیشناسم اینجا.گاهی وقتا از دست خودم عصبانی میشم.تجربیات من هم مشابه شماست

دوستان ممنون که تجربیاتتون رو در اختیار سایرین قرار میدید. البته این مشکلی که در حال حاضر باهاش درگیر هستین را خیلی از مهاجرین به عنوان عوارض روزهای اول مهاجرت عنوان کردند و ظاهرا عادی هست و همه این پرسه رو طی میکنن ولی میخواستم دقیقا بدونم که این پایین اومدن اعتماد به نفس یا عصبانی بودن ار خود واقعا علتش چی هست؟ ندانستن یا کم دانستن زبان انگلیسی یا اختلاف فرهنگی یا چیز دیگری؟

من زبان انگلیسیم خوب.اما با این حال گاهی در مقابل آمریکایی ها کم میارم.همه چیز جدید.آدم احساس میکنه سر در گم.چون ادم با محیط آشنایی نداره گاهی گیج میشه حتی برای چیزهای خیلی ساده.اما به مرور زمان خوب میشه

[sepideh jan]

منم دو ماه که اومدم اینجا.همین الان که دارم این مینویسم خیلی بی اعصابم.گاهی احساس میکنم دست چپ و راست خودم نمیشناسم اینجا.گاهی وقتا از دست خودم عصبانی میشم.تجربیات من هم مشابه شماست

دوستان ممنون که تجربیاتتون رو در اختیار سایرین قرار میدید. البته این مشکلی که در حال حاضر باهاش درگیر هستین را خیلی از مهاجرین به عنوان عوارض روزهای اول مهاجرت عنوان کردند و ظاهرا عادی هست و همه این پرسه رو طی میکنن ولی میخواستم دقیقا بدونم که این پایین اومدن اعتماد به نفس یا عصبانی بودن ار خود واقعا علتش چی هست؟ ندانستن یا کم دانستن زبان انگلیسی یا اختلاف فرهنگی یا چیز دیگری؟

من زبان انگلیسیم خوب.اما با این حال گاهی در مقابل آمریکایی ها کم میارم.همه چیز جدید.آدم احساس میکنه سر در گم.چون ادم با محیط آشنایی نداره گاهی گیج میشه حتی برای چیزهای خیلی ساده.اما به مرور زمان خوب میشه

دوستان عزیزم سلام ,من هفت ماهه که اومدم با پسر ۶ سالم که مدرسه میره ولی هنوز خو مو نتونستم پیدا کنم,مشکل من اینه که هنوز نتونستم مستقل بشم با وجود اینکه زبانم جوری هست که میتونم خودمو از آب و گل در بیارم ولی وقتی اسلنگ و سریع حرف میزنن آمریکاییها مشکل دارم و نمیفهمم,یکبار امتحان کتبی رانندگی دادمو قبول نشدم و بعد از اون انگار نمیتونم که دیگه یک کلمه بخونم,کلا حال جالبی ندارم صبحهها که پسرمو میبرم دم سرویسش تا بره مدرسه و تا وقتیکه ظهر میرم دنبالش تا برش گردونم یا میخوابم و یا فکر میکنم,انگار که همش افسردم,احساس میکنم توی این محیط جایی برای من نیست و همش کسلم,در حالیکه از نظر مالی با این مخارج سنگین منم باید بتونم برم سر کار,چند وفتی اینجا نیاامدم و از بقیه دوستان همدورهبیخبرم,امیدوارم که کارشون درست شده باشه و بعد از اومدن اینجا حال منو نداشته باشن!نمیخوام بقیرو ناامید کنم و ناشکری هم نمیکنم  ولی خوب من مشکلات روحی خودمو دارم و قرار نیست بقیه مثل من باشن همسرم هم بیچاره میخواد کمک کنه بهم ولی بعضی وقتا با حرفاش بیشتر اذیت میشم ,به هرحال برای همتون بهترینهارو میخوام,امیدوارم حال بد منو نداشته باشین ,بازم سر میزنم ,اگر کسی سوالی داشت که بتونم جواب بدم در خدمتم!و اگرم حرفی داشت که بتونه کمکی برام باشه ممنونم,در پناه حق باشین!

[قرباني]

دوستان ممنون که تجربیاتتون رو در اختیار سایرین قرار میدید. البته این مشکلی که در حال حاضر باهاش درگیر هستین را خیلی از مهاجرین به عنوان عوارض روزهای اول مهاجرت عنوان کردند و ظاهرا عادی هست و همه این پرسه رو طی میکنن ولی میخواستم دقیقا بدونم که این پایین اومدن اعتماد به نفس یا عصبانی بودن ار خود واقعا علتش چی هست؟ ندانستن یا کم دانستن زبان انگلیسی یا اختلاف فرهنگی یا چیز دیگری؟

من زبان انگلیسیم خوب.اما با این حال گاهی در مقابل آمریکایی ها کم میارم.همه چیز جدید.آدم احساس میکنه سر در گم.چون ادم با محیط آشنایی نداره گاهی گیج میشه حتی برای چیزهای خیلی ساده.اما به مرور زمان خوب میشه

دوستان عزیزم سلام ,من هفت ماهه که اومدم با پسر ۶ سالم که مدرسه میره ولی هنوز خو مو نتونستم پیدا کنم,مشکل من اینه که هنوز نتونستم مستقل بشم با وجود اینکه زبانم جوری هست که میتونم خودمو از آب و گل در بیارم ولی وقتی اسلنگ و سریع حرف میزنن آمریکاییها مشکل دارم و نمیفهمم,یکبار امتحان کتبی رانندگی دادمو قبول نشدم و بعد از اون انگار نمیتونم که دیگه یک کلمه بخونم,کلا حال جالبی ندارم صبحهها که پسرمو میبرم دم سرویسش تا بره مدرسه و تا وقتیکه ظهر میرم دنبالش تا برش گردونم یا میخوابم و یا فکر میکنم,انگار که همش افسردم,احساس میکنم توی این محیط جایی برای من نیست و همش کسلم,در حالیکه از نظر مالی با این مخارج سنگین منم باید بتونم برم سر کار,چند وفتی اینجا نیاامدم و از بقیه دوستان همدورهبیخبرم,امیدوارم که کارشون درست شده باشه و بعد از اومدن اینجا حال منو نداشته باشن!نمیخوام بقیرو ناامید کنم و ناشکری هم نمیکنم  ولی خوب من مشکلات روحی خودمو دارم و قرار نیست بقیه مثل من باشن همسرم هم بیچاره میخواد کمک کنه بهم ولی بعضی وقتا با حرفاش بیشتر اذیت میشم ,به هرحال برای همتون بهترینهارو میخوام,امیدوارم حال بد منو نداشته باشین ,بازم سر میزنم ,اگر کسی سوالی داشت که بتونم جواب بدم در خدمتم!و اگرم حرفی داشت که بتونه کمکی برام باشه ممنونم,در پناه حق باشین!

دوست عزيز سلام بله شما كاملا حق دارين مهاجرت واقعا سخته و انس گرفتن به محيط جديد زمان مي بره
اتفاق عجيبي نيس براي همه اينطوري
لطفا اين روزا سعي كنيد چون تو فشار روحي هستين به كارايي كه بهتون حس خوبي ميده بپردازين
خوشحالم كه كاراتون درست شده و الان كنار عزيزاتون در يك فرهنگ و كشور پيشرفته هستين
اينو بدونين هيچ كس جزء خودتون نمي تونه كمك تون كنه از همسرتون به دل نگيرين مردها كلا روحيه درك كردن شون ضعيفه
لطفا ساعتي از روز رو به خودتون اختصاص بدين كه انرژي مثبت بگيرين
دعاوحرف زدن با خدا --- استخر چون آب منبع انرژي آروم كننده اس --- يوگا
يه كار پيدا كنيد با روحيه تون سازگار باشه 
واين رو بدونين خوشبختي فرزندتون و آينده سازي خودتون نيازمند صبوري بيشتري

از خدا براتون آرامش و خوشي و موفقيت مي خوام پيروز و سعادتمند باشين

[azri]

سلام دوستان. من یک سال و دو ماه که اومدم آمریکا. هنوزم سر گردونم.ازدواجی اومدم. می خوام درس بخونم پول ندارم می خوام برم سر کار پیدا نمیشه .حیلی اعتماد به نفسم پایین اومده. با اینکه تو ایران 10 سال سابقه کار دارم و مهندس بودم کارم هم خیلی خوب بوده ولی اینجا نتونستم کار پیدا کنم. میترسم ار پسش بر نیام. دوری از خانواده و تنهایی و بی کسی هم از طرف دیگه. همسرم هم خیلی اسرار داره زودتر کار پیدا کنم. استرس داره منو می کشه هر روزم سر درد دارم. الان دیکه دنبال کارهای سطح پایین هستم فقط یه کاری باشه یه حقوقی باشه و از پسش بر بیام. خیلی سخته کسی نباشه باهاش درد و دل کنی. (((((

[kurosh866]

سلام
اول از همه ذکر میکنم مطالب به اشتراک گذاشته شده من در ذیل، مربوط به ایالت کالیفرنیا و توابع شهر لس آنجلسه، به این دلیل از اول گفتم چون تو آمریکا قوانین هر ایالت با ایالت دیگه فرق میکنه و دقیقا انگار هر ایالت برای خودش یه کشور مستقله، به همین دلیله که تو مهاجرسرا بعضی از دوستان سر قوانین بحث میکنن، چون ممکنه اون قانون تو یه ایالت یه چیز بگه و در ایالت دیگه کاملا برعکس باشه و من تا پام به این کشور نرسیده بود این موضوع رو درک نکرده بودم.
دوم اینکه خواستم با جمع بندی مطالب یه کمکی کرده باشم که دوستان راحت استفاده کنن امیدوارم به کارتون بیاد
و اما بعد
1- بدون معطلی و به محض ورود به اداره سوشال مراجعه کنید و سوشال کارت بگیرید. که بین 6 تا 10 روز ارسال میشه به آدرس اعلام شده از طرف شما. فرم ‎i 94‎ از سایت بگیرید و همیشه همراهتون باشه
2- از دادگاه حضورا وقت ازدواج بگیرید، اینجا برای ثبت ازدواج باید دادگاه یا همون ‎court‎ برید، معمولا برای چند هفته بعد بهتون وقت میدن
3- بعد از ثبت ازدواج حدودا دو هفته زمان میبره تا بتونید گواهی ازدواجتون رو حضورا بگیرید.
4- این زمان خوبیه که از دکتر معتمد وقت بگیرید برای فرم ‎i693‎ (چون حدودا یه هفته بعد وقت میدن)، مدارک پزشکی سفارتتون هم با خودتون ببرید، اما یه سری آزمایش خودشون انجام میدن که بین ‎150‎ تا ‎200‎ دلار هم از شما دریافت میکنن و بعد دو روز تشریف میبرید و یه نامه مهر و موم شده به همراه دو عدد کپی فرم ‎i693‎ بهتون میدن که باید به همراه مدارک گرین کارت، اون پاکت رو ارسال کنید.
5- مدارکتون که حاضر شد به همراه فرم های اجازه کار و اجازه سفر ارسال کنید به شیکاگو ، ایلینویز
6- کل مدارک لازم برای ویزای نامزدی k1 جهت گرین کارت
فرم ‎i-485‎
کپی پاسپورت و ویزا
دو قطعه عکس 5 در 5
گواهی ازدواج اصل و کپی
ترجمه شناسنامه و کارت ملی به همراه کپی
کپی مدیکال سفارت ( که من اختیاری فرستادم )
کپی اپروال فرم ‎i-129‎
فرم ‎i-693‎ یا همون دکتر معتمد آمریکا
فرم ‎G-325a‎
فرم ‎i-864‎ برای اسپانسر و مدارک مالیاتیشون به همراه کپی پاسپورت آمریکاییشون
فرم ‎i-94‎
کپی فرم ‎i-797‎
چک به مبلغ ‎1070‎ دلار
فرم ‎G-1145‎ ( این فرم راه ارتباطی اداره مهاجرت با شماست که روی مدارک ارسال می کنید )

7- مدارک ارسالی برای اجازه کار ویزای نامزدی
فرم ‎i-765‎
کپی پاسپورت و ویزا
فرم ‎i-94‎
دو قطعه عکس 5 در 5
فرم ‎G-1145‎ که روی مدارک قرار میدید و ارسال میکنید

8- مدارک ارسالی برای اجازه خروج
فرم ‎i-131‎
کپی پاسپورت و ویزا
فرم ‎i-94‎
دو قطعه عکس 5 در 5
فرم ‎G-1145‎ که روی مدارک قرار میدید و ارسال میکنید

9- اگر همه مدارک رو با هم ارسال کنید نیازی به پرداخت هزینه اضافی ندارید. بعد از رسیدن مدارک به دستشون، سه تا شماره کیس براتون هم ‎SMS‎ میزنن به تلفن همراهی که اعلام کردید و هم ایمیل میدن، که باهاشون از طریق سایت اداره مهاجرت میتونید پیگیر روند کاراتون باشید. توصیه من به شما اینه که در سایت اداره مهاجرت یه اکانت بسازید و خیلی راحت پروندتونو رسد کنید.
10 در ایالت کالیفرنیا با ترجمه و اصل گواهی نامه ایرانتون و گواهینامه بین المللی میتونید تا زمانی که گواهی نامه کالیفرنیا دریافت کنید رانندگی کنید
11 اگر قصد دارید گواهی نامه کالیفرنیا رو قبل از دریافت کمبو کارت (اجازه کار و خروج) بگیرید، باید زیر یک ماه از ورودتون به آمریکا این کار رو انجام بدید چون بعد از اون ‎DMV‎ ازتون تست نمیگیره تا کمبو کارتتون بیاد.
12 سوالات آیین نامه رانندگی به فارسی توی یوتیوب هست.اما خوب ترجمه نشده.
13 بانک ولز فارگو حساب معمولی میتونید باز کنید، اما کردیت کارت فقط باید درخواست سکیو کردیت بدید تا براتون باز کنن، به این صورت که خودتون پول میزارید خودتون از پول خودتون خرج میکنید و خودتون باید سود هم بپردازید‎!!!!‎ فقط خوبیش اینه که براتون سابقه میشه، اما پیشنهاد من اینه که برید کلاس های ‎none credit‎ کالج ثبت نام کنید و یه کارت دانش آموزی بگیرید بعد با اون برید و ‎student credit‎ بگیرید، این طوری بهتره، ولی من که هنوز نتونستم کالج ثبت نام کنم چون باید اونا زنگ بزنن و وقت مصاحبه بدن که هنوز ندادن و من تقریبا قید کالج رو زدم. یه نکته این که اگه فقط دبیت کارت یا همون حساب معمولی باز میکنید باید ماهی 10 تا خرید باهاش بکنید یا ‎1500‎ دلار تهش بمونه و گرنه شارژتون میکنن.
14 کس نخوارد پشت من، جز ناخن انگشت من، این ضرب المثل اینجا زیاد یادتون میوفته، البته شانسی که من داشتم این بود که علاوه بر همسرم، چند تا دوست خوب دارم که صبورانه کمکم میکنن و راه جلوی پام میذارن و اینها سوای اونایی هستن که به منافع خودشون فکر میکنن و بیشتر به فکر ضربه زدن و عدم پیشرفت بقیه هستن تا کمک به هم نوع
15 آخرین نکته هم برای دوستانی که فکر میکنن اینجا کشور رسیدن به آرزوهاست، فرش قرمز براشون پهن کردن و آمریکا همونیه که ماهواره و فیلم های هالیوود با رنگ و لعاب براشون به تصویر میکشه، میگم:
اگر شرایطم اجازه میداد فردا تهران بودم
موفق باشید

[azri]

نداشتن دوست از همه بدتره. من سن حوزه زندگی می کنم. کاش میشد آدم کسایی مثل خودشو در اطرافش پیدا کنه و با هم دوست باشن و به هم دلگرمی بدن. به نظرم خیلی کمک کنندست.

[mahtab5501]

نداشتن دوست از همه بدتره. من سن حوزه زندگی می کنم. کاش میشد آدم کسایی مثل خودشو در اطرافش پیدا کنه و با هم دوست باشن و به هم دلگرمی بدن. به نظرم خیلی کمک کنندست.

سلام دوست عزیز میدونم واقعا تنهایی خیلی سخته اگه دوست داشته باشید میتونید رو دوستی من حساب کنید [emoji5]

[طناز12]

دوستان سلام
تقريبا دو سه روز اينجارو زيرو كردم
با روند اداري ويزاهاتون آشنا شدم
حالا كمي شما بشنويد بر من عروس ٢٣ساله ايي كه دو سال و نيم از عروسيم مي گذره چه گذشت ?
دو سال و نيم پيش شهريور ٩٢ شروع پرونده من بعد از گرفتن يه عقد و عروسي كاملا مفصل و رسمي بود
ويزاي گرين كارت ازدواج پرونده من بود
خوب وكيل پي گيري كاراي منو مي كرد
همسرم سيتيزن هست و بعد از گذشت ٩ماه از شروع پرونده مون كه دقيقا بعد از شروع عروسي مون بود
به ما وقت مصاحبه تو ارمنستان دادن
در صورتي كه درخواست من آنكارا بود مارو فرستادن ارمنستان
رفتيم روند پزشكي با اينكه جو نامناسبي تو بيمارستان بدي بود اما خوب گذشت
در مورد هتلم كه توليپ هتل بود بهتون بگم موقعيت مكانيش و خود هتل خيلي خوب بود
روز مصاحبه من تنها رفتم همسرمو اجازه همراهي با من بهش ندادن
ماشالله كنسول گر اتاق ١١ مرد بسيار جدي بود كه ١ ساعت كاملا مصاحبه داشتيم
و در آخر خيلي شيك برگ آبي رو علامت كنار پيرينت تلفن زد و بهم داد
پاسپورتمم نداد
خوب بعد از ضد حالي كه بهمون زد
به مدت ٢٠ روز مارو ارمنستان نگه داشت و هرهفته زنگ زدن هتل كه بازم مدارك بيارين
و ما هم هي جور مي كرديم و مي نداختيم تو صندوق
تا تماس آخرشون كه كنسول گر ازدواج شمارو باور نداره پرونده تون برگردونده شد آمريكا
بياين پاستون رو بگيرن

دست شون درد نكنه با كلي غصه از همسرم خدافظي كردم
اون راهي آمريكا و من ايران


تا امروز يك سال از از اون موقع مي گذره ?
و بعداز گذشت اين همه مدت نامه دادن ازدواج تون دروغي و سوري
اگه مدركي دارين كه ثابت مي كنه بفرستين ?????

ما هم چي داريم جزء شناسنامه و سند ازدواج و عكس و فيلم عروسي و عقد و پرينت تلفن مون ??? براشون فرستاديم
و يه نامه سوزناك هم نوشتيم كه نمي دونم اصلا تاثير داره يا نه

چه كنم چيكار كنم نمي دونم آخرش چيه

ازدواج ما سنتي بود از طريق اقوام آشنا شديم و بعدش عاشق شديم
اما براي كنسول گر ازدواج مون منطقي نبود ?

اگه كسي تونست منو بهتر راهنمايي كنه يا سوالي ازم داشت پيام خصوصي بدين

از ته دلم برا همه مون به زودي زود گرفتن ويزا مي خوام آمين ?

دوست عزیز ! سلام
واقعا براتون ارزوی صبر دارم که بتونید این روزا رو بگذرونید، من نمی دونم شرایط زندگی شما الان در ایران چطوره ؟ با خانواده تون زندگی می کنید یا خونه ی مستقل دارید؟ امیدوارم در هر شرایطی اطرافیان تون درک بالایی داشته باشند و به جای پرسش های تکراری هر روزه سعی کنند کمی از تنهایی درتون بیارن
راستش تو این یک سال و نیم برای من برعکس بود، تقریبا هر روز داشتم به سوالاتی جواب می دادم که خودمم پاسخ مشخصی براش نداشتم و کلی انرژی از من میرفت، و البته هنوز ادامه دارها
اما در مورد کیس شما ، از همین پست به شما اطمینان 100% میدم به زودی پرونده تون به جریان می افته
وظیفه ی افسر اداره مهاجرت رساندن شما به یگدیکر هست ، اونا نمی تونن به شهروندشون بگن می خوای همسر خارجی بگیری برو از همون کشور زن/مرد انتخاب کن و همونجا زندگی کن، و هم نمی تونن به شما ویزا ندن چون همسر قانونی شما شهروند امریکاست
و خودشون هم خوب می دونن که این وظیفه شون چیه!
اما از اونجایی که به خصوص در مورد ایرانی ها تمام اختیارات مجوز صدور ویزا به سفارت داده شده و با توجه به سابقه ی بد ایرانی ها متاسفانه هر از گاهی یکهو به یکی گیر اینجوری می دن و کاریش هم نمی شه کرد
باید تحمل کنی و مکاتباتت رو با سفارت بیشتر کنی ، خودت جدا و همسرت هم جدا ایمیل بزنید اونقدر که بدونن چقدر برای شما اهمیت داره با هم بودن

به امید شنیدن خبرهای خوب از شما دوست بزرگوار