2011-10-20 ساعت 21:57
(2011-10-15 ساعت 10:56)humsun نوشته: سعید و امیری عزیزبا تشکر از همه دوستان
نوشته هاتون خیلی تاثیر گذار بودن برای من که الان عاشق رفتنم و بارها به بلند شدن هواپیما فکر کردم. پدر و مادرم جز من کسی رو ندارن و اگه یه روزی پیش بیاد که بخوام برم شاید اصلا توانش رو نداشته باشم ولی چند سال پیش وقتی مادرم تازه بازنشسته شده بود و آرتروزش خیلی داشت اذیتش می کرد و درگیر دکتر شده بود من واقعا غبطه می خوردم چرا اینجا زندگی می کنم. بنده خدا می رفت دکتر، ترافیک و طرح زوج وفرد رو در نظر بگیرید! بعد دکتر بعد از 2 ساعت ویزیت می کرد می آمد خونه و فردا با پیک نسخه دکترش رو می فرستاد برای بیمه بعد 2 تا 3 هفته بیمه یه ایراد می گرفت که مثلا خط دکتر ناخواناست یا نسخه دوم توسط داروخونه مهر نشده/ تاریخ نداره و..... دوباره میرفت دکتر یا داروخونه و .... ببینید تو ایران خیلی از آدمها سر هم دیگه رو کلاه میذارن سر بیمه و غیره رو هم ولی انقدر یه آدم 60 ساله محترم نیست که بهش چنین برخوردی باهاش می شه.چرا؟ ما بدیم؟سیستم بده؟آخه کجای کار ایراد داره که همینطور درجا می خوریم؟
امیری رفتن خیلی سخته ولی پشیمون نشو از راهی که برات باز شده اصلا نشو شک کردن خوبه چون باعث میشه بیشتر فکر کنی و یه راههایی رو مثل زبان یاد گرفتن برای خودت باز کنی ولی عقب گرد نزن برو و حتما امتحان کن. آرش عزیز که می گه یه عده ای می گن بخاطر تعریفهای اون میان و بعد از یه مدتی برمیگردن باید بدونه و می دونم که می دونه همه آدمها وقتی شکست می خورن میاندازن گردن کسی ولی پیروزی متعلق به خودشونه.
با توجه به نوشته humsun می خواستم یک نکته رو ذکر کنم یکی از مسایلی که منو شدیدا" در مورد رفتن دائمی مردد کرده بحث دوا و درمان در آمریکاست .
در آمریکا کلا"بحث درمان به بخش خصوصی سپرده شده . متاسفانه من در اینجا می بینم که دوستان مهاجر اصلا" در مورد این موضوع آگاهی ندارند و حتی گاه اطلاعات غلط دارند . یکی از دوستانم فکر می کرد کلا" دوا و درمان در آمریکا مجانی است. خیلی دوست داشتم دوستانی که مدتها اونجا هستند تجربیات خود را بیان کنند.