بخشی از تاریخ کار در آمریکا
سباه حفاظت مردم (به انگلیسی: Civilian Conservation Corps)، برنامه‌ای عمومی برای ایجاد شغل در ایالات متحده بود که ازسال ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۲ اجرا شد و هدف آن ایجاد کار برای مردان مجرد بیکاری بود که بین ۱۸ تا ۲۵ سال سن داشتند. این طرح که جزئی از نیو دیل رئیس‌جمهور فرانکلین روزولت به حساب می‌آمد، شغل‌هایی در رابطه با حفاظت از منابع طبیعی و توسعهٔ آن‌ها در مناطق روستایی که مالکیتشان در دست دولت فدرال، ایالتی یا محلی بود را برای نیروی کار غیر ماهر فراهم می‌کرد. سباه حفاظت مردم در جهت فراهم آوردن شغل برای مردان جوانی که در پیدا کردن شغل طی رکود بزرگ اقتصادی مشکل داشتند طراحی شده بود ولی هم‌زمان برنامه‌ای عمومی برای حفاظت از منابع طبیعی در تمامی ایالت‌ها و مستعمره‌ها نیز به شمار می‌آمد. بیشینه تعداد ثبت‌نامی در هر دوره ۳۰۰٬۰۰۰ نفر بود و در طول نه سال اجرای آن ۲٫۵ میلیون مرد جوان در آن شرکت کردند. مسئولین کمپ‌ها افسران ارتش ایالات متحده بودند ولی خبری از آموزش نظامی و یا یونیفرم نبود.
توجه عموم آمریکایی‌ها به سباه حفاظت مردم، آن را به مشهورترین طرح از برنامه‌های نیو دیل تبدیل کرد. مزایای اصلی ثبت‌نام انفرادی در سباه حفاظت مردم شامل بهبود شرایط فیزیکی، بالابردن روحیهٔ جمعی و افزایش استخدام‌ها می‌شد. ۲۵ دلار از حقوق ماهانهٔ ۳۰ دلاری آن‌ها مستقیما به والدینشان پرداخت می‌شد. به طور غیر مستقیم، سباه حفاظت مردم باعث آگاهی و توجه بیشتر مردم نسبت به منابع طبیعی ملی و احساس به لزوم وجود برنامه‌های ملی جامع به طور دقیق طراحی‌شده‌ای در جهت حفاظت از منابع طبیعی و گسترششان گردید.
در مدتی که برنامهٔ سباه حفاظت مردم اجرا می‌شد، داوطلبین نزدیک به ۳ میلیارد درخت برای کمک به جنگل‌زایی در ایالات متحده کاشتند، بیش از ۸۰۰ پارک در سرتاسر ایالات متحده ساختند، اکثر پارک‌های ایالتی را بهبود بخشیدند، روش‌های مقابله با آتش‌سوزی جنگل‌ها را به روز کردند و شبکه‌ای از ساختمان‌های خدماتی و جاده‌های عمومی را در مناطق دور افتاده ساختند.
سباه حفاظت مردم شامل طرح‌هایی اختصاصی برای افراد ماهر و سرخ‌پوستان ایالات متحده بود.
با وجود حمایت مردم از این طرح، سباه حفاظت مردم یک سازمان دائمی نبود بلکه وجودش به قانون‌گذاری اضطراری و موقتی کنگره وابسته بود.در سال ۱۹۴۲ با رونق‌یافتن صنایع جنگی و اجباری شدن خدمت نظام‌وظیفه، نیاز به سباه کاهش یافت و کنگره رای به خاتمه یافتن برنامه داد.[۱]
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد