2012-06-19 ساعت 17:50
سلام دوستان. همین یک ساعت پیش مصاحبم تموم شد. آبی گرفتم. اون خانومه ازم مصاحبه کرد.
صبح نفر دوم بودم که رفتم داخل سالن. ولی از اونجا که خوندن شماره ها هیچ نظمی نداره، یه عالمه منتظر موندم. بعد از یک و نیم ساعت شمارم رو خوندن، رفتم پشت یه باجه، بهم گفت این فرم هایی که فرستاده بودی نیاز به تصحیح دارن یا نه. منم چند تا غلط املائی رو تصحیح کردم. برگه خودمو گرفتم و همه جاشو نگاه کردم. دیدم بله. اون زمان که میخواستم برگه ها رو پست کنم، پائین برگه خودمو که جای امضا داشت، امضا نکرده بودم. منتظر بودم بهم بگه قسم بخور. نمیدونستم راجع به امضا چی باید بگم. ولی دیگه چیزی نخواست. من هم برگه رو پس دادم. مثل اینکه قسم رو باید جلوی افیسری که مصاحبه میکنه خورد.
تو مرحله بعد که فکر کنم یک ساعت بعد از مرحله اول بود، رفتم باجه 7 تا ازم اثر انگشت بگیرن. مرحله بعدی که فکر کنم نیم ساعت یا یک ساعت بعد از اون بود شمارم رو خوندن تا برم باجه 4 پول رو پرداخت کنم. سیصد و سی دلار دادم و به من یک کارت دادن و گفتن بعد از ظهر ساعت 1 بیا اینجا. حدودای 11 بود که اومدم بیرون و 1 برگشتم.
بعد از یک ساعت، شماره منو برای مصاحبه خوند. خانومه واقعا خوش برخورده. پرسید قسم میخوری... که من گفتم یه مطلب هست که باید بگم. گفتم من وقتی برگه ها رو میفرستادم اونها رو امضا نکردم، برام مشکلی پیش نمیاره؟ برگه رو ورق زد و دید درست گفتم. گفتش همین الان امضاش کن چون باید بعد از قسم خوردنت یه جای دیگه رو امضا کنی. منم خیالم راحت شد و امضا کردم. قسم خوردم و مجددا برگه رو داد تا امضا کنم.
من مدرک موقت کارشناسی ارشد خودمو فرستاده بودم. البته ترجمه ای که کرده بودم روی برگه مترجم رسمی بود (دارالترجمه سفیر). دقیقا جمله ای رو که توی مدرک موقت نوشته رو هم ترجمه کرده بود. اون جمله ای که میگه این مدرک فقط داخل ایران معتبره. ولی اصلا براشون جای ابهام نداشت. ریز نمره هم نفرستاده بودم. فقط شک داشتم که این مدرک ممکنه معتبر نباشه، در کنارش مدرک پیش دانشگاهیم رو هم فرستاده بودم. بدون ریز نمره. که اصلا اصل پیش دانشگاهی رو از من نخواست. پرسید شما فوق لیسانس دارین؟ گفتم بله. گفت رشتتون چیه؟ گفتم مکانیک خاک و پی که بهش میگن ژئوتکنیک. بعدش گفت جایی کار میکنین؟ گفتم بله، به صورت پاره وقت. اسم شرکت رو پرسید. من هم اسم شرکت رو گفتم. بعد گفت راجع به کارتون توضیح میدین؟ بیشترین ابهامش در مورد پرونده من، شغلم بود. فکر میکنم به این علت که توی عنوان شغلم، یه سری کلمات مثل سازه نگهبان و ژئوتکنیک و از این حرفها داشت براش مبهم بود. در مورد کاری که انجام میدم به طور کامل توضیح دادم. بعد پرسید سربازی رفتین؟ کجا؟ گفتم بله ارتش. بعد گفت اونجا چیکار میکردین. گفتم که کار متره و برآورد و از این حرفا و یذره براش توضیح دادم.
گفت اونجا میخای ادامه تحصیل بدی؟ واسه پی اچ دی بخونی؟ گفتم میخام توی دانشگاه اونجا درس بخونم ولی دوباره مستر.
گفت به این آدرسی که دادین میرین؟ گفتم فعلا همین یه آدرس رو گیر آوردم، آخه اونجا کسی رو ندارم. بعد پرسید اونجا چیجوری میخای از پس مخارجت بر بیای و من گفتم فعلا همین مقداری که تو مدارک مالیم پول هست رو دارم. تا 6 ماه دیگه که فرصت دارم برم هم به پولم اضافه میشه، آخه کار میکنم. بعدشم اونجا باید بگردم دمبال کار.
تمام این مکالمات و سوالهایی که افیسر باهام داشت انقدر آروم بود که اگه آدم استرسی ای هم بودم، استرسم از بین میرفت.
در نهایت، افیسر گفت طی چند روز آینده به شما ایمیل میزنیم و راجع به کارتون از شما سوال میپرسیم. بعد از اون، 3-4 هفته دیگه سایت رو چک کنین و هر وقت شمارتون تو سایت اومد، بیاین ویزا بگیرین.
امروز فقط باجه های 5 و 6 مصاحبه فارسی میکردن. مثل فارسی زبونها، به راحتی فارسی حرف میزدن.
ضمنا، در مورد پروفایل خودم توی مهاجر سرا، هر چی گشتم دنبال جایی که بتونم امضا خودم رو ثبت کنم و اطلاعات کیس ام رو بنویسم جایی رو پیدا نکردم.
صبح نفر دوم بودم که رفتم داخل سالن. ولی از اونجا که خوندن شماره ها هیچ نظمی نداره، یه عالمه منتظر موندم. بعد از یک و نیم ساعت شمارم رو خوندن، رفتم پشت یه باجه، بهم گفت این فرم هایی که فرستاده بودی نیاز به تصحیح دارن یا نه. منم چند تا غلط املائی رو تصحیح کردم. برگه خودمو گرفتم و همه جاشو نگاه کردم. دیدم بله. اون زمان که میخواستم برگه ها رو پست کنم، پائین برگه خودمو که جای امضا داشت، امضا نکرده بودم. منتظر بودم بهم بگه قسم بخور. نمیدونستم راجع به امضا چی باید بگم. ولی دیگه چیزی نخواست. من هم برگه رو پس دادم. مثل اینکه قسم رو باید جلوی افیسری که مصاحبه میکنه خورد.
تو مرحله بعد که فکر کنم یک ساعت بعد از مرحله اول بود، رفتم باجه 7 تا ازم اثر انگشت بگیرن. مرحله بعدی که فکر کنم نیم ساعت یا یک ساعت بعد از اون بود شمارم رو خوندن تا برم باجه 4 پول رو پرداخت کنم. سیصد و سی دلار دادم و به من یک کارت دادن و گفتن بعد از ظهر ساعت 1 بیا اینجا. حدودای 11 بود که اومدم بیرون و 1 برگشتم.
بعد از یک ساعت، شماره منو برای مصاحبه خوند. خانومه واقعا خوش برخورده. پرسید قسم میخوری... که من گفتم یه مطلب هست که باید بگم. گفتم من وقتی برگه ها رو میفرستادم اونها رو امضا نکردم، برام مشکلی پیش نمیاره؟ برگه رو ورق زد و دید درست گفتم. گفتش همین الان امضاش کن چون باید بعد از قسم خوردنت یه جای دیگه رو امضا کنی. منم خیالم راحت شد و امضا کردم. قسم خوردم و مجددا برگه رو داد تا امضا کنم.
من مدرک موقت کارشناسی ارشد خودمو فرستاده بودم. البته ترجمه ای که کرده بودم روی برگه مترجم رسمی بود (دارالترجمه سفیر). دقیقا جمله ای رو که توی مدرک موقت نوشته رو هم ترجمه کرده بود. اون جمله ای که میگه این مدرک فقط داخل ایران معتبره. ولی اصلا براشون جای ابهام نداشت. ریز نمره هم نفرستاده بودم. فقط شک داشتم که این مدرک ممکنه معتبر نباشه، در کنارش مدرک پیش دانشگاهیم رو هم فرستاده بودم. بدون ریز نمره. که اصلا اصل پیش دانشگاهی رو از من نخواست. پرسید شما فوق لیسانس دارین؟ گفتم بله. گفت رشتتون چیه؟ گفتم مکانیک خاک و پی که بهش میگن ژئوتکنیک. بعدش گفت جایی کار میکنین؟ گفتم بله، به صورت پاره وقت. اسم شرکت رو پرسید. من هم اسم شرکت رو گفتم. بعد گفت راجع به کارتون توضیح میدین؟ بیشترین ابهامش در مورد پرونده من، شغلم بود. فکر میکنم به این علت که توی عنوان شغلم، یه سری کلمات مثل سازه نگهبان و ژئوتکنیک و از این حرفها داشت براش مبهم بود. در مورد کاری که انجام میدم به طور کامل توضیح دادم. بعد پرسید سربازی رفتین؟ کجا؟ گفتم بله ارتش. بعد گفت اونجا چیکار میکردین. گفتم که کار متره و برآورد و از این حرفا و یذره براش توضیح دادم.
گفت اونجا میخای ادامه تحصیل بدی؟ واسه پی اچ دی بخونی؟ گفتم میخام توی دانشگاه اونجا درس بخونم ولی دوباره مستر.
گفت به این آدرسی که دادین میرین؟ گفتم فعلا همین یه آدرس رو گیر آوردم، آخه اونجا کسی رو ندارم. بعد پرسید اونجا چیجوری میخای از پس مخارجت بر بیای و من گفتم فعلا همین مقداری که تو مدارک مالیم پول هست رو دارم. تا 6 ماه دیگه که فرصت دارم برم هم به پولم اضافه میشه، آخه کار میکنم. بعدشم اونجا باید بگردم دمبال کار.
تمام این مکالمات و سوالهایی که افیسر باهام داشت انقدر آروم بود که اگه آدم استرسی ای هم بودم، استرسم از بین میرفت.
در نهایت، افیسر گفت طی چند روز آینده به شما ایمیل میزنیم و راجع به کارتون از شما سوال میپرسیم. بعد از اون، 3-4 هفته دیگه سایت رو چک کنین و هر وقت شمارتون تو سایت اومد، بیاین ویزا بگیرین.
امروز فقط باجه های 5 و 6 مصاحبه فارسی میکردن. مثل فارسی زبونها، به راحتی فارسی حرف میزدن.
ضمنا، در مورد پروفایل خودم توی مهاجر سرا، هر چی گشتم دنبال جایی که بتونم امضا خودم رو ثبت کنم و اطلاعات کیس ام رو بنویسم جایی رو پیدا نکردم.