کلیرنس برندگان ۲۰۱۲

[a.r.a.s.h1]

مجدد به همه کلیر شده ها تبریک میگم.
این روزها علاوه بر حس بدی که بعد از 36 روز انتظار بهم دست میده، ترس از تنهایی هم داره به اون اضافه میشه. دو حس کاملا متضاد در من هست یکی شادی ناشی از کلیر شدن رفقا و دیگری ترس از تنهایی در تحمل درد انتظار و خدای نکرده کلیر نشدن. حتما شما هم موافقید که دوستان مهاجر سرا و خصوصا اونهایی که سوار قطار کلیر2012 هستند تا الان بهتر از هر عضو نزدیکی از یک خانواده بهم دیگه امید و یاری دادند.
کلیر شده های عزیز مطمئن هستم که مثل کوهنوردها که به هیچ قیمتی همراهشون رو ول نمیکنند ما رو تنها نمیگذارید و تا آخرین نفر2012 وآخرین لحظه که 59 روز و 22 ساعت و 30 دقیقه دیگر است همراه هم هستیم.

دوست عزیز ما به نوبه خودمان قول میدیم اگه خدا خواست و کلیر شدیم تا ثانیه های اخر در کنار باقی دوستان باشیم به امید اینکه امسال همه با هم جشن شادی رو بگیریم و هیچ کدوم در این راه جا نمونیم و به این روزامون به عنوان یه خاطره خوب نگاه کنیم پس همه با هم +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ قشنگه رو برای هم بفرستیم
به امید روزهای طلایی کلیر شدن برای هممون