2012-09-06 ساعت 12:01
ایشاالله تو هم همینکه سیتیزن شدی مامانتو میبری پیش خودت. مرسی از این بابت. راس میگی. گاهی فکر میکنم آخرش که چی؟ اینجوری فوقش 5 سال دوریم و آخرش میتونیم پیش هم باشیم تازه میشه تجسم کرد که مثلا من 5 سال دکترا میخونم. به هر حال دکترای رشته ی من ایران که نیست میشه این تجسم رو هم کرد. این حرفتم که میگی درست اما باید دقت کرد تا تصمیم اشتباه نگرفت. ممکنه این ویژگی ایراد طرف باشه و ممکنه دوری بهش فشار بیاره و خیلی ممکنه ی دیگه. البته اینم هست که ازدواج یه جورایی قماره و معلوم نیس ببری یا ببازی. ممکنه آدم با یه خواستگاری و یا حتی دوست پسری ازدواج کنه که خیلی خوب خودشو نشون میده اما بعد ازدواج رفتارش عوض میشه. حالا بر عکس اینم صادقه. خدا آخر و عاقبت هممون رو به خیر کنه.
اونم "تغییر" هست خانومی! (املات زود از کار افتاده ها! املای من البته از الانش از کار افتادس و از نوع بسیار ضایعس! خدا به داد اون روزی برسه کا ایران نباشم! میترسم کل الفبا از یادم بره!)
اونم "تغییر" هست خانومی! (املات زود از کار افتاده ها! املای من البته از الانش از کار افتادس و از نوع بسیار ضایعس! خدا به داد اون روزی برسه کا ایران نباشم! میترسم کل الفبا از یادم بره!)