بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟

[sara mas]

کدوم خوشبختی سارا جون همه ی زندگیم داغون شد رفت پی کارش. همه هم خوشبخت نیستن روی کره ی زمین. من الان 25 سالمه. تا بخوام به خودم بیام 30 سالم شده و دیگه بعد اون میخوام چی کار کنم مثلا. بدبختی من اینه که من قبل آشنایی یا این بشر از زندگیم ناراضی نبودم. اما الان نمیتونم یهو خط بکشم رو همه ی رویاهام و برگردم به اون زندگیه دو سال قبل داشتم. کاش آدما هم ریست فکتری ستینگ داشتن.

نیلو جون دقیقا حرفای خودمو داری تحویلم میدی ولی‌ باور کن اینجوری نیست باور کن من اون موقع که بهم زدم ۲۶ سالم بود. مگه همهٔ خوشبختی‌ به شوهر کردنه؟ تو خودت دختر تحصیل کرده‌ی هستی‌، اینجوری فکر نکن. اگه به رفتن فکر کردی و اینجوری برنامه ریزی کردی الان هم همین کارو بکن. چرا فکر میکنی‌ فقط از اون طریق میتونی‌ بری؟ همین الان بشین برای TOEFL بخون و اقدام کن برای پذیرش دانشگاه، تازه scholarship هم میتونی‌ بگیری...من اگه خانواد‌م اونجا نبودن تاحالا ۱۰۰ بار دانشجویی رفته بودم...

الان این شوکه بودنت کاملا طبیعیه ولی‌ خیلی‌ زود همه چی‌ برمیگرد به حالت قابل آشنایی. من بهت قول میدم...بابا وضعت از من که بد تر نیست رابطهٔ ۷ ساله رو تو ۳ ماه تموم کردم، اونم به بدبختییی چون ول کن نبود اینقدر گریه کردم تو اون مدت کلی‌ به خودم لطمه زدم...تازه زمانی‌ بود که دیگه خانواده‌ها کاملا داشتن واسه عروسی‌ برنامه ریزی میکردن، من بعد ۶ سال اومده بودم ایران و فکر می‌کردم که چند ماه هستم تا کارای عروسی‌ رو انجام بدیم و برم و ایران موندن واقعاً واسم سخت بود...

ولی‌ این چیزا مهم نیست، مهم اینه که آدم خودش برای خودش زندگی‌ کنه و هیچ وقت خودشو بی‌ ارزش نکنه و رو پای خودش وایسه. حالا چه ازدواج کرده چه نکرده. چقدر گفتم خودش )))

ذهنتو پاک کن و برای آینده‌ت برنامه ریزی کن، اگه هر زمانی‌ هم با کسی‌ بودی، اونو جزعی‌ از زندگیت بدون نه همهٔ زندگیت. اشتباهی‌ که من کردم و دیگه نمیکنم