2009-10-08 ساعت 11:11
ممنون از محبتتون. من حتی نمیدونم رتبه چیه ولی میدونم که شاید توانسته باشم کمک خیلی کوچکی به هموطنانم بکنم. اون موقعی که من میومدم امریکا این سایت هنوز راه نیفتاده بود و میدونم که اگر چنین سایتی بود میتوانست خیلی به من کمک کند و به سوالاتم جواب دهد. در ضمن همه ما در یک قطار هستیم یکی در کوپه جلو و دیگری در کوپه عقب. همه ما چیزهای یکسانی را تجربه میکنیم و از درد هم خبر داریم. چه اون کسی که هر سال ثبت نام میکنه و انتظار میکشه, چه آن کسی که قبول شده و اضطراب مهاجرت داره و چه اون کسی که الآن امریکا است و داره خودش رو با شرایط جدید تطبیق میده. من احساس نزدیکی زیادی با این افراد میکنم و فکر میکنم شاید این بهترین جایی است که تجربیاتم بدرد دیگران میخورد. امیدوارم که شما هم زودتر بیایید و به دیگرانی که در ته صف هستند کمک کنید. من بعد از اینکه دو سال دیگه سیتیزن شدم حتما برای برادرها و خواهرم و پدر و مادرم اقدام میکنم که گرین کارت بگیرند. مهم نیست که چقدر طول بکشد مهم این است که ما آن کاری را که از دستمان بر میاید انجام دهیم تا آنها هم به زندگی بهتر امیدوار باشند.
با آرزوی موفقیت برای شما