لاتاری برنده شدم. برم آمریکا یا نرم؟

[sweety.alireza]

سلام
دوستان ما بعد از برنده شدن که همه دوستان به اون اگاهی دارید با چه شور و شوغی پیگیر مراحل لاتاری طی ماه های گذشته بودیم که هزینه زیادی برای ما که چهار نفر بودیم در بر داشت .با این دلار لعنتی وبا این درامد الکی .بگذریم .هفته پیش رفتیم انکارا مصاحبه دادیم عالی بود هیچ نقص پرونده نشد 1500 دلار هزینه مدیکال شد 1320 دلار هم سفارت. خلاصه با هزینه تور هتل حتی غذا هم برای یک هفته با خودمون برده بودیم .چیزی نزدیک به 18 میلیون تومان خرجمون شد و برگشتیم غیر ازاون الافی توی انکارا که اصلا زمان نمیگذشت بچه ها خیلی اذیت شده بودند فقط کارمون شد بود پیاده روی توی بلوار اتاترک اخرش خیلی زجر کشیدیم . هرکس ما رو میدید میگفت نگران نباش میری آمریکا چند ماه کار میکنی جبران میشه .این مقدمات رو گفتم تا دیشب یک اشنائی خوبی توی آمریکا داریم که قرار بود بریم پیشش وکمکمون کنه روزهای اول راهمون بندازه .ایشون پسر دائی با جناق منه.با جناق من کیس ما رو بهش گفته بود. و ایشون با گشاده روئی با این که من تا حالا ندیدمش بنده خدا تقبل کرده بود. دیشب گفتیم یه زنگ بزنیم و خودمونو معرفی بکنیم و شرایط اونجا رو بپرسم . سرتونو درد نیارم . ایشون 15 ساله اونجاست سندیگو. مغازه تعمیر کامپیوتر داره بعد از احوال پرسی و پرسیدن کیس ما و و شرایطش گفت به نظر من نیاید اینجا اینجا مشکلات زیادی پیدا میکنید اول زبان ..گفت حتی اگه تافل رو هم گذروند باشید اینجا طور دیگه ای هست گفت شما باید یک سال اول رو از جیبتون بخورید و حساب و کتاب سر انگشتی کرایه خونه غذا و همه اون چیزهائی که طبیعی هستش والبته ارزون قیمت در محله های معمولی .حدود 3000 دلار در ماه خرج خانواده ما چهار نفر هستش. یعنی این یک سال که از جیبمون بخایم بخوریم به پول ایران در ماه میشه 10500000 تومان برای یک سال میشه126000000 میلیون تومان البته توهمین هین که داریم زبان اونجا میخونیم گفت اگه کارهای نظافت و و برای خانمم بچه داری و این جور کار ها که نیاز شدید به زبان نداره براتون پیدا کنم ماهی 800 دلار میتونید در امد داشته باشید البته خانم من کارشناس روان شناسی ودر محل کار خودش دارای پست بالا و خودمم کارشناس عمران دارم البته به تازگی گرفتم. البته من انتظار ندارم اونجا تا رفتیم فرش قرمز برامون پهن کنند. و تا حدودی میدونستم که چه خبره من سابقه رفتن به دانمارک رو دارم اما خانمم پیله کرده بود که بریم و گوش نمیکرد . این حرفای دوستمون توی آمریکا البته بنا به دوستی و دلسوزی بود میگفت با این ذهنیت بیاین اینجا توی آمریکا حتی برای آمریکا ئیها هم سخته و میگفت توی ایران اگه شرایط خوب و معمولی دارید ودر امد معمولی زندگیتونو نابود نکنید وبا این ذهنیت بیاین.. صحبت هاش مثل اوار روی سرمون خراب شد دیشب تا صبح نخوابیدیم وجواب این همه هزینه هارا رو چیکار کنیم دلسرد شدید شدیم انگیزه مونو از دست دادیم خانومم میگفت کاش نرفته بودیم ترکیه . حالا من این توضیحات رو دادم میخواستم ببینم کسی میتون کمک فکری بکنه ادامه بدیم ندیم. شاید این مطلب من به درد خیلی ها مثل خودم بخوره.ببخشید که زیاد حرف زدم

دوست گرامی آقای کوپنهاک با درود به شما و همسر و فرزندانتون ... اولا با تحصیلات و شغلهایی که شما دارین بنده فکر نکنم که به مشکل بخورین .. ولی اولش یه کم سخته .. دایی بنده که 18 ساله امریکاست و رئیس بخش مغزو اعصاب یه بیمارستان تو نیویورک هست اولش که رفته بود مسافرکشیی میکرد و خانومش هم فوق لیسانس جامعه شناسی داشته خیاطی میکرده .. ولی دوست من هر کجای ایران هم که بری اولش یه کم سخته .. حالا داری میری امریکا که جای خود داره ... یه نصیحت برادرانه دارم و اینه که افق دیدت رو ببر بالا . سال اول و دوم و اینها رو نگاه نکن به 5 سال بعد فکر کن که صاحب همه چیز هستی (در صورت تلاش و امید ) که بهترینش آرامش و امنیت فکری در کنار همسر و فرزندانت هست .. ناامیدی به خودت راه نده آینده بسیار روشن تر از اینجاست ... با سپاس از وقتی که گذاشتی .. بدرود