2010-02-13 ساعت 09:35
ساسان عزیز، هم استانی گرامی ام سلام
اولا ً دمت گرم که این پشتکار و دنبال کردن رویاهای خود را اینگونه باور دارید. مهم همین است که شما دنیای خود را با تفکر و باور خود چگونه میخواهید بسازید؟ منظور، آیا ما کسانی هستیم که هرچه میرسد(بقول آرش حتی مهره های تاس یک و دو )را باور کنیم که همانها برای ما«بهترین» بوده و هست؟ شاید باور نکنید که من تا لحظه ی آخری که از ایران خارج میشدم، هنوز با خانم و دخترم روی موتورسیکلتمان از شدت سردی زمستان می لرزیدیم و همه ی درها به رویمان بسته میشد. حتی چند بار هم با قرض و قوله، گرفتن وام و ... هم تلاش کردیم که ماشینی بخریم، ولی نمیشد که نمیشد. در آن روزها شاید من و دیگران همه ی این پشامدها و سختی ها را بدی در بدی تصوّر میکردیم.
ولی این همه سختی ، در اصل خیر ما بود که بقول شما وقتی به آمریکا بیاییم، نخواهیم دائم ویلای بابام و کارخانه ی داداش و باغ بزرگ عموجان و سفرهای اروپا و ... ام را پیش چشم بیاورم و نتوانم مهاجرت را دوام بیاورم. آنقدر سختی کشیده نباشیم که با کمترین سختی، جا بزنیم. آنقدر درد به دل نداشته باشیم و نشنیده باشیم که دوری از همزبانان و اقوام و ... را دوام نیاوریم. آری عزیز، اگر هم پس از مهاجرتتان، به ظاهر مقایسه ای به میان بیاید که خیلی از چیزها را از دست داده ایم، باید مطمئن باشیم که بهترین ها، همانی است که داریم. اگر قرار بود که من این زمان با کسانم در ایران باشم که حتما ً میبودم، اکنون قرار است اینجا باشم، دوست و همدمم شماها باشید و حتی اگر فاصله ها میانمان باشد، گرمای همدلی مان بحدی باشد که نبود همزبانان کشور و دیارم را آنچنان محسوس نکند. آری این زمان، قرار است که کارم این باشد و شهرم لکسینگتون باشد و ....
از قدیم گفته اند: جوینده، یابنده است. آنکس که بخواهد و عاشق باشد، اگرچه دیر یا زود، بدست خواهد آورد. صد البته که هر زمان که صلاح او باشد و قرار است رخ بدهد، فرا رسد. شاید در اوایل مهاجرت مجبور به انجام کارهایی بشوید که با علاقه و تخصص شما جور نباشد؛ امـّا مطمئن باشید در همان دوره ی کاری هم تجربیاتی برای شما قرار داشته که باید شما می آموختید و در زمان مقتضی به کار ببندید و همان کار و شرایط و سختی ها و... «بهترین ها» بوده است؛ حتی اگر سخت تر از زهر.
پیروز باشید.....ارادتمند حمید نجببادی میزوری لکسینگتونی
اولا ً دمت گرم که این پشتکار و دنبال کردن رویاهای خود را اینگونه باور دارید. مهم همین است که شما دنیای خود را با تفکر و باور خود چگونه میخواهید بسازید؟ منظور، آیا ما کسانی هستیم که هرچه میرسد(بقول آرش حتی مهره های تاس یک و دو )را باور کنیم که همانها برای ما«بهترین» بوده و هست؟ شاید باور نکنید که من تا لحظه ی آخری که از ایران خارج میشدم، هنوز با خانم و دخترم روی موتورسیکلتمان از شدت سردی زمستان می لرزیدیم و همه ی درها به رویمان بسته میشد. حتی چند بار هم با قرض و قوله، گرفتن وام و ... هم تلاش کردیم که ماشینی بخریم، ولی نمیشد که نمیشد. در آن روزها شاید من و دیگران همه ی این پشامدها و سختی ها را بدی در بدی تصوّر میکردیم.
ولی این همه سختی ، در اصل خیر ما بود که بقول شما وقتی به آمریکا بیاییم، نخواهیم دائم ویلای بابام و کارخانه ی داداش و باغ بزرگ عموجان و سفرهای اروپا و ... ام را پیش چشم بیاورم و نتوانم مهاجرت را دوام بیاورم. آنقدر سختی کشیده نباشیم که با کمترین سختی، جا بزنیم. آنقدر درد به دل نداشته باشیم و نشنیده باشیم که دوری از همزبانان و اقوام و ... را دوام نیاوریم. آری عزیز، اگر هم پس از مهاجرتتان، به ظاهر مقایسه ای به میان بیاید که خیلی از چیزها را از دست داده ایم، باید مطمئن باشیم که بهترین ها، همانی است که داریم. اگر قرار بود که من این زمان با کسانم در ایران باشم که حتما ً میبودم، اکنون قرار است اینجا باشم، دوست و همدمم شماها باشید و حتی اگر فاصله ها میانمان باشد، گرمای همدلی مان بحدی باشد که نبود همزبانان کشور و دیارم را آنچنان محسوس نکند. آری این زمان، قرار است که کارم این باشد و شهرم لکسینگتون باشد و ....
از قدیم گفته اند: جوینده، یابنده است. آنکس که بخواهد و عاشق باشد، اگرچه دیر یا زود، بدست خواهد آورد. صد البته که هر زمان که صلاح او باشد و قرار است رخ بدهد، فرا رسد. شاید در اوایل مهاجرت مجبور به انجام کارهایی بشوید که با علاقه و تخصص شما جور نباشد؛ امـّا مطمئن باشید در همان دوره ی کاری هم تجربیاتی برای شما قرار داشته که باید شما می آموختید و در زمان مقتضی به کار ببندید و همان کار و شرایط و سختی ها و... «بهترین ها» بوده است؛ حتی اگر سخت تر از زهر.
پیروز باشید.....ارادتمند حمید نجببادی میزوری لکسینگتونی
دوستان گرامی، برای خواندن نوشته های بیشتری از اینجانب، میتوانید با کلیک کردن در«اینجــا- از دیار نجف آباد تا آمریکای جهانخوار»به وبلاگ شخصی ام تشریف بیاورند تا بیشتر درخدمتتان باشم..... موفق و پیروز باشید. ارادتمند حمید