یادداشتهای روزانه حمید میزوری در آمریکا

[rs232]

تا درودی دیگر بدرود

---

بنابراین کل کهکشانهایی که ما تا کنون درک کرده ایم می تواند تنها بخشی از گردش خون یک جاندار دیگری باشد که به کوچکی یک گنجشک است.

ضمن اینکه ممکن است کوچکترین چیزی که بشر بدان دست یافته یعنی الکترون حاوی میلیاردها کهکشان باشد که در یکی از آنها منظومه ای باشد که در آن سیاره ای باشد که موجوداتی به بزرگی نهنگ در آن در حال زندگی باشند

لولو جان . درباره این الکترون و و ... که موجود اندازه نهنگ داخلش هست بیشتر توضیح بدید لطفا".

بله به نظر من اتم ها هم می توانند منظومه هایی باشند که کهکشانها را تشکیل می دهند و ممکن است در یکی از ذراتی که به دور اتم می چرخد چیزی مانند کره زمین باشد که در آن موجودات ریزتری زندگی می کنند.
موضوع اینجا است که کوچکی و بزرگی و زمان و سرعت تا وقتی صدق می کند که مشاهده گر و یا مبنای قیاس در حصار ابعاد قیزیکی باشد.
به عنوان مثال در فاصله میان زمان بیگ بنگ تا کسر بسیار کمی از ثانیه, هیچ کدام از قوانین فیزیک صدق نمی کند بنابراین زمان و مکان در آن فاصله بی معنی است و نمی توان گفت که چیزی بزرگ است یا کوچک است و یا اینکه سرعتش چقدر است.
بنابراین در آن مقطع زمانی, مثبت بی نهایت و منفی بی نهایت فقط یک اپسیلون با هم فاصله دارند و نمی توان حجم و شتاب گسترش جهان هستی را محاسبه کرد.