2014-04-05 ساعت 23:42
اينجا يك كم بحث و درگيري شد منم گفتم تجربه منتقل كنم شايد كمكي كرده باشم.
ما انسانها بيشتر دوران عمرمون به رسيدن فكر مي كنيم نه به مسيري كه داريم طي مي كنيم. خوشبختي براي ما در آينده قرار دارد. به خودمان ميگوييم: بگذار برسم آنوقت خوشبختي شروع ميشود. ولي اشكال كار در اينجاست كه ما هميشه در راهيم. درستش هم همين است ما تا وقتي كه زنده هستيم راه ميرويم پس بعد از رسيدن به منزل اول حركت ما براي منزل دوم شروع مى شود و بعد هم منزل سوم و...اين وضع تا لحظه مرگ ادامه دارد پس با اين حساب ما هيچوقت به خوشبختي نمي رسيم. مگر اينكه-واين سختترين قسمت كار است- مگر اينكه ياد بگيريم عادتهايمان را تغيير بدهيم. خوشبخت بود را به تعويق نياندازيم و آن را در همين لحظه حس كنيم. اين مقدمه بود اما دليل اصلي من از نوشتن اين مطلب اين است كه به دوستانم و از روي تجربه ي اخير شوهرم كه به تازگي به امريكا رفته و ساكن آنجا شده است چند توصيهء خواهرانه بكنم
اول- درست است كه انتظار سخت است ولي مگر چاره ي ديگري هم داريم پس بهترين كار اين است كه از اين فرصت اجباري كمال استفاده را ببريم. روشش را در زير به شما پيشنهاد ميدهم.
دوم - وقت برعكس آنكه فكر ميكنيد خيلي كم است. پس به جاي نشستن وغصه خوردن از لحظه لحظه وقتتان استفاده كنيد.
سوم - در سريعترين زمان ممكن به فكر دندانهايتان باشيد. مخارج دندانپزشكي در امريكا كمر شكن است و اگر به بهانه صرفه جويي از دندانهايتان غافل شويد بعدا مجبور خواهيد شد چند برابر هزينه كنيد. اين كار را براي سينوزيت و احيانا درمانهاي پوستي هم توصيه ميكنند.
٤- ببخشيد اين را ميگويم ولي كار كردن در امريكا مثل اينجا نيست. براي درست كار كردن و البته خوب پول درآوردن شما بايد فيزيك بدني سالم و قوي داشته باشيد. اين مسئله حتي در زمان مصاحبه استخدامي هم اثر دارد. پس اگر ارثيه كلان نداريد و اگر ميخواهيد كار خوبي به دست آوريد (منظورم حتي كار دفتري است) شروع كنيد به ورزش كردن. هر روز راه برويد و پاهايتان را براي ايستادن طولاني قوي كنيد. بالاتنه و دستهايتان را قوي كنيد تا بدن صاف و تقريبا ورزشكاري داشته باشيد.
٥- اين را همه گفته اند و من هم باز ميگويم زبان انگليسي خود را تقويت كنيد به قول دوست مهاجرسراييمون آرش هر يك كلمه اي كه ميآموزيد يك قدم شما را به كار و زندگي بهتر نزديكتر ميكند. كلمات را طوطي وار حفظ نكنيد آنها را در موقعيت هاي مربوطه يادبگيريد طوريكه در عمق ذهنتان مستقر شوند.
٦- مهاجرت يكي از بزرگترين تغييرات در زندگي بشر است خودتان را براي اين تغيير آماده كنيد. يك كم درمورد نحوه زندگي و كار هم وطنهاي آينده تان تحقيق كنيد. بايدها و نبايدهيشان را ياد بگيريد. سعي كنيد خودتان را در اين موقعيتها قرار بدهيد و اگر چيزي هست كه شمارا آزار ميدهد تكليفش را همين حالا قبل از رفتن براي خودتان روشن كنيد. نگذاريد سيل موقعيتهايي كه دوستشان نداريد آنجا شما را باخود ببرد و بعد از ماهها انتظار براي رفتن و اين همه سختي كشيدن تمام خواسته هايتان برايتان زجرآور و تلخ شوند
٧- يك صندوق پس انداز كودكانه درست كنيد يعني همان قلك. سعي كنيد هر روز به يك دليل مشخص در آن پول بياندازيد مثلا يك روز بگوييد من دلم بستني ميخواست ولي آن را نخوردم و حالا پولش را مياندازم تو اين صندوق. البته اين روش از يك بستني ٢٠٠٠ توماني تا يك اتومبيل ٥٠ ميليون توماني را بسته به توان مالي هركس در برميگيرد. و يك به اصطلاح عمل درماني است كه به حفظ روحيه با احترام گذاشتن به هدف در زمان گذر يعني همين انتظار براي كليرنس كمك ميكند. بعد از دريافت جواب قبولي و صدور ويزا دو كار ميتوانيد بكنيد: همه پول جمع شده را به دلار تبديل كنيد و باخودتان ببريد. يا همه يا بخشي از آن را به خيريه كمك كنيد.
خلاصه از من گفتن بود جدول انتظار براي كليرنس متوسط ٢٢٥ روز را نشان ميدهد. ميشود آدم اين ٢٢٥ روز را مثل بقيه روزهاي زندگي اش به باد بدهد، ميشود از تك تك لحظاتش استفاده يا حتي بيش استفاده كند تا قبل از رسيدن به منزل اول، چندين قدم هم به سوي منزل دوم برداشته باشد.
ما انسانها بيشتر دوران عمرمون به رسيدن فكر مي كنيم نه به مسيري كه داريم طي مي كنيم. خوشبختي براي ما در آينده قرار دارد. به خودمان ميگوييم: بگذار برسم آنوقت خوشبختي شروع ميشود. ولي اشكال كار در اينجاست كه ما هميشه در راهيم. درستش هم همين است ما تا وقتي كه زنده هستيم راه ميرويم پس بعد از رسيدن به منزل اول حركت ما براي منزل دوم شروع مى شود و بعد هم منزل سوم و...اين وضع تا لحظه مرگ ادامه دارد پس با اين حساب ما هيچوقت به خوشبختي نمي رسيم. مگر اينكه-واين سختترين قسمت كار است- مگر اينكه ياد بگيريم عادتهايمان را تغيير بدهيم. خوشبخت بود را به تعويق نياندازيم و آن را در همين لحظه حس كنيم. اين مقدمه بود اما دليل اصلي من از نوشتن اين مطلب اين است كه به دوستانم و از روي تجربه ي اخير شوهرم كه به تازگي به امريكا رفته و ساكن آنجا شده است چند توصيهء خواهرانه بكنم
اول- درست است كه انتظار سخت است ولي مگر چاره ي ديگري هم داريم پس بهترين كار اين است كه از اين فرصت اجباري كمال استفاده را ببريم. روشش را در زير به شما پيشنهاد ميدهم.
دوم - وقت برعكس آنكه فكر ميكنيد خيلي كم است. پس به جاي نشستن وغصه خوردن از لحظه لحظه وقتتان استفاده كنيد.
سوم - در سريعترين زمان ممكن به فكر دندانهايتان باشيد. مخارج دندانپزشكي در امريكا كمر شكن است و اگر به بهانه صرفه جويي از دندانهايتان غافل شويد بعدا مجبور خواهيد شد چند برابر هزينه كنيد. اين كار را براي سينوزيت و احيانا درمانهاي پوستي هم توصيه ميكنند.
٤- ببخشيد اين را ميگويم ولي كار كردن در امريكا مثل اينجا نيست. براي درست كار كردن و البته خوب پول درآوردن شما بايد فيزيك بدني سالم و قوي داشته باشيد. اين مسئله حتي در زمان مصاحبه استخدامي هم اثر دارد. پس اگر ارثيه كلان نداريد و اگر ميخواهيد كار خوبي به دست آوريد (منظورم حتي كار دفتري است) شروع كنيد به ورزش كردن. هر روز راه برويد و پاهايتان را براي ايستادن طولاني قوي كنيد. بالاتنه و دستهايتان را قوي كنيد تا بدن صاف و تقريبا ورزشكاري داشته باشيد.
٥- اين را همه گفته اند و من هم باز ميگويم زبان انگليسي خود را تقويت كنيد به قول دوست مهاجرسراييمون آرش هر يك كلمه اي كه ميآموزيد يك قدم شما را به كار و زندگي بهتر نزديكتر ميكند. كلمات را طوطي وار حفظ نكنيد آنها را در موقعيت هاي مربوطه يادبگيريد طوريكه در عمق ذهنتان مستقر شوند.
٦- مهاجرت يكي از بزرگترين تغييرات در زندگي بشر است خودتان را براي اين تغيير آماده كنيد. يك كم درمورد نحوه زندگي و كار هم وطنهاي آينده تان تحقيق كنيد. بايدها و نبايدهيشان را ياد بگيريد. سعي كنيد خودتان را در اين موقعيتها قرار بدهيد و اگر چيزي هست كه شمارا آزار ميدهد تكليفش را همين حالا قبل از رفتن براي خودتان روشن كنيد. نگذاريد سيل موقعيتهايي كه دوستشان نداريد آنجا شما را باخود ببرد و بعد از ماهها انتظار براي رفتن و اين همه سختي كشيدن تمام خواسته هايتان برايتان زجرآور و تلخ شوند
٧- يك صندوق پس انداز كودكانه درست كنيد يعني همان قلك. سعي كنيد هر روز به يك دليل مشخص در آن پول بياندازيد مثلا يك روز بگوييد من دلم بستني ميخواست ولي آن را نخوردم و حالا پولش را مياندازم تو اين صندوق. البته اين روش از يك بستني ٢٠٠٠ توماني تا يك اتومبيل ٥٠ ميليون توماني را بسته به توان مالي هركس در برميگيرد. و يك به اصطلاح عمل درماني است كه به حفظ روحيه با احترام گذاشتن به هدف در زمان گذر يعني همين انتظار براي كليرنس كمك ميكند. بعد از دريافت جواب قبولي و صدور ويزا دو كار ميتوانيد بكنيد: همه پول جمع شده را به دلار تبديل كنيد و باخودتان ببريد. يا همه يا بخشي از آن را به خيريه كمك كنيد.
خلاصه از من گفتن بود جدول انتظار براي كليرنس متوسط ٢٢٥ روز را نشان ميدهد. ميشود آدم اين ٢٢٥ روز را مثل بقيه روزهاي زندگي اش به باد بدهد، ميشود از تك تك لحظاتش استفاده يا حتي بيش استفاده كند تا قبل از رسيدن به منزل اول، چندين قدم هم به سوي منزل دوم برداشته باشد.