بازماندگان لاتاري (F2A)

[Shahabpk]

دوستان عزیز و بازماندگان 2014:

شما این روزها همان حال و هوایی را دارید که من و بسیاری از دوستان روز 20 سپتامبر سال پیش تجربه کردیم. باید بدانید اگر تصمیم گرفته اید از راه ویزای خانوادگی اقدام کنید راه سخت و دشواری در پیش دارید. این به معنای ناامید بودن نیست. سخت ترین شرایط را برای خودتان متصور شوید تا در میانه راه کم نیاورید. این پذیرش سختی فقط مربوط به جامانده یا صاحب گرین کارد نیست. شامل همه اعضای خانواده است. اگر بچه ای هم داشته باشید باز هم بر سختی اش می افزاید. از لحاظ روانی همگی آماده شوید. به عنوان مثال خود بنده که همسر و دخترم 6 روز بعد از دست خالی برگشتن ام از ایروان به آمریکا رفتند و مدت بسیار کوتاهی بعد از رسیدن برای ویزای F2a من اقدام کردند. اوایل ماه نوامبر 2013. به عبارتی بیش از ده ماه پیش. من تا به امروز حتی در یو-اس سیس اپروو هم نشده ام! در حالیکه افرادی 5 ماه بعد از من اقدام کردند و خیلی زود اپروو شدند! خانواده ام تا به حال برنگشته اند. همه چیزمان هم ظاهراً مبتنی بر قوانین است. همسرم شاغل است ، مالیات می پردازد و هر چیزی که برای یک کیس استاندارد لازم است را داریم. پس ملاحظه می کنید که هیچ قاعده مشخصی وجود ندارد اما بهتر است به توصیه های دوستان باتجربه تر توجه کنید و از هر چیزی که ممکن است تاثیری منفی بر کیس تان بگذارد بپرهیزید. در پایان تعبیری را که پارسال برای بازماندگان به کار بردم و بسیاری از آنها را آرام کرد برای شما هم تکرار می کنم. خواهشمندم عمیقاً و با دقت بخوانید:
فرض کنید شما نه لاتاری برنده شده اید و نه اتفاق خاصی در زندگی تان رخ داده است. همان زندگی همیشگی و شاید یکنواخت را دارید. در خانه به همراه اعضای خانواده نشسته اید که زنگ خانه به صدا در می آید. می بینید یک نفر (بالفرض از وزارت خارجه آمریکا) وارد خانه میشود و بعد از معرفی خودش میگوید: شما از طرف ما انتخاب شده اید که به سرزمین فرصت ها مهاجرت کنید اما با یک شرط! در این حالت احتمالا آن شخص از شما خواهش خواهد کرد کمتر شادی کنید و اجازه بدهید حرف اش را بزند!! سپس گرین کاردهایی را به نام همسر و فرزندان تان از جیب خارج می کند و محترمانه تقدیم شان می کند و می گوید شما 2 سال دیگر گرین کاردتان را دریافت خواهید کرد به شرط آنکه همسر و فرزندان تان به زودی ساکن آمریکا شوند. شک نکنید بعد از رفتن آن فرد و زمانی که مطمئن شده اید اینها خواب نبوده است خودتان را خوشبخت ترین فرد تصور خواهید کرد. باور ندارید؟ همین الآن به دهها خانواده اطراف تان که آرزوی مهاجرت دارند زنگ بزنید و بگویید اگر با چنین پیشنهادی روبرو شوند چه واکنشی خواهند داشت. بی شک واکنش هایشان شما را غافلگیر خواهد کرد. مثل چند نفری که در ماههای گذشته به من گفته اند حاضرند چند میلیارد تومان بپردازند تا وضعیت مرا داشته باشند!
گذشته ای وجود ندارد از امروز با این خبر خوش آینده را بسازید

پس چرا تا حالا نگفته بودی؟!
اگه شما تا حالا اپروو نشدی حتما پرونده یکجایی کم و کسر داشته . این اتفاق برای منم افتاده بود. اوایل همین تاپیک نوشتم! متاسفانه تو uscis مثل nvc به پرونده ها دقت نمیکنند . دیگه تقریبا داشتم کارنت میشدم ، اما از اپروو خبری نبود. خانمم تماس گرفت اول جوابی ندادن ، الکی گفتن هروقت به پروندتون رسیدگی شد خبر میکنیم . خودمون نشستیم دوباره هرچی که فرستاده بودیم رو بررسی کردیم . متوجه شدیم یکی از مدارک رو کم فرستادیم . خانمم یک پکیج جمع کرد همه مدارکو دوباره از اول فرستاد. بعدشم زنگ زد کلی باهاشون دعوا کرد که من اینجا تک تنها با یک بچه موندم اینهمه مالیات دارم میدم ، شما ها هنوز به پروندم رسیدگی نمیکنین ، چرا ؟ .... یک هفته بعد اپروو شدم!
زنگ بزن آقا ، زنگ بزن دعوا کن ، نترس ، با من! یکی از دوستانمون تو همین تاپیک سوال کرد ، وکیلش بهش گفته بود زنگ نزن، دقیقا همین جوابو دادم ! بگرد پیداش میکنی! بعضی شعبه های این usvis خیلی تنبلن ، تا باهاشون دعوا نکنی کارتو راه نمیندازن.
به خانمت بگو اگه انگلیسیش خوب نیست از یک دوستی کسی که انگلیسی خوب صحبت میکنه بخواد که زنگ بزنه جای خانمت صحبت کنه! فقط نگه که من نیستم .
پس چرا تا حالا نگفته بودی!؟ مگه ما مردیم؟!
خداییش با تکه دوم حرفات خیلی موافقم! دقیقا همینطوره!