2010-07-16 ساعت 17:08
این روزها هر جا که می رم می بینم که یک عده ای افتادن به جون هم وسرهیچ و پوچ به بحث های بیهوده وگاها مشت و لگد می پردازن، از تاکسی وصف نانوایی گرفته تا تاپیک های مهاجرسرای خودمون!
اصولا در اینجور مواقع برای افرادی مثل من که تا به حال تو عمرشون دعوای جدی ای نکردن ولی چند روزه که به خاطر مسائل کاری ، نور شدید آفتاب ،گرمی هوا واز همه مهمتر فشار کلیرنس! کمی زود جوش شدم، چند تا سوال پیش می آد.
من برای پیدا کردن جواب این سوال ها یک سری مطالعات جزئی انجام دادم که نتیجه اش ممکنه تا حدی باعث بشه یاد بگیریم که چطور خشممون رو کنترل کنیم.
***
1:اصولا چرا خشمگین می شیم؟
خوب این سوال تقریبا جوابش مشخصه، برای اینکه یک نفر از کوره در بره هزار دلیل وجود داره، ممکنه یکی تو ترافیک مونده باشه، یک نفر ممکنه با رئیسش بحثش شده باشه،یک نفر ممکنه کیس لاتاریش رد شده باشه،یک نفر ممکنه از کاغذ بازی های اداری خسته شده باشه ،یک نفر ممکنه تو این گرما کولر خانه اش خراب شده باشه و...
2:چه کسانی بیشتر خشمگین می شوند؟
طبق نظر روانشناسان آدمهای زیر بیشتر مستعد خشمگین شدن هستند:
_کمال گراها:کسانی که همیشه دلشان می خواد کامل ترین کار رو انجام بدن وبه نظر شان آدم یا باید 20 بگیره یا اگر 19 گرفت با صفرهیچ فرقی نمی کنه!
_کنترل کننده ها:کسانی که دلشان می خواد در همه حال و همه جا دیگران رو کنترل کنن،بیشتر خشمگین می شن.
_شجاع نما ها:کسانی که فکر می کنن همیشه باید شجاع و قوی و قدرتمند به نظر برسند و معمولا خشمگین شدن رو لازمه قدرت می دونند!
_انتقاد نا پذیرها:کسانی که از شنیدن انتقاد می ترسند و دنیای دورو برما هم که پر است از این انتقاد ها.
_تائید طلب ها:آنها نیاز مفرطی به تائید شدن دارند وبه محض اینکه یک نفر از تائید کردن آنها دست بردارد، از کوره در می روند.
_و گروه آخرکه به عقیده من افرادی هستند که جهان، وبالاخص ایران، قرن هاست که چوب زور گویی این قشر رو می خوره. خیلی دور نیستند از ما، حتی ممکنه که خود ما یکی از آنها باشیم !متعصب ها: کسانی که از شنیدن عقاید نو ویا عقاید متفاوت به عقیده خودشان هراس دارند ،دنیا پر است از نظریه هایی که با نظر ما متفاوت است واین برای آنهایی که فکر می کنند نظرهای خودشان خیلی درست است، قابل تحمل نیست.
3: خشمگین شدن چه ضررهایی دارد؟
خراب کردن رابطه با دیگران، از دست دادن وقت، لذت نبردن از فعالیت های مورد علاقه، بالا رفتن میزان خطا، به هم ریختن سیستم بدن و...
و4: چگونه بمب خشم را خنثی کنیم؟!
روانشناسان می گن منظور ما از کنترل خشم این نیست که همیشه حرص بخورید وخشم خودتون رو بریزید توی خودتون،اتفاقا بعضی وقت هابعضی اتفاق ها آن قدر عصبانی کننده است که بهترین را برای مقابله با آنها عصبانی شدنه!وجدا از این استثناها، چند گام رو برای وقت هایی که خشمگین نشدن بهترین راه است رو، به ما معرفی می کنند:
گام اول:احساسات خشمگینانه را بشناسیم
خشم ممکنه به صورت های مختلفی سراغ آدم بیاد، خجالت کشیدن،حسادت، ناامیدی، ترس،غمگین شدن،در ماندگی و احساس ناامنی همه وهمه احساس هایی هستند که ممکنه به عنوان جایگزین خشم به سراغ ما بیان.
گام دوم:رفتارهای پرخاشگرانه خودمان را بشناسیم
هر کسی یه جوری پرخاشگری می کنه، یکی داد میزنه،یکی چیز می شکنه، یکی طعنه میزنه،یکی هل می ده،یکی شایعه درست می کنه و یکی سکوت می کنه.خلاصه برای کنترل خشم باید بدونیم که از کدوم رفتار استفاده می کنیم.
گام سوم:نشانه های درونی خشممان را بشناسیم
ضربان قلب بالا می ره،صورت سرخ می شه،مشت ها گره می شه،روی شقیقه احساس سنگینی می کنیم،کف دستمون عرق می کنه و... برای کنترل خشم اینها رو هم باید بشناسیم.
گام چهارم: دوره گذار را طی کنیم:
وقتی خشمگین می شیم هیچ اقدامی نکنیم وفقط فکر کنیم،بعضی از روانشناس ها می گن تا 10 بشماریدوبعضی میگن روی زمین بنشینید!
گام پنجم:یکی از راه های کنترل خشم را امتحان کنید:
1:ریلکسیشن:ریلکسیشن یا تن آرامی یک روش جواب پس داده برای کنترل خشم است،یعنی همه عضله ها رو یکی یکی منقبض و بعد منبسط کنیم!
2:تغییر محیط:بعضی وقت ها محیط آن قدر اعصاب خرد کننده است که بهترین راه اینه که محیط رو عوض کنیم،این روش در کوتاه مدت هم جواب می ده.
باشد که عبرت بگیریم و به هر بهانه ای آن قدر پر خاش نکنیم!
اصولا در اینجور مواقع برای افرادی مثل من که تا به حال تو عمرشون دعوای جدی ای نکردن ولی چند روزه که به خاطر مسائل کاری ، نور شدید آفتاب ،گرمی هوا واز همه مهمتر فشار کلیرنس! کمی زود جوش شدم، چند تا سوال پیش می آد.
من برای پیدا کردن جواب این سوال ها یک سری مطالعات جزئی انجام دادم که نتیجه اش ممکنه تا حدی باعث بشه یاد بگیریم که چطور خشممون رو کنترل کنیم.
***
1:اصولا چرا خشمگین می شیم؟
خوب این سوال تقریبا جوابش مشخصه، برای اینکه یک نفر از کوره در بره هزار دلیل وجود داره، ممکنه یکی تو ترافیک مونده باشه، یک نفر ممکنه با رئیسش بحثش شده باشه،یک نفر ممکنه کیس لاتاریش رد شده باشه،یک نفر ممکنه از کاغذ بازی های اداری خسته شده باشه ،یک نفر ممکنه تو این گرما کولر خانه اش خراب شده باشه و...
2:چه کسانی بیشتر خشمگین می شوند؟
طبق نظر روانشناسان آدمهای زیر بیشتر مستعد خشمگین شدن هستند:
_کمال گراها:کسانی که همیشه دلشان می خواد کامل ترین کار رو انجام بدن وبه نظر شان آدم یا باید 20 بگیره یا اگر 19 گرفت با صفرهیچ فرقی نمی کنه!
_کنترل کننده ها:کسانی که دلشان می خواد در همه حال و همه جا دیگران رو کنترل کنن،بیشتر خشمگین می شن.
_شجاع نما ها:کسانی که فکر می کنن همیشه باید شجاع و قوی و قدرتمند به نظر برسند و معمولا خشمگین شدن رو لازمه قدرت می دونند!
_انتقاد نا پذیرها:کسانی که از شنیدن انتقاد می ترسند و دنیای دورو برما هم که پر است از این انتقاد ها.
_تائید طلب ها:آنها نیاز مفرطی به تائید شدن دارند وبه محض اینکه یک نفر از تائید کردن آنها دست بردارد، از کوره در می روند.
_و گروه آخرکه به عقیده من افرادی هستند که جهان، وبالاخص ایران، قرن هاست که چوب زور گویی این قشر رو می خوره. خیلی دور نیستند از ما، حتی ممکنه که خود ما یکی از آنها باشیم !متعصب ها: کسانی که از شنیدن عقاید نو ویا عقاید متفاوت به عقیده خودشان هراس دارند ،دنیا پر است از نظریه هایی که با نظر ما متفاوت است واین برای آنهایی که فکر می کنند نظرهای خودشان خیلی درست است، قابل تحمل نیست.
3: خشمگین شدن چه ضررهایی دارد؟
خراب کردن رابطه با دیگران، از دست دادن وقت، لذت نبردن از فعالیت های مورد علاقه، بالا رفتن میزان خطا، به هم ریختن سیستم بدن و...
و4: چگونه بمب خشم را خنثی کنیم؟!
روانشناسان می گن منظور ما از کنترل خشم این نیست که همیشه حرص بخورید وخشم خودتون رو بریزید توی خودتون،اتفاقا بعضی وقت هابعضی اتفاق ها آن قدر عصبانی کننده است که بهترین را برای مقابله با آنها عصبانی شدنه!وجدا از این استثناها، چند گام رو برای وقت هایی که خشمگین نشدن بهترین راه است رو، به ما معرفی می کنند:
گام اول:احساسات خشمگینانه را بشناسیم
خشم ممکنه به صورت های مختلفی سراغ آدم بیاد، خجالت کشیدن،حسادت، ناامیدی، ترس،غمگین شدن،در ماندگی و احساس ناامنی همه وهمه احساس هایی هستند که ممکنه به عنوان جایگزین خشم به سراغ ما بیان.
گام دوم:رفتارهای پرخاشگرانه خودمان را بشناسیم
هر کسی یه جوری پرخاشگری می کنه، یکی داد میزنه،یکی چیز می شکنه، یکی طعنه میزنه،یکی هل می ده،یکی شایعه درست می کنه و یکی سکوت می کنه.خلاصه برای کنترل خشم باید بدونیم که از کدوم رفتار استفاده می کنیم.
گام سوم:نشانه های درونی خشممان را بشناسیم
ضربان قلب بالا می ره،صورت سرخ می شه،مشت ها گره می شه،روی شقیقه احساس سنگینی می کنیم،کف دستمون عرق می کنه و... برای کنترل خشم اینها رو هم باید بشناسیم.
گام چهارم: دوره گذار را طی کنیم:
وقتی خشمگین می شیم هیچ اقدامی نکنیم وفقط فکر کنیم،بعضی از روانشناس ها می گن تا 10 بشماریدوبعضی میگن روی زمین بنشینید!
گام پنجم:یکی از راه های کنترل خشم را امتحان کنید:
1:ریلکسیشن:ریلکسیشن یا تن آرامی یک روش جواب پس داده برای کنترل خشم است،یعنی همه عضله ها رو یکی یکی منقبض و بعد منبسط کنیم!
2:تغییر محیط:بعضی وقت ها محیط آن قدر اعصاب خرد کننده است که بهترین راه اینه که محیط رو عوض کنیم،این روش در کوتاه مدت هم جواب می ده.
باشد که عبرت بگیریم و به هر بهانه ای آن قدر پر خاش نکنیم!
باشه همیشه و هر وقت هم کسی خواست عصبانیش کنه با یه 
از کنارش بگذره!(البته می دونم سخته!!!
)