کانال تلگرام مهاجرسرا
https://t.me/mohajersara







##### هشدار #####
به تاریخ ارسال مطالب دقت فرمایید.
شرایط و وضعیت پروسه ویزا دائم در حال تغییر است و ممکن است مطالب قدیمی شامل تغییراتی باشد.
سفر به باتومی از طریق ترکیه با خودرو شخصی
سلام به همه دوستان عزیز
بعد از مدتها دوباره به مهاجرسرا برگشتم
اینبار میخوام جریان سفر با ماشین خودم رو به سمت باتومی و از مسیر ترکیه بنویسم.
به دلیل سکونت خانواده من در ارمنستان تا به حال من همیشه از مسیر ارمنستان وارد گرجستان شده بودم اما با نقل مکان از ارمنستان دلیلی برای عبور از این مسیر نبود و به دلیل ارزانی و نزدیکی مسیر ترکیه رو انتخاب کردیم.
ما با دو ماشین (سمند و پراید) به سمت باتومی راه افتادیم, ساعت 9 شب از تهران به سمت مرز بازرگان خارج شدیم, مسیر از تبریز , مرند و ماکو عبور میکنه و به بازرگان میرسه. ما حدود 9 صبح به بازرگان رسیدیم و منتظر ماشین دوم شدیم که با کمی تاخیر از تهران راه افتاده بود. شهر بازرگان شهر کوچکیه و 1 پمپ بنزین و یک پمپ گاز داره, در داخل شهر مغازه هایی هستند که روی درشون نوشته بیمه ترکیه, ما به یکیشون مراجعه کردیم پسر جوونی بود که هنوز خوابالود بود, بعد از کمی گپ و گفت و شوخی که سرحال اومد قیمت روز لیر رو گرفت و اون موقع با توجه به نرخ لیر حدودا بیمه ما 100 هزار تومن شد. ماشین دوم هم که رسید بیمه خودشون رو تهیه کردند و بعد از اون رفتیم به سمت ساختمان مرز, برعکس ساختمان مرز ارمنستان(نوردوز) که در منطقه ای غیر مسکونی قرار داره مرز بازرگان دقیقا در انتهای شهر بازرگانه , در ورودی ساختمان کاپوتاژ ماشین رو نشون دادیم و وارد شدیم.
مرز بازرگان نسبت به مرز نوردوز شلوغ تر با ساختمانی نسبتا کهنه و کثیفه, جدای از اون به شدت بی نظم و بهم ریخته هست, میشه گفت ماشین های ورودی هیچگونه راهنمایی برای انجام کارهاشون ندارن و همه چیز رو باید از این و اون پرسید. ما بعد از کلی گیج شدن و چرخیدن بالاخره فهمیدیم که دو لاین برای ماشین ها برای خروج از مرز وجود داره, لاین سمت راست برای ماشینهای غیر ایرانی و سمت چپ برای ماشینهای ایرانی هست, تقریبا میشه گفت کار هر ماشین ایرانی 5 تا 10 برابر سریعتر از بقیه ماشینها راه میافته که البته بعدا ترکها در مرز خودشون این رو کاملا جبران میکنند.
مرز بازرگان دو سالن داره, سالن سمت چپ تقریبا همه کارها رو انجام میده و سالن سمت راست برای بانک هست, وارد سالن سمت چپ میشید و به یک در شیشه ای بسته میرسید, اونطور که ما دیدیم یکسری افراد نه چندان جالب مدام پشت این در بودند و به دلایل نامعلومی التماس میکردند, مامور حفاظت اونجا هم چند وقت یکبار باهاشون برخورد میکرد اینا میرفتن و دوباره برمیگشتن, راستش آخرش هم نفهمیدم واسه چی انقدر اصرار داشتن, من با نشون دادن کاپوتاژ وارد همون سالن شدم و برگه ارزیابی رو که از بوفه خریده بودم به مسول اونجا دادم و اون اسم ارزیاب رو نوشت , مبلغ 13 هزار تومن هم باید به ازای خروجیتون بریزید (11 هزار تومن خروجی و 2 هزارتومن عوارض و مالیات) , برگه ارزیابی رو به ارزیاب که داخل حیاط و در انتهای لاین ماشین های در حال ارزیابی ایستاده بود دادم و ماشین رو بردم رو چاله, اونهم یکمی چرخ زد و بعد که دیدی چیزی نداریم امضا کرد, ماشین رو از روی چاله بردیم داخل صف ماشین های خروجی از مرز و برگه امضا شده ارزیاب رو بردم دوباره در همون سالن دست چپ و چند نفر امضا کردند, بعد برگشتم به صف ماشینهای خروجی و برگه رو دادم به اتاقکی که ابتدای صف ماشینهای خروجی بود. در انتهای همون سالن سمت چپی مهر خروج رو برای گذرنامه میزدن که بعد از زدن مهر خروج و ارائه رسیدهای عوارض گمرکی برگشتیم و داخل ماشین نشستیم, اما صف ماشینها طولانی بود و اصلا حرکت نمیکرد.
منتظر نشسته بودیم که یهو یکی از مامورین مرزبانی اومد و گفت شما دوتا ماشین باهمید ؟ ما هم گفتیم بله از تهران اومدیم گفت خیلی خوب یکی از خانمها داخل ماشین شما بشینه تا هر دو ماشین رو به عنوان خانواده بفرستیم اونور, اینطوری تونستیم صف رو دور بزنیم و از مرز ایران خارج و وارد مرز ترکیه بشیم. چیزی که من متوجه شدم بخصوص در این موقع سال که مسافرها کمند درصد زیادی از خودروهای عبوری از مرز به قصد قاچاق بنزین از مرز عبور میکنند, این مساله رو از نوع ماشینهای عبور و سرنشینان اونها میشد بهتر فهمید. در ضمن اینکه تو همون مدت زمانی که ما در اونجا ایستاده بودیم حجم زیادی بنزین قاچاق از خودروهای عبوری کشف کردند. به همین دلیل خودروهایی که خانوادگی به نظر میرسن کارهاشون رو زودتر انجام میدن و چندان اذیتی نمیکنن.
در مرز ترکیه کار چندانی ندارید یکمی جلوتر گیت مهر ورود به ترکیه هست که بعد از زدن مهر ورود دوباره برمیگردید سمت ماشین که همون جا یک اتاقکه که سند ماشین و بیمه ای که در بازرگان تهیه کردید رو به اون اتاقک ارائه میکنید و منتظر ارزیاب میشید, همین انتظار برای ما حدود 3 ساعت طول کشید که به قول مامورهای ترکیه ارزیاب برای نهار رفته بود , هرچند زمانی که برای نهارش گذاشته بود برای پخت نهار هم زیاد بود. خلاصه بعد از حدود 4 تا 5 ساعت معطلی بی دلیل در مرز تونستیم امضای آقای ارزیاب رو بگیریم که در همون حین ایشون از یک پیکان چند هزار ساله ایرانی چند ظرف بنزین کشف کرد ولی ماشینهای ما رو نگشت.
همین برگه در واقع مجوز خروج ماشین ما از مرز بود و با نشون دادن اون به درب خروج وارد کشور ترکیه شدیم.
در پست بعدی در مورد عبور از ترکیه برای شما خواهم نوشت.
پاسخ
تشکر کنندگان: masih sh ، j-e ، safajoo ، mahdi_gh ، babakfx ، ASALI ، Argonod ، mohammad1980 ، saeednasa ، saied-k ، msar
حدود 2 بعد از ظهر وارد ترکیه شدیم, به محض خروج از ساختمان مرز وارد جاده پهنی شدیم که در سمت چپ صف کامیونهای ورودی به ایران به چشم میخورد. در حدود 30 تا 40 دقیقه رانندگی کردیم تا به شهر دو بایزیت رسیدیم. حدودا اواسط شهر باید به سمت راست و جاده ایگدیر(D975) بپیچید تا به شهر ایگدیر برسید, این دو شهر فاصله چندانی از هم و از مرز ایران ندارند. شهر ایگدیر اونطور که من دیدم شهر بزرگتر و با امکانات بیشتری بود.
کلا در جاده ای که میرفتیم پلیس چندانی ندیدیم و البته برعکس صحبتهايی که شنیده بودیم امنیت بسیار خوبی هم در جاده ها برقرار بود, در کل فقط یکجا ایست بازرسی بود که همه ماشینها رو نگه میداشت که اونهم بدلیل درگیریهای متعدد با کردها در شرق ترکیه طبیعی بود. جالب این بود که در اکثر پاسگاههای پلیس نفربرهای پیش رفته مستقر بود و ما در مسیر با چند نفربر در حال گشت زنی هم برخورد داشتیم, نکته جالب این بود که برخورد پلیس و مردم ترکیه برعکس ارمنستان بسیار مودبانه و محترمانه بود و در هیچ موردی با هیچ کسی درگیر نشدیم.
در مورد جاده ها کلا معلوم بود که از روکش آسفالت بی کیفیتی استفاده شده که با وجود اینکه همه جاده آسفالت داشت اما احتمالا به دلیل ترمزهای ماشینهای سنگین سطح خیلی از بخشهای آسفالت مواج بود و پراید ما تقریبا به کشتی تبدیل شده بود.
از شهر ایگدیر کم کم باید خودتون رو برای مسیرهای طولانی تر آماده کنید, این بخش طولانی ترین بخش مسیر هست که البته جاده خوب و نسبتا صافی داره شما باید مسیرتون رو از ایگدیر به سمت شهر کارس ادامه بدید, نکته جالب این که چندین بار چند ماشین ایرانی با ما صحبت کردند و هرکدوم آدرسهای متفاوت و غلطی رو برای رسیدن به باتومی به ما دادن اما خوشبختانه با وجود جی پی اس احتیاجی به پرسیدن آدرس نبود و همه مسیر رو بدون حتی یک اشتباه با کمک جی پی اس طی کردیم.
به کارس نرسیده هوا تقریبا تاریک شده بود, در بین راه جایی در میان دشتهای زیبا و بی انتهای مسیر توقف کردیم و از غذایی که همسفرهای گیاهخوارمون آماده کرده بودند خوردیم, راستش قرار بود غذا کشک بادمجون با کشک گیاهی باشه که خوشبختانه کشک گیاهیشون فاسد شده بود و فقط بادمجونها رو خوردیم چون من به شخصه چندان از سویا و مشتقاتش لذت نمیبرم.
بعد از رسیدن به کارس باید مسیر آرداهان رو پیدا کنید و به سمت آرداهان حرکت کنید, در ضمن اینکه باید کم کم خودتون رو برای شیب دار شدن مسیر آماده کنید. بعد از آرداهان میشه گفت مسیر کم کم سخت میشه, از آرداهان باید به سمت شاوشاط و آرتوین حرکت کنید, مسیر بخصوص بعد از شاوشاوط بسیار پیچ دار و خطرناکه, باید سعی کنید حتما طوری برنامه ریزی کنید که هنگام صبح به این مسیر برسید. در جایی از مسیر به دلیل تاریکی جاده و خستگی از سفر طولانی نزدیک بود از دره سقوط کنیم که خوشبختانه تونستم با دنده معکوسهای متعدد و فشار آوردن به ماشین اون جمع کنم, در منطقه ای از مسیر در حالیکه سرعتتون حدودا 70 کیلومتره ناگهان بعد از یک شیب خیلی تند جاده 360 درجه دور میزنه و بارندگی که در اکثر موارد در اون منطقه اتفاق میافته کار رو برای راننده سخت تر میکنه, همینجا بود که به دلیل سنگین بودن, پراید بودن و سرعت و شیب زیاد ماشین تا حدودی از کنترل خارج شد اما خوشبختانه دوباره به مسیر برگشت. بعد از اون با احتیاط بیشتری مسیر رو طی کردیم تا به شهر بسیار زیبای آرتوین رسیدیم, این شهر در دامنه دو کوه ساخته شده و توصیه میکنم اگر قصد توقف در راه رو دارید آرتوین رو برای توقف انتخاب کنید, جاده از بالا و از روبروی آرتوین به آرتوین متصل میشه که پیچهای زیادی تا رسیدن به آرتوین داره.
سختی مسیر تا همینجا بود در بین این مسیر برای لحظات کوتاهی جاده خاکی میشه اما نه اونطور که نشه با 50 کیلومتر در ساعت توش رانندگی کرد. بعد از آرتوین میتونید تابلوهای راهنمای به سمت باتومی رو ببینید که البته ترکها چون به باتومی میگن باتوم همونطوری هم مینویسن اما شهر بعدی هوپا یا خوپا نام داره, به سمت هوپا حرکت کنید این شهر ساحلیه و شما احتیاجی به وارد شدن به اون ندارید از کنار هوپا عبور میکنید و به سمت مرز حرکت میکنید, در راه تونلهای زیادی رو میگذرونید و کلا مسیر زیادی تا باتومی پیش روی شما نیست.
مرز ترکیه و باتومی برعکس ایران فقط شامل چند گیته که لزومی برای خروج از ماشین نداره. وقتی به مرز میرسید سمت چپتون صف درازی از ماشینها رو میبینید که منتظرن برای ورود به گرجستان, نترسید به انتهای صف برید و خیالتون راحت باشه که کارتون به سرعت انجام میشه, صف روبروی ما حدودا شامل 100 ماشین بود اما معطلی ما تا وارد شدن به مرز حدود 30 دقیقه بیشتر نشد که البته این صف در روز طولانی تره. عبور از مرز به سادگی و راحتی انجام شد و 30 دقیقه بعد ما در باتومی برای خوابیدن آماده میشدیم.
جاده های ترکیه برخلاف ارمنستان به مراتب بهتر بودند و پلیس محترمی داشتن, هزینه ها به شدت بالا بود و نسبت به باتومی تقریبا هرچیزی که دیدیدم دو برابر بود, توصیه من اینه که حتما در بازرگان یک شب رو بخوابید تا هم از جاده لذت ببرید هم از خطرات دور باشید. در مسیر برگشت چون روز راه افتادیم مسیر به مراتب زیباتر و بهتر بود و در کل خستگی کمتری رو تا رسیدن به تهران احساس کردیم.
در مورد بنزین همه مسافتها رو نوشتم اما اینطور بهتون بگم که از بعد از سوختگیری در بازرگان که در واقع تا درب باک بنزین ریختیم چراغ بنزینمون در باتومی روشن شد و بعد از سوختگیری در باتومی چراغ بنزین در راه ایگدیر به دوبایزیت روشن شد که بی توجه به چراغ بنزین تا بازرگان رفتیم و اونجا باک رو پر کردیم
نکته ای که باید یادتون باشه اینه که قیمت بنزین در ترکیه حدودا دو برابر باتومیه و در ضمن در باتومی حتما سعی کنید از پمپ بنزینهای داخل شهر سوختگیری کنید, تقلب در پمپهای خارج شهر کم و بیش اتفاق میافته به این معنی که الکی به شما میگن بنزین بیشتر زدید. دقت کنید به حجم سوختی که میزنید و اگر مشکلی پیش اومد حتما پلیس رو خبر کنید.
مسافتها هم به این شرح هست
تهران به بازرگان 950 کیلومتر
بازرگان به دوبایزیت 40 کیلومتر
دوبایزیت به ایگدیر 50 کیلومتر
ایگدیر به کارس 143 کیلومتر
کارس به آرداهان 90 کیلومتر
آرداهان به آرتوین 121 کیلومتر( مسیر مستقیم چندان طولانی نیست بیشتر این مسیر بدلیل پیچ و خمهای زیاد جاده هست)
آرتوین به مرز سارپی گرجستان 89 کیلومتر
و از سارپی به باتومی فقط 18 کیلومتر راه هست
پاسخ
تشکر کنندگان: ASALI ، babakfx ، Argonod ، husein ، shahin1350 ، mohammad1980 ، arash2323 ، saeednasa ، کوهنورد ، saied-k ، msar ، ihatef
خیلی جالب بود
پاسخ
تشکر کنندگان:




کاربران در حال بازدید این موضوع: 1 مهمان