امريكا در يك مقاله - پيشنهاد ميكنم حتما بخونين!

[kasraaa]

نگاهی اجمالی به مناطق مختلف آمریکا



گرچه بسیاری از جنبه های زندگی در 50 ایالت آمریکا شباهت های زیادی با یکدیگر دارند، اما بررسی تفاوت های این ایالات با یکدیگر می تواند بسیاری از نکات مبهم در مورد آمریکا را روشن نماید.
ریچارد هاکابی افسر ارشد امور خارجی که مسئول انجام هماهنگی های بین نشریات الکترونیکی وزارت خارجه می باشد، دیدگاهش را درباره مناطق مختلف آمریکا و تفاوت های این مناطق را توضیح می دهد این مطالب از مقاله ای که هاکابی در فرانسه، کره جنوبی و کوسوو درج شده است، گرفته شده است.
البته بسیاری معتقدند که امروزه دیگر صحبت درباره تفاوت های منطقه ای در آمریکا، بی معنی می باشد. زیرا تمام آمریکایی ها به نوعی دارای یک فرهنگ شده اند و مانند هم می اندیشند، غذا می خورند و صحبت می کنند. درست است که اکنون شما در هر جای آمریکا که زندگی کنید، می توانید شعبه های رستوران های زنجیره ای مک دونالد، برگر کینگ و پیتزا هات را ببینید و یا می توانید به فروشگاه های وا ل- مارت، گپ و فوت لاکر بروید و هم چنین در سراسر آمریکا برنامه های رادیویی و تلویزیونی یکسانی را می توان دید و موزیک باب روز یکسانی رامی توان گوش داد، اما تمامی این موارد دلیل نمی شود که دیگر تفاوت های منطقه ای، در ایالات متحده را میتوان نادیده گرفت.

فرهنگ های محلی ماندگار
بحث را با مواد غذایی آغاز می کنیم. در حقیقت اکثر مواد غذایی در سراسر ایالات متحده مانند هم هستند، یعنی می توان پیتزاهای منجمد با یک مارک را در هر ایالتی دید و یا سرلاک ها، شکلات ها و بسیاری دیگر از اقلام خوراکی، به صورتی یکسان در تمامی ایالات آمریکا، از آلاسکا تا فلوریدا موجود هستند. هم چنین تنوع میوه ها و کیفیت آن ها نیز در ایالت های مختلف چندان تفاوتی نمی کند. از سوی دیگر شما نمی توانید غذاهایی مانند هاش پاپیز (نوعی نان تهیه شده از ذرت) و یا گریتس (نوعی جو پخته شده که به روش های مختلفی تهیه می شود) را در ماساچوست یا ایلینویز ببینید، زیرا این غذاها مخصوص ایالت جورجیا و دیگر ایالات جنوبی می باشند. کوکا کولا، پپسی و سون آپ را در تمام ایالات آمریکا می توان یافت، اما آبجوی تند بلنهایم مختص ایالت کارولینای جنوبی می باشد. پیتزای شیکاگو(پیتزایی با قطر زیاد و نان های ضخیم)، تفاوت های زیادی با پیتزای نیویورک دارد. من در نیواورلئان گوشت سرخ کرده کروکودیل خورده ام، اما این غذا را در هیچ ایالت دیگری ندیده ام. رستوران های تاکو- بل در سراسر کشور، غذاهای مکزیکی ارایه می دهند، اما غذاهای مکزیکی رستوران تکس- مکس در تگزاس کاملا متفاوت می باشد ودر هر ایالت، نوعی سوسیس مخصوص را می توان پیدا کرد.

من در تپه های غربی کارولینای جنوبی بزرگ شده ام. آن جا هر غذایی را همراه با سیب زمینی و نان صرف می کنند. بعد از فارغ التحصیلی از دانشگاه برای کار به نواحی ساحلی کارولینای جنوبی رفتم و در کمال تعجب متوجه شدم که در آن نواحی تمامی غذا ها شامل برنج می باشند و هم چنین نحوه پخت برنج در آن جا کاملا متفاوت بود – پخت با استفاده از بخار به جای پختن معمولی برنج – بعدها من به منطقه پی دی در شمال شرقی کارولینای جنوبی رفتم و دیدم که در آن جا غذای مورد علاقه همه چیکن باگ ( قطعه های کوچک مرغ به همراه تکه های فلفل که همراه با برنج پخته می شود ) می باشد. تفاوت های منطقه ای زیادی در مواد غذایی مورد استفاده مردم وجود دارد و همان طور که گفتم این تفاوت ها لزوما در سطح کشور نمی باشند، بلکه حتی در یک ایالت کوچک نیز کاملا مشخص می باشند.

عامل دیگر تفاوت های محلی، زبان می باشد. درست است که زبان رسمی ایالات متحده، زبان انگلیسی می باشد، اما مردم هر ایالت لهجه خاص خود را دارند. اهالی ایالات جنوبی بسیار آهسته و کشیده حرف می زنند و لهجه خاص این مردم با عنوان "لهجه جنوبی" شناخته می شود. اهالی ایالت های غرب میانه ( از اوهایو تا رشته کوه های راکی ) حرف "a" را به صورتی خاص ویکنواخت تلفظ می کنند. به علت تعداد زیاد یهودیان نیویورک، لغات یهودی زیادی درمکالمات روزمره اهالی این شهر به چشم می خورد، لغاتی مانند "schlepp" به معنای کشیدن و حرکت دادن و "nosh" به معنای غذای مختصر. اهالی برانکس و بوستون نیز با لهجه و تلفظ خاصشان به راحتی شناخته می شوند و "حرف زدن دره ای" که مخصوص نوجوانان کالیفرنیای جنوبی می باشد نیز، معروف است. از سویی تاثیر مهاجران بر نام گذاری اماکن و و مناطق، کاملا مشهود می باشد. به عنوان مثال می توان از شهرک لافایت، ویسکانسین، بتون روژ ، لوییزیانا، ووندد نی ، داکوتای جنوبی و سانتا کروز در کالیفرنیا نام برد.

هنگامی که من در دانشگاه مشغول تحصیل بودم، یکبار یکی از شعله پخش کن های اجاق گازم خراب شده بود و یکی از دوستانم که اهل ایالتی دیگر بود، نمی دانست که شعله پخش کن چیست. او شعله پخش کن را به اسم مشعل می شناخت. زبان ایالت های غربی آمریکا شامل اصطلاحات و لغات اسپانیایی زیادی می باشد( بسیاری از این لغات در سراسر آمریکا نیز مورد استفاده قرار می گیرند) و در بسیاری از مناطق غرب میانی و پنسیلوانیا، کلمات و اصطلاحات آلمانی مورد استفاده قرار می گیرد. فیلم "شاهد" محصول سال 1985 نمونه خوبی برای این موارد می باشد.

جنبه دیگری از تفاوت های منطقه ای را می توان در نکاتی غیرملموس تر مانند گرایش ها و نقطه نظرات متفاوت دید. به عنوان مثال روزنامه ها و عناوین خبری در ایالت های شرقی بیشتر توجه خود را معطوف کشورهای آن سوی اقیانوس اطلس می کنند و وقایع رخ داده در کشورهای اروپایی، خاورمیانه و آفریقا، عمده مطالب مورد توجه آن ها را تشکیل می دهد، در حالی که در ایالات غربی، تمرکز خبرها بیشتر روی آسیای شرقی و استرالیا می باشد.

آمریکایی ها خصوصیات مشترک زیادی دارند، مثلا اهمیت حفظ حریم خصوصی افراد، فردگرایی و استقلال و آزادی های فردی از جمله خصوصیات مشترک تمام آمریکاییان می باشد. اما از سوی دیگر هر ایالت آمریکا نیز مشخصه های خاص خود را دارد که به نوعی معرف آن ایالت می باشد. به عنوان مثال اهالی ایالات نیوانگلند به اعتماد به نفس، اهالی جنوب به میهمان نوازی، اهالی غرب میانه به سلامتی و تندرستی و اهالی ایالات غرب به نرمی و ملایمت معروف هستند.

درادامه، ما به بررسی برخی از شاخص های جغرافیایی و تاریخی آمریکا، مانند الگوهای زندگی مهاجران، که باعث بسیاری از این تغییرات منطقه ای بوده اند، می پردازیم.

قبل از پرداختن به جغرافیای آمریکا، لازم به تذکر است که ایالات متحده پس از روسیه و کانادا، سومین کشور پهناور جهان می باشد و از نظر جمعیت نیز پس از چین و هند در مقام سوم قرار دارد. برای درک وسعت خاک آمریکا، کافیست بدانید که مسافرت با اتومبیل از یک سوی آمریکا به سوی دیگر آن، 5 روز طول خواهد کشید و این بدون در نطر گرفتن مساحت هاوایی و آلاسکا (بزرگ ترین ایالت آمریکا) می باشد.

ایالات متحده را می توان به صورت های گوناگون به نواحی مختلفی تقسیم کرد. در این مقاله، ما از یک تقسیم بندی سنتی و پایه ای استفاده می کنیم؛ نیوانگلند، ایالات کنار اقیانوس اطلس، ایالات جنوبی، غرب میانه و ایالات غربی. لازم به تذکر است که این تقسیم بندی، یک تقسیم بندی رسمی و دولتی به حساب نمی آید و ممکن است در مراجع دیگر شما با تقسیم بندی های متفاوتی روبرو شوید. هم چنین لیست شهرها و اسامی اشخاص، در تقسیم بندی زیر به هیچ عنوان کامل و جامع نمی باشند و تنها به منظور فراهم آوردن یک دید کلی تهیه شده است.

نیواینگلند
برگ های درخت افرا در حال تغییر رنگ در پاییز در یک عبادتگاه قدیمی در مون پلیه، ورمانت
شامل ایالات:
مین، نیوهمپشایر، ورمانت، ماساچوست، کانکتیکات و رودآیلند.
شهرهای مهم:
بوستون، ماساچوست؛ هارتفورد، کانکتیکات؛ پراویدنس و رودآیلند.
ادبا و مشاهیر:
هنری دیوید تورو، رالف والدو امرسون، ناتانیل هاوثورن، امیلی دیکینسون، هریت پیچراستو، سیلویا پلات، رابرت فراست، ریچارد روسو، راسل بنکس.

نیواینگلند به عنوان کوچک ترین بخش در تقسیم بندی ما، دشت ها و مزارع حاصلخیز و آب و هوای معتدلی ندارد، با این حال نقشی برجسته در تاریخ آمریکا ایفا نموده است. از قرن هفدهم تا قرن نوزدهم، نیوانگلند مرکز ادبی و اقتصادی آمریکا بود.

مهاجران اولیه ای که به نیواینگلند آمدند، پروتستان های محافظه کار انگلیسی بودند که در جستجوی آزادی مذهبی، از کشورشان مهاجرت کرده بودند. آن ها قالب بندی سیاسی خاصی را به این منطقه دادند – انجمن شهر که توسط سالخوردگان و کلیسا اداره می شد، محلی بود که شهروندان در آن جمع می شدند تا مسایل و موضوعات مختلف را به بحث بگذارند. البته تنها مردان متشخص و متمول اجازه رای داشتند. این جلسات انجمن شهر، باعث نفوذ و همکاری گسترده اهالی نیواینگلند در امور سیاسی و دولتی شد. امروزه هنوز هم این جلسات در بسیاری از شهرهای ایالات نیوانگلند برگزار می شود، البته با این تفاوت که اکنون زنان هم می توانند در این جلسات شرکت کنند.

به علت طبیعت کوهستانی و غیر حاصلخیز نیوانگلند، کشاورزی و مزرعه داری در این ایالات، بر خلاف ایالات جنوبی، غیر ممکن بود. به همین علت از سال 1750 به بعد ساکنان نیوانگلند برای امرار معاش به حرفه های دیگر روی آوردند و کشتی سازی، ماهیگیری، تجارت و بازرگانی تبدیل به فعالیت های اصلی اهالی نیوانگلند شد. در زمینه تجارت و بازرگانی، اهالی نیوانگلند خصوصیات بارزی مانند سخت کوشی و پشتکار، زیرکی، تدبیر و صرفه جویی و ابتکار و خلاقیت از خود نشان دادند. با آمدن انقلاب صنعتی به آمریکا در نیمه اول قرن نوزدهم، این خصوصیات و استعداد مردم نیوانگلند در تجارت سبب شد تا در شهرهای ماساچوست، کانکتیکات و رودآیلند، کارخانه های متعددی برای تولید انواع کالاها مانند پارچه، تفنگ و ساعت تاسیس شود. شهر بوستون به عنوان مرکز اقتصادی نیوانگلند، تامین کننده سرمایه اصلی جهت راه اندازی این صنایع بود.

در سال های اخیر، اکثر کارخانه جات و صنایع از این منطقه پرجمعیت، به ایالت ها و کشورهای دیگر که هزینه تولید در آنها پایین تر است، منتقل شده اند. با این حال به علت وجود صنایع میکروالکترونیک، کامپیوتر و بیوتکنولوژی و هم چنین دانشگاه های معروف، خدمات مالی و بانکی مناسب، توریسم و داروسازی در این مناطق، باعث رشد و قدرت اقتصادی نیواینگلند شده است.

نیواینگلند از نظر فرهنگی بسیار پیشرو و مترقی می باشد. وجود موسساتی هم چون ارکستر سمفونی بوستون و موزه هنرهای زیبا، به این ناحیه بار فرهنگی بالایی داده است. از نظر علمی و دانشگاهی نیز نیوانگلند جزو برترین مناطق آمریکا می باشد. شماری از برجسته ترین و بانفوذترین دانشگاه ها و کالج های دنیا در این منطقه هستند. دانشگاه هایی مانند هاروارد، ییل، براون، دارتموث، ولسلی، اسمیت، ام تی هالیوک، ویلیامز، آمهرست و وسلیان شماری از دانشگاه های نیواینگلند می باشند.

از آثار ادبی مشهور نیواینگلند می توان به کتاب های والدن و زندگی در بیشه زار اثر تورو اشاره کرد. امیلی دیکنسون و رابرت فراست نیز اهل نیواینگلند بودند. هریت پیچراستو، نویسنده کتاب معروف کلبه عمو تام، که تاثیر بزرگی بر جنبش آزادی بردگان داشت، نیز از نیواینگلند بود.

از زمانی که برخی از ساکنان اصلی نیویانگلند به مرور زمان، به غرب مهاجرت کردند، مهاجران جدیدی از کانادا، ایرلند، ایتالیا و اروپای شرقی به نیوانگلند آمدند. اما علی رغم این جابجایی جمعیت، روح و جوهره اصلی نیوانگلند تغییری نکرده است. این موضوع را هنوز می توان در خانه های چوبی، برج های کلیسای سفید و چراغ های دریایی که در سرتاسر سواحل اقیانوس اطلس به چشم می خورند، مشاهده کرد.

غذاهای نیوانگلند نیز شهرتی ملی دارند. از بین این غذاها می توان به سوپ صدف، خوراک خرچنگ ایالت مین، عصاره افرای ورمونت، بوقلمون، خوراک لوبیا و کلوچه خامه ای بوستون اشاره کرد.

ایالات ساحلی اقیانوس اطلس
شامل ایالات:
نیویورک، نیوجرسی، پنسیلوانیا، دلاور و مریلند.
شهرهای مهم:
نیویورک، فیلادلفیا، پنسیلوانیا؛ بالتیمور و مریلند.
ادبا و مشاهیر:
واشنگتن ایروینگ، ادگار آلن پو، والت ویتمن، گرترود اشتاین، جی دی سالینجر، برنارد مالامود، آن تایلر، آگوست ویلسون.

اگر نیوانگلند مرکز دانشمندان و تهیه کننده سرمایه برای هزینه های شکوفایی آمریکا در دوران انقلاب صنعتی بود، ایالات کنار اقیانوس اطلس مرکز صنایع سنگین و کارگری بودند. بزرگ ترین ایالات این ناحیه، نیویورک و پنسیلوانیا، تبدیل به مراکز کارخانه های صنایع سنگین مانند آهن، شیشه و فولاد شدند.

مهاجران این منطقه از تنوع و گستردگی بیشتری نسبت به مهاجران نیوانگلند برخوردار بودند. مهاجران هلندی در مناطق پایین دست رودخانه هودسن – مکانی که امروزه به نام نیویورک می شناسیم – مستقر شدند. سوئدی ها به ایالت دلاور رفتند و کاتولیک های انگلیسی، مریلند را بنیان گذاشتند. یک عده از پروتستان های انگلیسی به نام فرقه کواکرها نیز، در پنسیلوانیا مستقر شدند. در آن زمان کلیه این مناطق تحت حکومت انگلستان بود، اما بسیاری از مهاجران از نقاط گوناگون به این ایالت ها می آمدند و با مهاجرت تعداد زیادی آلمانی به این مناطق، یک جامعه آلمانی نیز در آن جا به وجود آمد.

مهاجران اولیه این ایالات، عموما کشاورز و یا تاجر بودند و این منطقه حکم یک پل ارتباطی بین شمال و جنوب آمریکا را داشت. فیلادلفیا که بین نیوانگلند و ایالات جنوبی قرار دارد، مرکز تشکیل کنگره قاره ای آمریکا بود؛ مجمع نمایندگان 13 ایالت آمریکا که جرقه استقلال آمریکا را زدند. هم چنین اعلامیه استقلال آمریکا در سال 1776 و قانون اساسی آمریکا در سال 1787 نیز در شهر فیلادلفیا شکل گرفتند. نیویورک و فیلادلفیا، 2 پایتخت اولیه آمریکا بودند.

ایالات ساحلی اقیانوس اطلس دارای اهمیت تاریخی و سیاسی بسیار زیادی می باشند. مدرسه نظامی وست پوینت در نیویورک و موسسه آموزشی علوم دریایی در آناپولیس مریلند، نشان دهنده اهمیت این ایالات می باشند. هم چنین جزیره الیس در نیویورک، برای هزاران مهاجر در اوایل قرن بیستم، دروازه ورود به آمریکا شناخته می شد.

با گسترش سریع و روزافزون صنایع در این ایالات، رودخانه ها – مانند رود های هودسن و دلاور– تبدیل به مسیرهایی استراتژیک برای حمل و نقل دریایی شدند. به همین جهت شهرهای کنار رودخانه ها – نیویورک کنار رودخانه هودسن، فیلادلفیا کنار رودخانه دلاور و بالتیمور در کنار خلیج چساپیک – به طور شگفت آوری رشد کردند. امروزه نیویورک هنوز هم به عنوان بزرگ ترین شهر آمریکا و مرکز فعالیت های فرهنگی و قطب اقتصادی کشور شناخته می شود.

شهرآناپولیس در مریلند، محل عمارت پارلمان ایالتی و هم چنین ساختمان دانشگاه علوم دریایی ((Naval Academyایالات متحده بوده است. ساختمان فرمانداری در سمت راست، پایین تصویر و کلیسای اسقفی سنت آن – تاسیس شده در سال 1692 – در سمت چپ تصویر به چشم می خورند. بنای عمارت کنونی در سال 1859 به پایان رسیده است.

از آثار فرهنگی و هنری معروف نیویورک می توان به اپرای متروپولیتن، اپرای نیویورک سیتی، باله نیویورک سیتی، موزه هنرهای متروپولیتن و موزه گوگنهایم اشاره کرد. شماری از نویسندگان و هنرمندان معروف این مناطق هم عبارتند از: ادگار آلن پو، شاعر و نویسنده داستان های کوتاه، والت ویتمن، شاعر، آرتور میلر، نمایشنامه نویس و نویسندگان معاصر جان آپدایک و فیلیپ روث.

موزه هنر که در کنار ایستگاه پمپ آب فرمونت در امتداد رودخانه شویکیل در فیلادلفیا، پنسیلوانیا قرار دارد. این ایستگاه پمپ آب در سال 1812 به منظور انتقال آب آشامیدنی سالم به شهر ساخته شد و اکنون به عنوان یکی از بناهای تاریخی، در معرض دید توریست ها قرار گرفته است.

ایالات ساحلی اقیانوس اطلس نیز مانند نیو اینگلند، شاهد انتقال بسیاری از صنایع و کارخانه های تولیدی خود به دیگر مناطق با هزینه های تولید کم تر بوده اند. اکنون اقتصاد این ناحیه بیشتر بر پایه صنایع داروسازی، صنایع ارتباطی و امور خدماتی می باشد.

برخی ازغذاهای محلی این ایالات عبارتند از سوپ صدف مانهاتان، خوراک خرچنگ مریلند، ساندویچ های استیک فیلادلفیا، خوراک مرغ، شراب سیب و شیرینی ها و کیک های پنیری نیویورک.

ایالات جنوبی
شامل ایالات:
ویرجینیا، ویرجینیای غربی، کنتاکی، تنسی، کارولینای شمالی، کارولینای جنوبی، جورجیا، فلوریدا، آلاباما، میسی سیپی، آرکانزاس، لوییزیانا و تگزاس.
شهرهای مهم:
آتلانتا، جورجیا؛ نیواورلئان، لوییزیانا؛ شارلوت، کارولینای شمالی؛ میامی، فلوریدا؛ نشویل، تنسی؛ هوستون و دالاس.
ادبا و مشاهیر:
ویلیام فاکنر، توماس ولف، رابرت پن وارن، مارگارت میچل، تنسی ویلیامز، ترومن کاپوته، فلانری اوکانر، آلیس واکر.

مهاجران اولیه جنوب نیز، مانند نیو انگلند، پروتستان های انگلیسی بودند. شمار زیادی از پروتستان های فرانسوی نیز به ایالات کارولینای جنوبی و لوییزیانا مهاجرت کردند. بسیاری از فرماندهان جنگ های استقلال آمریکا از جنوب بودند و 4 رییس جمهور از 5 رییس جمهور اول آمریکا نیز ازایالت ویرجینیا بودند.

تالاراستانتون در نزدیکی ناتچز، میسی سیپی، یکی از صدها مزرعه ای است که از جنوب قبل از جنگ های داخلی باقی مانده است و یادآور زندگی در جنوب آمریکاست که بخوبی در رمان بر باد رفته نشان داده میشود.

ایالات جنوبی بر خلاف طبیعت کوهستانی نیوانگلند و دره های حاصلخیز ایالات ساحلی اقیانوس اطلس، بیشتر بر پایه مزارع خانوادگی اداره می شدند. در این ایالات، مزارع بزرگ کشاورزی و زراعی مانند مزارع پنبه و تنباکو – که محصولات آن ها به ایالات شمالی و کشورهای آن سوی اقیانوس اطلس صادر می شد- وجود داشت که اداره آن ها نیازمند نیروی کار فراوانی بود. برای برآورده ساختن نیاز گسترده به کارگر، صاحبان مزارع جنوب، به برده های سیاه پوست نیاز داشتند. اما با اعلام قانون الغای برده داری، جنوبی ها با مشکل بزرگی روبرو شدند، به همین علت 11 ایالت جنوبی در سال 1861 با تشکیل کنفدراسیون ایالات آمریکا، تصمیم به جدایی از ایالات متحده و تشکیل یک کشور جدید گرفتند. از نظر ایالات شمالی، برده داری امری غیراخلاقی و غیر انسانی بود، اما از نظر ایالات جنوبی، برده داری، تنها روش ممکن برای ادامه حیات زندگیشان بود. جدایی ایالات جنوبی از آمریکا، منجر به جنگ های داخلی شد که در نهایت، این جنگ ها با شکست ایالات جنوبی پایان یافت و برده داری برای همیشه به پایان رسید. سال ها طول کشید تا صدمات و ویرانی های به جا مانده از این جنگ، التیام یابد.

اما با گذشت زمان، جنوب به تدریج تلخی های گذشته را از یاد برده است و در نیمه دوم قرن بیستم، ایالت های جنوبی، غرور و سربلندی گذشته را تحت لوای "جنوب جدید" به دست آوردند. نفوذ جنوبی ها در صحنه سیاسی آمریکا غیرقابل انکار می باشد؛ از سال 1976 تا کنون، تنها رییس جمهور آمریکا که از ایالت های جنوبی نبوده است، رونالد ریگان می باشد. جیمی کارتر اهل جورجیا بود، جورج بوش پدر و پسرش جورج دبلیو بوش هر دو از تگزاس هستند و بیل کلینتون نیز اهل آرکانسا می باشد. ایالات جنوبی هم چنین میزبان رویدادها و اتفاقات مهم بین المللی نیز می باشند، مانند فستیوال سالانه اسپولتو درشهر چارلستون واقع در کارولینای جنوبی و المپیک تابستانی 1996 در آتلانتای جورجیا.

امروزه جنوب با کارخانه ها، بانک ها و سیستم حمل و نقل پیشرفته اش، تبدیل به یک منطقه بسیار ثروتمند و مدرن شده است. در سرتاسر ایالات جنوبی، آسمان خراش های متعدد و بلندی به چشم می خورند و به خاطر آب و هوای معتدل و مناسب این ایالات، توریست ها و افراد بازنشسته زیادی از تمامی ایالات آمریکا و کشور کانادا به جنوب می آیند. این توریست ها، اعم از این که بازنشسته باشند یا صرفا برای تفریح و تعطیلات به این مناطق آمده باشند، در این ایالات آفتابی، مجموعه ای از فرصت های شغلی مناسب و حال و هوای سنتی این ایالات استفاده میکنند.

از نطر ادبی و فرهنگی نیز ایالات جنوبی، خصوصا در قرن بیستم، بسیار مهم و تاثیرگذار می باشد. نویسندگانی چون ویلیام فاکنر با رمان هایش درباره زندگی در میسی سیپی، تنسی ویلیامز با نمایشنامه هایش و فلانری اکانر با داستان های کوتاهش، تنها شماری از مشاهیر ادبی جنوب به شمار می روند.

برخی از غذاهای محلی جنوب عبارتند از: جوجه سرخ کرده جنوبی، گریتس، باربکیو و آشپزی کریول( فرانسوی- آفریقایی) مخصوص لوییزیانا.

غرب میانه
شامل ایالات:
اوهایو، میشیگان، ایندیانا،ویسکانسین، ایلینویز، مینه سوتا، آیوا، داکوتای شمالی، داکوتای جنوبی، کانزاس، نبراسکا، میسوری، اکلاهاما.
شهرهای مهم:
کلیولند، اوهایو؛ دیترویت، میشیگان؛ شیکاگو، ایلینویز؛ مینیاپولیس و سنت پل، مینه سوتا؛ سنت لوییس و میسوری.
ادبا ومشاهیر:
مارک تواین، کارل سندبرگ، ارنست همینگوی، تونی موریسون، مایا آنجلو، لنگستون هیوز، سینکلر لوییس، جین اسمایلی، جاناتان فرنزن.

ایالات غرب میانه به عنوان محل ملاقات فرهنگ های مختلف شناخته می شوند. در اوایل قرن نوزدهم مهاجران در جستجوی زمین های زراعی پربارتر به ایالات غرب میانه کوچ کردند و به زودی، اروپاییان مستقیما از سواحل شرقی به سمت غرب میانه راهی شدند. در سال های اخیر نیز جمعیت مهاجر این ایالات همواره دارای رشد و تنوع زیادی بوده است. هم چنین جمعیت زیادی از سرخ پوستان آمریکایی نیز در این ایالات زندگی می کنند. خاک حاصلخیز این مناطق به کشاورزان امکان کشت انواع محصولات زراعی و غلات مانند گندم و جو را می دهد و به همین علت این ایالات را با نام "ایالات حاصلخیز آمریکا" می شناسند.

مزرعه رعیتی اینگالز در شهر دی اسمیت واقع در داکوتای جنوبی، با خانه های رعیتی، انبارهای غله و طویله هایش، نمونه ای از مزارع اولیه در غرب میانه می باشد.
اکثر زمین های ایالات غرب میانه، دشت ها و مزارع حاصلخیز هستند و به همین دلیل مزارع گندم زیادی در این ایالات به چشم می خورد. رودخانه میسی سیپی به عنوان یک عامل زندگی بخش در این ایالات می باشد که از سویی مهاجران را به سوی این ایالات کشانده است و از سوی دیگر عامل حاصلخیزی و باروری زمین های زراعی این مناطق می باشد. هم چنین این رود الهام بخش دو اثر ادبی کلاسیک نویسنده آمریکایی ساموئل کلمنس – با نام مستعار مارک تواین – بوده است؛ زندگی بر روی رود میسی سیپی و ماجراهای هاکلبری فین. از دیگر چهره های ادبی مشهور غرب میانه می توان از نویسندگان معروف؛ ارنست همینگوی و تونی ماریسون، شاعران؛ کارل سندبرگ و لنگستون هیوز و مایا آنجلو و اولین آمریکایی برنده جایزه نوبل ادبیات، سینکلر لوییس، نام برد.

اهالی غرب میانه به دلیل رفتار دوستانه و صداقت و رک گویی شان معروف می باشند. بزرگ ترین شهر و مرکز عمده فعالیت های ایالات غرب میانه، شهر شیکاگو می باشد که دومین شهر بزرگ آمریکا نیز می باشد. شیکاگو که شهری بندری در کنار 5 دریاچه بزرگ آمریکا می باشد، به عنوان محل اتصال خطوط راه آهن در منطقه و هم چنین مرکز پروازهای بین المللی و سایر پروازها به تمام نقاط آمریکا شناخته می شود. در مرکز شهر شیکاگو برج سیرز قرار دارد که با 447 متر ارتفاع، از مرتفع ترین برج های جهان می باشد. غرب میانه، شهرهای بزرگ و مهم دیگری نیز دارد، اما بیشتر به دلیل شهرک های کوچکش، معروف می باشد. ایالات غرب میانه را گاهی "منطقه مرکزی و حیاتی" ایالات متحده می نامند.

برخی از غذاهای محلی غرب میانه عبارتند از: پیتزای شیکاگویی و بسیاری دیگر از انواع غذاهای آلمانی، اسکاندیناویایی و اروپای شرقی که نشان دهنده گوناگونی و تنوع مهاجران اولیه این سرزمین ها می باشند.

غرب
شامل ایالات:
نیومکزیکو، آریزونا، کولورادوا، وایومینگ، مونتانا، یوتا، کالیفرنیا، نوادا، آیداهو، اورگان، واشنگتن، آلاسکا و هاوایی
شهرهای مهم:
لس آنجلس، کالیفرنیا؛ سان فرانسیسکو، دنور، کلرادو؛ لاس وگاس، نوادا؛ فینیکس، آریزونا؛ آلبکرکی، نیومکزیکو؛ سانتافه، سیاتل، واشنگتن؛ هونولولو و هاوایی
ادبا و مشاهیر:
جان اشتاین بک، ریموند کارور، جیمز ولش، والاس استگنر، کورمک مک کارتی و لسلی مارمون سیلکو

آمریکاییان، اغلب از ایالات غربی به عنوان آخرین ایالاتی که مهاجران در آن ساکن شدند، نام می برند، اما قدمت اسکان مهاجران در کالیفرنیا بیشتر از اکثر ایالات غرب میانه می باشد. چندین سال قبل از جنگ های استقلال آمریکا، کشیش های اسپانیایی برای تبلیغ مسیحیت به کالیفرنیا می رفتند. در قرن نوزدهم نیز کالیفرنیا و اورگان قبل از بسیاری از ایالت های شرقی به ایالات متحده پیوستند.
شهر دنور در کولورادو، که در سال 1858 تاسیس شده است، اکنون جمعیتی بالغ بر 2 میلیون نفر دارد. صنایع عمده این شهر، مخابرات، اجناس مصرفی و حمل و نقل می باشد.
غرب، سرزمین چشم اندازهای با شکوه و زیبا، از جنگل های سرسبز و گسترده تا دشت ها و صحراهای وسیع و بی انتها می باشد. پارک ملی گرند کنیون در آریزونا، یکی از زیباترین مناظر طبیعی آمریکا می باشد. هم چنین دره خاطره در ایالت یوتا، محل فیلم برداری بسیاری از فیلم های وسترن بوده است. این دره، محل مخصوص سرخ پوستان قبیله ناواحو – پرجمعیت ترین قبیله سرخ پوستان – به شمار می رود. هم چنین زمین های اختصاصی بسیاری دیگر از قبایل سرخ پوست مانند قبیله های هاپی، زونی، پوئبلو و آپاچی نیز در این منطقه می باشد.

از دیگر چشم اندازهای مشهور غرب می توان به برج شیطان در وایومینگ ( این برج را در فیلم برخورد نزدیک از نوع سوم می توانید ببینید) و پل رنگین کمان در یوتا – بزرگ ترین پل طبیعی جهان – اشاره کرد.
قله مک کینلی در آلاسکا، کوهنوردان با هوا پیماهای کوچک به کوه یخ کاهیلتنا می روند تا از آنجا به بلندترین قله آمریکای شمالی صعود کنند.

جمعیت در ایالات غربی پراکنده و کم می باشد، زیرا میلیون ها هکتار از زمین های بکر و دست نخورده این ایالات یه صورت پارک های ملی و در تملک دولت فدرال می باشد. پارک های ملی یو سه متی، یلو استون، سکویا و دره مرگ همگی در این مناطق واقع هستند. این پارک های ملی محلی برای تفریح و گذراندن اوقات فراغت آمریکایی ها و هم چنین فعالیت هایی نظیر ماهیگیری، چادر زدن، پیاده روی، قایق سواری، هیزم شکنی و استخراج معادن می باشند.

قسمت های جنوبی ایالات غربی قبلا متعلق به کشور مکزیک بوده است و آمریکا پس از جنگ هایش با مکزیک در سال های 48-1846 این ایالات را به خاک خود ضمیمه کرد. از همین رو تاثیر فرهنگ و آداب و رسوم مکزیک را به وضوح در این قسمت ها می توان دید و هم چنین درصد بالایی از جمعیت این نواحی از تبار آمریکایی- مکزیکی می باشند.
شهر دنور در کولورادو، که در سال 1858 تاسیس شده است، اکنون جمعیتی بالغ بر 2 میلیون نفر دارد. صنایع عمده این شهر، مخابرات، اجناس مصرفی و حمل و نقل می باشد.
لوس آنجلس به عنوان دومین شهر بزرگ ایالات غربی، به علت صنعت فیلم سازی هالیوود که در آن مستقر است، مشهور می باشد. به علت رشد سریع لس آنجلس و هم چنین وجود مرکز "سیلیکون ولی" در نزدیکی سان خوزه، کالیفرنیا تبدیل به پرجمعیت ترین ایالت آمریکا شده است. در کل، جمعیت ایالات غربی نرخ رشد بالایی دارد، خصوصا آریزونا، که با آب و هوای معتدل و مناسبش به صورت یک رقیب جدی برای ایالات جنوبی در جذب توریسم وافراد بازنشسته در آمده است و هم چنین لاس و گاس و نوادا که به عنوان مراکز بازی قمار در جهان شناخته می شوند.

با وجود کمبود آب در ایالات غربی، احداث سد بر روی رود کولورادو و دیگر رودهای این ایالات و پروژه های آب رسانی به آریزونای مرکزی، باعث شده است که شهرهای فینیکس در آریزونا و آلبکرکی در نیو مکزیکو که زمانی شهرک هایی کوچک بودند، اکنون تبدیل به شهرهایی بزرگ با جمعیت زیاد شوند. پروژه های انتقال آب به این ایالات از فواصل دور، هم چنین باعث ایجاد امکان کشاورزی و گسترش مزارع غلات در این ایالات شده است و اقتصاد این مناطق را رونق بخشیده است. شهرهای سانتا فه و تائوس در نیومکزیکو، مرکز هنرهایی مانند نقاشی، مجسمه سازی و اپرا می باشند.

آلاسکا که شمالی ترین ایالت آمریکا می باشد، محل زندگی تعداد کمی از پرطاقت ترین افراد می باشد. قسمت اعظم آلاسکا جزو مناطق حفاظت وحش و یا پارک ملی می باشد. هاوایی تنها ایالت آمریکا است که در آن تعداد آمریکاییان با اصلیت آسیایی بیشتر از تعداد آمریکاییان با اصلیت اروپایی می باشد. البته از سال های آغاز دهه 1980 تعداد بسیار زیادی از آسیایی ها به کالیفرنیا و خصوصا لوس آنجلس مهاجرت کرده اند.

اهالی ایالات غربی به تحمل و بردباری معروف می باشند. این خصوصیت اخلاقی آن ها، شاید به دلیل آن باشد که مهاجران اولیه این ایالات، مردمانی با مذاهب و عقاید گوناگون بودند و در نتیجه روابط فردی و اجتماعی آنان بر اساس نوعی روحیه " زندگی کن و بگذار زندگی کنند" شکل گرفته است. اقتصاد این مناطق، اقتصادی چند بعدی می باشد. به عنوان مثال، کالیفرنیا، هم دارای مزارع و اقتصاد کشاورزی و هم دارای صنایع و تکنولوژی پیشرفته می باشد.

شهر فینیکس در ایالت آریزونا با جمعیتی بالغ بر 1.5 میلیون نفر، پنجمین شهر بزرگ ایالات متحده محسوب می شود. در فینیکس، در 325 روز سال، هوا آفتابی می باشد.

مشهورترین نویسندگان غرب عبارتند از: جان اشتاین بک، که رمان خوشه های خشم او بسیار معروف می باشد و زین گری – متولد اوهایو و مقیم در کالیفرنیا – که رمان او به نام " سواران مراتع آتشین" تصویری ایده آلیستی از غرب اولیه ارایه می دهد.

غذاهای ایالات غربی دارای تنوع و گستردگی خیره کننده ای هستند و این به علت گوناگونی مردم آن دیار می باشد؛ غذاهای مکزیکی، سایر کشورهای آمریکای لاتین، آسیایی و غذاهای ماهیگیران بنادر سانفرانسیسکو در کالیفرنیا از جمله غذاهای ایالات غربی می باشند.

آرم معروف هالیوود در دامنه تپه ای واقع در تقاطع گاور و بلوار هالیوود

آمریکا، کشوری برای همه آمریکاییان

همان گونه که در ابتدای این بحث اشاره کردیم، ایالات متحده کشوری بسیار پهناور و دارای تنوع جغرافیایی و محیط زیست متنوع زیاد می باشد – سواحل صخره ای در نیوانگلند و شمال غربی کشور، سواحل ماسه ای در جنوب شرقی و کالیفرنیا و هاوایی، رشته کوه های گسترده در غرب و شرق کشور، دشت های وسیع در ایالات مرکزی، صحراهای پهناور در جنوب غربی کشور، تندراهای قطبی و پوشیده از یخ در آلاسکا و جزایر آتشفشانی در هاوایی – هر ناحیه آمریکا دارای خصوصیات خاص و متفاوتی می باشد، زیرا تنوع جغرافیایی ایالات متحده بسیار گسترده است و هم چنین هر ناحیه، طی چهار قرن، توسط مهاجران گوناگون و در شرایط مختلفی، مسکونی شده است.

برج شیطان، که توسط فیلم برخورد نزدیک از نوع سوم، شهرتی جهانی یافت، در ایالت وایومینگ واقع است.

اما نباید از این نکته غافل شد که علی رغم وسعت خاک کشور و پراکندگی و گوناگونی نواحی مختلف، شباهت های موجود در بین کسانی که در سرتاسر آمریکا زندگی می کنند و آمریکایی نامیده می شوند، بسیار بیشتر از تفاوت های آنان می باشد. در هر صورت، روی تمام سکه های کشور آمریکا عبارت لاتین " E pluribus unum" به معنی " اتحاد با وجود تفاوت ها" ضرب شده است، که نشان دهنده یکی از ابتدایی ترین و اساسی ترین باورهای آمریکاییان می باشد.

سد هوور در نزدیکی شهر بولدر واقع در کولورادو، با ارتفاع 221 متر و طول 379 متر بر روی رودخانه کلرادو بین ایالات نوادا و آریزونا بنا شده است. نام این سد بنام رییس جمهور آمریکا، هربرت هوور گرفته شده است. سد هوور منبع عمده تامین نیروی هیدروالکتریکی می باشد و آب لازم برای آبیاری بیش از 425.000 هکتار از زمین های کشاورزی در ایالات متحده و مکزیک، توسط این سد تامین می شود.

در بسیاری از کشورهای دیگر، هویت ملی یک فرد بر اساس هویت والدینش و مکانی که در آن جا به دنیا آمده و بزرگ شده است، تعریف می شود. کی بیلی هاتچیسون سناتور ایالت تگزاس اخیرا در یک سخنرانی گفته است:" یک آمریکایی راستین بودن، با آنچه که شما به آن باور دارید تعریف می شود، نه با اصل و نسب شما و این که از کدام کشور به آمریکا آمده اید. مهاجرینی که اقامت و تابعیت آمریکا را به دست می آورند، دارای همان حق و حقوق و آزادی هایی می شوند که سایر آمریکایی ها از آن برخوردارند. این مهم نیست که والدین شما آمریکایی نبوده اند و یا هیچ یک از اجداد شما در جنگ های استقلال آمریکا شرکت نکرده اند. نکته اساسی و مهم برای شهروند آمریکا بودن، اعتقاد به اصول زیربنایی فرهنگ جامعه آمریکا می باشد، اصولی مانند اهمیت و ارزش حکومتی منتخب توسط آرای مردم، آزادی بیان و آزادی مذهب میباشد."

جامعه و ارزش ها
نشریه الکترونیکی وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا
جلد یازدهم، شماره دوم، ژوئن 2006

[sousangerd]

دست درد نکنه کسرا جان از این مقاله خوبت