سفرنامه و تجربهٔ مصاحبه در ایروان

[zzarin]

قسمت چهارم
وارد ساختمان اصلی شدیم ، یک سرباز امریکایی اونجا بود که اسم ما رو دوباره چک کرد ، اصلا هیچ استرسی نداره ، حتی همسر من تشنه بود و ازش خواهش کرد که آبخوری رو بهش نشون بده ، و رفت آب خورد و اومد ، وارد یک اتاق میشید درست شبیح مطب دکترا تو ایران صندلی هاش هم شبیح صندلی ایستگاه مترو هستش ، چند تا کابین اونجا هستش که شماره 7 و 8 برای ایرانی ها هستش ، شماره 8 رو اونهایی که تکی هستند میرند و شماره 8 رو خانواده ها ، اونجا هیچ شماره ای به کسی نمی دن فقط مسئول باجه که خیلی خیلی هم خوب فارسی صحبت میکنه میگه نفر بدی برای همین یادتون باشه که پشت سر کی بودین تو صف ، در مورد لباس پوشیدن هم اصلا جای نگرانی نداره هر چی دوست دارین بپوشین فکر میکنم به تنها چیزی که اهمیت نمی دن لباس شما باشه ، اما از حق نگزریم تمام ایرانی ها خیلی آراسته و مرتبط بودن ، آدم بهشون افتخار می کرد . خلاصه ما نشستیم ، باجه 8 گفت نفر بعدی ما رفتیم ، خانمی که اونجا بود گفت خانواده ها برن باجه 7 ، ما هم رفتیم توی کابین ، خانم محترمی که اونجا نشسته بود اول روی یک کاغذ مبلغ 660 دلار نوشت و به همسر من گفت لطفا برید پرداخت کنید ، بعد شروع کرد از من مدارک گرفتن ، اول از همه پاسپورت و کپی و عکس رو گرفت ، بعد گفت قواله ازدواج 2 نسخه ، ترجمه و کپی ، شناسنامه ترجمخ و کپی ، چون نفر برنده من بودم مدارک تحصیلی من رو از دیپلم ، پیش دانشگاهی و لیسانس خواست ، بعد تمکن مالی رو گرفت ، آخر سر هم فرم هایی که براشون ایمیل کرده بودیم رو پرینت گرفته بودن و گفتن امضا کنیم ،دقت کنید تمکن مالی باید به نام شخص برنده باشه ، ترجمه کارت ملی نیاز نیست ، ترجمه ریز نمرات نیاز نیست الکی پول ترجمه ندید . بعد از من اثر انگشت گرفت درست مثل ایران وقتی برای تشخیص هویت میرید پلیس +10 بعد نوبت به همسرم رسید ، کارت پایان خدمت و ترجمه رو ازش گرفت ، شناسنامه و ترجمه ، پاسپورت کپی و عکس ، چون برنده اصلی من بودم هیچ مدرک تحصیلی از ش نخواستن و همچنین تمکن مالی بعد گفت بشنید بیرون صداتون میزنم ، ما نشستیم بعد از 10 دقیقه یک آقایی به فارسی اسم و فامیل من و همسرم را صدا زد و ما داخل اتاق 11 شدیم .
یک اتاق خیلی کوچلو با 2 صندلی و بین ما و افسری که مصاحبه میکرد یک شیشه بود مثل زندان ، ما نشستیم با فارسی با ما سلام علیک کرد ، یک آقای 52 ساله ، عینکی ، ریش هم داشت ، شروع کرد از من سوال پرسیدن که ازدواج کردی ، چند سال هستش ازدواج کردی ، بچه داری ، با همسرت توی یک خونه زندگی میکنی ، شغلت چی ، بری امریکا کجا میخوای زندگی کنی و همزمان صحبت های من رو تایپ میکرد بعد نوبت به همسرم شد ازش پرسید سربازی رفتی ، ائنجا چه کار میکردی ، شغلت چی ، تحصیلاتت چی هست بعد گفت قسم بخورید من هم چون تا حالا از این سوسول بازی ها نکرده بودم و قسم های من همش زبونی بوده مثلا به حضرت عباس و به خدا ، مونده بودم چکار کنم اون دستش رو برد بالا گفت شما هم دست تون رو ببرید بالا و یک متن رو بخونید ، من هم به جای دست راست ، دست چپ رو بردم بالا ، بعد خودش خندید گفت نه دست راست ، بعد من و همسرم شروع کردم به خوندن با صدای رسا همش یکی مون جا می موند خندم گرفته بود ، یک جا بود نوشته بود (نام ) یعنی اسم خودمون رو بگیم ولی همسرم داشت می گفت نام که دوباره اصلا کرد هیچی همین بود بعد افسر رفت و یک برگه آبی خوشگل برداشت به من گفت شما خانم ویزا میگیرید ولی همسرتون کار اداری داره ، گفت من به شما نصیحت میکنم خودتون الان ویزا بگیرید چون امکان داره تا موقعی که کار همسرتون درست میشه دیگه ویزا نباشه چون ویزا محدود است ،اما اگر شما ویزا بگیرید باید بعداز 6 ماه از ایران خارج بشید ولی میتونید راحت همسرتون رو با خودتون ببرید من هم گفتم باشه من ویزا میخوام اون هم پاس پورت و مدارک همسر رو برگردون ولی پاس من رو نگه داشت و گفت یک شماره تلفن به ما بدید ما 2 روز دیگه به شما زنگ میزنیم بعد از اتاق خارج شدیم ، بعد که اومدیم ببیرون با بقیه شروع کردیم به خوش و بش همه تبریک میگفتن و به همسرم دلداری میدادند ،دوباره همه این مراحل رو انجام دادیم و خارج شدیم، فقط دوستان من متوجه شدم که از قبلا مشخص شده کی باید ویزا بگیره کی کلیرنس بشه چون افسر هیچ تصمیم گیری نمیکنه .......ادامه دارد

---

سلام سلام
یه سوال بسیار تخصصی
واسه هفته اول جون پارک آبی ایروان می شه رفت؟

بله متاسفانه اون موقع که مارفتیم بسته بود