سفرنامه و تجربهٔ مصاحبه در ایروان

[rdbar]

سلام دوستان
امروز 23 ژوئن بعد از حدود 12 روز خسته کننده که منجر به ازمایش مدیکال مجدد و انتظار برای دریافت و ی ز ا و در نهایت و ی ز ا بود بالاخره از ارمنستان به ایران رسیدیم، بعد از مصاحبه در 18 نوامبر 2013 و برگه آبی و انتظار 193 روزی برای کلیر شدن دوباره با خانواده 4 نفری به ارمنستان سفر کردیم. ماجرای سفر مثل تجربیات اکثر دوستان مسافر بود.
- گرفتن وقت از دکتر کریستن با email برای روز جمعه 13 ژوئن
- اجاره یک خانه یک خوابه از hyurservice که به دلیل "های سیزن" بودن فقط کلاس A موجود بود نزدیک میدان جمهوری پشت هتل ماریوت. به همراه ترانسفر و اینترنت ( شبی 50 دلار) البته به دلیل داشتن دو پسر وروجک نمیتونستم تو هتل اتاق بگیرم!
- رزور بلیط آسمان روز چهارشنبه 12 ژوئن ساعت 9:40 و پرواز و چنچ پول و وی ز ا ی ازمنستان ، هزینه فقط برای 2 بزرگسال نفری 3000 درام ، بجه ها بدون هزینه!!!!!  ( حتما فرمهای پر شده ببرید صف وی ز ا واقعا طولانی میشه و اگه مثل ما با دو تا بچه باشید که دیگه هیچی !!!!)
- روز 13 ژوئن انجام آزمایشهای خون و عکس قفسه سینه از بنده و خانم، همچنین انجام تکرار تست سل از هر دو بچه بالای 2 سال و کمتر از 12 سال که دو پسر بنده در این رنج بودند!!! قابل توجه دوستان که این تست برای بچه ها دوباره تکرار میشه!!!! و اعصابی از ما خرد شد که این بچه ها جای تست و نخارونند!!!!!! ( 1000 درام قبل از سوار شدن به تاکسی طی کردم بیمارستان موراتسان اکثر راننده ها اونجارو میشناسن) راستی جدیدا دکتر فقط پول خودشو میگیره ، و پول ازمایش خون و عکس قفسه سینه رو جداگانه خودشون میگیرن.
- دوشنبه 16 ژوئن گرفتن جواب آزمایش ولی دکتر کریستین گفت که جای تست سل پسر بزرگم مشکوک و باید عکس قفسه سینه بندازه ( البته برای ما عجیب بود که دفعه قبلی حدود 7 ماه پیش که این تست و داد قرمزی روی دستش بیشتر از الان بود اون موقع گفت احتیاجی نیست ولی چرا حالا باید عکس بندازه !!!!)
عکس قفسه سینه بچه رو با کلی معطلی حدود 1 ساعت و نیم و هزینه اضافی 9000 درام رو به خانم دکتر کریستین دادیم (البته چون منشی دکتر گفت که میتونید وسط نوبت برید و عکس بندازید ماهم این کار رو کردیم که برای دوستان ایرانی که اونجا بودن توضیح دادیم که موضوع چیه و اونها هم با متانت و بزرگواری قبول کردند که ما جلوی نوبت اونها باشیم ، )
- ساعت 1:10 کار ما تموم شد و بعد از اینکه خانواده رو رسوندم خانه رفتم به س ف ا ر ت ، یک دوست ایرانی که توی بیمارستان با هاشون آشنا شده بودم بهم گفت که زودتر میره و برای من هم نوبت میگیره، بعد از رسیدن من حدود 1:50 ایشون وسطهای صف بود که رفتم اوجا و ازشون بابت این کار تشکر کردم.
- ساعت 2 کم کم صف یه تکونائی خورد و ایرانی های عزیزی که اومده بودن برای مصاحبه یکی یکی بعد از چک اسمشون از گیت اول عبور میکردند. به ما که برای گرفتن و ی ز ا اومده بودیم که رسید آقای سکیوریتی!!!!! گفت زهی خیال باطل!!!!! اول اینها که وقت دارن میرن و بعد از همه اونها، شما میتونید برید.
یک ساعتی گذشت ( ساعت 3 و چند دقیقه) بالاخره ما رو هم راه داد. به گیت دوم رفتیم بعد از گذشتن از دستگاه وارد ساختمان اول شدیم دم پیشخوان سکیوریتی دوم مسئول دیگری اومد و مدارک شامل پاس ها ، جواب مدیکال (پاکت سفید رنگ) ، برگه آبی، و یه استیکر که روی پاس من چسبوند اسم و شماره تلفن لوکال و تاریخ روز 16 ژوئن ، ازم خواست همه رو توی یه پوشه پلاستیکی گذاشت و گفت بنداز توی باکس ایمیگراند و ی ز ا و حتما یه کپی از پاست رو موقع تحویل داشته باش، کلا 30 ثانیه!!!!!! نزدیک به 1 ساعت و نیم انتظار برای 30 ثانیه ناقابل !!!!!!!
- خوب ظاهرا با توجه به محاسبات گذشته فکر میکردم که روز چهارشنبه 18 ژوئن به آرزومون میرسیم صبح روز چهارشنبه موبایل تو دست و با استرس از 8 صبح تا 4 بعد از ظهر منتظر تلفن ، اما خبری نشد که نشد!!!!! خوب با توجه به تجربه دوستان ایرانی ، گفتن که س ف ا ر ت چهارشنبه و جمعه ویزا میده فقط!!!
حالا پرواز 5 شنبه 19 ژوئن رو رو باید تغییر میدادم به شنبه ، خانه رو باید تمدید میکردم، بلیط برگشتم از تهران به اهواز و.... وای چقدر کار!!! دیگه کاری نمیشد کرد رفتم سراغ بلیط برگشت به ایران خیابان نعلبندیان دفتر آسمان ، متصدی که فارسی صحبت میکرد گفت شنبه پره!!!! دو شنبه جا میده و 200 هزار تومان ناقابل هزینه تغییر برای 4 تا سیت ! چاره ای نداشتم پرواز okay شد و رفتم دفتر hyurservice و گفتن باید یه جای دیگه بری چون این آپارتمان که توش هستی رزو شده و باید فردا ( 5 شنیه ) خالیش کنی! خوب یه جای دیگه رو پیشنهاد داد یه خانه 3 خوابه ولی گفت با همون قیمت شبی 50 تا ( خانه 1 خوابه) منم قبول کردمو فرداش خودشون یه ماشین فرستادن برای جابه جائی که هزینه هم نگرفتن براش !! خوب از این کارشون خوشم اومد که چون جا نداشتن و یه خانه 3 خوابه خالی داشتن ، نخواستن مشتریشونو از دست بدن و اونو دادن به ما بدون هزینه تراسفرینگ !
-جمعه 20 ژوئن دوباره استرس شروع شد از ساعت 8 صبح موبایل تو دستم و نگران، ساعت 11 دوست ایرانیمون هم که خیلی هم به من لطف داشت دوباره تماس گرفت و با هم حرف زدیم و نگران این بودیم که اگه امروزم ( که روز پنجم بود که مدارک و داده بودیم و آخرین روز هفته) ،و ی ز ا ها رو ندن که دیگه هیچی اوضاع میریزه به هم منم با دو تا بچه اینجا و تمدید بلیط و جا و ... حتی فکرشم کلی استرس میداد به من. ساعت شد 12 دیدم نمیتونم بشینم به خانم گفتم که من میرم س ف ا ر ت خبر بگیرم . ساعت 12:30 اونجا بودم رفتم تو و گفتم که بعد از 5 روز انتظار چرا هیچ خبری نیست حتی تو سایت سیس هم فقط دو روز بعد از تحویل مدارک یه آپ دیت شده بودیم! خبری از issued شدن نبود !!!! حالا تو این چند ساعت مونده ( تا ساعت 5 که تعطیل میشه) تکلیف چیه!!!! اونام گفتن که منتظز تلفن باشید همین و اصلا معلوم نیست کی میدیم !!!! شاید هفته دیگه ! و اونم روزش معلوم نیست ............. !!!!!!!!!!!!!
دیگه واقعا کلافه شدم استرس زیادی سراغم اومد! ای بابا دوباره یعنی تمدید همه چی تا چهارشنبه هفته دیگه !!!!!!!
داشتم می اومدم بیرون که یکی از دوستان ایرانی که توی بیمارستان دیده بودم و اونام یه خانواده 4 نفری بودن رو دیدم ایشون هم نگران بود و رفت مثل من سوال کرد! اما به ایشون هم گفتن که اصلا امروز و فراموش کنید ! اگه بدیم هفته دیگه! .......
برگشتم خونه و تو راه به این فکر میکردم که بله دیگه اگه 4 شنبه هفته دیگه ندن و جمعش بدن چی پس بلیطمو باید هر چه زودتر و اخر وقت امروز باید عوض کنم و بندازم شنبه هفته دیگه یعنی یک سفر 19 روزه!!!!!!! توی خونه بعد از کمی استراحت و غذا خوردن و مشورت با خانم ، رفتم پیش بچه خوابیدم که ساعت 3:30 اون دوست ایرانیم زنگ زد از خواب پریدم با یه حالی !!!!! و گفت همین الان به من زنگ زدن گفتن 4:30 س ف ا ر ت باش با کپی پاس برای گرفتن و ی ز ا ، خوشحال شدیم خیلی ..................................... خوب حالا کی به من زنگ میزنن!!!! هی منتظر، هی منتظر هر ثانیه و میشمردم از استرس داشتم میمردم ساعت نزدیک 4 شد ! زنگ نزدن به خانمم گفتم میتونی یه پیراهنی برام اطو بزنی من خودم برم اونجا ببینم چه خبره! همین که خانمم رفت تلفن زنگ زد و اون خبر لذت بخش و به ما داد!!!! ..................... حالا بچه خواب بود نمیشد منو خانمم خوشحالی کنیم!
4:20 دم س ف ا ر ت بودم و کلی از دوستان ایرانی که تو این چند روز تو پرواز و بیمارستان و س ف ا ر ت دیده بودیم انجا بودن. همه نگران و خوشحال ، حس عجیبیه واقعا!
بالاخره از سکوریتی ها رد شدیم و رفتیم تو و به نوبت به باجه هائی که موقع مصاحبه مدارک و تحویل داده بودیم؛ رفتیم و پاس های با اون برچسب های که این همه دنبالش بودیمو دیدیم. و بعد از کلی استرس این یکی می ارزید واقعا!
( همین جا برای همه دعا میکنم که همه دوستان زودتر به این لحظه برسن )
روز و شنبه و 1 شنبه دیگه کسالت بار بود واقعا دیگه خسته شده بودیم و میخواستیم که زودتر برگردیم! روز دوشنبه صبح به فرودگاه رفتیم از hyurservice ماشین گرفتم به خاطر اینکه بارمون زیاد بود و اونها ماشین station داشتن و بارمون اون تو جا میشد، البته گفت 6000 درام که چاره ای نداشتم! چون هزینه اش 2000 تا نباید بیشتر بشه!
بالاخره فرودگاه و تحویل بار و دیدار دوباره با بعضی دوستان ایرانی که تو این روزها هممون یک هدف داشتیم و یک کار 
دیگه بی خیال شده بودم فقط توجهم به خانمی جلب شد که با مادرشون اومده بود ایشون هم ماها رو شناخت و گفت از چشمهای بچه کوچیکتون شماها رو شناختم!!!!! و از یک خانم متصدی ایرانی پرواز آسمان خواست که اگه ممکنه یه صندلی بده که جلو باشه با تکون های کمتر چون حالشون بد میشه که متصدی محترم کلا گفت که هر جا جا بده باید بشینید!!!!!! اینم هواپیمائی عزیز ما!!!!!!
منم بهشون گفتم که اگر قرص ضد تهوع و سرگیجه میخوان بهشون بدم چون من همیشه برای پرواز باید از این قرصها مصرف کنم که ایشون هم نخواستن و تشکر کردن!
و اینکه پسر بزرگتر من یه جیزی از فری شاپ فرودگاه میخواست که وقتی خواستم بخرم پاس و کارت پروازو میخواستن ( این یکی دیگه برام جالب بود ) چرا؟؟؟  دیدم که تو صندق اون خانم اسم و پرواز و چک کرد و پول و از من گرفت!
خوب باقیشم تهران و سفر به اهواز و الانم سر کارم و تو وقت کار و استراحت تونستم این سفرنامه رو بنویسم
اگه باز سوالی داشتید حتما پیغام بدبد در خدتم
و با آرزو و امید برای همه شما عزیزان که به همین زودی موفق به گرفتن و ی ز ا بشید.
مرسی

شماره کیس :2XXX
مصاحبه 18 نوامبر 2013
آپ دیت : 29 می 2014
کلیر بعد از 192 روز 31 می 2014
مدیکال مجدد 13 ژوئن 2014
تحویل مدارک 16 ژوئن 2014
صدور و ی ز ا : 20 ژوئن