2011-09-06 ساعت 11:19
(2011-09-05 ساعت 02:04)ARASH@MH نوشته: من خودم بودم یک همچین برنامه ای می ریختم . یک هتلی ( یا همین motel6 یا مورد دیگر) را انتخاب می کردم که حتی الامکان داخل شهر و نزدیک به محل خرید باشد چون در آمریکا بزرگترین مسئله دوری ابعاد و بعد مسئله امنیت در بعضی مناطق است . motel 6 خیلی شعبه هاش اون جور که چک کردم در مناطقی است که بدون ماشین زندگی سخت است . حالا اگر هتل بود می گفتم چیزهای ضروری را می توانید با هزینه بالاتر تهیه کنید . اما وقتی خودتان مجبور به پخت و پز باشید یک کم سخت می شود. در مورد کیفیت محل اقامتتان به خصوص مسئله امنیت ریویو های سایت http://www.tripadvisor.com و کسانی که قبلا" آنجا بوده اند می تواند کمک خوبی باشد البته ظاهرا" فی لتر است ولی راههایی برای گذشتن از آن است. در این مورد کاملا" دقیق و با حوصله باشید چون بعدا" مجبورید هزینه زیادی برای انتخاب اشتباهتان بدهید.با تشکر از راهنماییهای شما میخواستم بدونم ویزا کارت از کدوم بانک گرفتید چون بانک پاسارگاد میده از طریق تاجیکستان ولی خودشون میگفتند تو امریکا کار نمیکنه
بعد از انتخاب محل اولیه آدرس یک سری بیزنس ایرانی که تو کار خانه هستند همینجا پیدا کنید و با میل یا تلفن باهاشون هماهنگ کنید که در فلان تاریخ که در آمریکا هستید با هم دیدار داشته باشید.
گفتم ایرانی تا مسئله زبان مشکلی برایتان ایجاد نکند.به نظر من همه کارها را هم قبلا" از اینجا هماهنگ کنید . من از روزی که آنکارا برگشتم شروع به برنامه ریزی کردم حدود 2 ماه برای یک سفر یکهفته ای . شاید کمی زیاد باشد اما وقتی آنجا بعد 20 ساعت پرواز رسیدم به یک سرزمین که همه چیزش متفاوت است ( توی سانفرانسیسکو اول تابستان شهر را مه گرفته بود و من از سرما می لرزیدم . ولی هیچوقت صحنه ای که از هواپیمای بوئینگ 777 که سوارش بودم کرانه سرسبز کالیفرنیا و خلیج سانفرانسیسکورا برای اولین بار دیدم فراموش نمی کنم . نه به خاطر زیبایی بیشتر به خاطر اینکه وقتی یک سال قبل توی تهران توی چهار راه ولیعصر راه می رفتم و فکر می کردم با آینده ام چه کنم تصورش را هم نمی کردم که یکسال بعد کنار اقیانوس قدم بزنم و به پل گلدن گیت نگاه کنم . از نظر عقیدتی کلا" معتقدم جدا" خدا اگر چیزی بخواهد هیچ تخیلی نمی تواند تصورش را بکند . هر چند فکر نمی کنم در حال حاضر مهاجرت بدون فکر به آمریکا کار درستی باشد اما حداقل می توانم بگویم من روزی در pier39 غذا خوردم و یا به همراه یک راننده تاکسی افغانی کل سانفرانسیسکو رو گشتم و باهاش گپ زدم و در مورد خوبی و بدی آمریکا باهاش صحبت کردم) بدون تلفن-دانستن زبان-خسته از مراحل مهاجرتی - همه دارای ماشین و کلا" همه چی متفاوت خوشحال بودم که فکر یک سری مسایلی را کرده بودم. مثلا" یکیش تهیه ویزا کارت با کلی دردسر در ایران بود . در هتل محل اقامتم تمام کامپیوترها به یک دستگاه کارت خوان وصل بودند و من برای چک بلیط و میلم نیاز به آن داشتم. در ضمن در فرودگاه برای اطلاع از رسیدنم مجبور بودم ازویزا کارت برای تلفن استفاده کنم . یکیش داشتن آدرسهای مهم به صورت پرینت روی کاغذ بود .آنها را به راننده تاکسی نشان می دادم بعد خودش با gps مسیر را پیدا می کرد.
یکیش هم بیمه درمانی است که از آژانستان در خواست کنید معمولا" mapfre است . البته من چون اعتماد نداشتم خودم یک بیمه به صورت آنلاین از یک شرکت بزرگ سوئدی خریدم که هزینش بیشتر بود ولی مردتر بود!( یک پاکت بزرگ از سوئد فرستادند با کلی راهنما و دستور العمل) خوبیش این بود که من دقیقا" می دانستم در محل اقامتم کدام مرکز درمانی با بیمه مورد نظر قرار داد دارد و من در صورت هر اتفاقی بیشتر از 200 دلار پرداخت نمی کردم. همین بحث تحقیق در مورد بیمه و خرید بیمه یکماه وقت منو گرفت. اصلاحات بیمه در آمریکا را در اسرع وقت یاد بگیرید عباراتی مثل deductible-co insurance-co pay- max out of pocket-... چون ممکن است روزی جانتان به دانستن اینها وابسته بشود.
خوبی مهاجرت اینست . من الان اطلاعاتی دارم که هیچوقت نداشتم و مثلا" می دانم وضعیت بیمه در ایران چقدر خراب و دور از استاندارد است.
بعدا" یکی از دوستان که از mapfre استفاده کرده بود در همین سایت دیدم می گفت آن هم خوب است و اپراتور فارسی زبان هم دارند . به همین خاطر مرارتهای من را نکشید و آنچه مرسوم است تهیه کنید ولی خوب درباره ابهامتان سوال کنید.
امیدوارم همه موفق باشند و کارشان به دوا و درمان نیفتد.