2012-06-15 ساعت 13:35
با سلام خدمت همشهریان
این مبحث درمان متاسفانه یکی از مشکل ترین و چالشی ترین مسائل در کل امریکا و مخصوصا در تکزاس هست و نه تنها مشکل ما تازه مهاجرین بلکه مشکل 30 درصد جمعیت امریکا است و دلیل اون بر میگرده به گردش مالی بسیار بالای این بیزنس و بیزنسهای مربوط و زیر شاخه هاش ( مبحث درمان دقیقا یک صنعت و بیزنس هست چه دوست داشته باشیم یا نه ) حتما خبر دارید که طرح رییس جمهور برای بیمه همگانی در دادگاه عالی منتظر تصمیم هست که شانس تایید کمی داره به همون دلائل گفته شده. (این طرحی بود که اوباما به خاطر اون ارا زیادی رو جمع کرد)
متاسفانه این وضع در تکزاس که قطب پزشکی امریکا هم هست بدتر هست طوری که در کل منطقه متروپلکس شاید 2 یا 3 بیمارستان کانتی که به تعبیر ما دولتی هست وجود داره و شرط پذیرش (غیر از اورزانس) سکونت در همان کانتی هست. یعنی شما اگر ساکن کالین کانتی هستید مثلا در بیمارستان دنتون یا پارکلند (دالاس کانتی) پذیرش نمیشید. اگر به سایت وزارت بهداشت تکزاس برید برای مراکزی که برای افراد فاقد بیمه و یا پزشک ارزان و غیره بیشمار ادرس و تلفن پیدا میکنید اما هیچکدام اونها بیش از همان تبلیغ نیست ! البته استثنا هم دارد در موردی که راجع کودک باشد.
یادتان باشد که در امریکا هیچ چیز تا وقتی که تا انتهای ان رو نرفتید مشخص نخواهد شد یعنی تا دقیقه نود. حکایت ان مثل تبلیغ فلان غذای 5 دلاری هست که زیر ان با فونت 0.1 مینویسد فقط 2 شنبه از ساعت 2 تا 3 بعد از ظهر !
من در ماههای اول برای اینکه اطلاعاتی جمع کرده باشم وبرای تمرین انگلیسی با بسیاری از این شماره ها تماس گرفتم که بطور جالبی پاسکاری میشدم !
بیمه های ارزان قیمت هم پوشش کافی ندارند و از طرف دیگر دیداکتیبل ( فرانشیز ایران) خیلی بالایی دارند و شما به زحمت شاید در طول چند سال بتوانید ان سقف رو پر کنید و به یک بیمه واقعی برسید چون پوشش بیمه بعد از مبلغ دیداکتیبل شروع خواهد شد. (مطالب راجع بییمه های شخصی یا بیزنسهای کوچک صدق میکند)
القصه به غیر از موارد بسیار اورزانس (دور از جان مرگ نزدیک !) باید از رفتن بیمارستان پرهیز کرد و در عوض میتونید از کلینیک ها استفاده کنید که هزینه کمتری دارند .
صورتحسابهای بیمارستانی هم جای تعدیل و قسط بندی دارد که باید با امور مالی هماهنگ کنید و مقدار زیادی پیگیری میخواهد علی القاعده.
در شکل کلی قضیه به هر حال این ما هستیم که باید خودمون رو با شرایط اینجا وفق بدیم و شاید خیلی چیزها به میل ما نباشد البته این نافی انتقاد کردن از کاستیها نیست.
ارزو دارم که هیچوقت نیاز به دارو و درمان نداشته باشید.
این مبحث درمان متاسفانه یکی از مشکل ترین و چالشی ترین مسائل در کل امریکا و مخصوصا در تکزاس هست و نه تنها مشکل ما تازه مهاجرین بلکه مشکل 30 درصد جمعیت امریکا است و دلیل اون بر میگرده به گردش مالی بسیار بالای این بیزنس و بیزنسهای مربوط و زیر شاخه هاش ( مبحث درمان دقیقا یک صنعت و بیزنس هست چه دوست داشته باشیم یا نه ) حتما خبر دارید که طرح رییس جمهور برای بیمه همگانی در دادگاه عالی منتظر تصمیم هست که شانس تایید کمی داره به همون دلائل گفته شده. (این طرحی بود که اوباما به خاطر اون ارا زیادی رو جمع کرد)
متاسفانه این وضع در تکزاس که قطب پزشکی امریکا هم هست بدتر هست طوری که در کل منطقه متروپلکس شاید 2 یا 3 بیمارستان کانتی که به تعبیر ما دولتی هست وجود داره و شرط پذیرش (غیر از اورزانس) سکونت در همان کانتی هست. یعنی شما اگر ساکن کالین کانتی هستید مثلا در بیمارستان دنتون یا پارکلند (دالاس کانتی) پذیرش نمیشید. اگر به سایت وزارت بهداشت تکزاس برید برای مراکزی که برای افراد فاقد بیمه و یا پزشک ارزان و غیره بیشمار ادرس و تلفن پیدا میکنید اما هیچکدام اونها بیش از همان تبلیغ نیست ! البته استثنا هم دارد در موردی که راجع کودک باشد.
یادتان باشد که در امریکا هیچ چیز تا وقتی که تا انتهای ان رو نرفتید مشخص نخواهد شد یعنی تا دقیقه نود. حکایت ان مثل تبلیغ فلان غذای 5 دلاری هست که زیر ان با فونت 0.1 مینویسد فقط 2 شنبه از ساعت 2 تا 3 بعد از ظهر !
من در ماههای اول برای اینکه اطلاعاتی جمع کرده باشم وبرای تمرین انگلیسی با بسیاری از این شماره ها تماس گرفتم که بطور جالبی پاسکاری میشدم !
بیمه های ارزان قیمت هم پوشش کافی ندارند و از طرف دیگر دیداکتیبل ( فرانشیز ایران) خیلی بالایی دارند و شما به زحمت شاید در طول چند سال بتوانید ان سقف رو پر کنید و به یک بیمه واقعی برسید چون پوشش بیمه بعد از مبلغ دیداکتیبل شروع خواهد شد. (مطالب راجع بییمه های شخصی یا بیزنسهای کوچک صدق میکند)
القصه به غیر از موارد بسیار اورزانس (دور از جان مرگ نزدیک !) باید از رفتن بیمارستان پرهیز کرد و در عوض میتونید از کلینیک ها استفاده کنید که هزینه کمتری دارند .
صورتحسابهای بیمارستانی هم جای تعدیل و قسط بندی دارد که باید با امور مالی هماهنگ کنید و مقدار زیادی پیگیری میخواهد علی القاعده.
در شکل کلی قضیه به هر حال این ما هستیم که باید خودمون رو با شرایط اینجا وفق بدیم و شاید خیلی چیزها به میل ما نباشد البته این نافی انتقاد کردن از کاستیها نیست.
ارزو دارم که هیچوقت نیاز به دارو و درمان نداشته باشید.
آنکس که نداند و بداند که نداند
لنگان خرک خویش به مقصد برساند
لنگان خرک خویش به مقصد برساند