دالاس، ایالت تگزاس

[ferown]

ممنون دوست عزیز که وقت گذاشتین /اول بگم که من از چند ماه پیش این تاپیک رو دنبال میکنم و همه رو خوندم بعضی صفحه هارو 2 بار هم خوندم منظورم از سووال بیشتر قسمت کمک هزینه در سال اول بود که دوستمون خیلی سخت گرفت البته درک میکنم ..... دوست عزیز من پزشکم و تقریبا تکلیفم اونجا معلومه که باید usmle بدم . سووالم واسه همسرم بود که ایران مهندس عمران هست و می خواستم تصمیم صحیحی بگیریم که اونجا اول چه کار کنیم بهتره؟درwyotech که شما فرموده بودید نتونستم گرایش مناسبی که مرتبط باشه پیدا کنم و در نهایت به کالج رسیدم و خواستم از شما راهنمایی بگیرم و از تجربتون استفاده کنم. مممنمون از زحماتتون

با درود
تکلیف خودت هم که پزشکی خیلی مشخص نیست به خدا. نقل قولی از یکی از دوستانم که دکتره مهاجره: "تا بیای بخونی و امتحان سختش رو پاس کنی خودش دستکم یکسال و نیم زمان میخواد. تازه بعدش باید بری و از یک جایی شروع کنی. یا مطب بزنی که میگن برای شروع عاقلانه نیست و یا با یکی دو نفر دکتر سابقه دار شراکت کنی که اونم به صلاح نیست و یا بری در بیمارستانها. همه بیمارستانها هم نمیگیرنت و هر بیمارستانی که بگیرتت هم، اول بهت اعتماد نداره و از کمتر اونی که هستی میخوان شروع کنی".
اما خداییش الان وضعش خیلی خوب شده؛ البته بعد از پنج سال هم مرتب شیفت شب گذاشتنش و دو جا کار کردن و یا آنکال برداشتن در سه جا. ولی بالاخره جا افتاده.
فکر کنم هر جا نگیرتت، بیمارستنان "پارک لند" بگیره. اون بیمارستانیه که تحت نظر دولته و هر کی پول نداره و مریضه میره اونجا یا مجانی یا از دم کم قسط و بیشتر خدمه و کادر امریکایی نیستن. مدتی برای کارم اونجا رفت و امد کردم و با دکترهای قسمت رادیولوژی و پزشکی هسته ایی تا حدی دوست شدم. همشون اهل هند و شرق بودن. دکترهای آمریکایی هم میومدن ولی کار نمیکردن و در حال بررسی پرونده ها و مشاوره و جلسه بودن. همه کارها با اون چند تا پزشک و تکنسین مهاجر بود. زبانشون هم عالی نبود. لهجه که نگووووووووو.
میگن اگر بشه بری بیمارستان تحقیقاتی که خیلی خوبه. مثل (فکر کنم) UT Southwestern , Texas Women University یا یه همچین چیزایی.
همسر یک بنده خدای آشنایی، ایران سرپرستار بود و تا الان که سه ساله اومده نتونسته کار خوب پیدا کنه. یکسال طول کشید تا زبانش رو در حد امتحان آورد و بعد خوند و دوبار امتحان داد.
همسرت ولی راحتتر میتونه کار پیدا کنه. اگر مبحث "کار و زندگی در لس آنجلس" رو دنبال کنی، میبینی که دیده ها و شنیده های بعضی دوستان برای کار مهندسی روی دالاسه بیشتر.
کار راه و ساختمان با ایران فرق داره. روشهاشون، مصالحشون و ابزارهاشون متفاوته. ولی کار به نظر زیاده. چون شهر رو به گسترش و نوسازی و بازسازیه.
من نظر کارشناسی نمیتونم بدم چون رشته ام نیست و فقط از دیده هام کمک میگیرم و استنتاج میکنم.
حیفه که مهندس ایران باشی و بری از کالج شروع کنی. بهتره ضمن تقویت زبان، برای دانشگاههای مختلف درخواست بده و بره کارشناسی ارشد.
تو کالج چیزی که بدرد بخور یک مهندس باشه خیلی پیدا نمیشه. البته به جز دوره های کوتاه مدت برای یادگیری نرم افزار یا کلا آشنایی با متدهای تدریس و آموزش. شایدم به درد آشنایی با اسمهای متدها و ابزارها و اصطلاحات اینجا بخوره.
مثلا دوره زبانی که طرز نگارش مکاتبات حرفه ایی رو یاد میده خیلی مفیده (English 2311) به نام Technical and business writing.
البته این کلاس کوتاه مدت نبود و یک ترم سه ماهه طول داشت. شایدم کوتاه مدتش باشه.
تا اونجا که من میدونم، کالج Richland در دالاس رشته های فنی-مهندسی بیشتری نسبت به بقیه داره و با خیلی از دانشگاهها طرف قرارداد برای ارائه بعضی از دروسشون هست.
همون جور که در جواب دوستمون برای شرکتهای خصوصی آموزشی نوشتم، من استفاده نکردم و کسی از دوستام هم نرفته اونجاها برای مهندسی. مکانیک ماشین و یا کمک دندانساز بودن ولی مهندسی نه.
در کل برای شناخت و مطالعه باید در محل بود و با توجه به شرایط زندگی و مسافت و کار و بچه و غیره سنجید که کدوم راه بهتره برای زندگی یا تحصیل. با همه کمکهایی که دوستان دارن به تازه واردها میدن ( که زمان ما شاید 5% هم نبود) شما بازم خداقل یکسال درحال تجربه و خطا و آموزش و کسب اطلاعات و بکارگیری اونها هستین.
خوبه که از اول با اطلاعات بیاین ولی خیلی هم نمیشه فقط با اطلاعات من و ما زندگی که یک چیز تجربی و شخصیه رو برنامه ریزی کرد.
...
بدرود