چگونه سپری کردن دوران کلیرنس

[rs232]

سلام به همه همسفران عزیز و با محبت
به نظر شما صبر با تحمل فرق داره؟کدومش بهتره؟کدومش نتیجه بهتری داره؟خوشحال میشم نظرات یا تجربیات خودتونو بنویسید ، تا ما هم از تجربه شما استفاده کنیم.

تحمل همان بردباری است که آستانه دارد. یعنی این که اگر یک میخ را به پوست انسان نزدیک کنند و به آرامی فشار دهند, روح و جسم انسان تا یک زمانی می تواند در مقابل آن واکنشی از خود نشان ندهد ولی سرانجام در یک مرحله ای از فشار, داد انسان در می آید که به آن آستانه بردباری و یا آستانه تحمل می گویند.
به عبارتی دیگر واحد اندازه گیری تحمل فشار است در حالی که واحد اندازه گیری صبر زمان است. صبر یعنی انسان باید برای پشت سر نهادن زمان هایی که برایش مطلوب نیست انتظار بکشد تا به دورانی برسد که برایش مطلوب است. صبر نیز همچون تحمل آستانه دارد و این دو به یکدیگر وابسته هستند. یعنی اگر کسی آستانه تحملش بالاتر باشد راحت تر می تواند صبر کند تا زمان مطلوب او برسد. و کسی هم که آستانه صبرش بالاتر باشد زمان طولانی تری را می تواند برای رسیدن به شرایط مطلوب سپری کند و در نتیجه آستانه تحملش گسترده تر خواهد شد. برای همین همیشه این دو عبارت را با هم به کار می برند.

[zerogalaxy]

دوستان این جمله را آویزه گوشتون کنید

"بیشتر آدمها زمانی نا امید می شوند که چیزی به موفقیتشون نمونده...!"

1-این متن رو یک جایی بنویسید که همیشه جلوی چشمتون باشه.
2-تو یک صفحه کاغذ خالی با خودکار قرمز بنویسید تا صفحه پر بشه.
3-هر روشی که باعث بشه این جمله واستون تکرار بشه.

عجیبه ولی اعتماد به نفس عجیبی میده.

[final destination]

يادمون باشه :
دعا گفتگو با خداست
خیلی ببخشید دیر رسیدم ولی باید بگم "دعا گفتگو با خداست" ولی با خدا به زبون خودمون حرف بزنیم و حرف دل خودمون رو بزنیم ....

[mojezeh khamoosh]

سلام دوستان در انتظار کلیرنس.
من هر مهاجری را در هر مقطعی از مهاجرت دیدم همیشه برای یک چیزهایی بلاتکلیف بود و نمی دانست که آخرش چکار خواهد کرد. این مسئله یک راه حل قطعی و دائمی ندارد پس بیایید از همین الآن با مشکل بلاتکلیفی کنار بیایید و به آن عادت کنید اگرنه خیلی زود یاتاقان می سوزانید.

مهاجرت از نظر من بد نیست ولی یک مهاجر همیشه بلاتکلیف باقی می ماند و احساس می کند که خانه به دوش است.

با سلام
خیلی عالی گفتید
سفر یعنی منو گستاخی من
همیشه رفتن و هرگز نماندن
هزاران ساحل و نادیده دیدن
به پرسشهای بی پاسخ رسیدن...

[najibi]

من که خودم آخر مثبت بودم کم کم دارم نگران میشم. دیگه زندگی از حالت رو هوا بودن هم گذشته. انگار زمان شتاب گرفته و میخواد به آخر سپتامبر برسه

[final destination]

سلام دوستان در انتظار کلیرنس.
می خواهم یک چیزی را به شما بگویم که از من بشنوید و به خاطر بسپارید. وقتی که نام مهاجرت .....

مهاجرت از نظر من بد نیست ولی یک مهاجر همیشه بلاتکلیف باقی می ماند و احساس می کند که خانه به دوش است.

اگر زبونم لال ... بعد از اين دوران بلاتكليفي كسي جا بماند ديگر فرصت از دست رفته آنهم نه يك فرصت معمولي فرصتي كه انتخاب حدود 1 در 17 ميليون است و شايد اگر هزار بار ديگر هم تكرار شود چنين فرصتي مجددا پيش نيايد و بيش از يكسال و نيم، تمام آمال و آرزوهاي طرف كه در اين مدت باهاش زندگي كرده بر باد رفته

تاسوتا جان
ما شرایط بد خودمان را همیشه بدترین می دانیم در حالی که بدتر از شرایط زمانی و مکانی ما نیز به وفور وجود دارد مخصوصا زمانی که پای مهاجرت در میان باشد.
مثلا گمان می کنی کسی که زود کلیر شده است و هشت ماه در امریکا است ولی تمام ذخیره پولی خود را که سالها در ایران جمع کرده بود خورده است و ته مانده اش هم در حال اتمام است و هنوز هم کار گیر نیاورده است و اگر ده روز دیگر کار پیدا نکند باید دوباره به جایی بدتر از محل زندگی قبلی خود برگردد و در ایران هم بیکار باشد وضع بهتری از کسی دارد که برای کلیرنس انتظار می کشد؟ آن شخص فرضی پیش خودش فکر می کند کسی که منتظر کلیرنس است لااقل در خانه خودش و در کنار خانواده اش است و نه تنها چیزی از دست نداده است بلکه در هیچ شرایطی آواره خیابانها نمی شود.
به نظر من جایی که اراده و حرکت ما دخیل است باید تمام کوشش و جدیت خودمان را به خرج بدهیم و جایی که فقط قضا و قدر حاکم است راحت و آسوده بنشینیم و به هرچه پیش آید خوش باشیم و آن را بپذیریم.
اصولا انتظار انسان زمانی به پایان می رسد که عمرش به پایان رسیده باشد!

دوتا جمله آخر رو گل گفتی بخصوص جمله ماقبل آخرت

[pefa]

قبل از اینکه برنده بشم و بیام توی این راه، اصلا تصورشم نمی کردم که صدور ویزا اینقدر برام مهم باشه. من اینقدر بی خیال رفتن بودم که با سهل انگاری دو بار تاریخ مصاحبه رو عقب انداختم تا به مرداد کشوندمش!
من اصلا به مهاجرت فکر نمی کردم و خیلی خیلی اتفاقی الان اینجام
فکر کنم کار کار جیکوب باشه!
در هر صورت الان کارم به جایی رسیده که رفتن شده یکی از دغدغه های زندگیم.
دوران کلرینس رو با کار کردن می گذرونم و شکر خدا سرم اینقدر شلوق هست که خیلی وقت ها به راحتی فراموش می کنمش

[najibi]

از خواب و خوراک افتادیم...شب ها تو خواب کیس نامبر میبینم که داره گریز و تعقیب میکنه وcase status میبینم که هی دائم در حال تغییره روزها هم که مثل زامبی ها چشم میدوزم به صفحه مانیتور و هر ۵ دقیقه یک بارback بعدenter. تصور اینکه بخوام بدون همسرم برم شده یه عذاب...

[alisarshar]

وقتي منتظري كه ببيني خدا بالاخره چه معامله اي ميخواد باهات بكنه و از هيچي خبر نداشته باشي اونم زماني كه كلي ازش خواستي و وقتي هم باقي نمونده خيلي خيلي خيلي خيلي .............( هر چي بگم بازم كمه) سخته واقعا من كه ديگه كم آوردم . فقط خدا بهم رحم كنه .
خدايااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا كمككككككككككككككككككككككمممممممممممممممممممممممم كنننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننن

[ارمان دیار]

کم آوردم، کم آوردن میدونین یعنی چی؟؟؟
الان میل عجیبی دارم که فحش بدم به عالم و آدم و ابوظبی و اون دختره چاق که مصاحبه میکرد و دنیا و زندگی و .....

خیلی سعی کردم که یه چیزی بگم که دلداری باشه. اما ظاهرا بدترین چیز اینه که به یکی الکی بگی درکت میکنم که چه حالی داری !
من 12 Sep تازه مصاحبه دارم، اما تو این تاپیکم تا خودم رو آماده کنم،فقط میتونم بگم بیی صٌبرانه منتظر هووراااا کشیدن همه منتظرانم

[آرتين]

کم آوردم، کم آوردن میدونین یعنی چی؟؟؟
الان میل عجیبی دارم که فحش بدم به عالم و آدم و ابوظبی و اون دختره چاق که مصاحبه میکرد و دنیا و زندگی و .....

خیلی سعی کردم که یه چیزی بگم که دلداری باشه. اما ظاهرا بدترین چیز اینه که به یکی الکی بگی درکت میکنم که چه حالی داری !
من 12 Sep تازه مصاحبه دارم، اما تو این تاپیکم تا خودم رو آماده کنم،فقط میتونم بگم بیی صٌبرانه منتظر هووراااا کشیدن همه منتظرانم

مریم خانم این حرف شما من رو یاده یه لطیفه میندازه یه روز یه شخصی از ماشین پیاده میشه و در رو محکم میبنده بر میگرده به راننده میگه توله سگ پدرته راننده که مات و مبهوت مونده بوده میگه من که حرفی نزدم ، مسافره میگه من که میرفتم پشت سرم فحش که میدادی ، صبر داشته باش همه چیز درست میشه حداقل 15 روز دیگه تحمل کن بعد هرچی دلت تنگت خواست بگو خدا بزرگه اگه قسمت باشه همه رو خودش درست میکنه.
پیروز باشی
با پوزش از مسئولین سایت خواستم روحیه دوستان بهتر بشه هر زمانی خواستید می تونید این ارسال رو پاک کنید متشکرم .

[pefa]

من اینقدر آرزو دارم در زندگیم که گیرهای این یکی شانسم نمی تونه حتی اضطراب برام درست کنه.
اتفاقی که برام افتاده اینه که الان خیلی بیشتر قدر موقعیت های پیش آمده برام رو میدونم
به نظر من بی تابی کردن، ضعف نشون دادنه، تنبلی کردن در مقابل حفظ اراده ست.
من اصلا موقعیت خوبی نداشتم که وارد این خرج ها شدم و حتی مجبور شدم بخاطر حفظ این فرصت، ازدواجم رو یک سال جلو بندازم.
اونجا، خیییییییلی خاص نیست. خییییلی متفاوت نیست، خوشبختی همچین توی فرودگاه جان اف کندی آغوششو برام باز نکرده.
هرچی هست باید خودم از آب بکشم.
پس طوری رفتار نمی کنم که انگار دیرتر از دیگران به بهشت میرسم. یا اگه نرم آمریکا، در واقع به بهشت نمی رم.

[sare]

جمله اي كه براي خودم درسه و بعنوان كوچكترين عضو مهاجرسرا براي دوستان عزيزم مي تونم اينجا قرارش بدم
چیزی بنام راحتی محض وجود ندارد ، پس سعی کن از همین حالا راحت باشی
به قول حكيم خيام:

تا کی غم آن خورم که دارم یا نه
وين عمر به خوشدلی گذارم یا نه
پر کن قدح باده که معلومم نیست
کاين دم که فرو برم برآرم یا نه

[California]

دلم میخواد دوباره بریم سفارت، به همشون بگم اگه ما کلیر نشدیم حتما پروسه شماست که ایراد داره چون ما مطمئنا ایراد نداریم، ای خدا چرا ما کلیر نمیشیم از شر این همه فکر و خیال من خلاص شم. کلا الان عصبانی ام، دلم میخواد بزنم همشونو له کنم، به جان خودم الان مدیران مودب سایت کلا من و disable میکنن.
همش میترسم یه روزی بیاد که فقط من موندم و تاپیک کلیرنس 2011، همه هورا کشیدن رفتن من موندم و هزار تا آرزو و تخیلات و شکل های قشنگ قشنگ تو ذهنم که همشونو باید جمع کنم بریزم تو Recycle Bin مغزم.

تنت سلامت آبجی! آمریکا همچین آش دهن سوزی هم نیست
زیاد فکرشو نکن من باور دارم وقتی که به چیزی خیلی وابسته باشی بیشتر ازت دور میشه شاید هم نشه ولی مطمئناخودت بیشتر اذیت میشی شاید یه قانون نانوشته ایی در این باره هست که داره تمام زورشو میزنه تا وابستگی آدمها را ازشون بگیره! اما وقتی که خودمون را از شرشون رها میکنیم اونا به سمت ما هجوم میارن ! من این آخریها سایت را هر 10-15 روز یه بار چک میکردم البته الان هم نیمچه کلییر شدم ولی درکل سخت نگیر خوب زندگی کردن داشتن بهترین شرایط نیست بلکه بهترین استفاده از بدتری شرایط است

[naeiji1974]

دوستان بی تابی کردن فایده نداره . من خودم تا چند روز پیش خیلی بی تاب بودم و مضطرب . ولی از اونجایی که مهندسم اومدم سیستمشون رو تحلیل کردم.دیدم نگرانی در مورد اتمام ویزا تا قبل از چند روز آخر سپتامبر بیمورده.چرا؟
چون ابوظبی تا 13 سپتامبر وقت مصاحبه داده و انکارا هم تا 15 سپتامبر کلی وقت داده که بعضی از کیس های اروپایی حتی واسه 26،20،19 و حتی 28 سپتامبر وقت مصاحبه دارند اینم لینکش
و مطمئنا کی سی سی که وقت مصاحبه داده امار تعداد ویزای صادره و افراد پشت خط رو در نظر گرفته و اینکه احتمال اومدن کلیرشون در سپتامبر هست و با تعداد ویزای صادره جمعش به 50000 نمیرسه که وقت واسه 28 سپتامبر داده. پس نگرانی در این مورد برطرف میشه ( دوستانی رو دیدم که بمحض کلیر شدن هنوز فردا صبحش نیومده بلیط رو گرفتن که برن ویزاشونو از ترس اتمام ویزا بگیرن و در این بین بعضی دچار مشکل هم شدند)
پس تنها نگرانی میتونه ..ومدن کلیر باشه که اصلا نباید بهش فک کرد .
یه تاریخی رو در ذهنتون در نظر بگیرید و روش تمرکز کنید. قانون جذب رو که میدونید چیه . بعدش هم خودتون رو سرگرم کنید تا این زمان زودتر براتون سپری شه . موفق باشید و باشیم