کانال تلگرام مهاجرسرا |
|---|
 |
 |
 |
 |
 |
|---|
 |
|---|
چگونه در امریکا موفق شویم
|
چگونه در امریکا موفق شویم
|
2010-07-28 ساعت 03:19
تحلیل قشنگی بود !
برای همینه که بسیاری از ایرانیان در تجارت ها خیلی خوب ضاهر میشن ولی در سیاست نمیتونن خودشونو خیلی خوب نشون بدن ... ممنونم که اینهمه اهمیت میدی و مطالب جالبی میزاری آرش جان ... مستمر و پاینده باشی  (2010-07-28 ساعت 03:19)online27H نوشته: تحلیل قشنگی بود ! من قبول ندارم که دلیل شکستهای سی..ا..سی ایران (کلا تو چند صدسال اخیر تا الان) به خاطر موجی بودن باشه. البته شاید به خاطر موجی بودن سی..ا..ست مدارا!!!! ولی از شوخی گذشته به نظر من سی..ا..ست بیب بیب بیب!! (حرف سی..ا..سی ممنوع) در مورد تجارت هم که کجا ما موفقیم؟؟؟!!!!!! (منظورم با آمار و ارقام و مقایسه با دیگر تجار کشورها) __البته منظورت از تجارت، دلالی نیست که؟  (تو اون فک کنم ما اولیم )
Whatever the mind can conceive and believe, the mind can achieve with PMA
PMA: Positive Mind Attitude W.Clement Stone تشکر کنندگان: afshinghwink ، taherifar
2010-08-31 ساعت 11:32
با تشکر از آقای آرش که یک نکته بسیار مهم رو به ما یاد دادند و من در همین جا پیشنهاد میکنم یک تایپک مخصوص روانشناسی مردم ساکن در ایالتهای آمریکا رو بزاریم تا دوستان ساکن تجربیاتشون رو برای باقی دوستانی که هنوز راهی نشدند به صورت آموزشی انتقال بدهند .
اما در مورد همین موضوع من هم مطالبی دارم که اونها رو بازگو میکنم ، مردم ساکن در کشورهای نظیر ایران که در شرایط بحرانی ( اقتصادی ، اجتماعی ، سیاسی ، فرهنگی ، امنیتی ، ...) زندگی میکنند بنا بر همان اصل غریزه ناخودآگاه بصورت خودکار یاد میگیرند که در برابر حوادث متفاوت و همزمانی که برایشان رخ میدهد بهترین راه مقابله رو در کوتاهترین زمان ممکن پیدا کرده و عکسل العمل مناسب برخورد با شرایط خاص رو از خود بروز دهند. مثلا شما در حال رانندگی در خیابانهای تهران هستید همزمان از منزل تماس میگیرند و درست در همین موقع که شما در حال صحبت کردن با موبایل هستید یکهو یه نفر میپره جلو ماشین شما و اونهم در زمانی که شما با سرعت در حال رانندگی هستید و بدون اینکه مشکل خاصی پیش بیاد بارها و شاید دهها و صدها بار با این روبرو شده ایم و این به یک رویه خیلی معمول تبدیل شده است . که بدون شک اگر همین سیستم موجی و نگاه همزمان به کل در ما نبود اکثر رانندگان ایرانی تصادف میکردند اما میبینیم که این رویه علی الرقم اینکه بسیار نادرست است اما در ایران به یک نوع رویه معمول و شکلی از مهارت ادراکی بالا در سیستم مغزی و حواس مردم ایران تبدیل شده که بیشتر مردم و رانندگان امریکایی بعیده بتونند اینکارها رو همزمان انجام بدهند چون اونها در کشورهایی رشد کرده و آموزش دیدند که قانون و فرهنگ رانندگی با سرعت زیاد و لایی کشیدن و از اون مهمتر صحبت کردن با موبایل رو رد کرده و اینکار در اونجا جرم محسوب میشه و مجازات داره ، بنابراین ما ایرانیها واقعا در این مورد سیستم موجی و نگاه کنترلی همزمان به چند هدف متفاوت مانند هواپیمای جنگنده F-14 یا همون Tom Cat آمریکایی میمونیم که چند هدف رو همزمان با هم در یک نگاه ارزیابی میکنه و مورد هدف قرار میده در بین مردم دنیا یگانه و بینظیریم. تشکر کنندگان: frozen mind ، maxsupermax ، Iman-gta ، behzadb57 ، rs232 ، Pedram.mt ،
 تشکر کنندگان: frozen mind ، rs232 ، afshinghwink ، Ali/M ، taherifar
2010-10-21 ساعت 23:41
بحث بسیار جالب و مفیدیه من که خیلی خوشم آمد درضمن این سیستم خطی و موجی منو یاد یکی از مباحث درسی در درس هوش مصنوعی انداخت که پیرامون رافتارهای کارگزارها بحث میشد. کارگزارهای مبتنی بر هدف (Goal based agent) و کارگزار های مبتنی بر سودمندی (Utility based agent)
شماره کیس:2010AS27000
دریافت نامه قبولی:July 2009 ارسال نامه اول:July 11,2009 مصاحبه: آنکارا کارنت شدن:June 10,2010 مصاحبه:Aug 26 كليرنس:20 Sep ويزا:Sep 24 ورود به امریکاes 1گرین کارت:2 ماه بعد سوشال es 15جمع تقریبی هزینه ها:7.500.000تومان 
2010-10-22 ساعت 18:54
(آخرین تغییر در ارسال: 2011-08-10 ساعت 15:16 توسط frozen mind.)
dostan salam
avlin va mohemtarin chiz baraye movafaghyat danestane zaban hastesh man ino ba tamam vojod hes kardam va alan hasrat mikhoram ke chera kam kari kardam . vaghti omadid amrika manzore mano mifahmid. bad shoma hatman bayad madrak inja ro dashe bashid ta kare mored alaghatono pida konid bazam takid mikonam zaban ro khob kar konid toro khooda --------------------------------- دوستان سلام اولین و مهمترین چیز برای موفقیت دانستن هستش من اینو با تمام وجود حس کردم و الآن حسرت می خورم که چرا کم کاری کردم. وقتی اومدید آمریکا منظور منو می فهمید. بعد شما حتما باید مدرک اینجا رو داشته باشید تا کار مورد علاقه تونو پیدا کنید بازم تاکید می کنم زبان رو خوب کار کنید تو رو خدا
تجربه شکست خیلی بهتر از حسرت خوردن از دست دادن یه موقعیت هستش
نشویل - تنسی : جایی که من زندگی میکنم ، شهری کوچک ، با هزینه‌های متوسط ، وضعیت کار بد نیست تشکر کنندگان: kianoush ، Hossein81 ، frozen mind ، GBUSA ، behzadb57 ، loveusa2010 ، rs232 ، Pedram.mt ، loveusa ، amiry ، afshinghwink ، mori ، ffrfar ، taherifar
2011-08-09 ساعت 02:01
درود دوستان...
از آخرین ارسال این موضوع خیلی وقته که میگذره ... موفقیت نه در آمریکا بلکه هر کجای این کره خاکی که باشیم قابل دسترسی است ... هر کشوری که برای مهاجرت انتخاب شد باید اهداف را مشخص کرده و برای آن برنامه ریزی و تلاش کنیم ... قطعا به موفقیت دست خواهیم یافت ... بدون تلاش حتی در مکان فعلی هم بدور از موفقیت خواهیم بود ...
موفقیت های بزرگ لازمه اراده ی قوی هستند.!
2012-12-25 ساعت 03:18
(آخرین تغییر در ارسال: 2012-12-28 ساعت 01:25 توسط امیر مهاجر.)
با اجازهٔ آرش عزیز، مطلب کوتاهی رو آماده کردم که اینجا رو مناسبترین تاپیک یافتم.
البته تجربه‌ای در این زمینه ندارم و از دوستان و پیشکسوتان مهاجر میخوام که نظراتشون رو اعلام کنند. گرچه من با توجه به دانش محدودی که در این زمینه دارم خیلی به اعماق مطلب وارد نشدم، ولی به نظرم رسید ممکنه کمی از استرس کسانی که قصد مهاجرت دارند یا تازه مهاجرت کردند کاسته بشه. چند شب پیش با یکی از دوستانم که ساکن ونکوور کاناد است و در رشتهٔ زبان دانشجوی دکترا هستند صحبت میکردم. ایشان اشاره‌ای داشتند به سرمایه‌هایی که یک انسان میتواند داشته باشد. بنده نظمی به آن دادم و کمی هم تحقیق کردم تا جمع بندی سخن را در اینجا برای شما بیاورم. اَشکال مختلف سرمایه از دیدگاه Pierre Bourdieu، جامعه شناس، انسان شناس و فیلسوف فرانسوی: ۱- سرمایهٔ اقتصادی (Economic Capital): بطور ساده پول نقد و تمام انواع دارایی‌ها از قبیل ملک، سهام، طلا، خودرو و ... ۲- سرمایهٔ اجتماعی (Social Capital): منابعی که بر اساس عضویت در گروه‌ها، رابطه‌ها و نفوذ و کسب حمایت در شبکه‌ها بدست می‌آیند. بوردیو سرمایهٔ اجتماعی را اینگونه تعریف میکند: "جمع منابع بالفعل یا بالقوه که مرتبط است با داشتن شبکه‌ای ماندگار از روابط کمابیش نهادینه شده توأم با آشنایی و شناخت متقابل." بطور عامیانه به این نوع سرمایه، رابطه گفته میشود. ۳- سرمایهٔ فرهنگی (Cultural Capital): اشکالی از دانش، مهارتها، تحصیلات، و امتیازاتی که یک فرد دارد و به او موقعیت بالاتری در جامعه میدهد. سرمایهٔ فرهنگی که پدر و مادر برای فرزندان خود فراهم میکنند همان انتقال نگرش‌ها و دانش مورد نیاز آنها است برای موفقیتشان در سیستم فعلی آموزش و پرورش. ۴- سرمایهٔ نمادین (Symbolic Capital): منابع در دسترس یک فرد بر پایهٔ افتخار، پرستیژ و شهرت. یعنی هر چیزی که باعث متمایز شدن فرد در جامعه شود. بعنوان مثال: کسب عنوان قهرمانی، بازی کردن در یک فیلم معروف، بدست آوردن یک سمت خاص و شناخته شده مثل رئیس جمهور شدن یا وزیر شدن یا رئیس یک شرکت یا سازمان بزرگ و معروف شدن و ... نکتهٔ بسیار مهم و قابل توجه این است که به اعتقاد بوردیو این اشکال مختلف سرمایه تحت شرایطی قابل تبدیل به یکدیگر هستند. از این جهت مسلم است که برای مهاجرینی که وارد یک کشور جدید میشوند داشتن هر شکل از انواع سرمایه میتواند در پیشرفت و ترقی آن فرد کمک بسزایی داشته باشد، مشروط بر اینکه اولا فرد مهاجر سرمایه‌های خود را بشناسد و نیز بتواند با درایت و زیرکی با استفاده از فرصتهای پیش آمده سرمایه‌های خود را به انواع دیگری که نیاز دارد تبدیل کند. بعنوان مثال ممکن است مهاجری با جیب خالی رهسپار دیار غربت شود (البته منظور خالی مطلق نیست). اما با اتکاء به سرمایهٔ فرهنگی، یعنی با استفاده از اطلاعات و دانشی که دربارهٔ کشور محل مهاجرتش دارد و یا با استفاده از مهارتها و تخصصش کار خوبی پیدا کند و به سرمایهٔ اقتصادی خوبی دست یابد. در این بین با استفاده از سرمایهٔ اقتصادی بدست آمده و در محیط کار و در تعامل با افراد جدید و دوستان جدید شبکهٔ اجتماعی خود را گسترش داده و به سرمایهٔ اجتماعی بهتری دست یابد. در پی آن ممکن است موقعیتهای کاری مناسبتری از طریق همین شبکه برای او فراهم شود و به سرمایهٔ اقتصادی بیشتری دست یابد یا حتی فرصتهای بسیار خوبی برایش فراهم شود که بتواند هرچند در ابعاد کوچک به موفقیتها و افتخاراتی نائل شود (سرمایهٔ نمادین) که او را در موقعیت بهتری قرار دهد و زمینهٔ رسیدن به مقادیر بیشتری از اشکال دیگر سرمایه برایش فراهم گردد. در تمام این احوال شخص میتواند با کسب تجربهٔ حرفه‌ای و یا صرف سرمایهٔ اقتصادی در دانشگاهها و مراکز آموزشی سرمایه‌های فرهنگی خود را افزایش دهد که خود منجر به گسترده‌تر شدن شبکهٔ اجتماعی در تعامل که همان سرمایهٔ اجتماعی است بشود و این زنجیره بطور مداوم ادامه خواهد یافت و موجبات پیشرفت هر چه بیشتر فرد را مهیا خواهد کرد. البته مسلم است که همه کم و بیش این را میدانیم. ولی شاید بیان این مطلب کمی از دلهرهٔ بعضی از دوستان که قصد مهاجرت دارند ولی پول و ثروت کافی ندارند، بکاهد. چرا که اگر به داشته‌های خود آگاه باشیم و بدانیم کجا و چگونه از آنها بهره ببریم مسلما موفق خواهیم شد. این قانون حتی در مورد افرادی که تخصصی ندارند ولی پول و ثروت قابل توجهی دارند هم صدق میکند. چون اگر بخواهند میتوانند پول خود را به انواع دیگر سرمایه تبدیل کنند و نگران تمام شدن پولشان نباشند. چرا که با داشتن انواع دیگر سرمایه که تمام شدنی نیستند یا حداقل به آسانی از بین نمیروند قادرند با آرامش خاطر به بقای خود ادامه دهند. Resident of Seattle, WA - since 2013
سفرناﻣﮧ ● سفرنامه‌های آمریڪا ● جدول مقایسهٔ شهرهای آمریڪا ● آموزش کاربری حرفه‌ای مهاجرسرا ● ۱۱۸ مهاجرسرا “You will never reach your destination if you stop and throw stones at every dog that barks.” - Winston Churchill تشکر کنندگان: sadeghi897 ، laili ، el333 ، ehsan99 ، سمانه777 ، 2013selectee ، soheilbadami ، Szsanazsz ، r_ent ، usa lover ، صوفیا صوری ، 3pideh ، ASALI ، roeentan ، rouzbehdarvishi ، m@ry@m75 ، ensan ، Saeedv13 ، kasrafo ، storagemeter ، mdna ، farshadsh ، tartar ، AsemanAbee ، afs ، ستاره سلمانزاده ، saeed_gh ، ابی هانی ، yashim ، مهتاب - 2251 ، rs232 ، karma110 ، afshinghwink ، Saiban ، mirzamemar ، Ali/M ، ashakibafar ، mori ، Mahshiid ، ffrfar ، babakgholamizadeh ، taherifar ، Adrian.sam ، ebrahim1e ، nasam ، leader-m
2012-12-25 ساعت 03:36
@ امیر مهاجر عزیز
خیلی متن خوبی بود. یک نکته واقعا خیلی مهمه ، چه در مورد مهاجر چه در مورد فردی که در ایران حتی زندگی می کنه ، آدم باید بدونه که خودش چی داره و این قدم اول هست و قدم دوم اینکه اون چیزی که داره به عنوان سرمایه به درد چه کسانی می خوره بارها شده وقتی در جمعی گفتم که مثلا فلان مسئله رو من آگاهی دارم کسی اصلا توجه نکرده و حق هم داشتن، برای اونها مهم نبوده ، نیازشون نیست و شاید اصلا اسمش هم نشنیده باشن ، اما وقتی پیش کسی یا شرکتی آدم نقطه قوتش رو بیان می کنه که طرف مقابل نیاز داره و متوجه می شه ، این طوری هست که ادم هم قدر خودش رو می دونه هم این یک روند بهینه هست به جامعه هم کمک می شه . سرمایه از بین نمی رود بلکه از نوعی به نوع دیگر تبدیل می شود ، دی
همیشه راه های زیادی برای رسیدن به یک هدف واحد وجود دارد.
من و مهاجرت فعلا زندگی قشنگم رو بین بین خاورمیانه - اروپا و امریکا سپری می کنم. با تشکر از مهمان نوازی مردم امریکا - مردم پرتغال - مردم ایران و مردم ترکیه. تشکر کنندگان: el333 ، امیر مهاجر ، 3pideh ، rouzbehdarvishi ، mdna ، rs232 ، afshinghwink ، Danoosh ، mori ، ffrfar ، taherifar
2013-07-03 ساعت 23:10
شرایط زندگی ما ایرانی ها موجب به وجود اومدن این سیستم موجی در ما شده شرایطی که می تونه ناشی از وضع اقتصادی، نوع تربیت و احساسی ماننده ترس باشه: مثلا حتما واسه خیلی ها پیش اومده که وقتی می خوان با دوستان بیرون برن، حتما میزان پول توی جیبشان رو درنظر میگیرن، اینکه چقدر پول باید برای کرایه بدن یا خورد خوراک و... و حتی ممکن است خرید خانه و دخل و خرج تا پایان ماه رو ازش کم کنن تا یه یوقت کمو کسری نیاد، ممکنه همین حسب کتابا مارو از یه گردش کوچیک هم گاهی! منصرف کنه. نوع تربیت اکثر ما اینطور حکم می کنه که باید به همه حتی اونها که نمیشناسیم و در یک جمع هستن هم سلام کنیم. و احساس ترس که به نظر من از همه جالب تر و قوی تره، حتما واستون پیش اومده که وقتی دارین درمورد یک موضوع س..یا...سی صحبت میکنین به طور ناخوداگاه به اطراف نگاه کنین، صداتونو کم کنین حتی اگر درخانه خودتون باشین! این عوامل و زندگی و رشد در چنین محیطی، از ما ایرانیان، انسان های خاص ساخته، نوابقمون با نوابق دیگر کشور ها فرق دارند و حتی احمق هامون هم با احمق های دیگه فرق دارند!
تشکر کنندگان: rs232 ، afshinghwink ، Danoosh ، Saiban ، amin arefi ، ffrfar ، taherifar
|
