امتحان تافل در آمریکا(ماجراهای تافل من)

[rasarasa]

ماجراهای تافل من -سیزن یک قسمت اول- :

یکی از کارهایی که من در مدت غیبت صغرام انجام دادم امتحان تافل بوده که خودش در حد سریال لاست ماجرا داره با این تفاوت که همه اش صد درصد بدون هیچ دخل وتصرفی واقعیه . برای اینکه حوصله کنید و بخونیدش من اون رو به صورت 2سیزن که هر کدوم شامل چند قسمت میشه در اوردم و سیزن سه هم تو راهه.

از اولش بخوام تعریف کنم من با توکل به اعتماد به نفس خودم با گرفتن چند کتاب تافل شروع کردم به درس خوندن و قبل از اینکه مهلت ترم بهار تموم شه یعنی دقیقا برای 1ماه و نیم قبل از اتمام مهلت اپلای ترم بهار ثبت نام کردم و خب فکر کردم که اونها بعد از دوهفته نمره ام رو میدهند و من هم که حتما نمرۀ بالای صدی (نمرۀ کامل این امتحان 120 است)که میخواستم رو بی شک می گرفتم ، و اونوقت دو سه هفته هم وقت داشتم که مدارکم رو برای دانشگاه بفرستم و بهار دیگه سرکلاس باشم. وقتی اونروزها رو یادم میاد شاید زیاد درس نخوندم ولی اعتماد به نفس خیلی حیلی بالایی داشتم به نظرمن نصف امتحان تافل به اعتماد به نفسه که طی حوادثی که براتون به مرور توضیح میدم در من کم کم از 100 به صفر و حتی به منفی گرایید.

روز امتحان تقریبا تمام فامیل و دوست و اشناهای مقیم خارج و داخل با اطلاع رسانیه گستردۀ من می دونستند که باید انرژیهاشون رو جمع کنند و برای من بفرستند که من به حول و قوۀ الهی بتونم از این امتحان سربلند بیرون بیام. صبح با کلی استرس از خواب پاشدم و به زور یکی دولقمه فروکردم تو حلقوم معدۀ پر از اسیدم.هی با خودم حرف می زدم که یک لشگر آدم رو اجیر کردی دعا کنن پس نمره ات خوب می شه، آروم باش.بااینکه روز قبل ،مکان امتحان رو حسابی شناسایی کرده بودم ولی باز هم تنظیم کردم که یک ساعت زودتر برسم .حتی ریسک نکردم که از اتوبان برم که اگه تصادفی چیزی تو راه شده بود راهِ دررو داشته باشم.

امتحان ساعت 10 بود و من بدون هیچ مشکلی ساعت 9 رسیدم اونجا و چون روز قبل حسابی اونجا پرسه زده بودم می دونستم که دسترسی به پارکینگها از کدوم خیابونه ،اینه که یکراست رفتم دم در پارکینگ.وقتی وارد پارکینگ محل امتحان شدم اشتباها رفتم درگیتی که مخصوص آدمهای کارت دار بود،منم هیچ کارتی نداشتم در همین لحظه خواستم دنده عقب بگیرم که دیدم حدود 15تا ماشین پشتم صف کشیدند،نه راه پس داشتم نه پیش،هی دکمۀ دستگاه رو فشار می دادم بلکه فرجی شه و در خود به خود باز شه .دیدم کل خیابون بند اومده و همه هم از اینکه اینقدر معطل من شده بودند حسابی کلافه بودند ،چون اول صبح بود وهمه داشتند می رفتندسرکار و دیرشون میشد.

بابدبختی تمام ،اونم نه از در راننده بلکه از در شاگرد ،پیاده شدم چون ماشین رو چسبونده بودم به دستگاه که دستم برسه.رفتم به ماشین پشتی مشکلم رو توضیح دادم گفتم شاید لطفی بکنه وبا کارت اون من بتونم برم داخل ،ولی اون گفت بروتیکت بخر ،سری چرخوندم و دیدم هیچ بنی بشری تو دکه ها نیست که بتونم ازش تیکت بخرم،ساعت از 9 هم گذشته بود ولی انگار که اهالی اون ساختمون هنوز ساعت کاریشون شروع نشده بودچون تمام گیتهایی که بلیط میفروختند خالی از سکنه بودند.

من که ویلون و سیلون بین اونهمه ماشین گیر کرده بودم ،یک لحظه دیدم که یکی از ماشینها که دیگه صبرش تموم شدم بود با عصبانیت از صف خارج شد ،همونجا از خوشحالی بال دراوردم و از خداوند به خاطر قراردادن یک موجود غیر خونسرد در اون صف طویل تشکرکردم و همونجا ماشین جلوییش رو خفت کردم که دنده عقب بره و جارو برای بقیۀ ماشینها خالی کنه .به این ترتیب ماشینها یکی پس از دیگری دنده عقب می رفتن که خانم منگل قصۀ ما بتونه ازگیت خارج شه .
من بلاخره تونستم از شر ترافیکی که درست کرده بودم راحت شم ، بنابراین بدون صبر زود پیچیدم تو گیت بغلی که معمولی به نظر میومد ولی از بدشانسی من هر چی این دکمۀ لامصب دستگاه رو فشاردادم که یک بلیط برام صادرکنه درنهایت حیرت تفم کف دستم ننداخت .درحالیکه تا همین چند ثانیه قبل همه ماشینها همون دکمه رو فشار میدادند و تیکت میگرفتند.درهمین لحظه ماشینهای عقبی شروع کردند به بوق زدن و من دیدم که اصلا در گیت باز مونده، برای همین به من تیکت نمی ده .من هم بدون تیکت بلاخره وارد پارکینگ کوفتی شدم .
و حالا خر بیار و باقالی بارکن چون که به خیال خودم می رفتم سراغ آدمی که تو دکۀ یکی از گیتها دیروز نشسته بود ، تیکت می گرفتم .ولی تمام این پارکینگ چند طبقه رو چند بار دورزدم و دریغ از یک جنبنده داخل یکی از این دکه ها !هیچ بنی بشری نبود نبود .

حدود 10 دقیقه سرگردون تو این پارکینگ پیچ پیچی گشتم و بلاخره تصمیم گرفتم بدون تیکت پارک کنم و برم سراغ آفای سیاهپوستی که دیروز توی اطلاعات دیده بودم و از اون کمک بخوام.ماشین رو یک جایی تقریبا رو پشت بوم پارکینگ ،پارک کردم و شمارۀ جاش رو حفظ کردم وسوار آسانسور شدم ورفتم اطلاعات رو پیداکردم ،ولی اونجا هم کسی نبود!! انگارتمام کارمندها باهم مرده بودند.من همینطور که داشتم یا استرس اینورو اونور می دویدم وخودم رو راضی می کردم برای جریمه شدن ،چشمم خورد به یک کال باکس که برای جوابگویی به مشکلات بود .دکمه رو فشار دادم و خدارو شکر یک آدم زنده پشت خط پیدا شد و با انگلیسی غلیظی که از پشت خش خش اون کال باکس هم نامفهمومتر شده بود گفت برو پارکینگ افیس .

ساختمان امتحان یک ساختمان عظیم بود شامل تعداد زیادی رستوران و کافی شاپ و سینماحتی بانک و چند اداره که یکی از درهایش هم درِ یک دانشگاه فسقلی بود که مرکز امتحان بود.حالا فکرش را بکنید که نیم ساعت مانده به امتحان من دربه در،بین این ساختمانها دنبال پارکینگ افیس می گشتم .دیگه بیخیالش شدم و گفتم برم به امتحان برسم، فوقش جریمه می شم دیگه. رفتم به یکی از مسئولان دانشگاه مشکل پارکینگم را گفتم و او گفت تو که الان وقت داری برو پارکینگ افیس همین بغله.اینجا متوجه شدم که امتحانات آمریکا مثل ایران نیست و تو می توانی دودقیقه قبل از امتحان هم بروی سرجلسه و تازه با اینکه من اینهمه به نظر خودم دیر کرده بودم ،دیدم که غیر از من دوسه نفر دیگه اومده بودندو تقریبا هیچکس نبود.

خلاصه که دوباره رفتم دنیال گشتن پارکینگ افیس و بلاخره مسئول اینفرمیشن یکی از ساختمانها که بانک بود ،دست مرا گرفت وبرد به آفیس مورد نظر ،و من بلاخره توانستم تیکت بگیرم .

پایان قسمت اول

[Hossein81]

سارا خانم عزیز ضمن اینکه خیلی خوشحال شدیم از برگشتنتون به سایت، میخواستم بدونم شما چطور به این نتیجه رسیدین که باید امتحان تافل رو بگذرونین.؟ آیا در حال حاظر پذیرش گرفتین .؟؟ چون بعضا شنیده بودم که خود دانشگاه یه موسسه ای در داخل دانشگاه برای کسانیکه انگلیسی زبان دومشون هست داره که میشه چند ماه قبل از شروع کلاسها ثبت نام کرد و در انتها یه امتحانی رو میگیرند و به شما مجوز ورود به کلاسهای رشته مورد نظرتون رو میدن..
( توضیح اینکه منم میخوام واسه مستر یا بالاتر پذیرش بگیرم و البته بعد از instate شدن یکساله که خودتون بهتر میدونید شرایطشو.)
با عرض معذرت چون پیام خصوصیتون بسته بود همینجا سوال کردم.
ممنون.

[rasarasa]

سارا خانم عزیز ضمن اینکه خیلی خوشحال شدیم از برگشتنتون به سایت، میخواستم بدونم شما چطور به این نتیجه رسیدین که باید امتحان تافل رو بگذرونین.؟ آیا در حال حاظر پذیرش گرفتین .؟؟ چون بعضا شنیده بودم که خود دانشگاه یه موسسه ای در داخل دانشگاه برای کسانیکه انگلیسی زبان دومشون هست داره که میشه چند ماه قبل از شروع کلاسها ثبت نام کرد و در انتها یه امتحانی رو میگیرند و به شما مجوز ورود به کلاسهای رشته مورد نظرتون رو میدن..
( توضیح اینکه منم میخوام واسه مستر یا بالاتر پذیرش بگیرم و البته بعد از instate شدن یکساله که خودتون بهتر میدونید شرایطشو.)
با عرض معذرت چون پیام خصوصیتون بسته بود همینجا سوال کردم.
ممنون.

سلام دوست عزیز ممنونم. راستش خوشحالم که سوالتان را همینجا پرسیدید سوال شما میتواند سوال چند نفر دیگر هم باشد . اینطوری شما در واقع با مطرح کردن سوالتان در جمع ،به دیگران هم کمک کرده اید واطلاعاتی به آنها رسانده اید .اصلا یکی از اهداف من از بستن پیام خصوصی این بود که اگر کسی از من سوالی دارد با دیگران هم قسمت کند و من هم به یک سوال واحد چند بار جواب ندهم .
برای مستر و بالاتر من هرگز چنین چیزی در سایتهای دانشگاهها ندیدم که بشود بدون تافل پذیرش گرفت. در همۀ سایتهایی که من دیده ام خیلی واضح گفته شده که اگر زبان اولتان انگلیسی نیست باید تافل یا ایلتس داشته باشید که از آن دوسال بیشتر نگذشته باشد .طبق سطح دانشگاه و یا رشته موردنظر، از شما نمرۀ خاصی میخواهند مثلا برای رشته های مهندسی و کلا رشته هایی که کمتر درگیر زبان است معمولا تافل اینترنت بیس بالای 80 از شما میخواهند و علاوه برآن از شما جی آر ای هم میخواهند. برای رشته های پزشکی و هنری مثل تئاتر و سینما یا کلا اگر رشته ارتباط تنگاتنگی با زبان داشته باشد بیشتر از 80 و معمولا 100 به بالا میخواهند . البته بعضی دانشگاهها مثل یو اس سی برای تمام رشته ها تافل 100 به بالا می خواهد.برای رشته های هنری معمولا فقط تافل کافیست و GRE نمی خواهند.شاید بعضی دانشگاهها باشند که نمرۀ تافل کمتری بخواهند ولی من خودم به شخصه تا الان چنین دانشگاهی ندیده ام . شاید دانشگاههایی با رنکینگ پایین اینقدر سخت گیری نداشته باشند این را دیگر دوستانی که آگاهند باید بگویند چون من فقط در دانشگاههایی با رنکینگ بالا جستجو کرده ام .ولی معمولا در تمام سایتهای دانشگاهها قسمتی برای اینترنشنال استودنتها وجود دارد که تمام این موارد به وضوح توضیح داده شده.اگر هم حال خواندنش را ندارید کافیست یک ایمیل به قسمت مربوطه بدهید آنها معمولا با حوصله جواب شما را خواهند داد.این قضیه رفتن به دانشگاه بدون تافل در مورد لیسانس و رفتن به کالج صادق است ولی برای مدرک بالاتر من به شخصه ندیده ام که شما بدون داشتن نمرۀ تافل بتوانید حتی اپلای کنید.

---

یک نکتۀ دیگری هم که باید به آن اشاره کنم اینست که اگر قصد رفتن به دانشگاههای خصوصی مثل USC را دارید لزومی ندارد که یکسال صبر کنید چون هزینۀ این استیت و out of state آنها فرقی ندارد و در هر دوصورت هزینه خیلی بالاست مثلا یو اس سی سالی 45000 دلار است .که البته با وامهای طولانی مدت با بهرۀ 4درصد بعد از اشتغال به کار به مرور باید پس بدهید وتقریبا مشکل حل است چون تحصیل در چنین دانشگاههایی اگر با رنکینگ بالا باشند شغل آیندۀ شما را هم تقریبا تضمین خواهد کرد .(البته این وامها فقط مختص رزیدنتها و سیتی زنهاست نه اینترنشنال استودنتها )

[rasarasa]

ماجراهای تافل من - سیزن 1 قسمت دوم:

آنچه گذشت: من برای اولین امتحان تافلم رفته بودم به یک ساختمان خیلی بزرگ که در پشت گیت اشتباهیِ پارکینگ گیر افتادم و خیابان رو بند آوردم و با سختی فراوان توانستم بدون تیکت وارد پارکینگ شوم و بعد از کلی گشتن و استرس توانستم برای ماشین تیکت تهیه کنم .

قسمت دوم :
تیکت به دست خوشحال برگشتم به مکان امتحان و همینطور که داشتم خودم را از شر اینهمه استرس الکی خلاص می کردم ،شروع کردم به صحبت با یکی از خانمهایی که برای امتحان آمده بود و روس هم بود وبرای رفتن به یکی از رشته های مربوط به پزشکی باید تافل بالای 100 میگرفت و این سومین بارش بود که برای گرفتن این نمره امتحان داده بود و دفعۀ قبل 97 گرفته بود فکرش رو بکنید برای 3نمره مجبور بود دوباره امتحان بده و مدام به من میگفت که گرفتن نمرۀ بالای 100 واقعا سخته و من چون نمیخواستم اعتماد به نفسم خراب نشه کلا سعی میکردم به این قسمتهاش گوش ندم و درعوض سعی کردم اینقدر بیغلط و بدون تپق حرف بزنم که فکر نکنه من نمی تونم و وقتی بهم گفت که انگیسیم خیلی خوبه کلی تو دلم ذوق کردم که تونستم ضعفهام رو بپوشونم و وانمود کنم که خیلی کارم درسته ،اون هم درمواجهه با آدمی که 5سال بود آمریکا زندگی و مهمتر از همه کار کرده بود و کلی زبانش خوب بود .او ایرانیها را خوب می شناخت وکلی هم ازشون خوشش میومد اول کلی تعجب کرد که من ایرانیم چون فکر میکرد همۀ ایرانیها سبزه هستندوقتی بهش گفتم اسمم ساراست گفت اسم واقعیت جیه گفتم سارا . گفت یهودی هستی گفتم نه بابا سارا اسم اینترنشناله .نمیدونم چرا برای خیلی از کسایی که تو امریکا دیدم به خصوص آمریکاییها عجیبه که یک ایرانی مسلمان میتونه اسمشون سارا باشه یا فکر میکنند یهودیم یا اینکه اسم واقعیم نیست. علاوه براین درجریان مسائل ایران هم بود وبرای پرزیدنت محبوب ماصفت کریزی(دیوانه)را به کارمی برد که من خیلی بهم برخورد و میخواستم بگم پرزیدنت خودتون کریزیه و جدو آبادش ،ولی چون انگلیسیش رو نمی دونستم بی خیال شدم و فکر کردم حیف از اونهمه دریای خزر و هزار تا چیز دیگه که دولت مهرورز ما به شما بی چشم وروها بخشید.براش خیلی عجیب بود که چطور کشوری که همۀ مردمش تحصیلات بالا دارند البته اون منظورش همۀ ایرانییهایی بوده که اون تو عمرش دیده و همه هم خیلی مردم خوب و مهربون و با فرهنگی هستن پس چطور چنین ادمی پرزیدنتشونه !! بیــــــــــــــــــــــــــــــــــــــب...

ساعت از ده هم گذشته بود و من در عجب یودم که این امتحان لعنتی پس کی شروع میشه .چرا نشد ما تو این آمریکا یک جا بریم آن تایم باشه!!همین موقع یک خانم بوری آمد و گفت که ما دیشب با کامپیوترها مشکل داشتیم و نتوانستیم تاالان آنهارا ،ست آپ کنیم.پس شما متاسفاته نمی تونید امروز امتحان بدید..
!!!
!!!!
!!!!!!
!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
به همین راحتی با یک کلمۀ ساری ،امتحان و اونهمه استرس هیچ و پوچ شد!!!!!!!!!!!!!
فکر اینکه این استرس رو بایدتا فردا تحمل کنم واقعا رنج آور بود.پیش خودم گفتم حالا اینهایی که قرار بود برام دعا کنن باید دعاهاشون روتا فردا تمدید کنن. که بچه ها پرسیدند حالا باید چی کارکنیم ؟ خانم بوره گفت نمی دونم ،این مشکل ما نیست و ما هم راه حلی نداریم مافقط برگزارکننده ایم و شما باید خودتون با ای تی اس ETSتماس بگیرید و مشکلتون رو حل کنید .یعنی پس دیگه امتحان مجددی درکارنبود؟!!!!.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بچه ها که عصبانی بودند گفتند ولی ای تی اس جواب مارو نمی ده.یکی از پسر چینیها گفت که من قبلا همین مشکل رو داشتم و ای تی اس جوابم رو نداد.

وای خدا !!تازه اون موقع بود که فهمیدم چه خاکی به سرم شده و کلا این امتحان رو از دست دادم.اون هم در دقیقۀ نود مهلت اپلای دانشگاه!!بچه ها همه در تکاپو بودند که یک کاری بکنند یکی از بچه ها اینترنتی چک کرد و گفت تنها جای خالی مال یک ماه دیگه ست.فکرش رو بکنیدتا یک ماه دیگه تا جواب رو بدهند فرصت اپلای دانشگاه تموم میشد ومن داشتم به این فکر می کردم که خب دیگه فرصت دانشگاه رفتن رو به همین مسخرگی سر اشتباه این آمریکایهای خونسرد،از دست دادم و باید تا پاییز 2011 صبرکنم.

و قلبم به مرور ضربانش کند میشد.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ\/ــــــــ\/\/ـــــ\/\/\/ـــــــــــ\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/

دوست روسم مدام زنگ میزد اینور و اونور و جالبه که بعد از کلی شماره های مختلف که به هم پاس می دادند، آخرین شماره گفت زنگ بزن به فلان شماره ،که فلان شماره به طرز باور نکردنیی همون شمارۀ اول بود !!!یعنی مثل ایران خودمان که در ادارات هی چرخ می زدی و می رسیدی به نفر اول ، اینجا هم ما چرخ زدیم و دست از پا درازتر رسیدیم به نقطۀ اول!!من که دیگه ناامید شده بودم ،به رنگ وروی پریده و دست و پای یخ زده به دوستم گفتم بی خیال، اینا با تلفن کارمون رو راه نمی ندازن باید بهشون ای میل بدیم. ولی دوست روسم همچنان به زنگ زدن ادامه داد .

همه دیگه رفته بودندخونه هاشون و من و دوست روسم پیش دربون هندی دانشگاه نشسته بودیم تا دوستم تلفنش تموم شه و به نتیجه برسه.ساعت نزدیک دوازده بود و من هم از قلب درد افتاده بودم یک گوشه و آقای دربون هم هی با لهجه هندی عذر خواهی می کرد از اینکه امتحان برگزار نشده و اینکه رییس اون دانشکدۀ کوفتی که ما توش بودیم آدم بدی نیست و تقصیر اون نبوده و...خلاصه نگران من بودو میخواست از دلم دربیاره.من هم منتظر بودم ببینم بلاخره خانم روس به کجا می رسه .در آخرین دقایق بهش گفتن اگه می خوای امتحانت رو بندازی زودتر از یک ماه دیگه ،باید 60دلار دیگه بدی، چون جریمۀ عوض کردن زمان امتحان اینقدره!!!!فکرش رو بکنید به خاطر اشتباه اونها ما علاوه برازدست دادن فرصت ،باید پول هم میدادیم!!

آقای دربون که به شدت نگران وضعیت مابود هی میگفت نه نباید قبول کنید، نباید پولی بدید،تقصیر شما نبوده که بخواید پولی بدید.ولی خانم روس می گفت جهنمه ضرر من نمی تونم تا 1ماه صبر کنم چون شانس دانشگاه رفتن رو از دست می دم.من هم سریع کارت بانکم رو دراوردم که اگه کار اون درست شد من هم با پرداخت پول بتونم امتحانم رو زودتر بندازم و حیرون مونده بودم که پس چرا تو این کشور رویایی با ما اینجوری تا می کنند!!بلاخره خانم روس تونست با کلی اصرار تاریخ امتحانش رو بندازه یک هفته زودتر یعنی سه هفته بعدو جالبه که هیچ پولی هم ازش در آخر نگرفتن، انگار فقط می خواستن مارو حرص بدهند.(بعد از یکسال زندگی در آمریکا به این قانون رسیدم که در امریکا هیچوقت نباید حرفهای اولیۀ یک کارمندِ جز در مورد دادن جریمه و پرداخت نکردن پولت و گم شدن مدارکت و کلا چیزهایی که به نفع مشتری نیست رو جدی گرفت چون معمولا زیاد از کار خودشون سردرنمیارن و تا قضیه یک کم پیچیده میشه با استناد به اولین قانون موجود در ذهنشون یا ورقۀ روبروشون یک چیزی می گن که بعدها می فهمی قضیه اینطوری نیست و فقط حرصت داده اند)

بعد خانم روس لطف کرد وراجع به من هم باهاش حرف زد و گوشیش رو داد به من تا من هم تاریخ امتحان رو عوض کنم و من بلاخره پس از چندین سکتۀ ناقص تاریخ امتحان لعنتی تافلم افتاد سه هفته بعد....واگر فکر کردید مصائب من اینجا تموم شد کور خوندید

پایان قسمت دوم

[Hossein81]

سارا خانم عزیز ضمن اینکه خیلی خوشحال شدیم از برگشتنتون به سایت، میخواستم بدونم شما چطور به این نتیجه رسیدین که باید امتحان تافل رو بگذرونین.؟ آیا در حال حاظر پذیرش گرفتین .؟؟ چون بعضا شنیده بودم که خود دانشگاه یه موسسه ای در داخل دانشگاه برای کسانیکه انگلیسی زبان دومشون هست داره که میشه چند ماه قبل از شروع کلاسها ثبت نام کرد و در انتها یه امتحانی رو میگیرند و به شما مجوز ورود به کلاسهای رشته مورد نظرتون رو میدن..
( توضیح اینکه منم میخوام واسه مستر یا بالاتر پذیرش بگیرم و البته بعد از instate شدن یکساله که خودتون بهتر میدونید شرایطشو.)
با عرض معذرت چون پیام خصوصیتون بسته بود همینجا سوال کردم.
ممنون.

سلام دوست عزیز ممنونم. راستش خوشحالم که سوالتان را همینجا پرسیدید سوال شما میتواند سوال چند نفر دیگر هم باشد . اینطوری شما در واقع با مطرح کردن سوالتان در جمع ،به دیگران هم کمک کرده اید واطلاعاتی به آنها رسانده اید .اصلا یکی از اهداف من از بستن پیام خصوصی این بود که اگر کسی از من سوالی دارد با دیگران هم قسمت کند و من هم به یک سوال واحد چند بار جواب ندهم .
برای مستر و بالاتر من هرگز چنین چیزی در سایتهای دانشگاهها ندیدم که بشود بدون تافل پذیرش گرفت. در همۀ سایتهایی که من دیده ام خیلی واضح گفته شده که اگر زبان اولتان انگلیسی نیست باید تافل یا ایلتس داشته باشید که از آن دوسال بیشتر نگذشته باشد .طبق سطح دانشگاه و یا رشته موردنظر، از شما نمرۀ خاصی میخواهند مثلا برای رشته های مهندسی و کلا رشته هایی که کمتر درگیر زبان است معمولا تافل اینترنت بیس بالای 80 از شما میخواهند و علاوه برآن از شما جی آر ای هم میخواهند. برای رشته های پزشکی و هنری مثل تئاتر و سینما یا کلا اگر رشته ارتباط تنگاتنگی با زبان داشته باشد بیشتر از 80 و معمولا 100 به بالا میخواهند . البته بعضی دانشگاهها مثل یو اس سی برای تمام رشته ها تافل 100 به بالا می خواهد.برای رشته های هنری معمولا فقط تافل کافیست و GRE نمی خواهند.شاید بعضی دانشگاهها باشند که نمرۀ تافل کمتری بخواهند ولی من خودم به شخصه تا الان چنین دانشگاهی ندیده ام . شاید دانشگاههایی با رنکینگ پایین اینقدر سخت گیری نداشته باشند این را دیگر دوستانی که آگاهند باید بگویند چون من فقط در دانشگاههایی با رنکینگ بالا جستجو کرده ام .ولی معمولا در تمام سایتهای دانشگاهها قسمتی برای اینترنشنال استودنتها وجود دارد که تمام این موارد به وضوح توضیح داده شده.اگر هم حال خواندنش را ندارید کافیست یک ایمیل به قسمت مربوطه بدهید آنها معمولا با حوصله جواب شما را خواهند داد.این قضیه رفتن به دانشگاه بدون تافل در مورد لیسانس و رفتن به کالج صادق است ولی برای مدرک بالاتر من به شخصه ندیده ام که شما بدون داشتن نمرۀ تافل بتوانید حتی اپلای کنید.

---

یک نکتۀ دیگری هم که باید به آن اشاره کنم اینست که اگر قصد رفتن به دانشگاههای خصوصی مثل USC را دارید لزومی ندارد که یکسال صبر کنید چون هزینۀ این استیت و out of state آنها فرقی ندارد و در هر دوصورت هزینه خیلی بالاست مثلا یو اس سی سالی 45000 دلار است .که البته با وامهای طولانی مدت با بهرۀ 4درصد بعد از اشتغال به کار به مرور باید پس بدهید وتقریبا مشکل حل است چون تحصیل در چنین دانشگاههایی اگر با رنکینگ بالا باشند شغل آیندۀ شما را هم تقریبا تضمین خواهد کرد .(البته این وامها فقط مختص رزیدنتها و سیتی زنهاست نه اینترنشنال استودنتها )

سپاسگذارم از جواب کاملتون.
حالا که بحث باز شده اگر لطف کنید در مورد evaluate نمودن مدرک و نحوه دریافت voucher ، زمان انتظار برای امتحان و همینطور منابعی که استفاده کردید هم توضیح بدین ممنون میشم.( ضمنا من دوتا لینکی رو که قبلا در موردش یه سری اطلاعات ردو بدل شده رو هم در پایین واسه بچه هاییکه کارشون شبیه منه اوردم محض یادآوری)

http://mohajersara.com/showthread.php?ti...2#pid89412

http://mohajersara.com/showthread.php?tid=1364&page=2

[rasarasa]

من چون هنوز Evaluate نکردم فقط در همین حد میدونم که هردانشگاهی خودش جاهایی که شما میتونید مدرکتون رو اولوئیت کنید رو به شما می گه وشما باید مدرکتون و ریز نمرات رسمیتون رو برای اونها بفرستید . زمان انتظار برای امتحان تافل زیاد نیست چون اینقدر شما آپشن برای محل امتحان دارید که حتی یک هفته قبل هم میتونید ثبت نام کنبد ولی معمولا یکسری مراکز زودتر پر می شوند و من فکر میکنم مراکز بهتر زودتر پر می شوند چون من خودم یکبار دیر ثبت نام کردم که محل امتحان واقعا فاجعه بود که بعدا تو سیزن دوم داستانم براتون به تفصیل میگم. منابع به درد به خور از نظر من این کتابها هستند:بارونز که خیلی خوبه . لانگ من longmanهم خوبه . دلتا رو هنوز نخوندم ولی تو ایران میگفتند خوبه و کپلان kaplan.بقیۀ کتابها به نظر من زیاد خوب نیستند. در این گشت و گذارها هم یک سایت پیدا کردم که واقعا خوبه و اسمش notefull.com هست یکسری محصولات آن لاین داره که من اسپیکینگش رو خریدم که واقعا عالی بود . مبتونید برید تو سایت و از کلاسهای مجانیش استفاده کنید . کلاس رایتینگ سوال اول مجانیه و یکی یا دوتا از سوالات اسپیکینگ . اگه درسهاش رو ببینید خودتون متوجه میشید که چقدر کاربردی و خوبه. و خب محصولاتش زیاد ارزون نیست. البته نسبت به کلاسهای تافل موجود در امریکا که هر کدوم 1500 دلار به بالا هستند واقعا مفته.

[soheilbadami]

تا اینجا بقول خودشون
well come to the States

[hana]

راسا راسای عزیز نکنه بازیگرا جا زدن یا پول بیشتر میخوان برای بقیه سیزن. من تازه در حال بررسی شرایط برای دادن امتجان تافل هستم خدا خودش بخیر کنه برای همسرم طلب صبر میکنم. البته ایشون همیشه ثابت کرده که از درس خوندن من خیلی خوشحاله دمش گرم
در هر صورت منتظر خواندن بقیه تجارب شما هستیم، مرسی

[rasarasa]

حنا جان فکر کردم کسی علاقه ای به دنبال کردنش ندارد گفتم فعلا بی خیال سیزنهای بعدی شوم اتفاقا فیلمبرداری خیلی وقتی تمام شده و مراحل تدوین رو هم پشت سر گذاشته و آمادۀ پخشه ولی فکر کردم مثل اینکه الان کسی حوصلۀ دنبال کردنش رو نداره. برای همین وقفه انداختم.

[Linspire]

حنا جان فکر کردم کسی علاقه ای به دنبال کردنش ندارد گفتم فعلا بی خیال سیزنهای بعدی شوم اتفاقا فیلمبرداری خیلی وقتی تمام شده و مراحل تدوین رو هم پشت سر گذاشته و آمادۀ پخشه ولی فکر کردم مثل اینکه الان کسی حوصلۀ دنبال کردنش رو نداره. برای همین وقفه انداختم.

بابا ادم که وسط سریال قطعش نمی کنه که
پس بقیش کو ؟؟؟ :
مطمئن هستم به اندازه کافی طرف دار داره اگر وقتش رو داری منتظریم

[mahmood_eng]

سلام سارا جان من به شدت پيگير ادامه ماجرا هستم و ممنونم از اينكه تجربيات خود را در اختيار ديگران قرار مي دهيد.
شاد و پيروز باشيد

حنا جان فکر کردم کسی علاقه ای به دنبال کردنش ندارد گفتم فعلا بی خیال سیزنهای بعدی شوم اتفاقا فیلمبرداری خیلی وقتی تمام شده و مراحل تدوین رو هم پشت سر گذاشته و آمادۀ پخشه ولی فکر کردم مثل اینکه الان کسی حوصلۀ دنبال کردنش رو نداره. برای همین وقفه انداختم.

[s..setare]

مرسی از وقتی که گذاشتید و تجارب خود را در اختیار ما گذاشتید....ما هم منتظر سیزنهای بعدی هستیمک

[behzadb57]

سارا خانم ما بی صیرانه منتظریم

[rasarasa]

پری وی یِسلی آن ماجراهای تافل من: رفتم امتحان تافل بدم بعد از کلی درگیری با گیت ورودی پارکینگ محل امتحان تونستم وارد پارکینگ بشم و تیکت دریافت کنم.بعد از کلی استرس به ما خبر دادند کامپیوترها ست آپ نشده و امتحان برگزار نمیشه و باید تاریخ رو عوض کنیم . در این گیرودار من با یک خانم روس آشنا شدم که با ای تی اس تماس گرفت و بعد از زدن چند سکتۀ ناقص توانستیم زمان امتحان را به نزدیکترین روز ممکن که سه هفته بعد بود منتقل کنیم .

سیزن 1-قسمت سوم:

بعد از خداحافظی و تشکر فراوان از خانم روس و قرار گذاشتن برای درس خواندن با همدیگر و رد و بدل کردن ایمیل (که البته من بعدها فهمیدم که همان لحظه گمش کرده بودم و دیگر نتوانستم این دوست مهربان را پیدا کنم )..من دوباره وارد همان پارکینگ کوفتی شدم واینبار چون دانشگاه به خاطر مشکل پیش آمده لطف کرده بود و به ما یک تیکت مجانی پارکینگ داده بود ،تیکت به دست رفتم طبقۀ چهارم که به خیالم ماشین آنجا بود ،هی گشتم و دیدم ماشین نیست !ماشین لول 4ال بود ولی من هرچه آن لول را گشتم اصلا شبیه جایی که پارک کردم نبود.

من که دیگه داغون بودم از اینهمه استرس ،به آقای شوهر زنگ زدم وهمینطور که پشت گوشی زار می زدم دنبال ماشین می گشتم ،یکهو به خودم اومدم دیدم دوطبقه رفتم پایینتر ولی این پارکینگ اصلا شبیه جایی که من پارک کردم نیست .من یادم بود که از پشت بام سوار آسانسور شدم .پس دوباره با پای پیاده بین ماشینها رفتم تا پشت بام. از روی پشت بام دیدم که یک پارکینگ دیگر آنطرف است که بین این دوپارکینگ یک ساختمان فاصله است. با شک و تردید از روی دیوار و نرده وزنجیرو غیره رد شدم ،چون هیچ راه معمولی وجودتداشت و من داشتم در واقع راه مالرو را می رفتم که برسم به آن یکی پارکینگ. آقای شوهر که بدجور نگران من شده بود با آن اوضاع روحی -جسمی که در قسمت قبل شرح دادم، هی می گفت من میام دنبالت و میگردم ماشین رو پیدا می کنم تو فقط زنده بمون.چون من واقعا از این همه فشار قلبم داشت از درد میترکید.

بعد از کلی پیاده روی در آن ساختمان عظیم ،رفتم لول 4الِ ساختمان بغل را پیدا کردم و همینطور که با آقای شوهر کلنجار می رفتم که بیاید یا نیاید،یکهو چشمم به جمال ماشین روشن شد و پریدم داخلش...وباز اگه فکرکردید قصۀ مصائب من اینجا تمام شد باز کور خوندید.....

بعد از کلی پیچ خوردن درپارکینگ ورسیدن به در خروج ،کارت را وارد دستگاه کردم که در گیت باز شود ولی می گفت کارتت معتبر نیست .دیگه می خواستم همونجا بپرم زیر یکی از ماشینها و خودم را خلاص کنم ولی اون موقع ظهر ماشینی از اونجا رد نمی شد.رفتم دستگاه بغلی را امتحان کردم باز جواب نداد.پیش خودم گفتم خداراشکر که الان دیگر ظهراست کسی پشت من صف نکشیده .قبلا دیده بودم که ماشینی پشتم نیست پس بدون اینکه پشتم را نگاه کنم دنده عقب گرفتم ولی یکهو در آینه دیدم که یک ماشین پشتم بوده که نمی دانم کی پشت من سبز شده .فقط شانسی که آوردم ماشین پشتی یک آقای چشم بادومی بود و در جنگل آسیا بزرگ شده بود و شش دنگ حواسش جمع بود و همزمان با من دنده عقب گرفت وگرنه اگر یکی از آمریکاییها به تورم می خورد تصادف حتمی بود و دیگر نورعلا نور میشد.جالب است که آقای چشم بادومی کارتش را وارد دستگاه کرد و گیت مثل دروازه های بهشت برای او باز شد.

حالا من مانده بودم و یک پارکینگ مرگبار که نمی شد از آن خارج شد .رفتم یک گیت دیگر را پیداکردم که دکه داشته باشد بلکه جنبنده ای پیداشود و بتواند مشکل مرا حل کند ولی همانطور که قبلا گفتم همۀ کارمندان یحتمل مرده بودند.رسیدم به گیت دیگر و گفتم بذار شانسم را امتحان کنم شاید باز شد وحدس بزنید چی شد؟!!!!!!!!!!...............در بلاخره باز شد و من از ساختمانِ مرگ، زنده بیرون آمدم.
خلاصه که فهمیدم انرژیهای مثبت دوستان و آشنایان ایران که از قبل اجیرشان کرده بودم برای دعا کردن ،به دلیل بعد مسافت، در راه دستخوش عوامل جوی محیطی شده و با تغییر چند الکترون تبدیل به انرژی کشنده و مرگبار صد در صد منفی شده بود.

این بود پایان سیزن اول ،در سیزن بعد برایتان تافلِ سه هفته بعد را شرح خواهم داد.

با تشکر از دوستانی که کامنت دادند و این سریال را از توقف دراوردند چون با تهیه کننده به دلیل نداشتن مخاطب بدجوری کلاهم رفته بود تو هم . میخواست کلا سریال توقیف شه و از من خسارت بگیره.

[hana]

من به طرز شگفت انگیزی از دادن امتجان تافل معاف شدم و الان از خوشحالی در پوست خود نمیگنجم و ذوق زده میباشم، داشتم در سایت دانشگاه تگزاس(UTexas.edu) شنا میکردم که دیدم یکی از موارد لازم برای گرفتن پذیرش 1.نمره تافل بالای 80 یا آیلتس بالای 6.5(شش و نیم ) میباشد و خوشبختانه بنده زمانی که قصد اقدام به مهاجرت به کانادا را داشتیم این امتحان رو گذروندم و هنوز هم اعتبارش نتمومیده. فکر کن فردا میخواستم ثبت نام کنم. البته امیدوارم این خوشحالیم توسط اون دپارتمان خاص نقش برآب نشه.
رسا جان با اینکه ظاهرا قرار نیست امتحان تافل بدم ولی حتما پیگیر ماجرای تو خواهم بود. تازه امتحان GRE هم که هست. راستی رسا شما برای چه ترمی پذیرش گرفتی؟