تا حالا پشیمون شدید از رفتن؟

[yami]

ببین برای یک پوزیشن چندین و چند نفر میتونن در شرایط مساوی باشند و مخصوصا برای کارهای خوب در هر سطحی اینگونه هست چون تقاضا بالاست. اونجاست که هم نژاد و هم مذهب و از یک کشور بودن با کسی که استخدام میکنه یا پارتی بازی و سفارش کردن عامل تعیین کننده هست.

ببخشید ولی رفتارهای نژاد پرستانه تو ایران هم هست حالا مدلش یخورده فکر میکنم فرق میکنه ولی عینن همین چیزا تو ایرانم هست

ایندیور جان
من بارها این رو گفتم و ایکاش جا بود من این مطلب رو به امضام اضافه میکردم که صرف اینکه ما از یک موردی در آمریکا یا اروپا یا هر جای دیگه انتقاد میکنیم، بهیچ وجه من الوجوه دلیل بر این نیست و به معنی این نیست که ایران بهتر است!!
در هر مورد خاص، ایران یا هر جای دیگر میتونه از امریکا یا هر جای دیگه بهتر یا بدتر باشه!
بحث ما تجزیه تحلیل آن چیزی است که در آمریکا اتفاق میوفته از نظر عقلی و بر مبنای انصاف و چاشنی از تکیه بر یه خورده منافع خودمان!! قصد مقایسه با ایران یا جای دیگری رو نداریم.
فرمایش شما کاملا درست است.
من هم گفتم در پستهای قبلی که در ایران هم این گونه است و حتی بدتر ولی حداقل در بیشتر موارد با باج سبیل ممکن است مشکل حل شود!! چیزی که اینجا معمولا مقدور نیست.

حدس میزنم از دوستانی هستید که به زودی به ما خواهید پیوست. پیشاپیش خوش آمدید!
متاسفانه این جزو شرایط روحی این برهه از مهاجرت است که ناخواسته مشکلاتی که در باره آن میشنویم را آنگونه تحلیل کنیم که مثلا درستش هم همان است یا من هم مثل بقیه یا مگر میشود در یک کشور جهان اول این مشکلات باشد؟ حتما دید این افراد اشتباه است و ... بنده هم اینگونه بودم و متاسفانه کاریش نمیشه کرد!! البته داشتن مسافرتهای خارج از کشور در واقع بین شدن بسیار موثر است ولی کماکان هیچ چیز جای آمدن و شخصا با گوشت و پوست و استخوان مسائل را لمس کردن را نمیگیرد.

واقعیت این است که ما انسانها به صورتی برنامه ریزی شده ایم که برای انتظاراتمان ارج و قرب و اعتبار و احترام زیادی قائل هستیم و انتظارات ما در روال زندگی و برداشت ما از آن تاثیر بسیاری دارد.

برای مثال وقتی ما -بواسطه آنچه خودمان تحقیق کرده ایم یا رسانه ها به ما یاد داده اند- از امریکا یا کانادا ده کیلو انتظار داشته باشیم (فرض کنیم کیلو واحد انتظار هست!) و بیاییم آمریکا یا کانادا و به اندازه پنج کیلو از انتظاراتمان برآورده شود، بدون توجه به اینکه انتظارمان از کشور خودمان نیم کیلو است یا صد کیلو!! طبیعتا سرخورده خواهیم شد. بر عکس اگر شما انتظارتان از (مثلا) افغانستان یا جزایر سیشل! دو کیلو باشد و بروید و به اندازه سه کیلو بازخورد بگیرید، خیلی هم خوشحال خواهید شد!!

***من انشام خیلی بهتر از اینها بود هاااا... اینم از مزایای مهاجرت

[ehsan99]

يامی جان تو محيط هايی که من کار کردم - 3 تا جاب تو کمتر از 2 سال اخير عوض کردم)))) - و کلا اونچه که ميبينم و ميشنوم تبعيض سنی و جنسی رو قبول دارم اما تبعيض نژادی و پارتی بازی و اينا رو نه. تبعيض نژادی که بهيچ عنوان و پارتی بازی هم فقط در حد معرفيه که البته همين معرفی هم کلی عواقب و مسئوليت واسه آدم ممکنه بياره و خيلی ها بيخيالش ميشن .
. البته ايالت تا ايالت ممکنه اين قضيه فرق داشته باشه من از سيليکون ولی دارم ميگم شايد تو ايالت شما اوضاع فرق بکنه

[yami]

يامی جان تو محيط هايی که من کار کردم - 3 تا جاب تو کمتر از 2 سال اخير عوض کردم)))) - و کلا اونچه که ميبينم و ميشنوم تبعيض سنی و جنسی رو قبول دارم اما تبعيض نژادی و پارتی بازی و اينا رو نه. تبعيض نژادی که بهيچ عنوان و پارتی بازی هم فقط در حد معرفيه که البته همين معرفی هم کلی عواقب و مسئوليت واسه آدم ممکنه بياره و خيلی ها بيخيالش ميشن .
. البته ايالت تا ايالت ممکنه اين قضيه فرق داشته باشه من از سيليکون ولی دارم ميگم شايد تو ايالت شما اوضاع فرق بکنه

بله متاسفانه در ایالتهای با مهاجران متنوع این قضیه به نظر من وجود داره.
یه جورهایی هر کسی میخواد محیط خودش رو با تعداد بیشتری از هموطن ها و هم نژادهای خودش پر بکنه و این یک جور امنیت روانی بهشون میده. البته نه همه ملیت ها چون مثلا نمونه اش خود ما ایرانیها کاملا بر عکسش هستیم!!
اما هندی ها و کارائیبی ها و هسپنیکها به نظر من اینگونه هستن.
در میامی در اسکول برد پرسنلی هست که بسیار به سختی میتونن انگلیسی کاملا ابتدایی صحبت کنند. هیچ کسی بجز یک هسپنیک این فرد را نمیتونه استخدام کرده باشه!! جالب اینه که تلفن هم جواب میدن!! یعنی اعتماد به نفس در حد خفن!

[rahbar]

بنظرم خیلی مخفیانه "تبعيض نژادی" هم عمل میشه... تو این فروشگاه نسبتا کلاس بالا شاید مثل هول فود یا تریدرز جو یا آلبرسون... خیلی بندرت نژاد رنگی دیده میشه

[ehsan99]

يامی جان تو محيط هايی که من کار کردم - 3 تا جاب تو کمتر از 2 سال اخير عوض کردم)))) - و کلا اونچه که ميبينم و ميشنوم تبعيض سنی و جنسی رو قبول دارم اما تبعيض نژادی و پارتی بازی و اينا رو نه. تبعيض نژادی که بهيچ عنوان و پارتی بازی هم فقط در حد معرفيه که البته همين معرفی هم کلی عواقب و مسئوليت واسه آدم ممکنه بياره و خيلی ها بيخيالش ميشن .
. البته ايالت تا ايالت ممکنه اين قضيه فرق داشته باشه من از سيليکون ولی دارم ميگم شايد تو ايالت شما اوضاع فرق بکنه

بله متاسفانه در ایالتهای با مهاجران متنوع این قضیه به نظر من وجود داره.
یه جورهایی هر کسی میخواد محیط خودش رو با تعداد بیشتری از هموطن ها و هم نژادهای خودش پر بکنه و این یک جور امنیت روانی بهشون میده. البته نه همه ملیت ها چون مثلا نمونه اش خود ما ایرانیها کاملا بر عکسش هستیم!!
اما هندی ها و کارائیبی ها و هسپنیکها به نظر من اینگونه هستن.
در میامی در اسکول برد پرسنلی هست که بسیار به سختی میتونن انگلیسی کاملا ابتدایی صحبت کنند. هیچ کسی بجز یک هسپنیک این فرد را نمیتونه استخدام کرده باشه!! جالب اینه که تلفن هم جواب میدن!! یعنی اعتماد به نفس در حد خفن!

دايورسيتی نژادی که تو کاليفرنيا و سيليکون ولی غوغا ميکنه

من از اون جايی که چند مورد تو اين پروسه استخدامی بودم و به اطلاعات اينترنال دسترسی داشتم مطمئنم که مسئله نژاد و پارتی و اينا تاثييری در استخدام نداشته

يه جاهايی البته هست که خود کار که ممکنه يه سری آدم خاص رو بخواد. مثلا من تو کمپانيهای سميکونداکتور که محصولات خودشون رو دارن کار ميکنم. اين کمپانی به صورت خلاصه يه طبقه بندی داره. مديريت، human resource،فروش، فايننس، مارکتينگ، ديزاين و تست، product engineer ها و نهايتا تکسنين ها و آپريتور ها
بعد اين کمپانيها معمولا خط توليدشون تو چين و تايوان و مکزيک و هند ايناست پس تو لول اپريتور ، product engineer و حتی تکنيسين کاملا قابل درکه که اينا دنبال آدمی باشن که با اون زبان آشنا باشه چون اينها بايد اينتراکشن روزانه با قسمت آپريشن تو اون کشورها داشته باشن و خيلی وقتا تو اون کشورا طرف اصلا انگليسی بلد نيست
توی قسمت فايننس ، فروش و مارکتينگ هم کاملا طبيعه که بيشتر دنبال آدم لوکال و آدمی که بتونه ارتباط کامل برقرار کنه باشن و با آداب و رسوم اين مملکت آشنايی کاملا داشته باشه برن
اما تو قسمت ديزاين و تست و اون جايی که معلومات علمی شما بسيار اهميت داره تژاد و اينا تقريبا زياد مهم نيست و سواد شما و کارايی طرف حرف اول رو ميزنه .
اما گفتم سن و جنسيت من ديدم که اينجا ها تاثيير گزار بوده

[yami]

احسان جان، در سیستم و بیزنسی که کارش درست باشه کاملا با شما موافقم و اینگونه هست.
متاسفانه در مشاغل دولتی مخصوصا لوکال گاورنمنت و اسکول برد و و کالجهای استیت و کلا جاهایی که زیاد بهره وری براشون مهم نیست، متاسفانه این قانون صدق نمیکنه.
اصلا به همین دلیل هست که بیشتر افراد متخصص و کاردان رو اگه اینجا بکشی هم دنبال مشاغل دولتی و یا مرتبط با دولت نمیرند چون میدونند که در شرکتهای کوچک و بزرگ خصوصی قدرشون رو بیشتر میدونند.

[sepideh IR]

من چند ساله از ايران زدم بيرون،دل خوشى هم از اين كشور آشغالى ندارم ولى هرچقدر كيفيت زندگى اسكانديناوى رو با ايران مقايسه ميكنم ميبينم در دراز مدت اين مهاجرت به نفع منه،تا اينكه ميموندم ايران و فسيل ميشدم توى اون سيستم زندگى?

[rahbar]

(اگر سواد کلاس زیست شناسی زمان دبیرستانم در این رطوبت سواحل دلسوز و جانقوز فلوریدا نم نکشیده باشد!!...) .......*تصور کنید اونها هم اگه تجدید میشدند، انوخت یکی جرمی مرتکب میشد و چند سال بعد میگرفتنش میگفت، من اونی که اون کار رو کرد نیستم دیگه!! کل سلولهام عوض شده!!

یامی جان... چلنچ جالبی را اغاز کردی...
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK10920/
http://biology.about.com/od/Brain/p/Rege...-Cells.htm
http://www.nytimes.com/1998/10/30/us/adu...oduce.html

[Shelly]

پشیمان که بخوام برگردم نه هرگز. اما روزا و حتی ماههای اول هی با خودم میگفتم این چه کاری بود که کردم؟! قاعدتا مغز آدم بهش میگه تحمل کن، اما من خودم هی احساس می کردم از یه مسیر یک طرفه ، یه پل رد شدم که نمیتونم برگردم. ماههای اول خیلی گیج بودم. نمی دونستم مهاجرتمون کار درستی بود یا غلط. بعدا دید آدم خیلی عوض میشه.

[sepideh IR]

پشیمان که بخوام برگردم نه هرگز. اما روزا و حتی ماههای اول هی با خودم میگفتم این چه کاری بود که کردم؟! قاعدتا مغز آدم بهش میگه تحمل کن، اما من خودم هی احساس می کردم از یه مسیر یک طرفه ، یه پل رد شدم که نمیتونم برگردم. ماههای اول خیلی گیج بودم. نمی دونستم مهاجرتمون کار درستی بود یا غلط. بعدا دید آدم خیلی عوض میشه.

دقيقا منم روزاى اول گيج بودمو پشيمونو مردد و كم كم متوجه شدم اينجا دارم استاندارد زندگى رو لمس ميكنم،در نهايت دلم براى اون مردم و خاك ميسوزه ولى من يك نفر نميتونم نظام رو تغيير بدم يا ديد مردم ايران رو نسبت به زندگيشون تغيير بدم،اميدوارم هر كسى بيرون ميزنه دلش آروم بگيره كِه بتونه با استدلال حقيقى تصميم موندن يا رفتن بگيره.

[کاووش]

عدم تسلط کامل به زبان پشیمونتون نمیکنه؟اینکه نتونین چیزی رو که تو ذهنتون هست رو به طور شفاف بیان کنین اذیتتون نمیکنه؟
میخوام بدونم این مورد چه قدر میتونه زندگی و به خصوص کار آدم رو تحت تاثیر قرار بده؟ من که از الان که بهش فکر میکنم پشیمون میشم از رفتن

[?!Seattle]

نظرات دوستان خیلی جالبه و بیشترین چیزی که توجهم رو جلب کرد این بود که تعداد افرادی که بدون مطالعه و برنامه ریزی توی این وادی قدم می زارن حدود نود درصد رو تشکیل می ده. مشکل کلی دوستانی که پشیمون می شن اینه که نمی دونن برای چی می خوان مهاجرت کنن بهتره اینطوری بگم از چی می خوان بگذرن و به چی می خوان برسن؟ اون هدفشون واقعا چند درصد از خواسته درونشون هست؟
نکته توی این چند سوال هست که قبل از مهاجرت باید به خودت جواب بدی
ایا با ساختار اینجا واقعا مشکل داری؟ خودت این کاره نیستی؟
اینجا واقعا چقدر تلاش کردی و نتیجه نگرفتی؟
فکر می کنی چه چیزی برای اون کشوری که بهش مهاجرت می کنی ارمغان می بری که انتظار داری اونها هم برای شما قدمی بر دارن؟
چقدر خودت رو آماده کردی؟
با جواب به این سوال ها مسیرتون مشخصه.
در نهایت اینکه پشیمانی برای شخصی پیش میاد که از اول نفهمیده یا نخواسته بفهمه برای چی داره کاری رو انجام می ده و در قبال کاری که می خواد بکنه چقدر باید هزینه کنه(مادی و معنوی و...) و فقط خودش رو توی یه جریان رها کرده تا ببینه اون جریان کجا می ره حالا مهاجرت یا هر چیز دیگه.

[Iaccept]

نظرات دوستان خیلی جالبه و بیشترین چیزی که توجهم رو جلب کرد این بود که تعداد افرادی که بدون مطالعه و برنامه ریزی توی این وادی قدم می زارن حدود نود درصد رو تشکیل می ده. مشکل کلی دوستانی که پشیمون می شن اینه که نمی دونن برای چی می خوان مهاجرت کنن بهتره اینطوری بگم از چی می خوان بگذرن و به چی می خوان برسن؟ اون هدفشون واقعا چند درصد از خواسته درونشون هست؟
نکته توی این چند سوال هست که قبل از مهاجرت باید به خودت جواب بدی
ایا با ساختار اینجا واقعا مشکل داری؟ خودت این کاره نیستی؟
اینجا واقعا چقدر تلاش کردی و نتیجه نگرفتی؟
فکر می کنی چه چیزی برای اون کشوری که بهش مهاجرت می کنی ارمغان می بری که انتظار داری اونها هم برای شما قدمی بر دارن؟
چقدر خودت رو آماده کردی؟
با جواب به این سوال ها مسیرتون مشخصه.
در نهایت اینکه پشیمانی برای شخصی پیش میاد که از اول نفهمیده یا نخواسته بفهمه برای چی داره کاری رو انجام می ده و در قبال کاری که می خواد بکنه چقدر باید هزینه کنه(مادی و معنوی و...) و فقط خودش رو توی یه جریان رها کرده تا ببینه اون جریان کجا می ره حالا مهاجرت یا هر چیز دیگه.

سیاتل جان بسیار مستفیض شدیم
بسیار منطقی و مفید بود
ممنون


{{زندگی به من یاد داده، برای داشتن آرامش و آسایش، امروز را با خدا قدم بر دارم، و فردا را به او بسپارم …}}
زندگی زیباست

[payamshad]

من نه تو امریکا زندگی کردم نه حتی مسافرت کردم به اونجا
ولی احساس و عقلم در مورد وضعیت کاری و زندگی چیزی شبیه این اهنگ سیاوش قمیش هست که متاسفانه اسم شاعرش رو نمیدونم ولی با توجه به متن میتونه احساس شاعر رو از وضعیت خودش بگه
البته شاید این متن من بعنوان یه زنگ تفریح باشه و اصلا کاربردی نداشته باشه ولی یک بار شنیدنش خالی از لطف نیست
پاکت بی تمبر و تاریخ

نامه بی اسم و امضاء
کوچه دلواپسی ها
برسه به دست بابا
با سلام خدمت بابا
عرض کنم که غربت ما
انقدرام بد نیست که میگن
راضیم الحمدا...

یادمون دادن که اینجا
زندگی رو سخت نگیریم
از غم ویرونی تو
روزی صد دفعه نمیریم
یادمون دادن که یاد
سوختن خونه نیفتیم
خواب بود هر چی که دیدیم
باد بود هر چی شنفتیم

راستی چند وقته که رفتم
بی غم و غزل سر کار
روزگارم هی بدک نیست
شکر غربت گرمه بازار

قلم و دفتر شعرم
توی گنجه کنج دیوار
عکس سهراب روی طاقچه
غزلش گوشه انبار

توی نامه گفته بودی
بی چراغ دل مادر
براتون نور میفرستم
جنس اعلاء طرح آخر
من ستاره بردم اینجا
با بلیطای برنده
راستی اونجا نور فانوس
یه شبش کرایه چنده


پاکت بی تمبر و تاریخ
نامه بی اسم و امضاء
کوچه دلواپسی ها
برسه به دست بابا


بازم عذر میخواهم از همه ( لینک دنلود آهنگ )http://mmass.persiangig.com/audio/ghomei...nload?a1b6

[wxyz]

سلام برهمگی
لطفا فقط افرادی که لااقل یکی دوساله آمریکا هستند جواب بدهند نه افرادی که جز توهم هبچ تصور درستی از آنجا ندارند.

من یکسال لس آنجلس بودم... مشکل زبان ندارم...اما کاربدردبخوری پیدا نکردم..جز یک اداره دولتی بصورت آنکال و خیلی محدود که نمیشه بهش گفت کار
با بررسی خیلی شرایط اقتصادی اجتماعی می بینم چه در حال حاضر چه آینده درایران زندگیم به مراتب مشکلات کمتری داره و قصد دارم برگردم.
اما ازدواجی بودم.همسرم انصافا دلسوز و مهربان هست. آنجا بعد از سالها سختی یک کارکوچکی برای خودش داره ...اما من نمیخام بخاطرمنافعم ایشان را معطل کنم ونظرم برجدائی هست. گرین کارتم نیازی ندارم.
آیا تصمیمی که تنها با یکسال تجربه در آنجا میگیرم درسته؟
آیا بنظرشما با این اوضاع اقتصادی آمریکا احتمالی هست که شرایط زندگی و کار در آنجا بهتر بشه؟ ممنون از توجه شما.