سست شدن بنیان خانواده در آمریکا

[milad1995]

میلاد جان مگر مدرسه شما درس کد ( پوشش و تعریف ظاهر ) استاندارد مدرسه نداره ؟ بعیده نداشته باشه.

اگر منظور شما از درس کد(پوشش و تعریف ظاهر)،خیاطی هست بله ما اینجا clothing یا خیاطی رو به عنوان یک درس داریم و به اندازه ورزش و ریاضی در دبیرستان مهمه. اما ما یونیفرم مخصوص نداریم به غیر از زنگ ورزش که همه باید لباس یک جور داشته باشند که از فروشگاه دانش آموز میتونید تهیه کنید.
میلاد

[milad1995]

صحبت راجع به هموطنان عزیزمان خیلی دشوار است چرا که هرکدام از آنها دارای فرهنگ منحصر به خانواده خود هستند و دسته بندی آنها تقریبا غیرممکن خواهد بود اما زمانیکه بحث مهاجرت و تغییر محل زندگی پیش می آید قضیه فرق میکنه.
ببینید من کلا کسانی رو که خیلی یه جوری اند رو کلا ایرانی حساب نمیکنم
(افراد خیلی یه جوری:خیلی کلاس میزارن-کمتر از یه هفته فارسی یادشون میره ضمن اینکه انگلیسی هم بلد نیستن -بیش از اندازه کلاس میزارن- میزان آ.ز.ا.د.ی ایالات محتده دیگه کفایت شون نمیکنه-خیلی کلاس میزارن-کلا آخر هفته ها یا کنسزت ان یا رفتن لب اقیانوس استثنا هم نداره-دیگه خیلی کلاس میزارن در هفته 10 شب کمتر رستوران نمیرن-کلاس گذاشتن یادتون باشه -معمولا در ساعات تعطیل شهر بازی به اونجا میرن(خیلی سوتی میدن بچه هاشون)- کلاس رو فراموش نکنید... - البته اینو هم بگم که مشکل از منه وگرنه اون ها نرمال هستند cool:بعله-ولی خدایی خیلی کلاس میزارن- اونقدر کارشون درسته که آمریکا براشون درخواست داده که برن شهروند آمریکا بشن - راستی یادم رفت بگم که خیلی کلاس میزارن)
این تعاریف رو در نظر داشته باشید چون برای خوندن پست بعدی به این تعریف نیاز خواهید داشت (ببخشید چون خیلی نمیخوام نوشته ها طولانی شه، پست ها رو قسمت بندی کردم)
میلاد

مهاجرت یک پروسه کاملا حساس در زندگی هر انسان است چراکه اگر فرهنگ مملکت مورد نظر را درست درک نکنیم بقیه عمر مان تلف خواهد شد. اصولا اسباب کشی از یک محل به یک محل دیگر چیزی حدود 1 ماه زمان میبرد تا بقول خودمان "جا بی افتیم" مهاجرت که اسباب کشی از شهر و کشور و قاره است ضمن اینکه همه ما مهاجرین از فرهنگ مون هم اسباب کشی میکنیم.
ما نوجوانان به دلیل حساسیت سنی و اینکه در جامعه خودمون درحال ورود به اجتماع بودیم و مهاجرت کل قضیه رو عوض کرد کمی باید بیشتر حواسمون رو جمع کنیم چرا که ما در محیط دبیرستان فرهنگ آمریکا را به خود جذب میکنیم. محلی که ممکنه صحنه هایی رو ببینیم(همون چیزایی که تو فیلم ها سانسور میکنن) که اصلا با فرهنگ ملی و خانوادگی ما هم خونی نداشته باشه. ممکنه بعد از مدتی فرزند پسر شما اعلام کنه که یک دوست دختر داره چه خارجی چه ایرانی، این فرزند شما اذیت خواهد شد چرا که رابطه(دوست پسر و دوست دختری) در کنارش رابطه دوستی معمولی وجود داره. یعنی با وجود وابستگی که به اون دختر ایجاد میکند اگر پسر دیگری با او کوچکترین شوخی کند مسائل غیرتی بوجود میاد اگر این آقای دوست پسر هیچی نگه و بقول معروف بریزه تو خودش بعد مدتی افسره و پرخاشگر میشه اگر هم واکنش نشون بده و بخواد اون پسری که شوخی کرده رو مورد عنایت قرار بده اول از مدرسه اخراج میشه و بعد توی پرونده سازمان تأمین اجتماعی (Social Security office) و پلیس کل آمریکا گزارش دعوا و زد و خورد ثبت میشه و کوچکترین اتفاقی که میتونه بی افته اینه که دوسال سیتیزن شیپ به تأخیر می افته و در بسیاری از موارد که کلا سیتیزن شیپ کنسل میشه و اون فرد باید بعد از اتمام اعتبار گرین کارت خاک آمریکا رو ترک کنه. .
============================================
اما چاره چیه؟ قبل و بعد از اینکه من در دبیرستان ثبت نام کنم هرکسی از دوستان و آشنایان بصورت مستقیم و غیر مستقیم به گفتن که دو نکته رو رعایت کنیم تا در کل زندگی راحت باشیم :1-سمت مواد مخدر و سیگار و قلیون نریم 2- وارد مسائل دراماتیک (احساساتی و عشق و عاشقی) من هر دو رو رعایت کردم و خداروشکر الآن احساس بدی ندارم اما میبینم کسانی رو که توی یکی از این دو موارد افتادن و یکی از یکی بد تر شده و دارن بدبخت میشن.
به بچه هاتون بگید که سمت آدمای خیلی یه جوری نروند، یه شعری هست که میگه"کمال هم‌نشین درمن اثر کرد / وگرنه، من همان خاکم که هستم" پس چه بهتره که اصلا سمت اینجور آدمها نریم چرا که کمترین اثری که روی ما خواهند داشت اینه که فکر ما رو مشغول میکنن.
پست بعدی رو خطاب به هم سن و سالان خودم خواهم نوشت.
اگر پست های منو دنبال میکنید تعریف آدمهای خیلی یه جوری رو در ذهن داشته باشید
میلاد

[soheilbadami]

میلاد جان مگر مدرسه شما درس کد ( پوشش و تعریف ظاهر ) استاندارد مدرسه نداره ؟ بعیده نداشته باشه.

اگر منظور شما از درس کد(پوشش و تعریف ظاهر)،خیاطی هست بله ما اینجا clothing یا خیاطی رو به عنوان یک درس داریم و به اندازه ورزش و ریاضی در دبیرستان مهمه. اما ما یونیفرم مخصوص نداریم به غیر از زنگ ورزش که همه باید لباس یک جور داشته باشند که از فروشگاه دانش آموز میتونید تهیه کنید.
میلاد

خیاطی ؟!! نه عزیزم درس کد سلسله دستورالعملهای انضباطی هر مدرسه هست اهم از نوع پوشش برای همه بچه ها حتی نوع رفتار در کلاس و محیط مدرسه و غیره و محدودیتهای خاصی رو بیان میکنه اگه به سایت منطقه اموزشیتون بری میتونی ببینیش و اگر سال تحصیلی رو از اول شروع کرده باشی در روزهای اول پرکتیس داره. حالا مونده به مدرسه که چقدر بتونه این دستورالعملها رو اجرایی کنه و از دانش اموزا حساب بکشه.

[milad1995]

خیاطی ؟!! نه عزیزم درس کد سلسله دستورالعملهای انضباطی هر مدرسه هست اهم از نوع پوشش برای همه بچه ها حتی نوع رفتار در کلاس و محیط مدرسه و غیره و محدودیتهای خاصی رو بیان میکنه اگه به سایت منطقه اموزشیتون بری میتونی ببینیش و اگر سال تحصیلی رو از اول شروع کرده باشی در روزهای اول پرکتیس داره. حالا مونده به مدرسه که چقدر بتونه این دستورالعملها رو اجرایی کنه و از دانش اموزا حساب بکشه.

تو مدرسه ما که اینطوری نیست. موقع ثبت نام همه موارد انضباطی رو بصورت کتبی میدن بهمون و میگن اینا رو باید رعایت کنید وگرنه Detention (بازداشت) میکنن و از درس عقب می افتیم و اون مدتی رو که توی دفتر داشتیم به در و دیوار نگاه میکردیم غیبت غیر موجه حواهیم داشت. چی از این بد تر
البته مدرسه با مدرسه فرق میکنه اگر غیر انتفاعی باشه که کتابهای تدریس هم فرق میکنه اما کلا مدرسه با مدرسه و ایالت با ایالت فرق میکنه
میلاد

[نام کاربری somi]

آفرین آقا میلاد! شما دبیرستانی هستی؟ چند ساله رفتین و کدوم شهر ساکنین؟
خیلی استفاده کردیم، خوبه که وقت میذاری واسه بقیه.

[milad1995]

آفرین آقا میلاد! شما دبیرستانی هستی؟ چند ساله رفتین و کدوم شهر ساکنین؟
خیلی استفاده کردیم، خوبه که وقت میذاری واسه بقیه.

بله من سال دوازدهم دبیرستان هستم. ماه آگست 2013 به آمریکا به همراه خانواده مهاجرت کردیم و در منطقه san fernando Valley در Tarzana زندگی میکنیم.
میلاد

[milad1995]

همانطور که در پست قبلی عرض کردم، این پست رو خطاب به نوجوانان هم سن و سال خودم مینوسم.
امروز اولین روز مدرسه تابستانی من بود(Summer School) به نسبت روز اول خوب بود بد نبود البته چون دوستان من نیومدند کمی کسل کننده است اما در هر حال درس دوست و رفیق بازی بر نمیداره.
ببینید دوستان عزیز شمایی که داری این نوشته رو میخونی میتونی بیش یکی از 100 ها مدل نوجوانی هستی که مهاجرت کردی یا میخوای با خانواده بیای به آمریکا یا... . یعنی یا تک فرزندی یا بچه اولی یا بچه آخری یا فرزند وسطی یا از وسط دومی... اما در حالت کلی به دوش بخش دسته بندی میشیم 1-پسر 2- دختر
از دختر خانومها شروع میکنم(Ladies' First):
من حقیقتاً خیلی راجع به شما ها نمیتونم صحبت کنم نه اینکه ندونم چی به چیه نه، اما خیلی نمیتونم رُک حرف هام رو بنویسم اما تا جایی که حیا اجازه بده سعی میکنم اصل مطلب رو برسونم.
شما درحال مهاجرت به یک کشوری هستید که با عدالت و برابری پایه گذاری شده. پس تا اینجای کار هر دو جنس با هم برابرند اما هرچقدر هم برابری باشه بالاخره در مواردی شما بالاتری و در مواردی ما بالاتریم مثلا در کلاس های فنی مثل نجاری(woodShop) تعداد پسر ها حداقل 5 برابر دختر هاست و برعکس در کلاس ها و کارگاه های هنری مثل (Art) و خیاطی(Clothing) و حتی کامپیوتر تعداد دختر ها بیشتره.حالا ما همین مسئله رو گسترش میدیم تا برسیم به مسئله طرز تفکر و سهم دخالت احساسات در تصمیم گیری ها.
از نظر من بزرگترین نقطه ضعف شما ها احساسی بودن تان است. یعنی با یک اتفاق ساده شما طرفی خواهد بود که ضربه بیشتری رو احساس خواهد کرد اما چاره چیه؟ گفتنش ساده است اما هیچ کاری نکنید و واکنشی نشون ندید.خب پس تا اینجای کار مشکلی نیست.
فرهنگ آمریکا چیزی نیست که بشه تعریفش کرد اما میشه هنجار هاش (باید و نباید ها-خوب و بد)رو فهرست وارگفت. ممکنه برای خودتون توجیه کنید که هرکسی که توی آمریکا هست خیلی خوبه. یا همه خارجی ها غربال (دست چین) شده اند یا مثلا اینا چشم و دل سیر اند و نیاز ندارن که به من نگاه کننیا ایرانی ها یا خارجی هایی که خیلی وقته اینجان، این یک تفکر 100% غلط و اشتباهیه، اگر اونها چشم و دل سیر اند پس نباید دوست دختر داشته باشن که باهاشون وسط زنگ تفریح بوووووووووووق . چون ببینید جنس همون جنسه احساس نسبت به دختر هم همونه فقط ملیت عوض شده حتی خیلی وقت ها بد تر هم هستند چون میدونن باید چیکار کنن پس چه بهتره ارتباط با جنس مخالف رو کلاً قطع کنید. اگر هم توی مدرسه مشکلی داشتید یا سوالی دارید از دخترها بپرسید خیلی بهتره، درسته ممکنه از روی حسادت و چشم و هم چشمی این کار رو نکنید ولی اولاً اینجا این خبرا نیست و دوما این که اگر شخصی که ازش کمک میخواید از خانواده های خیلی یه جوری نباشن خوشحال هم میشن که تونستن به شما کمک بکنن. بعضاً شده بود اون اوایل که یکی دیگه برام ترجمه میکرد یا الآن که من برای دیگران این کار رو میکنم،کادر مدرسه از مترجم خیلی تشکر میکنن که وقتش رو گذاشته و کمک کرده.
خب متأسفانه بیشتر از این نمیشه در فضای عمومی سایت در این باره بیشتر بنویسم و مسائل رو یه جور هایی باز کنم اما برای اینکه یک پایان خوبی داشته باشیم این داستان کوتاه رو بخونید اگر فکر میکنید که اطلاعاتی که گذاشتم کمه پیام خصوصی راه خوبیه که این قضیه رو با من درمیون بزارید
روزی مرد دانایی وارد یک روستا شد و از یک زن درخواست آب و خوراک کرد. کدخدا و اهالی روستا مرد را صدا زدند و کد خدا به او گوشزد کرد که این زن بدکاره است و مردان روستای ما را از راه به در کرده از او فاصله بگیر. مرد دانا به او گفت دست راستت را به من بده کدخدا با تعحب دست خود را داد و مرد دانا از او خواست تا دست بزند(clap=به معنای تشویق) کدخدا گفت که با یک دست که نمیتوان دست زد. مرد دانا گفت دقیقا همینطوره پس زن به تنهایی گناه کار نیست و مردان شما هم مقصر هستند
پست بعدی مربوط به پسران نوشته خواهد شد
میلاد

[milad1995]

خب خداروشکر رسیدیم به بخش پسر ها
خیلی واضح صحبت میکنم:
ببینید شما وارد یک مکانی خواهید شد (اگر برید دبیرستان)که همه بزرگ هستند اما نه اونقدر که مسئولیت خانواده یا شغلی داشته باشند. یعنی ممکنه افراد فقط از لحاظ جثه بزرگ شده باشند یا اینکه خیلی خوب فکر میکنن و بقول معروف عقلشون رسیده . دسته بندی دیگه ای هم هست که باید برای درک بهتر اون این مقدمه رو درنظر بگیرید."در کشور خودمون با توجه به محدودیت های ارتباط بین پسر و دختر ، همه آدمها افراد خوبی هستند مگر اینکه خلافش ثابت شه البته متأسفانه این قضیه تا پنج شیش سال پیش درست بود الآن کاملا برعکس شده" اینجا به نظر من هر دو فرضیه درسته. یعنی فرد مقابل شما میتونه خوب باشه مگه اینکه خلافش ثابت شه و در یک زمان(in a same time) میتونه بد باشه مگه اینکه خلافش ثابت شه. از اونجایی که عقل احتیاط شرطه و حکم عقل میکنه که احتیاط کنیم پس بیشتر حواستون رو حمع کنید.
خب پس با این طرز تفکر میتونید دوستان خودتون رو انتخاب کنید. این جا روابط دوستی بین پسر و دختر (دوست پسری، دوست دختری) روی هواست.
شده که من میبینم اول صبح دختره با یه پسره خیلی صمیمیه و فاصله شون از دوتا دوست معمولی کمتره،زنگ تفریح میبینم همین اتفاق با یکی دیگه می افته و زنگ نهار به اوج خودش میرسه . خلاصه که اصن وضع خوبی نیست. درهر حال شما مقصدتون آمریکاست و صد در صد میخواهید به جاهای بالایی برسید و این مدل دوستی ها خیلی جلوی این موفقیت میگیره
قربون همه
میلاد

[milad1995]

دبیرستانی که من میرم یکی از بهترین دبیرستان ها در منطقه Valley هست چه از لحاظ آموزش و چه از لحاظ دانش آموز. اگر دانش آموز دبیرستانی دارید
بیشترین سعی خودتون رو بکنید که تو ECRCHS (El Camino Real Charter High School) ثبت نام کنید ضمنا یادتون باشه که برای فزرند تون حتما تو
کلاس های (ESL (English As Second Language شرکت کنه تا سریع تر زبان یاد بگیره.
متأسفانه در بین منطقه Encino و Woodland Hills وTarzanaو Canoga و... دبیرستان خوب از نظر اخلاق دانش آموزی وجود نداره و این دبیرستان (دبیرستان ما )
یکی از بهترین دبیرستان هایی است که در کالیفرنیا وجود داره و چندین سال متوالی در سطح State اول بوده.
==================================================================
اون اول که ما اومدیم یه دبیرستان دیگه به محدوده ما میخورد و ما توسط یکی ازایرانیان عزیز شنیدیم که اصن سمت اون مدرسه نریم و خیلی اصرار داشتن که تو همین دبیرستانی
که الآن هستیم بریم و خدا رو شکر هم ثبت نام کردیم. اگر خواستید ثبت نام کنید و به مشکل دور بودن از خونه برخوردید از طریق
پیام خصوصی بپرسید تا راهنمایی تون کنم متأسفانه نمیتونم اینجا بگم.
به امید موفقیت همه مهاجرین عزیز
میلاد

[Vahid2014]

خب خداروشکر رسیدیم به بخش پسر ها
خیلی واضح صحبت میکنم:
ببینید شما وارد یک مکانی خواهید شد (اگر برید دبیرستان)که همه بزرگ هستند اما نه اونقدر که مسئولیت خانواده یا شغلی داشته باشند. یعنی ممکنه افراد فقط از لحاظ جثه بزرگ شده باشند یا اینکه خیلی خوب فکر میکنن و بقول معروف عقلشون رسیده . دسته بندی دیگه ای هم هست که باید برای درک بهتر اون این مقدمه رو درنظر بگیرید."در کشور خودمون با توجه به محدودیت های ارتباط بین پسر و دختر ، همه آدمها افراد خوبی هستند مگر اینکه خلافش ثابت شه البته متأسفانه این قضیه تا پنج شیش سال پیش درست بود الآن کاملا برعکس شده" اینجا به نظر من هر دو فرضیه درسته. یعنی فرد مقابل شما میتونه خوب باشه مگه اینکه خلافش ثابت شه و در یک زمان(in a same time) میتونه بد باشه مگه اینکه خلافش ثابت شه. از اونجایی که عقل احتیاط شرطه و حکم عقل میکنه که احتیاط کنیم پس بیشتر حواستون رو حمع کنید.
خب پس با این طرز تفکر میتونید دوستان خودتون رو انتخاب کنید. این جا روابط دوستی بین پسر و دختر (دوست پسری، دوست دختری) روی هواست.
شده که من میبینم اول صبح دختره با یه پسره خیلی صمیمیه و فاصله شون از دوتا دوست معمولی کمتره،زنگ تفریح میبینم همین اتفاق با یکی دیگه می افته و زنگ نهار به اوج خودش میرسه . خلاصه که اصن وضع خوبی نیست. درهر حال شما مقصدتون آمریکاست و صد در صد میخواهید به جاهای بالایی برسید و این مدل دوستی ها خیلی جلوی این موفقیت میگیره
قربون همه
میلاد

مرسى ميلاد جان از اطلاعات مفيدت كه منتقل كردى اگه مقدور بود از دبستانها هم بنويس
در ضمن أن مرد دانا هم كه در پستهاى قبل ازش نام بردى بودا هست

[milad1995]

سلام
خیلی وفت هست که مهاجرسرا نیومدم اما همچنان به ایمیل ها و پیام های خصوصی در کمتر از 2 ساعت پاسخ داده ام.
در هر حال
از اونجایی که من همیشه سعی میکنم پست ـی که مینویسم خیلی مختصر و مفید باشه پس خیلی خیلی خلاصه میگم (ببخشید که لحن من کمی تند هست)
ببخشید که کمی رُک و پوست کنده صحبت میکنم ولی خواهشا به این موضوع توجه کنید. امیدوارم بعد از خوندن این مطلب از مهاجرت منصرف نشید و بلکه بهتر متوجه شید اینجا چه خبره
موضوع اصلی رو مینویسم و زیر خط چین توضیح میدم
آقا و خانومی که داری به آمریکا یا کانادا مهاجرت میکنی اگر نمیتونی دختر یا پسرت رو کنترل کنی همین الآن برو ویزا تو پاره کن و بعد بسوزون چون اگه بیای اینجا و نتونی بچه تون رو کنترل کنی پشیمونی ات برای خودته. این جور بهت بگم که سعی کنید بچه تون رو به یه اصولی پایبند کنید تا خیال تون رو راحت باشه.
من دین(Religion) رو توصیه میکنم. یعنی اگه شما حتی در حالت عادی اصلا به دین اهمیت نمیدید بهتره که از این به بعد اهمیت بدید.
================================================================================================================================
اصولا شما از لحاظ داشتن فرزند دو حالت داری
یا بچه داری
یا نداری
اگه ندارید که ایشالا میاد اینجا به دنیا میاد
ولی اگه دارید باز دو حالت داره
1- فرزند پسر دارید
2-فرزند دختر دارید
تعدادش مهم نیست بحث داشتن هست
مبریم سر مورد اول
پسر : اگر نتونید کنترل کنید تبدیل میشه به یه آدم معذرت میخوام لااُبالی بد که همیشه با یه دختر هست (دختر که چه عرض کنم خانوم) و همش ولگردی میکنه و هر موقع هرکجا ببینیش میبینید داره یقه یه خانومه رو گرفته و رفته تو کارش...
دختر : آقا این مورد خیلی حساسه
من یادمه به یکی که جدید اومده بود و اتفاقا رفت و فعلا برنمیگرده و خصوصا این که مامانش عضو مهاجر سرا است گفتم ببین دخترجون من و تو همین که تو آمریکا زندگی کردیم بعدا موقع زن گرفتن یا شوهر کردن تو این اَنگ رو بهمون میچسبونن که تو دبیرستان با چند نفر بودی و بقول معروف با چند نفر خوابیدی پس خوب باش که حداقل خیالت از خودت راحت باشه.
دختر جماعت متأسفانه زود با محیط اینجا سازگار میشن. خیلی پدر مادر ها نتونستن رو داشتن حجاب سخت گیری کنند درصورتی که تو دبیرستان ما چندین نفر هستند که حجاب کامل روسری و مانتو دارند اما حالا اگه شما نتونستی حریف دخترت شی که حجاب روسری داشته باشه حداقل تیشرت آستین بلند و شلوار بلند و گشاد رو دیگه هرطور شده تنش کن. البته روسری و تیشرت آستین بلند و شلوار گشاد نمیتونه گارانتی کنه چیزی رو ولی حداقل ظاهر قضیه درسته همه چی.
اما اگه براتون مهم نباشه چیز هایی که به ترتیب اتفاق می افته اینجویه:
1- با یه پسر بی شرف(خیلی خیلی معذرت میخوام) ایرانی-خارجی دوست میشه که اتفاقا هم کلاسی اش هست و خیلی هم پولداره
2- با هم قرار بیرون میزارن و احتمالا از شما اجازه میخوان که بره خونه اون یارو و توی درس هاش کمک اش کنه.
3- ممکنه با هم برن یه فروشگاه مثل مثلا Sears یا Macys که همه اش لباس هست و چند تا لباس انتخاب کنن و دوتایی با هم برن اتاق پرو (fitting room) یه جای خلوت و مطمئن از اینکه کسی نمیبینتشون یقه همو میگرن و میرن تو کار هم.
4- ممکنه بعد از چندین بار دختر شما دیگه دختر نباشه و زن شده باشه(واقعا متأسفم که اینجوری میگم ولی عین حقیقته)
5- بعد از مدتی دپرس میشه و میریزه به هم و اگه خودکشی نکنه افسرده و پشیمون میشه
اما دیگه چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی.
آقایون عزیز خانوم های محترم از من به عنوان یک دوست ناشناخته به شما پدر یا مادری که نگران فرزندش هست توصیه میکنم این مسائل رو جدی بگیرید. به خدا قسم هیچی برای این جماعت اینجا عادی نیست که بگید اینا اینجا عادی شده.
این حرف های من به این معنی نیست که من شما رو بخوام نگران کنم بلکه هدف من روشن کردن شما است. خیلی از هموطنان انسان نما که میان آمریکا رسماً به دین و مذهب توهین میکنند و نمیدونن که یه آدمی مثل من میتونه بره به جرم نقض آزادی دین(متمم اول قانون اساسی ایالات متحده:آزادی بیان و عقیده و مذهب و دین) برم پدرش رو در بیارم و بعد از اینکه اونو Sou کردم و کلی پول به جیب زدم اونو از آمریکا دیپورت کنن و کلا دیگه نتونه بیاد، اینجا وجود دارند. معتقد بودن به دین و مذهب و خدا و پیغمبر خداوکیلی اُمُل بودن نیست.
بیاید اینجا سعی کنید به مساجد اینجا سر بزنید برنامه های خوبی دارند بعضی هاشون.
امیدوارم روشن شده باشید و بدونید که باید بیشتر راجع به بچه ها جدی بود.
اگر سوالی داشتید که همین جا بپرسید خوشحال میشم جواب بدم اگر هم احساس میکنید که راحت نیستید پیام خصوصی و ایمیل هم هست
میلاد

[milad1995]

آقا میلاد : نمیدونم درست میگم یا نه ... ولی بعنوان یه جوون! که دوبرابر شما سن دارم و البته دو تا بچه ، فکر میکنم شما هرچقدر هم که تجربه زندگی در آمریکا رو داشته باشید اما برای قضاوت در مورد سایر افراد و اینکه چی درست هست و چی غلطه خیلی جوون هستید...

ببینید رابطه بین افراد یک فرآینده.... نمیدونم متوجه منظورم میشید یا نه... ولی فرآیند یعنی اینکه شما خیلی توی این قضیه دخیل نیستید و هرکاری که بکنید بالاخره دیر یا زود اتفاق میفته... مثل فرزندآوری که همیشه بعنوان فرآیند در زندگی زناشویی مطرح میشه

ممنون از اشتراک گذاری نظراتتون و اینکه علائق خودتون رو دلسوزانه و بعنوان پبشنهاداتی برای زندگی بهتر هموطنان ایرانی مطرح کردید، ولی اجازه بدین خود افراد برای آینده نهایی خودشون، فرزندانشون و اینکه قرار چطور اونا رو تربیت کنن تصمیم بگیرن. اعتقاد به دین خوبه اما در یک چارچوب خاص و برای گم نکردن یک مسیر مشخص...


پ ن : والا اینطور که شما نوشتید به نظر میاد الان همه جمعیت 300 میلیونی آمریکا، عضو فعال ارتش عفاف باشن

شما کاملا درست میگید اما درسته خیلی اوقات خود طرف مقابل هم بَدِش نمیاد یه حالی بکنه اما بیشتر اوقات به دلیل اینکه میترسن آبروشون بره یا اینکه حقوق شهروندی رو نمیدونن هیچی نمیگن. یک پسر حتی اجازه نداره کوچکترین دستی به یه دختر بزنه چون میدونه اون دختر میتونه پدرش رو در بیاره.
شما اگه کمی روزنامه یا وبلاگ های اینترنتی رو بخونید متوجه عمق فاجعه میشید حالا ممکنه همه اونا واقعی نباشه اما بالاخره هست. نمونه اش رو من خودم با چشم خودم دیدم که یارو دختره باردار شد و 2 ماه آخر سال مدرسه نیومد. من این رو تحت هیچ شرایطی نمیتونم هضم کنم که دختر که البته یه زن 17 ساله به خاطر وضع حمل نیاد مدرسه.
شما نمیدونید تو دبیرستان ها زنگ تفریح چه خبریه. یارو همچین دوست پسر یا دوست دخترش رو بقل میکنه که خداوکیلی آدم میمونه. بعد شما فکر کن یه همچین حرکتی روی یه دختر بچه ایرانی انجام شه.
من یکی که نمیتونم بی تفاوت باشم و خب طبیعتا نظرات مختلف و صد البته محترم هستند
میلاد

[milad1995]

به طور کلی تو آمریکا دو رابطه اساسی وجود داره
1-دوستی (Friendship)
2-رابطه (Relationship)
خب relationship که معلومه چیه اما بنا به تعریف هر موقع دوطرف یک رابطه از حریم خصوصی همدیگه با رضایت کامل رد شدند و هر اتفاقی هم بی افته تقریبا لذت میبرند. به این میگن Relationship . این قضیه با زن و شوهری کاملا فرق میکنه.
دوستی
تا اینجای کار که من همچنان در دبیرستان هستم relationship با Friendship هیچ فرقی نمیکنه. یک نمونه که به چشم خودم دیدم رو براتون میگم. خیلی نمیتونم از جزئیات بگم امیدوارم خودتون متوجه بشید:
بغل دستی من یک دختر 16 ساله آمریکایی که با چندتا پسر تو همون کلاس که تقریبا همسن بودند با هم خیلی شوخی میکردند(دقت کنید 1 دختر با چند پسر) یه وقت ها شوخی هاشون هم به شوخی دستی تبدیل میشد عمق فاجعه اینجاست که یارو دختره دوست پسر داره و با این وجود باز هم اون پسر ها شوخی میکردند. خب دیگه هرکسی با هر تِز روشنفکری تشخیص میده که بین این دختر و این چندتا پسر دیگه frienship نیست بلکه open relationship هست خوشبختانه خب فرهنگ ایرانی این رو تحت هیچ شرایطی نمیپذیره. فرهنگ ما حتی نمیپذیره که یه دختر با یه پسر در این سن 16یا 17 سالگی وارد relationship بشند.
حالا شما بیاید تو دبیرستان ما ببینید از جمعیت مدرسه چند نفر دارن از این کار ها میکنن و حقیقت تلخ اینه که ایرانی ها هم توی این قضیه متأسفانه حضور دارند. حالا من از شما میپرسم خانواده ای که با هزار زحمت و سختی و امید میان آمریکا که بچه ها یه پیشرفتی بکنن اینه دستمزدشون؟ البته خیلی اوقات خود خانواده ها مقصر هستند که نتونستند فرزندشون رو طوری تربیت کنند که با تغییر شرایط اونها تغییر نکنند اما خیلی اوقات به دلیل نداشتن اطلاع این اتفاق می افته و به همین دلیل من اینجا از اینجور مسائل پست میزارم و صد البته هدف اصلی من اینکه بگم توی هیچ جای دنیا هیچ چیزی براشون عادی نیست
وسلام
میلاد

[milad1995]

خب توی این اتفاقاتی که می افته یه سری هستند که بندگان خدا از روی سادگی می افتند به درد سر حالا یعنی چی؟
ببینید مثلا اولین کاری که هرکسی تا از مرز هوایی رد میشه انجام میده حجابش رو برمیداره. یعنی روسری نمیزاره دیگه. خب به کسی هم ربطی نداره چون حجاب روسری یه مسئله شخصی هست اما اگه آستین بلند شد آستین کوتاه و بعد آستین حلقه ای بعد از اون مطمئن باشید که میشه تاپ. یا مثلا شلوار لی بشه شلوار تنگ بعد بشه ساپورت بعد همون بشه شلوار کوتاه سه ربع بعد میشه شلوار کوتاه تا بالای زانو بعد آخرش میرسه جایی که اینقدر شلوار ها کوتاه میشه جیب ها از زیر شوار میزنه یبرون. خلاصه یعنی شما سر قضیه رو بگیری تا تهش رفتی و همچین چیزی برای همه چی صادق هست مثل هرجایی رفتن(پارتی و مهمونی) و هرچیزی خوردن(شراب و واین و کوفت و زهرمار).
یک مثال عینی که من هر روز میبینم رو براتون تعریف میکنم:
من هر روز با اتوبوس به مدرسه میرم و سر ایستگاه اتوبوس دوتا خواهر حدود سنی بینی 15 تا 17 ساله هم با من سوار میشن. از روی ظاهر و رفتار کاملا مشخصه که تازه به آمریکا اومدن چون دختری که اینجا چندسال مونده باشه از طرز حرف زدنش ضایع است. در هر حال یکی از این دوخواهر که فکر میکنم خواهر بزرگه باشه یه ذره توی لباس پوشیدن نمیخوام بگم بد ولی توجه نمیکنه که مثلا این لباس یه ذره یقه اش بازه. این معلومه که توجه نمیکنه و از قصد این کار رو نمیکنه چون مثلا شوار بلند و گشاد میپوشن جفتشون یا مثلا تیشرت و ژاکت تنشون هست اما خب باید درنظر بگیریم که اتفاقی هست.
در هر حال امیدوارم هم این دختر و امثال این دختر یه ذره بیشتر توجه کنن.
تو پست بعد میخوام راجع به اینکه چرا اصلا دخترا خطر براشون بیشتره صحبت کنم.

میلاد

[sib 24]

دوست عزیز نمیدونم چندوقته اومدی آمریکا..خیلی از اتفاقاتی که تعریف میکنی همشون تو ایران داره اتفاق میوفته ولی در خفا.تمام اون لباس پوشیدنهای که میگی خیلی کوتاه هست تو ایران زیاده تا دلت بخواد فقط در خیابانهای ایران نمیدیدی چون روسری و مانتو به اجبار تن میکنند فکر میکردی وای همه اینجورین.نه دوست عزیز آمار بارداری دخترها قبل ازدواج کم نیست در ایران ولی در خفا از بین میبرند.دختر پسری که میبینی در آمریکا باهم زندگی میکنند تا به شناخت از هم برسند بعدش ازدواج کنند تو ایران یه مدل دیگست دختر پسر باهم هستند ولی درخفا به شناخت که رسیدند به خانواده ها معرفی میکنند که به به چه چه ازدواج سنتیه و یهو پسره ظاهر شده گفته من شیفته دخترتونم.نه دوست عزیز بخاطر خیلی مشکلات جوونهای ایرانی مجبور به دروغ هستند ولی آمریکا آزادی مطلق هست.مغز شخص باید تربیت بشه تو خانواده، خودش راهش رو پیدا میکنه.من هم کالج رفتم اینجا هم تو دانشگاه درس میخونم خواستم بگم فکر نکنی نمیبینم جوونهای اینجارو.با اینکه شنیدم دبیرستانها فرق دارند ولی همون دبیرستانی سال بعد تو دانشگاه و کالج اومده دیگه از غیب نبوده.با ایران مقایسه نکن اصلا آمریکا قابل مقایسه نیست با ایران.۲نقطه متضاد هم هستند.آدم میشناسم متولد آمریکاست ایرانیه و ظاهرشم عین جوونهای اینجاست حجاب و آستین بلندم نداره و مینی ژوپم پاشه ولی بشدت آدم معتقدیه.برعکسش تو ایران کسانی رو میشناسم ظاهر بشدت پوشیده ولی اعتقادات سست.ظاهر آدمها چیزی رو نشون نمیده.والا من که بچه ندارم نوشته های شمارو میخونم اگه خودم آمریکا نبودم و نمیدیم وحشت سرتاپام رو میگرفت.