سست شدن بنیان خانواده در آمریکا

[قصه گو]

حق با شماست، پسر گلم.خوشحالم كه دلسوز و فعال ميبينمت.از اين كه مشكلات و مسائل سنين خودت رو واسه ما پدر و مادرها بازگو مي كني، ممنونم. هر جووني حوصله ي اين كار رو نداره.اين باعث ميشه كه از ديد شما به قضايا نگاه كنيم. هميشه خواننده ي نظراتت بودم و هستم.

[milad1995]

حق با شماست، پسر گلم.خوشحالم كه دلسوز و فعال ميبينمت.از اين كه مشكلات و مسائل سنين خودت رو واسه ما پدر و مادرها بازگو مي كني، ممنونم. هر جووني حوصله ي اين كار رو نداره.اين باعث ميشه كه از ديد شما به قضايا نگاه كنيم. هميشه خواننده ي نظراتت بودم و هستم.

خدا رو شکر حداقل شما که بقول معروف، پیشگسوت مهاجرسرا هستید هدف من رو متوجه شدید و من قدردانی میکنم
من و پدرم همیشه پست های شما رو میخوندیم.
من هرموقع هرچیزی که میخوام تو اینجا بنویسیم این جمله "دیگران کاشتند ما خوردیم/ ما بکاریم دیگران بخورند" رو تو ذهن ام میارم
ممنون که درک میکنید

میلاد

[ایلیانا]

جناب میلاد خان می دونی مشکل کجاست؟ همین طرز تفکر قالبی! همین تفکری که همه ماها باهاش بزرگ شدیم . یک خط کش دستمونه و بقیه رو با معیارهای خط کش خودمون اندازه می گیریم . برادر من همسن شما بود که اومد آمریکا بنده با برادرم 13 سال تفاوت سنی دارم و به نوعی بزرگش کردم پس دقیقا به اندازه یک مادر روش تعصب و نگرانی دارم . اولین موضوعی که نگرانش بودم هم همین بود اینکه قراره تو دبیرستانهای اونجا چه اتفاقی بیفته؟ نکنه برادر زرنگ و درسخون من که اینجا همیشه معدلش بیست بوده بره قاطی مسایلی که نباید ... و از درس و زندگی بیفته ... نکنه اونجا یه دختر بد گیرش بیفته نکنه ... نکنه ....و هزاران احتمال دیگه که از حوصله دیگران خارجه ... منتها بنده به برادرم نگفتم که اونجا که رفتی فقط با پسرا صحبت کن! چون قطعا ادخترا قرار باشه فقط با دخترا صحبت کنن قطعا پسرا هم فقط باید با پسرا صحبت کنن! یا فقط یک مشت دختر بد می مونه برای صحبت کردن چون اصولا دخترای خوب با پسرا صحبت نمی کنن! ما یعنی کل خانواده ما به برادرم یاد دادیم که وارد جامعه جدیدی شده که قواعد متفاوتی هم داره ... یاد گرفت که این قواعد رو بپذیره و باهاشون کنار بیاد و خودمون هم یاد گرفتیم که داریم بچمون رو توی جامعه ای با قالبی متفاوت از تفکرمون بزرگ می کنیم پس ما هم از قواعد قالبی خودمون کمی بیرون اومدیم و از خط کشمون فاصله گرفتیم و اینجوری تونستیم با هم داستانو پیش ببریم ...شکر خدا الان برادر من داره دانشگاه می ره و پزشکی می خونه ... مادرم اونجاست و بسیار راضیه ... با اجازتون دوست دختر هم داره و بسیار هم دختر خوبیه و مادرم هم ایشون هم کل خانوادشون رو می شناسه .... بنده به قول شما " روشنفکر " نیستم! بنده یک ایرانییم! یک دختر ایرانی که سالها توی مدرسه واجتماع توی گوشش خوندن که پسر مساوی لولو! بنده از همون نسلی هستم که برای ابروی برداشته از مدرسه سه روز اخراج می شد! نسل شما هرچقدر هم که ما تعریف کنیم دقیقا نمی فهمه عمق فاجعه رو!
دوستانی که می خوان برن یا دختر یا پسر نوجوان دارن به نظرم بیش از اینکه مراقب پوشش و روابط دختر یا پسرتون باشین بهتره باهاش دوست باشین! بهتره بهش قواعد سالم زندگی کردنو یاد بدین و بعد بذارین خودش انتخاب کنه ... همین ...

[milad1995]

جناب میلاد خان می دونی مشکل کجاست؟ همین طرز تفکر قالبی! همین تفکری که همه ماها باهاش بزرگ شدیم . یک خط کش دستمونه و بقیه رو با معیارهای خط کش خودمون اندازه می گیریم . برادر من همسن شما بود که اومد آمریکا بنده با برادرم 13 سال تفاوت سنی دارم و به نوعی بزرگش کردم پس دقیقا به اندازه یک مادر روش تعصب و نگرانی دارم . اولین موضوعی که نگرانش بودم هم همین بود اینکه قراره تو دبیرستانهای اونجا چه اتفاقی بیفته؟ نکنه برادر زرنگ و درسخون من که اینجا همیشه معدلش بیست بوده بره قاطی مسایلی که نباید ... و از درس و زندگی بیفته ... نکنه اونجا یه دختر بد گیرش بیفته نکنه ... نکنه ....و هزاران احتمال دیگه که از حوصله دیگران خارجه ... منتها بنده به برادرم نگفتم که اونجا که رفتی فقط با پسرا صحبت کن! چون قطعا ادخترا قرار باشه فقط با دخترا صحبت کنن قطعا پسرا هم فقط باید با پسرا صحبت کنن! یا فقط یک مشت دختر بد می مونه برای صحبت کردن چون اصولا دخترای خوب با پسرا صحبت نمی کنن! ما یعنی کل خانواده ما به برادرم یاد دادیم که وارد جامعه جدیدی شده که قواعد متفاوتی هم داره ... یاد گرفت که این قواعد رو بپذیره و باهاشون کنار بیاد و خودمون هم یاد گرفتیم که داریم بچمون رو توی جامعه ای با قالبی متفاوت از تفکرمون بزرگ می کنیم پس ما هم از قواعد قالبی خودمون کمی بیرون اومدیم و از خط کشمون فاصله گرفتیم و اینجوری تونستیم با هم داستانو پیش ببریم ...شکر خدا الان برادر من داره دانشگاه می ره و پزشکی می خونه ... مادرم اونجاست و بسیار راضیه ... با اجازتون دوست دختر هم داره و بسیار هم دختر خوبیه و مادرم هم ایشون هم کل خانوادشون رو می شناسه .... بنده به قول شما " روشنفکر " نیستم! بنده یک ایرانییم! یک دختر ایرانی که سالها توی مدرسه واجتماع توی گوشش خوندن که پسر مساوی لولو! بنده از همون نسلی هستم که برای ابروی برداشته از مدرسه سه روز اخراج می شد! نسل شما هرچقدر هم که ما تعریف کنیم دقیقا نمی فهمه عمق فاجعه رو!
دوستانی که می خوان برن یا دختر یا پسر نوجوان دارن به نظرم بیش از اینکه مراقب پوشش و روابط دختر یا پسرتون باشین بهتره باهاش دوست باشین! بهتره بهش قواعد سالم زندگی کردنو یاد بدین و بعد بذارین خودش انتخاب کنه ... همین ...

با کمال احترام با قسمت زیادی از صحبت های شما موافقم
اما:
1- ما اینجا با قواعد متفاوتی روبرو نیستیم بلکه با فرهنگ جدید روبرو هستیم وگرنه آمریکایی ها هم مثل ما 2 تا دست و 2تا پا و ... دارن.
2-برادر شما الآن بیشتر اینکه یه دوست دختر داشته باشه یک نامزد داره.(پست های قبلی من رو تو همین تاپیک راجع به relationship و friendship بخونید لطفا) پس مشکلی نیست.
3-من اینو قبول دارم که به خاطر برداشتن ابرو یا مثلا حجاب اجباری حتی تو کلاس که همه خانم هستند تو هوای گرم خیلی نامردیه اما هرجا یه سری قوانین داره که باید اونا رو رعایت کرد. همونطور که ما پسرا بخاطر خیلی چیز ها تو مدرسه توبیخ شده ایم اما این دلیل نمیشه که خودمون رو توی یه فرهنگ دیگه خالی کنیم.
4-ضمنا ملاک دختر خوب صحبت نکردن با پسرها نیست وگرنه تو سنین بالاتر مثل 27 یا28 سال هم کسی که دوست دختر داره پس دختره خوب نیست چون با پسزا صحبت میکنه. چون اصولا اگر قصد و غرضی هم باشه دو طرف میدونن چجوری بهم خط بدن که متوجه بشن(بقول دکتر انوشه سیگنال)
پس همونطور که شاید من نوعی متوجه نشم شما ی نوعی چقدر تو مدرسه سختی کشیدید و من نمیتونم شما رو درک کنم، شما هم قاعدتاً نمیتونید من رو درک کنید.(به اتفاقی که سال گذشته هم رخ داده بود و من در صفحه قبل نوشتم توجه کنید)

میلاد

[ایلیانا]

جناب میلاد خان می دونی مشکل کجاست؟ همین طرز تفکر قالبی! همین تفکری که همه ماها باهاش بزرگ شدیم . یک خط کش دستمونه و بقیه رو با معیارهای خط کش خودمون اندازه می گیریم . برادر من همسن شما بود که اومد آمریکا بنده با برادرم 13 سال تفاوت سنی دارم و به نوعی بزرگش کردم پس دقیقا به اندازه یک مادر روش تعصب و نگرانی دارم . اولین موضوعی که نگرانش بودم هم همین بود اینکه قراره تو دبیرستانهای اونجا چه اتفاقی بیفته؟ نکنه برادر زرنگ و درسخون من که اینجا همیشه معدلش بیست بوده بره قاطی مسایلی که نباید ... و از درس و زندگی بیفته ... نکنه اونجا یه دختر بد گیرش بیفته نکنه ... نکنه ....و هزاران احتمال دیگه که از حوصله دیگران خارجه ... منتها بنده به برادرم نگفتم که اونجا که رفتی فقط با پسرا صحبت کن! چون قطعا ادخترا قرار باشه فقط با دخترا صحبت کنن قطعا پسرا هم فقط باید با پسرا صحبت کنن! یا فقط یک مشت دختر بد می مونه برای صحبت کردن چون اصولا دخترای خوب با پسرا صحبت نمی کنن! ما یعنی کل خانواده ما به برادرم یاد دادیم که وارد جامعه جدیدی شده که قواعد متفاوتی هم داره ... یاد گرفت که این قواعد رو بپذیره و باهاشون کنار بیاد و خودمون هم یاد گرفتیم که داریم بچمون رو توی جامعه ای با قالبی متفاوت از تفکرمون بزرگ می کنیم پس ما هم از قواعد قالبی خودمون کمی بیرون اومدیم و از خط کشمون فاصله گرفتیم و اینجوری تونستیم با هم داستانو پیش ببریم ...شکر خدا الان برادر من داره دانشگاه می ره و پزشکی می خونه ... مادرم اونجاست و بسیار راضیه ... با اجازتون دوست دختر هم داره و بسیار هم دختر خوبیه و مادرم هم ایشون هم کل خانوادشون رو می شناسه .... بنده به قول شما " روشنفکر " نیستم! بنده یک ایرانییم! یک دختر ایرانی که سالها توی مدرسه واجتماع توی گوشش خوندن که پسر مساوی لولو! بنده از همون نسلی هستم که برای ابروی برداشته از مدرسه سه روز اخراج می شد! نسل شما هرچقدر هم که ما تعریف کنیم دقیقا نمی فهمه عمق فاجعه رو!
دوستانی که می خوان برن یا دختر یا پسر نوجوان دارن به نظرم بیش از اینکه مراقب پوشش و روابط دختر یا پسرتون باشین بهتره باهاش دوست باشین! بهتره بهش قواعد سالم زندگی کردنو یاد بدین و بعد بذارین خودش انتخاب کنه ... همین ...

با کمال احترام با قسمت زیادی از صحبت های شما موافقم
اما:
1- ما اینجا با قواعد متفاوتی روبرو نیستیم بلکه با فرهنگ جدید روبرو هستیم وگرنه آمریکایی ها هم مثل ما 2 تا دست و 2تا پا و ... دارن.
2-برادر شما الآن بیشتر اینکه یه دوست دختر داشته باشه یک نامزد داره.(پست های قبلی من رو تو همین تاپیک راجع به relationship و friendship بخونید لطفا) پس مشکلی نیست.
3-من اینو قبول دارم که به خاطر برداشتن ابرو یا مثلا حجاب اجباری حتی تو کلاس که همه خانم هستند تو هوای گرم خیلی نامردیه اما هرجا یه سری قوانین داره که باید اونا رو رعایت کرد. همونطور که ما پسرا بخاطر خیلی چیز ها تو مدرسه توبیخ شده ایم اما این دلیل نمیشه که خودمون رو توی یه فرهنگ دیگه خالی کنیم.
4-ضمنا ملاک دختر خوب صحبت نکردن با پسرها نیست وگرنه تو سنین بالاتر مثل 27 یا28 سال هم کسی که دوست دختر داره پس دختره خوب نیست چون با پسزا صحبت میکنه. چون اصولا اگر قصد و غرضی هم باشه دو طرف میدونن چجوری بهم خط بدن که متوجه بشن(بقول دکتر انوشه سیگنال)
پس همونطور که شاید من نوعی متوجه نشم شما ی نوعی چقدر تو مدرسه سختی کشیدید و من نمیتونم شما رو درک کنم، شما هم قاعدتاً نمیتونید من رو درک کنید.(به اتفاقی که سال گذشته هم رخ داده بود و من در صفحه قبل نوشتم توجه کنید)

میلاد

والا احساس می کنم این بحث یک مقدار زیادی کشداره! ولی لازمه یک سری نکاتو بگم خلاصه با عرض معذرت از خدمت دوستانی که حوصلشون سر رفته !
1- جناب میلاد خان عزیز ... من نگفتم که احیانا آمریکایی ها موجودات فرازمینین یا چهار تا دست و پا اضافه تر از ما دارن! من گفتم قواعد! یعنی چی؟ مثال می زنم : شما در ایران با هر ملیتی که باشی از در فرودگاه که وارد بشی و خانم باشی باید یه چیزی سرت کنی! این قاعده و قانونه! فرهنگ نیست! قاعده زندگی یا بهتر بگم قانون زندگی در ایران اینه!
2-برادر من به هیچ عنوان نامزد! نداره! اصولا ما توی نوزده سالگی نامزد نمی کنیم مخصوصا پسرامون! ( این قانون خانوادگیه!) جدای از شوخی ...شما یک زماانی یک دوست اجتماعی داری یعنی دختر یا پسر جنسیت مهم نیست . اصلا رفتار شما در مقابل اون دوست اجتماعی کاراکتر مشخص خودشو داره و در قبال جنسیتش تغییر نمی کنه ... یک زمانی یک نفر از اون حالت برای شما خارج می شه و بهش احساس پیدا می کنی ... ممکنه شما اون شخصو به خانواده معرفی کنی که بهترین حالتش اینه چون این احساس که داره شکل می گیره زیر نظر خانواده ها و بزرگترها سمت و سوی صحیحشو پیدا می کنه که لزوم دوستی با فرزند اینجاست که اهمیت بیشتری پیدا می کنه . و یک زمان شما تصمیمی در رابطه با یک نفر می گیری و تصمیم می گیری آینده ای باهاش داشته باشی ... بعد خانواده ها صحبت می کنن و .... ما بهش می گیم نامزدی!
3- هرتغییر و تحولی یک دوره "گذر" داره ... اگه همین فردا بگن حجاب در ایران اجباری نیست شما با بدیع ترین صحنه هایی که فکرشم نمی تونین بکنین توی خیابونای تهران مواجه می شین! به نظر من این گذر طبیعیه و به مرور باکمک فکری خانواده بچه می تونه خودشو پیدا کنه ... این کمک فکری به هیچ عنوان به معنای زور و اجبار نیست چون قطعا نتیجه عکس می ده ...
4- یکی از معضلاتی که دوستان دهه شصتی دارن دقیقا همینه ... نگاه به بلبل زبونی امثال من نکن .. خیلی از دخترایی که در خانواده های محدود تر بزرگ شدن الان توی سن 28-9 سالگی توی روابط اجتماعیشون مشکلات جدی دارن مثالش اینکه تا کسی بهشون می خنده به خودشون می گیرن و فکر می کنن طرف حتما منظوری داره! و من که الان ده ساله دارم با ادارات دولتی این مملکت سر و کله می زنم به جد می گم که اصلا هم تعدادشون انگشت شمار نیست!

صحبت آخر اینکه : بله قبول دارم که ممکنه من چشم انداز دقیقی از اونچه در مدارس اونجا می گذره نداشته باشم و یکی از تاسفهای بزرگم در زندگی اینه که چرا اینقدر دیر واقعا؟ چرا من باید طلایی ترین سالهای زندگیمو در یک نظام بسته آموزشی و فرهنگی سر کنم ؟

پی نوشت : چیزهایی هست که نه مجال و نه مکان گفتنش اینجاست فقط حکایتی هست که شنیدنش خالی از لطف نیست:
دو راهب در سفری زیارتی به رودخانه ای رسیدند و در آنجا دختری زیبا با لباسهایی فاخر را دیدند که نمیتوانست از رودخانه عبور کند...
یکی از آن دو راهب بدون آنکه کلامی به زبان جاری کند او را به آغوش گرفت و عرض رودخانه را پیمود و او را در آن سوی رها کرد و برگشت و به راهشان ادامه دادند....
ساعاتی بعد راهب دیگر لب به شکوه گشود :
دست زدن به آن زن خلاف احکام است چرا خلاف قوانین راهبان عمل کردی و ...
راهبی که این عمل را انجام داده بود سکوت اختیار کرده بود به راهش ادامه میداد ... اما راهب دیگر همچنان شکوه میکرد.همین امر باعث شد سکوت خود رابشکند و اینچنین گفت :
من او را ساعاتی پیش در کنار رودخانه به زمین گذاشتم ولی تو هنوز او را به دوش داری !!!!

[milad1995]

والا احساس می کنم این بحث یک مقدار زیادی کشداره! ولی لازمه یک سری نکاتو بگم خلاصه با عرض معذرت از خدمت دوستانی که حوصلشون سر رفته !
1- جناب میلاد خان عزیز ... من نگفتم که احیانا آمریکایی ها موجودات فرازمینین یا چهار تا دست و پا اضافه تر از ما دارن! من گفتم قواعد! یعنی چی؟ مثال می زنم : شما در ایران با هر ملیتی که باشی از در فرودگاه که وارد بشی و خانم باشی باید یه چیزی سرت کنی! این قاعده و قانونه! فرهنگ نیست! قاعده زندگی یا بهتر بگم قانون زندگی در ایران اینه!
2-برادر من به هیچ عنوان نامزد! نداره! اصولا ما توی نوزده سالگی نامزد نمی کنیم مخصوصا پسرامون! ( این قانون خانوادگیه!) جدای از شوخی ...شما یک زماانی یک دوست اجتماعی داری یعنی دختر یا پسر جنسیت مهم نیست . اصلا رفتار شما در مقابل اون دوست اجتماعی کاراکتر مشخص خودشو داره و در قبال جنسیتش تغییر نمی کنه ... یک زمانی یک نفر از اون حالت برای شما خارج می شه و بهش احساس پیدا می کنی ... ممکنه شما اون شخصو به خانواده معرفی کنی که بهترین حالتش اینه چون این احساس که داره شکل می گیره زیر نظر خانواده ها و بزرگترها سمت و سوی صحیحشو پیدا می کنه که لزوم دوستی با فرزند اینجاست که اهمیت بیشتری پیدا می کنه . و یک زمان شما تصمیمی در رابطه با یک نفر می گیری و تصمیم می گیری آینده ای باهاش داشته باشی ... بعد خانواده ها صحبت می کنن و .... ما بهش می گیم نامزدی!
3- هرتغییر و تحولی یک دوره "گذر" داره ... اگه همین فردا بگن حجاب در ایران اجباری نیست شما با بدیع ترین صحنه هایی که فکرشم نمی تونین بکنین توی خیابونای تهران مواجه می شین! به نظر من این گذر طبیعیه و به مرور باکمک فکری خانواده بچه می تونه خودشو پیدا کنه ... این کمک فکری به هیچ عنوان به معنای زور و اجبار نیست چون قطعا نتیجه عکس می ده ...
4- یکی از معضلاتی که دوستان دهه شصتی دارن دقیقا همینه ... نگاه به بلبل زبونی امثال من نکن .. خیلی از دخترایی که در خانواده های محدود تر بزرگ شدن الان توی سن 28-9 سالگی توی روابط اجتماعیشون مشکلات جدی دارن مثالش اینکه تا کسی بهشون می خنده به خودشون می گیرن و فکر می کنن طرف حتما منظوری داره! و من که الان ده ساله دارم با ادارات دولتی این مملکت سر و کله می زنم به جد می گم که اصلا هم تعدادشون انگشت شمار نیست!

صحبت آخر اینکه : بله قبول دارم که ممکنه من چشم انداز دقیقی از اونچه در مدارس اونجا می گذره نداشته باشم و یکی از تاسفهای بزرگم در زندگی اینه که چرا اینقدر دیر واقعا؟ چرا من باید طلایی ترین سالهای زندگیمو در یک نظام بسته آموزشی و فرهنگی سر کنم ؟

پی نوشت : چیزهایی هست که نه مجال و نه مکان گفتنش اینجاست فقط حکایتی هست که شنیدنش خالی از لطف نیست:
دو راهب در سفری زیارتی به رودخانه ای رسیدند و در آنجا دختری زیبا با لباسهایی فاخر را دیدند که نمیتوانست از رودخانه عبور کند...
یکی از آن دو راهب بدون آنکه کلامی به زبان جاری کند او را به آغوش گرفت و عرض رودخانه را پیمود و او را در آن سوی رها کرد و برگشت و به راهشان ادامه دادند....
ساعاتی بعد راهب دیگر لب به شکوه گشود :
دست زدن به آن زن خلاف احکام است چرا خلاف قوانین راهبان عمل کردی و ...
راهبی که این عمل را انجام داده بود سکوت اختیار کرده بود به راهش ادامه میداد ... اما راهب دیگر همچنان شکوه میکرد.همین امر باعث شد سکوت خود رابشکند و اینچنین گفت :
من او را ساعاتی پیش در کنار رودخانه به زمین گذاشتم ولی تو هنوز او را به دوش داری !!!!

ممنون ولی شما همچنان هدف من رو از نوشتن این موضوعات متوجه نشدید.
شما اگه اینجا بودید و مشکلی نداشتید خداروشکر. مخاطب من گروه دیگه است.
مطابق با قانون هر جایی مثل آمریکا که جزو قوانین هست که من باید 9 درصد از هر چیز دیگه ای که خریدم باید به دولت پول بدم(tax)، ایران هم یه dress policy داره و میگه هر کسی که میخواد وارد شه باید روسری و پوشش مناسب داشته باشه. خوب یا بد به من ربطی نداره. چون اصلا موضوعی که من شروع کردم با جوابای شما کاملا فرق میکنه.
از شما دعوت میکنم تا مطالب من رو از 2 صفحه قبل بخونید و بعد جواب های خودتون رو هم بخونید
و لطفا اجازه بدید که من وقتم رو برای کسانی صرف کنم که واقعا سوال دارند و نگران بچه شون هستند.
ممنون و تشکر
خدانگهدار
میلاد

[ایلیانا]

دوست عزیز
اتفاقا بنده مطالب شما رو خوندم و دقیقا به همین خاطر هم اون حکایت آخرو براتون نوشتم ! به هرحال اگر عمری باقی بود و همچنان مهاجر سرایی ... سالهای آینده که یه مقدار سن شما هم بالا رفت و سرد و گرم چشیده شدی! خوشحال می شم از حال شما و دوستانی که واقعا!!!! نگران بچشون هستن و شما رو به عنوان مرجع دبیرستانهای آمریکا انتخاب کردن با خبر بشم!
ممنون
خدا نگهدارتون!

در ضمن از اینکه وقت گهر بارتونو تخصیص دادین و جواب دادین متشکرم!

[milad1995]

دوست عزیز
اتفاقا بنده مطالب شما رو خوندم و دقیقا به همین خاطر هم اون حکایت آخرو براتون نوشتم ! به هرحال اگر عمری باقی بود و همچنان مهاجر سرایی ... سالهای آینده که یه مقدار سن شما هم بالا رفت و سرد و گرم چشیده شدی! خوشحال می شم از حال شما و دوستانی که واقعا!!!! نگران بچشون هستن و شما رو به عنوان مرجع دبیرستانهای آمریکا انتخاب کردن با خبر بشم!
ممنون
خدا نگهدارتون!

در ضمن از اینکه وقت گهر بارتونو تخصیص دادین و جواب دادین متشکرم!

نه درست نخوندين اگه ميخونديد جواب ديگه اي بايد ميداديد يا شايد متوجه نشيد.

به هر حال....



خواهش ميكنم
ميلاد

[ایلیانا]

دوست عزیز
اتفاقا بنده مطالب شما رو خوندم و دقیقا به همین خاطر هم اون حکایت آخرو براتون نوشتم ! به هرحال اگر عمری باقی بود و همچنان مهاجر سرایی ... سالهای آینده که یه مقدار سن شما هم بالا رفت و سرد و گرم چشیده شدی! خوشحال می شم از حال شما و دوستانی که واقعا!!!! نگران بچشون هستن و شما رو به عنوان مرجع دبیرستانهای آمریکا انتخاب کردن با خبر بشم!
ممنون
خدا نگهدارتون!

در ضمن از اینکه وقت گهر بارتونو تخصیص دادین و جواب دادین متشکرم!

نه درست نخوندين اگه ميخونديد جواب ديگه اي بايد ميداديد يا شايد متوجه نشيد.

به هر حال....



خواهش ميكنم
ميلاد

من برای اینکه خدای نکرده نکنه اشتباه کرده باشم یک بار دیگه کل تاپیکو از سر خوندم ... ظاهرا سه چهار نفر دوستانی که بعد از شما کامنت گذاشتن هیچکدوم منظور شما رو نفهمیدن! وگرنه جواب مورد نظر شما رو می دادن! به هرحال ...

و من ا...توفیق!