ارسالها: 19
موضوعها: 0
تاریخ عضویت: May 2012
رتبه:
2
تشکر: 0
0 تشکر در 0 ارسال
کمککککککککککککککککک ،دوستان من به یه مشکلی برخوردم، هر کار میکنم نمیتونم توی سایت uscis ، مبلغ ۱۶۵$ رو پرداخت کنم چون A number ما ۸ تا عدد داره ولی توی فرم وقتی وارد میکنم قبول نمیکنه مثکه ۹ تا عدد باید بزنیم لطفا یکی منو کمک کنه
2013as74##/ افراد كيس: ٢ نفر/ ارسال فرمها: با ايميل/ كارنت: ماه می/ مصاحبه: ابوظبي هفته آخر مي/ ویزا: یکضرب / مقصد: سانفرانسيسكو
ارسالها: 219
موضوعها: 0
تاریخ عضویت: May 2012
رتبه:
44
تشکر: 0
0 تشکر در 0 ارسال
منکه دارم میرم ساکرامنتو که فقط یه آشنا اونجا دارم و تا حالا ندیدمش ،مهربان همسر من هم اصلا مثل عمو سعید و عمو بیات نیست که مو رو از ماست بکشه بیرون و اطلاعات ساکرامنتو رو در بیاره و اینکارو گذاشته گردن من ،من هفته ی پیش از پایان نامه دفاع کردم و این هفته هم خرد وریز ها رو توی چند تا سایت آگهی دادم و دارم میفروشم و آخر هفته هم چون بچه ها خیلی حوصله شون سر رفته یه سر داریم میریم شمال ،تازه این وسط کلاس های بچه ها و کلاس زبان خودمم هست ..................خلاصه دارم له میشم واز اضطراب بیماری سندرم روده ی تحریک پذیر گرفتم و همش دل و روده ام درد میکنه ...........................
2013AS17xx/ آنکارا / چهارنفر/ کلیرنس بعد از 146 روز / ساکرامنتو کالیفرنیا
ارسالها: 245
موضوعها: 0
تاریخ عضویت: May 2012
رتبه:
32
تشکر: 0
0 تشکر در 0 ارسال
سلام دوستان عزیز، در تایید حرف های افشین عزیز باید اضافه کنم که من هر وقت که نگران تغییر و اتفاقاتی که ممکنه پیش رویم باشه میشم با خودم میگم؛ "چقدر از وضعیتی که الان داری راضی هستی؟" چه سختی هایی برای حفظ کار و چیزهایی که به دست آوردی (اگر آورده باشی
) کشیده ای و هنوز به اندازه یک صدم زحمتت هم به دست نیاورده ای؟ چقدر به حقوق حقه ات رسیده ای؟ آیا در تمام این مدت حاضر نبودی برای رسیدن به حداقل خواسته هات سخت ترین چیزها رو تحمل کنی تا یک قدم (فقط یک قدم ناقابل) پیش بری؟ ... خب حالا این گوی و این میدون! تازه این در حالی هستش که ما به قولی " آردمونو بیختیم و الکمونو آویختیم" اگر ده پونزده سال پیش بود که اصلا و ابدا نگران هیچی نبودیم و حاضر بودیم به راحتی همه چیزو از نو شروع کنیم. چون ما اینجا صد قدم برمی داریم که یک قدم بریم جلو ... و به نظر من ما ها از هر طبقه و گروهی هم که باشیم باز با سختی و چنگ و دندون به خواسته هامون رسیدیم و مطمئنا (تاکید می کنم مطمئنا) راحت خودمونو با شرایط و سختی ها وفق می دیم و اصلا اگه دنبال تغییر شرایط نبودیم و از شرایطمون کاملا راضی بودیم که ثبت نام نمی کردیم. به نظر من اصولا این نگرانی ها و ترس ها همون سندروم معروف " ترس از موفقیته" که معمولا قبل از موفقیت و تغییر خودشو نشون آدم میده. پس بیاییم از تغییرات پیش رو لذت ببریم و حال خودمونو نگیریم
2013
The tragedy of life is not death but what WE LET die inside of us while we live