مهاجرت: بريم يا نريم

[online27H]

ای خدا بعد چند ساعت خلاصه ساعت 7 کل بحثا تموم شد!
من هنوز کارم درست نشده ولی خلاصه درست میشه اینو میدونم ... و مهاجرتو دارم 90% بخاطر نسلهای بعد خودم انجام میدم(حالا هر کس بخواد اسمشو هرچی بزاره یا فداکاریه یا حماقت )
باشد که فرزندانمان در محیطی بهتر از ما از ما یاد کنند(نکردندم غمی نیست)

[sanaz2010]

من ميگم بايد فرصتهاي شغلي رو به اونهايي كه تازه مي رسن معرفي كرد چون اونها چيزي نمي دونن قديمي ها بايد كمكشون كنن.

[stiw]

سلام دوستان من دانشجو رشته دارو سازی هستم این جا توی دانشگاه همه تب آمریکا رفتن رو دارند و فکر میکنن که برای رسیدن به این هدف باید کلی خودکشی بکنن و درس بخونن تا بالاخره موفق به رفتن بشن به نظر شما ارزشش رو داره این همه زحمت بکشی؟ آخه مسئله همین جا هم تموم نمی شه و تازه وقی میری به قول دوستان زمینگیر میشی و دیگه نمی تونی برگردی البته اینش خیلی بد نیست ولی وقتی می دونی 15 میلیون تومان پول بی زبون رو به عنوان وثیقه گذاشتی واقعا حس بدی به آدم دست می ده طوری که آدم دوست داره سرش رو بکوبه توی دیوار. البته این جا جاش نبود که این سوال رو بپرسم ولی باز از دوستانی که رفتن خواهش می کنم جواب بدن که ارزش این همه سختی کشیدن رو داره یا نه؟

[usa.lover]

stiw عزیز وثیقه ها از 15 میلیون به 5 میلیون کاهش یافته!
بستگی داره به اینکه چقدر علاقه مند به آمریکا هستید! مثلا یکی میگه: تو آمریکا دیسکو ها اینقدر فاز میده. اگه دلایل شما اینقدر پیش پا افتاده باشه، به نظر من ارزشش رو نداره، ولی اگر ترجیح میدید که آمریکا حداقل 90 % از ایران برای شما بهتره، شک نکنید!!!

[ChairMan]

همه چیز بستگی به خودتون داره آیا برای شما ارزشش رو داره ؟
شاید برای من ارزشش رو داشته باشه .
توجه کنید : اون چیزی که شما میتونید فردا برای خودتان در آنجا بسازید به نظر من اگر بسازید ارزش خیلی بیشتر داره .

[Ashkan.R]

من هنوز نرفتم اما فکر کنم به کی و کجا خیلی بستگی داره
مثلا اگر یه ادمی باشه سفر خارجش به راه باشه ،برج سازه و ماهی 30ملیون درامد داشته باشه بعد بخواهد بره انجا وایسه ظرف بشور یا حتی یه کار ساده داشته باشه فکر نکنم ارزشش را داشته باشه
اما برا یکی که تو یه شهر کوچیک زندگی می کنه تازه تو اون شهر هم بیکاره ،نه خانه ای نه شغلی نه آینده ای ،فکر کنم خیلی صرف کنه
هرکس باید حساب خودش را بکنه

نه انجا بهشت مطلقه و نه اینجا

واسه همین نه ان وری ها می توانند بگند بده یا خوبه نه این وری ها


یه انتقاد هم به دوستان داشتم
ببخشید من خیلی کم پست می گذارم اما همیشه پست ها را می خوانم
متاسفانه بعضی از دوستان تا یکی بخواهد مشکلات انجا یا سختی های انجا را بگه چنان حمله ای بهش می کنند که نگو
به نظر من ما از امکانات انجا شنیده ایم اگر یکی بیاد بگه با چه مشکلاتی وقتی رسیدیم انجا ممکنه روبرو بشیم خیلی بیشتر بردمون بخوره لازم نیست هرکی گفت انجا این مشکلات را داره بهش حمله کنیم

مرسی

[hvm]

دوست گرامیم
اتفاقا برعکس گفتی
اونی که ماهی 30 میلیون تومن درآمد داره اگه بره آمریکا مطمئن باش ظرفشویی نمیکنه
کافیه 200_300 میلیون تومن پول رو اینجا بزاره تو بانک حد اقل بهش ماهی 6_7 میلیون تومن سود بهش میدن که میتونه تو آمریکا راست راست راه بره و نیاز به کار کردن هم نداره
تازه برای سرگرمی هم میره یه رستورانی مغازه ای چیزی اونجا میزنه و با اون پول میسازه
ظرفشویی مال کسی هست که پول و پله کافی نداره
ببخشید فقط نظر خودم رو گفتم

[Ashkan.R]

دوست گرامیم
اتفاقا برعکس گفتی
اونی که ماهی 30 میلیون تومن درآمد داره اگه بره آمریکا مطمئن باش ظرفشویی نمیکنه
کافیه 200_300 میلیون تومن پول رو اینجا بزاره تو بانک حد اقل بهش ماهی 6_7 میلیون تومن سود بهش میدن که میتونه تو آمریکا راست راست راه بره و نیاز به کار کردن هم نداره
تازه برای سرگرمی هم میره یه رستورانی مغازه ای چیزی اونجا میزنه و با اون پول میسازه
ظرفشویی مال کسی هست که پول و پله کافی نداره
ببخشید فقط نظر خودم رو گفتم

از پاسخت به پستم ممنون
دوست عزیز در مثال که مناقشه نیست
منظورم این بود که اگر کسی در رفاه زندگی می کنه (منظورم خیییییییییلی رفاهه)چون همه می گن انجا خوبه هیچ لزومی نداره نری انجا باید ،بیشتر فکر کنه
من کسی را می شناسم که در ایران وضع مال بسیار عالی داشت (خودش که نه همسرش)اما الان رفتن و پشیمان هستند چون ان موقعیت اجتماعی را در انجا ندارن و امکان داره به ایران بر گردند

---

[hvm]

آره عزیزم
منتها این همه پول در ایران داشته باشی میتونی هروقت بخواهی بری و برگردی
ما که نداریم ولی اگه داشتیم هم خیلی بد نبودها

[laili]

این سوال هم مثل خوشبختی هیچ فرمول خاصی نداره....
که بشه گفت کجا بهتره..همونطوری که دوستان گفتند بستگی به شرایط افراد داره و اینکه کجا احساس بهتری دارند...
من فکر میکنم اگه تو جایی زندگی کنی و جزء افراد پولدار هم باشی ولی وقتی بخواهی بری بیرون احساس امنیت نکنی ..یا زمانی که مریض میشی مادیات بیشتر از جونت اهمیت داشته باشه...یا زمانی که بچه ات تو مدرسه گوشش از یه سری مزخرفات پر بشه و هیچ لذتی از زندگیش نبره و اعتماد به نفسش روز به روز به جای اینکه بیشتر بشه تنزل پیدا کنه برای اینکه مبادا در آینده خطری برای بعضی ها داشته باشه و هزار مسئله ی دیگه اون پول کوچکترین ارزشی نداره...
من روزی هزار بار افسوس میخورم که چرا زودتر نیومدم و روزی هزار بار هم خدا رو شکر میکنم که الان اینجام....
با وجودی که پیدا کردن خونه و مدرسه ی بچه و آشنا نبودن با فرهنگ و سنن جایی که کشور دومت میشه خیلی سخته و هزار مسئله و مشکل جلوی پای هر مهاجری هست و باید زندگی رو از صفر شروع کنی باز هم ارزشش و داره که سال اول هر کسی با این مشکلات روبرو بشه در عوض باقی عمر و در آرامش طی کنه...به نظر من کسانی که میگن سخته تصورشون اینه که اینجا بهشته برینه و هیچ مسئله و مشکلی وجود نداره و وقتی وارد میشن افرادی استخدام شدن که مسئول باد زدن به اینها باشن ولی وقتی میرسند میبینند از این خبرها نیست شروع میکنند به شکوه و شکایت ....
بستگی به خودتون داره که از زندگی چی بخواهید ... من فقط به کسانی که از شرایط حاکم ناراضی هستند و فکر میکنند در کشور دیگه ای خوشحال تر و موفق ترند و از تغییر میترسند و اون استارت اولیه براشون مشکله بگم که وقت و تلف نکنید و این تغییر و هر چه زودتر انجام بدید ...توی زندگی هیچ چیزی مثل امنیت و آرامش ارزش نداره که اینجا بهش میرسید ...البته بعد از پول

[stiw]

از شما دوستان عزیز برای راهنمایی های ارزشمندتون تشکر می کنم راستش من نمی دونستم مبلغ وثیقه تغییر کرده اما در کل می خواستم هر جوری شده برم چون با شناختی که از جامعه دارم و به آخر عاقبت دوستام که توی رشته های خوب فارق التحصیل شدن (البته تو آمریکا) و الان از زندگی لذت می برن، راستش تصمیمم رو گرفته بودم که هر جوری شده برم البته برای من جور کردن 15 میلیون یا 5 میلیون مسئله ای نیست منظور اصلی من این که اگر رفتم آیا واقعا هم اون طوری که دوستان توی پستاشون می نویسن میشه اونجا به موفقیت برسی البته رشته من داروسازی و با اطلاعاتی که دوستام دادن توی رشته خودم(منظورم رشته های پزشکی و داروسازی) راحت تر از رشته های مهندسی می شه پذیرش گرفت(و بعدش هم usmle) اما بازهم می ترسم به قول laili عزیز با مشکلات مهاجرتی روبه رو بشم و از کرده خودم پشیمون بشم (چون معمولا توی زندگی بد شانس هستم)
باز هم به خاطر راهنمایی های خوب شما ممنون هستم به هر حال من عزمم رو جزم کردم که برم وبه امید خدا به چیزی که می خوام برسم باز هم ممنون.

[lexington]

سلام دوستان عزیز

شاید این حق را ندارم که خودم اینجا بی خبر نشسته باشم و هیچ نظر و پیشنهادی بدهم؛ ولی واقعا ً هرروز که میگذرد ، دائم خبرها میشنوم که چه کسانی که به عمرشان، هیچ تصمیم مهاجرتی نداشته اند و اکنون به آب و آتش میزنند تا از طرفی فرار کنند.

خداوند لعنتشان کنند که اینطور ملـت را به آوارگی کشانده اند. معذرت میخوام از کلمات نامتعارف استفاده میکنم؛ امــّّا هرگز فکر نمیکردم روزگاری بیاید که اینگونه آرامش از پیر و بنا ، زن و مرد گرفته شود و بدبختانه بسیاری از این هموطنانمان، رهای دشت و بیابان ها و کشورهای دیگر باشند.
هرچه که میخواهم در مقابل این همه ناعدالتی ، صبور باشم نمیتوانم؛ اگر از شنیدن اخبار و دیدن صحنه های آسیب دیدن جوانان کشورم، پرهیز کنم؛ درخواست هر دوست و آشنا را برای یافتن راه خروج چه کنم؟؟

میبخشید، تلاش کردم که خودم را کنترل کنم امـــّّا نشد.
--------------------------------------------------------------------------
دوست عزیز ، این سوال شما یک مسئله ای است که هیچکس نمیتواند یک پاسخ روشن و مشخص به شما بدهد. اگر به جمله های ابتدایی خود و این جملات آخر خود دقت کنید، نظر شما کمی تغییر کرده است و ای بسا که باز هم دارای نظری دیگر بشوید و این نه تنها بد نیست بلکه علاوه بر محترم و خاص خودتان بودن؛ نشانه ی رشد ذهنی و بالا رفتن اطلاعات است و در یک کلام نشانه ی حیات فکری و اندیشه.

تنها پیشنهاد من این است که هیچگاه « ابراز عقیده ای » ثابت و بدون چون و چرا را ، نه تنها نپذیر بلکه خودت هم ، نداشته باش که ای بسا روزی حقایق و مدارک تازه ای و مخالف آن بدستتان رسید. پس تا آنجا که میتوانید تحقیق کنید و جستجو. مثلا ً درباره ی همین موضوع، موارد دیگه ای در همین سایت وجود دارد همچون « بریم یا نریم» که خواندنش را پیشنهاد میکنم.

در آخر اگر خداوند فرصتی سر راهتان قرار داد، مطمئنا ً باید قضا را تغییر دهید، وگرنه (شاید که) قدرناشناس نعمت های خداوندی هم بوده اید.

میبخشید طولانی شد. ارادتمند همگی و با آرزوی سربلندی همه ی هموطنان عزیزم حمید از ایالت میزوری

[lexington]

صدرا جان سلام

درست میگی و سخن حق را هیچ جوابی نیست و همانگونه که متوجه شدی، دوست عزیزم را به دقت بیشتر و مطالعه ی بیشتر راهنمایی کردم و نه اینکه منظورم ایشان باشه، اما چون بسیاری از آنهایی که مخالف اینگونه هجرت ها هستند، فکر میکنند که خوشی به زیر دل این افراد زده که سختی های مهاجرت را به جان میخرند، درخواست کردم که فقط و فقط به تلقین « تلویزیون » و « مشد حسن» صاحب تنها گاو، محله نباشند و فراموش نکنند که آنها هم صاحب فکر و اندیشه اند.

من با آرزوی موفقیت روزافزون برای تک تک هموطنان عزیزم؛ مجددا دست و پای فرد فرد جوانان و جوان دلان هموطن غیورم را میبوسم که بازهم پیروی خرد میکنند. « از آن رو دشمن بما چیره گشت / که ما را خرد تیره گشت » فردوسی پاکزاد
----------------------------------------------------------------
پیروزی و موفقیت روز افزون هموطنان عزیزم آرزوی ماست ارادتمند حمید میزوری

[hvm]

کاش روزی رو ببینیم که ما ایرانیا دیگه دنبال مهاجرت نباشیم و شاهد این باشیم که از ینگه دنیا تلاش برای برای مهاجرت به ایران انجام میشه ( البته این برام کاملا واضح و مبرهنه که 500 % چنین چیزی رو تو خواب هم نمی تونیم ببینیم چه برسه به بیداری )

صدرا جان این اتفاق خواهد افتاد چون مردم ما پتانسیلش و دارند یعنی ما از کشورهای عربی و ترکیه کمتریم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
ولی مطمئن باش به ماها وصلت نمیده حداقل پنجاه سال زمان میخواد ....

ضمن تایید مطالب شما
جهت اطلاع عربها و ترکها هم در صورت توانایی مهاجرت میکنند
مخصوصا به آمریکا(البته ترکها به آلمان هم زیاد مهاجرت کرده اند

[mohsen324]

من فکر می کنم اگر انسان در طول زندگی اش مهاجرت کند پیشرفت می کند. نه به آمریکا بلکه به هر جا. مثلاً دوستی دارم که در نامیبیا زندگی می کند و یک مهدکودک آنجا براه انداخته و بسیار پیشرفت کرده و به زودی می خواهد به زامبیا برود و آنجا هم فعالیت های تجاری کند. ایشون در اینجا بیشتر از 10000 دلار سرمایه نداشتند اما الآن خدارو شکر خانمش ماشین 70000دلاری سوار می شوند و دائم در حال سفر به این طرف و آنطرف دنیا هستند.
وقتی ازشون می پرسم دلیل این همه پیشرفت چیست؟ می گوید مهاجرت دید انسان را باز می کند....
البته ایشون به من حسودی کردند و گفتند ایکاش شانس این را داشت که در آمریکا زندگی خود را ادامه دهد...
نتیجه: مهاجرت اصولاً برای همه کشور ها وجود دارد اما این که نرخ مهاجرت بالا برود بدون شک می تواند حاصل شرایط بد زندگی در کشور مبدإ باشد.