اندر وصف خوبیهای آمریکا

[rasarasa]

اندر وصف خوبیهای آمریکا اینکه شما آرامش دارید از استرسهای بی خود خبری نیست . از جنگ اعصاب خبری نیست. از تحقیر و توهین خبری نیست.مواد غذایی گران نیست . ماشین گران نیست . لباس گران نیست .تفریح بسیار زیاد است و....
تنها مشکلی که وجود دارد اینست که وقت کافی برای تفریح نداری ، چون تعطیلات بسیار کم هستند و نمی توانی راه به راه مثل ایران به عناوین مختلف مرخصی بگیری یا از کار جیم شوی. 6روز تعطیلی رسمی در سال و یک هفته مرخصی برای کل سال با این همه امکانات و تفریح و جاهای مسافرتی خیلی کم است،آخ اگر آدم اینجا پول زیاد و وقت کافی داشته باشد از بهشت هم بهتر می شود.دعا میکنم که خداوند سرنوشت همۀ ایرانیهای مقیم آمریکا را از کارمندی به ریاست برساند آن هم از این رییسهایی که طوری سرمایه گذاری کرده اند که در حال استراحت هم پول می سازند و نباید مدام سرکارشان بسط بشینند.که البته تعدادشان در آمریکا کم هم نیست و من از نزدیک چند تایی از این ایرانیها را دیده ام ولی نمی دانم چرا از وقت و پولشان استفاده نمی کنند ؟آقا جان خب بلد نیستی با پولت تفریح کنی از بالشت درشون بیار ،بده به چهار تا جوون مثل ما بهت یاد بِدن چه جوری باید تفریح کرد.

[wushu kung fu]

RASARASA فکر می کنم بهترین چیزی که اونجا میشه دور از همه چیز احساس کرد احساس آدم بودن یه موقع نخندیا
چون این جا هر جا می ری انگار الاغی و خدا نکنه که یارو یه ذره مایهش پارتیش بیشتر باشه
در هر صورت از خداوند بزرگ خواستار خوش بختی تک تک مهاجران هستم

آمین

[Ali Sepehr]

تصور کن من یه پیرمرد پول پرست اصفهونی هستم که تو امریکا زندگی میکنم .میدونی بهت چی میگم:
میگم: تو به من داری میگوی پولاما بدم به تو که بری تفریح؟خجالتم خب چیزیه .دختریه چش سفیدی پول حروم کن.این پولا از بالش من تکون نیمیخورد چون این پولارو گذاشتم تو بیزینس گز و پولکی سرمایه گذاری کنم .برو بیبینم

دوست عزیز از اونجایی که خود من اصفهانی هستم و به این اصلیتم افتخار هم می کنم از صحبت شما بسیار ناراحت شدم و لازم دونستم ذکر کنم که کنایه زدن به هموطنانمون حالا چه فارس و چه کرد و چه لر و چه عرب و چه ترک و چه بلوچ و چه اصفهانی و چه یزدی و ... کار زیبایی نیست.

[rs232]

اتفاقا من شنبه گذشته مرده خواری کردم. یعنی یکی از همسایه های ما به رحمت ایزدی پیوست و وارثانش تمام زندگی او را ریختند بیرون و فروختند. آنچه را هم که فروش نرفت گذاشتند دم در که مردم بیایند و مجانی ببرند. من هم رفتم و کلی وسایل آشپزخانه برای خانه جدیدم گرفتم. از لیوان و بشقاب و قاشق چنگال گرفته تا نمکدان و دربازکن و غیره. چند تا سیدی موسیقی هم برداشتم و وقتی اولین سیدی را گذاشتم که گوش کنم یک آهنگی بود که خواننده هی می گفت از خانه من گمشو بیرون!!! اگر خدابیامرز دو هفته دیرتر فوت کرده بود می توانستم مبلها و میز صندلی او را هم به خانه ام ببرم ولی الآن هنوز جا ندارم. خلاصه هر زمانی که آن وسایل را می بینم شروع می کنم به حرف زدن با صاحب آن و ضمن تشکر می گویم که قول می دهم از وسایلت به خوبی محافظت کنم و هر موقع که از آنها استفاده می کنم به یاد تو باشم. خدا را چه دیدی شاید هنوز چشمش به اموالش باشد و دنبالشان راه افتاده باشد. خوشبختانه من میانه ام با روح و جن و پری زیاد بد نیست و مشکلی از این بابت ندارم!

[soroush2031]

تصور کن من یه پیرمرد پول پرست اصفهونی هستم که تو امریکا زندگی میکنم .میدونی بهت چی میگم:
میگم: تو به من داری میگوی پولاما بدم به تو که بری تفریح؟خجالتم خب چیزیه .دختریه چش سفیدی پول حروم کن.این پولا از بالش من تکون نیمیخورد چون این پولارو گذاشتم تو بیزینس گز و پولکی سرمایه گذاری کنم .برو بیبینم

دوست عزیز از اونجایی که خود من اصفهانی هستم و به این اصلیتم افتخار هم می کنم از صحبت شما بسیار ناراحت شدم و لازم دونستم ذکر کنم که کنایه زدن به هموطنانمون حالا چه فارس و چه کرد و چه لر و چه عرب و چه ترک و چه بلوچ و چه اصفهانی و چه یزدی و ... کار زیبایی نیست.

دوست عزیز از اونجائی که من خودم اصفهانیول اصل هستم و به اصفهانی بودنم و مقتصد بودنم افتخار میکنم و پول پرستی رو برای پیرمرد های اصفهانی خیلی هم با مزه میبینم .از این رو از شما و خودم پوزش میخواهم.هر چند قصد من کنایه نبوده و مزاحی بوده است و بس .چون ما اصفهانیها بدون مزاح کردن روزمون شب نمیشه ای هموطن غیور.

---

اتفاقا من شنبه گذشته مرده خواری کردم. یعنی یکی از همسایه های ما به رحمت ایزدی پیوست و وارثانش تمام زندگی او را ریختند بیرون و فروختند. آنچه را هم که فروش نرفت گذاشتند دم در که مردم بیایند و مجانی ببرند. من هم رفتم و کلی وسایل آشپزخانه برای خانه جدیدم گرفتم. از لیوان و بشقاب و قاشق چنگال گرفته تا نمکدان و دربازکن و غیره. چند تا سیدی موسیقی هم برداشتم و وقتی اولین سیدی را گذاشتم که گوش کنم یک آهنگی بود که خواننده هی می گفت از خانه من گمشو بیرون!!! اگر خدابیامرز دو هفته دیرتر فوت کرده بود می توانستم مبلها و میز صندلی او را هم به خانه ام ببرم ولی الآن هنوز جا ندارم. خلاصه هر زمانی که آن وسایل را می بینم شروع می کنم به حرف زدن با صاحب آن و ضمن تشکر می گویم که قول می دهم از وسایلت به خوبی محافظت کنم و هر موقع که از آنها استفاده می کنم به یاد تو باشم. خدا را چه دیدی شاید هنوز چشمش به اموالش باشد و دنبالشان راه افتاده باشد. خوشبختانه من میانه ام با روح و جن و پری زیاد بد نیست و مشکلی از این بابت ندارم!

آرش جان روح این بابا دیشب اومد به خواب من و گفت که بهت بگم از اون لیوان بزرگه که دسته داره استفاده نکنی .
ازش پرسیدم چرا نکنه . آرش هر وقت تو اون لیوان آب میخوره بعدش براتون خدابیامرزی میفرسته.
جناب مرده فرمودند : برای من مهم نیست که از لیوان من استفاده کنه .من واسه خودش گفتم .شاید آدم بد دلی باشه اخه من دندون مصنوعی های خودمو شبها توی اون لیوان قرار میدادم.
خلاصه اینجوری گفت.

[rs232]

ای بابا سروش جان, اگر خود دندان مصنوعی هم توی لیوان بود برای دوران پیری نگهش می داشتم! حیف که دستم به جنازه نرسید اگر نه حتما چک می کردم!

تصور کن من یه پیرمرد پول پرست اصفهونی هستم که تو امریکا زندگی میکنم .میدونی بهت چی میگم:
میگم: تو به من داری میگوی پولاما بدم به تو که بری تفریح؟خجالتم خب چیزیه .دختریه چش سفیدی پول حروم کن.این پولا از بالش من تکون نیمیخورد چون این پولارو گذاشتم تو بیزینس گز و پولکی سرمایه گذاری کنم .برو بیبینم

دوست عزیز از اونجایی که خود من اصفهانی هستم و به این اصلیتم افتخار هم می کنم از صحبت شما بسیار ناراحت شدم و لازم دونستم ذکر کنم که کنایه زدن به هموطنانمون حالا چه فارس و چه کرد و چه لر و چه عرب و چه ترک و چه بلوچ و چه اصفهانی و چه یزدی و ... کار زیبایی نیست.

دوست عزیز از اونجائی که من خودم اصفهانیول اصل هستم و به اصفهانی بودنم و مقتصد بودنم افتخار میکنم و پول پرستی رو برای پیرمرد های اصفهانی خیلی هم با مزه میبینم .از این رو از شما و خودم پوزش میخواهم.هر چند قصد من کنایه نبوده و مزاحی بوده است و بس .چون ما اصفهانیها بدون مزاح کردن روزمون شب نمیشه ای هموطن غیور.

---

اتفاقا من شنبه گذشته مرده خواری کردم. یعنی یکی از همسایه های ما به رحمت ایزدی پیوست و وارثانش تمام زندگی او را ریختند بیرون و فروختند. آنچه را هم که فروش نرفت گذاشتند دم در که مردم بیایند و مجانی ببرند. من هم رفتم و کلی وسایل آشپزخانه برای خانه جدیدم گرفتم. از لیوان و بشقاب و قاشق چنگال گرفته تا نمکدان و دربازکن و غیره. چند تا سیدی موسیقی هم برداشتم و وقتی اولین سیدی را گذاشتم که گوش کنم یک آهنگی بود که خواننده هی می گفت از خانه من گمشو بیرون!!! اگر خدابیامرز دو هفته دیرتر فوت کرده بود می توانستم مبلها و میز صندلی او را هم به خانه ام ببرم ولی الآن هنوز جا ندارم. خلاصه هر زمانی که آن وسایل را می بینم شروع می کنم به حرف زدن با صاحب آن و ضمن تشکر می گویم که قول می دهم از وسایلت به خوبی محافظت کنم و هر موقع که از آنها استفاده می کنم به یاد تو باشم. خدا را چه دیدی شاید هنوز چشمش به اموالش باشد و دنبالشان راه افتاده باشد. خوشبختانه من میانه ام با روح و جن و پری زیاد بد نیست و مشکلی از این بابت ندارم!

آرش جان روح این بابا دیشب اومد به خواب من و گفت که بهت بگم از اون لیوان بزرگه که دسته داره استفاده نکنی .
ازش پرسیدم چرا نکنه . آرش هر وقت تو اون لیوان آب میخوره بعدش براتون خدابیامرزی میفرسته.
جناب مرده فرمودند : برای من مهم نیست که از لیوان من استفاده کنه .من واسه خودش گفتم .شاید آدم بد دلی باشه اخه من دندون مصنوعی های خودمو شبها توی اون لیوان قرار میدادم.
خلاصه اینجوری گفت.

[hasti_banoo]

اندر وصف خوبیهای آمریکا اینکه شما توجهی به آمار و ارقام رسمی مقایسه ایران و آمریکا از جهات مختلف مثل آموزش، بهداشت ، امنیت ، آزادی های فردی، نوآوری و کارآفرینی و .. بیاندازید و همین ! فکر کنم نگاهی به نمودارها گویای همه تفاوتها باشه:

شرکت Legatum ، سایتی داره برای مقایسه شاخصهای رفاه و .. در کشورهای مختلف جهان

http://www.prosperity.com/prosperiscope.aspx

اگر برای مثال می خواهید مقایسه ای بین ایران و آمریکا داشته باشید، اول در قسمت select countries ایران را انتخاب کنید تا نمودار مربوطه نمایش داده شود، در مرحله بعد آمریکا را از لیست انتخاب کنید. نمودار update میشود و ..

برای دوستانی که احیاناً حوصله سایت رو ندارن عکسی از صفحه مقایسه می گذارم

[laili]

خیلی سایت جالبی بود .....
حتی گواتمالا هم به غیر از تحصیلات بقیه ی فاکتورهاش از ایران بالاتر بود.

[hasti_banoo]

خیلی سایت جالبی بود .....
حتی گواتمالا هم به غیر از تحصیلات بقیه ی فاکتورهاش از ایران بالاتر بود.

به همچنین بوتسوانا ، موزامبیک و جمهوری ترینیداد و توباگو ! ( شکل زیر)

[laili]

از همه جالب تر personal freedom ایرانه.......که تقریبا به صفر میل میکنه.

[free_free]

گویند در آن سوی بحر قلزوم زمینی ست صاف و بغایت سبز. هر شاخه ای را هزار شاخه باشد و هر شاخه غرق گل. بلبلان در آن آشیانه کرده و نوای مستی سر می دهند چنان که گویی بهشت را از آن به تصویر کشیده اند
در اطراف آن حصن بزرگی باشد که آنرا از گزند قوم سرخپوست (در این جا منظور قوم خاورمیانه) حفظ نماید. در آنجا باغهای زیادی هست که در آن باغها جویبارها جاریست و مردمان هر آنچه طلب کنند بالفور بر آن دست یابند.
رودهایی از شیر و عسل در آن جاریست که چون اراده کنی بر آن دست یابی.چنانچه مرغ در اسمان را دل تو هوس افتد همانا بریانش در کف بینی .
هیچ کس از آن سرزمین گزندی نیابد که هیچ همه بر آمال خویش توفیق می یابند. و اما غریب خاصیتیست این زمین را که به آن دموکراسی گویند .مردمان را مرام بر این است که هیچکس به جبر عقیده ای نپذیرد و از مسلک خاصی آزار نبیند. نه یکتن را بزور به عقد کسی درآورند و نه تن دیگری را به جبر به زندگی مجبور.
مردمان در هر 4 سنه در میدانی بزرگ گرد هم آیند و هر کدام کاغذی را به میان صندوقی می نهد و در شامگاهان صندوق بشکافند و از آن میان حاکم خویش برگزینند و قوم جملگی با او بشوند و هیچکس را ملالی نیست.
دهقان و دیوانسالار را به یک چشم بینند چنانچه دهقانی تواند دیوانی را بازخواهی کند و هیچکس بر دیگری ستم همی نکند.
زراع و عقار و ملک در آنجا زیاد باشد و از دروازه شهرها قافله ها از پی هم بارهای سیم و زر می برند و آّبگینه و ادویه و حریر به آن سوی اقیانوس برند و سیم و زر آنان بستانند و در بین خویش تقسیم کنند.
بر هر سوی دروازه شهر ها منجنیق بینی برکشیده و سیمرغ ها بر فراز باروها نشسته چون اشارتی بینند چشم از کاسه سر دشمنان خارج می کنند.....

بر گرفته از سفرنامه ناصر خسرو به آمریکا (ادامه دارد)

[یه مهاجر]

تار عنکبوت ایران چقد کوچیکه باید با ذره بین آمارهاش رو دید

[farshidkhalafi]

یه عزیزی می گفت سطح فرهنگ مردم یه جامعه رو تا اندازه زیادی میتونی از سبک رانندگی و میزان مطالعه مردم بفهمی.امروز که دقیق نگاه میکنم می بینم خیلی درست میگه.گاهی وقتا من توی ایران فکر میکردم که روح هستم و کسی منو نمی بینه چون تقریبا هر کس که از بغلت رد میشه بدون اینکه به خودش کمی زحمت بده بهت تنده میزنه و مسیرش رو باز میکنه و به راهش ادامه میده.غالبا حتی بدون عذرخواهی!!! یا موقع رانندگی حتی اگه شما سرعت مجاز داشته باشی خیلی از ماشینا پشت سرت بوق و چراغ میزنن که تندتر برو.توی صف مترو چنان هلت میدن که هر لحظه فکر میکنی الانه که استخونهات بشکنه.موقع رانندگی به محض سبز شدن چراغ چنان از بین ماشینا لائی می کشن و مهلت نمیدن ماشین جلوئی مسیرو طی کنه که انگار فقط خودشون میخوان به مقصد برسن و بقیه بیکارن و میخوان همونجا ساکن بمونن........خلاصه رفتارا خیلی خشن و عجیب و غریبه......همیشه عجله دارن و همیشه در حال بدو بدو اخر هم ما نفهمیدیم برای چی!!! چون معمولا سر وقت رفتن به محل کار براشون مهم نیست پس این همه عجله .....اینجا توی پیاده رو اگه کمی باریک باشه و از رو به رو عابری با کالسکه بچه بیاد بقیه عابرا صبر می کنن که اون فرد از مسیر باریک رد شه و بعد عبور می کنن .یا در خیابونهای دوطرفه که چراغ قرمزی نیست وقتی یه ماشین برای عبور عابری توقف میکنه ماشینی هم که داره از لاین رو به رو میاد توقف میکنه تا عابر وسط خیابون معطل نمونه!! در حالیکه تو ایران کمتر به این موارد برخورد می کنیم حتی وقتی راننده ای مسیر خودش بسته ست و ترافیک سنگین داره باز چنان گاز میده و سپر به سپر ماشین جلوئی میچسبونه که انگار حالا ۲ متر عقب یا جلو بودن ماشینش چقد فرق داره و براحتی مسیر باز رو میبنده و مانع عبور و مرور ماشینهائی که می تونستن در صورت رعایت فاصه بین ماشینها مثلا از کوچه ای رفت و امد کنن میشه و وقتی هم کسی اعتراض بهش کنه به روی مبارک نمیاره یا حتی گاهی با وقاحت فحاشی هم میکنه................کلا این تفاوتها خیلی زیاده.بعضی ها میگن نباید مقایسه کرد!! اما آیا مگه باید تفاوتی بین رفتارهای استاندارد شهرنشینی و قوانین شهری در کشورا با در نظر گرفتن عرف و سنتها باشه؟؟ بنظر من بعضی چیزا هیچ ارتباطی به عرف و فرهنگ نداره و در همه جا باید کاملا شبیه رعایت شه!

مرسی از نوشته بسیار زیبات.من یک مرد سی ساله ایرانیم که علیرغم تمام صبوری ها و تلاشهام میتونم به جرات بگم تا الان به معنای واقعی زندگی نکردم و هرچی بوده روزمرگی و گذران عمر بوده.هرچی از بلاهای ناخواسته ای که توی ایران سرم اومده بگم جدا کمه و البته دردی رو دوا نمیکنه.همیشه مثل الان به کشور ایران افتخار میکردم اما خوب میدونم الان چیز خاصی واسه افتخار وجود نداره و هرچی هست یاد و خاطره هست.اگه بخوام از ضعف فرهنگ و رفتار مردم بگم خیلی باید بنویسم.اما من سعی کردم توی زندگیم شریف و درستکار باشم و تلاش میکنم حداقل قانونی که هست رو رعایت کنم.مثلا از چراغ قرمز رد نشم.توی صف حق تقدم رو رعایت کنم.اما اگه مثلا آمریکا باشم این کارا لازم نیست و تلاشی که باید واسه تعالی کنم رو میذارم روی چیزایی که شاید هنوز توی زندگیم ندیدم!!!باور کنید برای من سخته بخوام از روی خط عابر پیاده رد شم ولی مجبور باشم صبر کنم خیابون خلوت شه چون اون خط معنایی نداره.برای من سخته وقتی توی صفی هستم که حق تقدم توش رعایت نمیشه و من دو راه دارم:یا مثل خودشون باشم یا پا روی حقم بذارم که نخوام مثل اونا شم چون اعتراضم بی معناست.من توی زندگیم آرزوهای زیادی دارم اما مهمترینش آرامشه و شاید همه آدمها مهمترین خواسته زندگیشون آرامش و آسایشه.میدونم اینجا بهش نمیرسم.واسه منکه با تمام تلاشم بازم خیلی ناکامیها رو دیدم سخته که بخوام تصور کنم فرزندم توی این جامعه رشد کنه.پس تلاش میکنم ادامه زندگی من اونجا مفیدتر و زیباتر باشه و فرزندم درست زندگی کنه.هنوز حسرت میخورم بر استعدادهایی که اینجا بر باد رفته و فرصت برای جبران نیست.نمیگم آمریکا مدینه فاضله هست.هرجایی خوبی و بدیهای خودشو داره اما قطعا فرصتها بیشتره...سخن کوتاه میکنم چون حرفام تمومی نداره.شاد و سربلند باشید

[babak2010]

سرزمین امریکا به دلیل گستردگی سرزمینی و منابع نامحدود ان بعد از کشفش توسط کریستوف کلمب و ورود مهاجرین تازه وارد به ان از ابتدا به صورت وا حه های (مراکز جمعیتی ) دور و جدا از هم با آزادی و استقلال کامل از یکدیگر شهرها و ایالتهای امریکا را بوجود آوردند که همان استقلال و آزادی بعدها شالوده تفکر و بینش و جهان بینی امریکاییان را شکل داد و به همین دلیل است که هر امریکایی با شنیدن کلمه دموکراسی که معنای جوهره استقلال و آزادی در تفکر و ذهن آمریکاییان را معانی میکند به وجد میاید.
رویای آمریکایی را رهبران و بنیانگذاران کشور ایالات متحده امریکا مانند آبراهام لینکلن ، جورج واشینگتن و دیگر رهروان این بینش بر پایه همین جهان بینی شکل داده و بوجود آوردند .
دیر چندی است که مهاجرین از سراسر جهان برای رسیدن به شرایط بهتر زندگی اعم از ( اقتصادی ، سیاسی ، اجتماعی و تحصیلی و هنری ، فرهنگی و .. غیره ) راه کشور آمریکا را برای رسیدن به رویایی آمریکایی بودن در پیش میگیرند ، رویایی که اگر بخواهیم از مهاجرین دیروز سراغ آنرا بگیریم از کامیابی و موفقیت کسانی مانند باراک حسین اوباما ( رییس جمهور ایالات متحده امریکا ) ، آرنولد شوارتزنگر (فرماندار ایالت کالیفرنیا ) ، جیمی دلشاد ( شهردار شهر بورلی هیلز ) و بسیار دیگرانی که دیر یا زود به همین رویای آمریکایی بودن خواهند پیوست ، باید پرسید و نشان آن را گرفت.
babak2010

[rasarasa]

دوستان من یک گزارش کامل از مراسم سال نو در لس انجلس به صورت روایی و تصویری ، در وبلاگم گذاشته ام . میتوانید برای دیدن آن روی این لینک کلیک کنید.http://rasaraplanet.wordpress.com/2011/0...%AC%D9%84/