2014-08-23 ساعت 19:39
(2014-08-23 ساعت 18:31)Touraj2014 نوشته: چیزهایی که شما بعد از مهاجرت به دست می اورید (آزادی، رفاه، امنیت ..) همانقدر مهم است که چیزهایی که پشت سر می گذارید ( خانواده، دوست، خاک آشنا، شغل، ..) . بطور ساده هر قدر چیزهایی که شما پشت سر می گذارید کمتر باشد و دست آوردهای شما آن طرف ناچیزتر، کفه ی شما در دیگر سو سنگین تر خواهد بود و شما مهاجر موفق تری خواهید بود. بطور مثال اگر در ایران توی کارتان ناموفقید؛ حق شما خورده می شود، خانواده ای دارید که بارشان را باید بکشید، مهاجرت برای شما گزینه ی خوبی است. چون از شر چیزهایی که دوست ندارید خلاص می شود و این طرف هرچه که درانتظارتان باشد از انچه که تجربه می کنید بهتر خواهد بود. اما برعکس اگر شغلی دارید که به شما هویت می دهد، مورد احترام هستید، خانواده و حلقه ی دوستانی دارید که با انها خوشید و تنهایی هایتان را پر می کنید بیشتر به تصمیمتان فکر کنید چون خیلی از اینها رابه اسانی برای همیشه از دست می دهید. به یاد داشته باشید که ذهن آدمی ذهنی مقایسه گر است. شما ممکن است زیرک باشید و از دام مقایسه خودتان با دیگران در بروید اما از دام مقایسه امروز با گذشته ی خود به سختی می توان در آمد.
تقديم به همه دوستان عزيزم
(پست موقت )
متن قشنگی بود ، ممنون
دلایل مهاجرت رو هم از دید شما درک کردم ، ولی جمله ی "خانواده ای دارید که بارشان را باید بکشید" به نظرم زیاد دلچسب نیومد ! و نمیدونم چرا این باید دلیلی باشه برای مهاجرت ! شاید خدا این شانس رو به من داده باشه که تا وقتی خونوادم رو از دست ندادم و در کنار همیم بتونم کمی مرحم درد هم بشیم ، شایدم بتونم با مهاجرت جایگاه شغلی بهتر و درآمد بهتری داشته باشم تا بیشتر کمک خونوادم باشم ! اینو کسی نمیدونه ولی شاید خیلی ها موافق باشن که خونواده عزیزه ..... نه؟
3xxx - ابوظبی / مصاحبه: 25 فوریه / کلیرنس , برگه آبی / مقصد: دالاس شایدم میشیگان آپدیت ها: 20 مارچ + 4جون + 9جون + 10 جون ، کلیر بعد از 105 روز ، شغل خصوصی ، خدمت ارتش
به خود فکر کن ، و درست که بیندیشی.... تنها دیگران را می بینی........................................................................... http://mahak.org
به خود فکر کن ، و درست که بیندیشی.... تنها دیگران را می بینی........................................................................... http://mahak.org
والا تا میخوایم بیایم یه کم غر بزنیم و بگیم 60 روزه منتظریم این 200 و خورده ای روزها رو که میبینم به خودم میگم بابا تو که هنوز آش خوری هیس هیچی نگو