دوستانی که دربدو ورود شمابه امریکا حاضر به کمک هستند

[Zero]

اول: از کردیت کاردت نمی تونی استفاده کنی چون پورتالهای کردیت کارد از طرف شرکتهای مبدا (خود موسسات اعتباری) برای تمام آی پی های ایران بسته است و مجبوری از پر.و.ک.س.ی استفاده کنی که اون وقت محل آی پی با پروفایلت همخونی نداره و تازه احتمال دزدیده شدن شماره کارت هم وجود داره.
دوم: هیچ کمپانی به ایران شیپینگ نداره
سوم: شما سال دیگه تشریف بیارید هم پستتون سر جاش هست
چهارم: شما خودت اگر بگی من به مهاجرها کمک می کنم بعد یکی بیاد ازتون خواهش کنه برید به گلدونهاش آب بدید و اگر نکنه بره تو فروم بنویسه همه ادعا دارید، خوشتون میاد؟
پنجم: هر چی می خواهید در پیام خصوصی به من بگید ببینم چیکار میتونم بکنم

اول همه چیز رو که آدم نباید بگه
دوم منم نگفتم قراره بیارن در خونه تحویل بدن
سوم قرار نیس از داخل ایران خرید کنم با کردیت کارت
چهارم این راه که بخوام از کردیت کارت استفاده کنم
چون کمی کارم رو زیاد می کنه گذاشتم واسه آخر
چون اونجوری یکی زحمت بکشه پست کنه راحت تر بود
پنجم این کاری که من درخواست داشتم شاید 10 دقیقه وقت
نگیره و می شه تو خریدهای روزمره جاش داد
قضیه گلدون آب دادن فرق داره ، آدم باید از کار و زندگیش بیوفته
ششم شما درست می گی و منم خودم گفتم یکم زیاده روی کردم
تو پستم و عذر خواهی هم کردم
هفتم دست شما درد نکنه، خودم تهیه می کنم
شماها همتون بزرگتر من هستید، احترامتون واجبه
خلاصه ببخشید ولی چی می شد همون اول که چند وقت پیش من
اون پست رو دادم یکی میومد می گفت امکانش نیس حالا به هر دلیل
که این قضیه هم پیش نمیومد

[laili]

دوست عزیز به همون دلیلی که شما خودت گفتی که همه چی رو آدم نباید بگه ما هم همه چی رو نباید بگیم که.همین که دیدی کسی جواب نداد یعنی حتما امکانش برای کسی نبوده.پس دیگه دنبال موضوع رو گرفتن و گله و شکایت کردن زیاد جالب نبود...حالا هم که تقصیرها افتاد گردن ما...که چرا از اول نگفتیم....خب ما هم عذر خواهی میکنیم قول میدیم از این به بعد به همه ی پستها جواب بدیم که دیگه اتفاقی نیوفته....به قول شما اینم یه تجربه است دیگه

[ShabPareyeMohajer]

اصولاً در فرهنگ بعضی ها، کمک کردن ، نه یک اختیار ،بلکه یک اجبار است. اگر از کسی در موردی کمک بخواهیم و انجام شود ،که بسیار ممنون و سپاسگزار هستیم. ولی وای به وقتی که طرف کمک نکند(حالا به هر دلیلی!)!!!!
آن وقت آن طرف از هر چی آدم جنایتکار هم بدتره!!! آن چنان طلبکار میشیم که اگر طرف همه چیزش روهم بده ، باز هم کمه و جبران نمیشه!!!
بابا بیخیال بشین!!!!!!!

[Zero]

اصولاً در فرهنگ بعضی ها، کمک کردن ، نه یک اختیار ،بلکه یک اجبار است. اگر از کسی در موردی کمک بخواهیم و انجام شود ،که بسیار ممنون و سپاسگزار هستیم. ولی وای به وقتی که طرف کمک نکند(حالا به هر دلیلی!)!!!!
آن وقت آن طرف از هر چی آدم جنایتکار هم بدتره!!! آن چنان طلبکار میشیم که اگر طرف همه چیزش روهم بده ، باز هم کمه و جبران نمیشه!!!
بابا بیخیال بشین!!!!!!!

بسه دیگه، هی کشش ندید دیگه
حالا هی هرکی میاد یه چی می گه

[payam007]

اصولاً در فرهنگ بعضی ها، کمک کردن ، نه یک اختیار ،بلکه یک اجبار است. اگر از کسی در موردی کمک بخواهیم و انجام شود ،که بسیار ممنون و سپاسگزار هستیم. ولی وای به وقتی که طرف کمک نکند(حالا به هر دلیلی!)!!!!
آن وقت آن طرف از هر چی آدم جنایتکار هم بدتره!!! آن چنان طلبکار میشیم که اگر طرف همه چیزش روهم بده ، باز هم کمه و جبران نمیشه!!!
بابا بیخیال بشین!!!!!!!

بسه دیگه، هی کشش ندید دیگه
حالا هی هرکی میاد یه چی می گه

آقا صلوات بفرستین :پ

بحث خودمون رو ادامه بدیم

[rs232]

خرید کردن از اینترنت یکی از چیزهایی است که متاسفانه مردم ما به آن دسترسی ندارند. من وقتی در ایران بودم همیشه در اینترنت می رفتم و وقتی از یک چیزی خوشم می آمد و برای خریدن از من کردیت کارت می خواست حالم حسابی گرفته می شد. من اصلا نمی دانستم کردیت کارت چیست و حتی یک برنامه گیر آورده بودم که شماره کردیت کارت قلابی تولید می کرد ولی آن هم هیچوقت کار نمی کرد. تازه اصلا نام کشور ایران در لیست کشورها هم نبود که بخواهم آن را برای خودم پست کنم. با فامیلهای امریکایی هم ارتباطی نداشتم که از آنها بخواهم که آن را برایم بخرند. در ضمن هیچ تصوری هم از زندگی در امریکا نداشتم و فکر می کردم که آنها هم لابد به جرج بوش زنگ می زنند که برود آن بسته را از پستخانه بگیرد و برای من بفرستد! برای همین وقتی به امریکا آمدم هیچ آشغالی در اینترنت نبود که من نخریده باشم. هرچی آشغال یک دلاری و دو دلاری چینی که توی ایبی بود من خریدم. چون عقده ای شده بودم و فقط عاشق این بودم که شماره کردیت کارتم را در کامپیوتر وارد کنم و دکمه ارسال یا تایید را فشار دهم. بعد هم از این عمل خودم لذت می بردم و می رفتم سراغ آشغال بعدی!
در امریکا به سختی باور می کنند که ما در کشورمان کارت اعتباری و یا امتیاز اعتباری نداریم و مثلا سوال می کنند که پس شما چطوری خانه می خرید؟ و وقتی من می گویم نقد می خریم بیشتر تعجب می کنند!
البته خیلی ها هم می گویند که خوش به حالتان که کردیت کارت ندارید چون بدهی هم ندارید.

بهرحال من آن دوست عزیزی را که می خواست چیزی از امریکا بخرد را کاملا درک می کنم ولی علت اصلی که ما می خواهیم کمک کنیم این است که برای یک تازه مهاجر یک کار کوچک که شاید حتی رفتن به فرودگاه و یا تماس تلفنی باشد خیلی پر اهمیت است و واقعا ارزش دارد که آدم آن کار را انجام دهد حتی اگر آن فرد غریبه باشد چون بعضی از کمک های کوچک می تواند سرنوشت آنها را عوض کند.

ولی مثلا برای من خیلی سخت است که از کسی قبول کنم که به حساب من پول بریزد. چون در مراودات مالی آن پول به عنوان درآمد محسوب می شود و حتی اگر پنجاه دلار باشد بر روی مالیات من تاثیر خیلی بدی می گذارد. برای همین از انجام عملیات بانکی با کسی معذور هستم. ولی اگر کسی خواست خانه و یا ماشین بگیرد و از او شناخت کافی داشته باشم ار کردیت خودم برای او استفاده می کنم. علت هم این است که این کار برای مهاجر اهمیت زیادی دارد و برای من هم ریسک خیلی بزرگی نیست. ولی نمی توانم اسپانسر کسی برای مهاجرت شوم.

از کارهایی که من می توانم برای هر کسی انجام دهم این است:
1- اگر به سنفرانسیسکو و اطراف می آیند و پرواز آنها آخر هفته است در فرودگاه به دنبال آنها بروم و آنها را تا هتل و یا هر آدرسی که دارند برسانم.
2- در مورد شهر و استفاده از وسایل نقلیه و یا اجاره خانه آنها را راهنمایی کنم.
3- در مورد باز کردن حساب و کار با بانک آنها را راهنمایی کنم
4- اگر برای گرفتن محل اقامت در روزهای اول احتیاج به کردیت کارت دارند از آنها پول نقد قبول کنم و از کردیتم استفاده کنم تا خود آنها بعدا حساب بانکی باز کنند.

مراحل کمک بعدی کاملا بستگی به شناخت من از مهاجر عزیز دارد. مثلا ممکن است که من با آنها دوست شوم و هرکاری را که برای دوستانم انجام می دهم برای آنها هم انجام دهم و ممکن است از این حد بیشتر کاری را انجام ندهم.
پس منظور من از کمک به همنوعان فقط همان چهار قلمی است که ذکر کرده ام اگرنه سنگ بزرگ علامت نزدن است و اگر دوستانی که در امریکا هستند, کار بی اهمیتی را از روی رودربایستی انجام دهند و تمایلی هم به آن نداشته باشند باعث می شود که به کل از این کار زده شوند و همان کارهای بسیار با اهمیت را نیز برای هموطنان انجام ندهند.

[User]

خرید کردن از اینترنت یکی از چیزهایی است که متاسفانه مردم ما به آن دسترسی ندارند. من وقتی در ایران بودم همیشه در اینترنت می رفتم و وقتی از یک چیزی خوشم می آمد و برای خریدن از من کردیت کارت می خواست حالم حسابی گرفته می شد. من اصلا نمی دانستم کردیت کارت چیست و حتی یک برنامه گیر آورده بودم که شماره کردیت کارت قلابی تولید می کرد ولی آن هم هیچوقت کار نمی کرد. تازه اصلا نام کشور ایران در لیست کشورها هم نبود که بخواهم آن را برای خودم پست کنم. با فامیلهای امریکایی هم ارتباطی نداشتم که از آنها بخواهم که آن را برایم بخرند. در ضمن هیچ تصوری هم از زندگی در امریکا نداشتم و فکر می کردم که آنها هم لابد به جرج بوش زنگ می زنند که برود آن بسته را از پستخانه بگیرد و برای من بفرستد! برای همین وقتی به امریکا آمدم هیچ آشغالی در اینترنت نبود که من نخریده باشم. هرچی آشغال یک دلاری و دو دلاری چینی که توی ایبی بود من خریدم. چون عقده ای شده بودم و فقط عاشق این بودم که شماره کردیت کارتم را در کامپیوتر وارد کنم و دکمه ارسال یا تایید را فشار دهم. بعد هم از این عمل خودم لذت می بردم و می رفتم سراغ آشغال بعدی!
در امریکا به سختی باور می کنند که ما در کشورمان کارت اعتباری و یا امتیاز اعتباری نداریم و مثلا سوال می کنند که پس شما چطوری خانه می خرید؟ و وقتی من می گویم نقد می خریم بیشتر تعجب می کنند!
البته خیلی ها هم می گویند که خوش به حالتان که کردیت کارت ندارید چون بدهی هم ندارید.

بهرحال من آن دوست عزیزی را که می خواست چیزی از امریکا بخرد را کاملا درک می کنم ولی علت اصلی که ما می خواهیم کمک کنیم این است که برای یک تازه مهاجر یک کار کوچک که شاید حتی رفتن به فرودگاه و یا تماس تلفنی باشد خیلی پر اهمیت است و واقعا ارزش دارد که آدم آن کار را انجام دهد حتی اگر آن فرد غریبه باشد چون بعضی از کمک های کوچک می تواند سرنوشت آنها را عوض کند.

ولی مثلا برای من خیلی سخت است که از کسی قبول کنم که به حساب من پول بریزد. چون در مراودات مالی آن پول به عنوان درآمد محسوب می شود و حتی اگر پنجاه دلار باشد بر روی مالیات من تاثیر خیلی بدی می گذارد. برای همین از انجام عملیات بانکی با کسی معذور هستم. ولی اگر کسی خواست خانه و یا ماشین بگیرد و از او شناخت کافی داشته باشم ار کردیت خودم برای او استفاده می کنم. علت هم این است که این کار برای مهاجر اهمیت زیادی دارد و برای من هم ریسک خیلی بزرگی نیست. ولی نمی توانم اسپانسر کسی برای مهاجرت شوم.

از کارهایی که من می توانم برای هر کسی انجام دهم این است:
1- اگر به سنفرانسیسکو و اطراف می آیند و پرواز آنها آخر هفته است در فرودگاه به دنبال آنها بروم و آنها را تا هتل و یا هر آدرسی که دارند برسانم.
2- در مورد شهر و استفاده از وسایل نقلیه و یا اجاره خانه آنها را راهنمایی کنم.
3- در مورد باز کردن حساب و کار با بانک آنها را راهنمایی کنم
4- اگر برای گرفتن محل اقامت در روزهای اول احتیاج به کردیت کارت دارند از آنها پول نقد قبول کنم و از کردیتم استفاده کنم تا خود آنها بعدا حساب بانکی باز کنند.

مراحل کمک بعدی کاملا بستگی به شناخت من از مهاجر عزیز دارد. مثلا ممکن است که من با آنها دوست شوم و هرکاری را که برای دوستانم انجام می دهم برای آنها هم انجام دهم و ممکن است از این حد بیشتر کاری را انجام ندهم.
پس منظور من از کمک به همنوعان فقط همان چهار قلمی است که ذکر کرده ام اگرنه سنگ بزرگ علامت نزدن است و اگر دوستانی که در امریکا هستند, کار بی اهمیتی را از روی رودربایستی انجام دهند و تمایلی هم به آن نداشته باشند باعث می شود که به کل از این کار زده شوند و همان کارهای بسیار با اهمیت را نیز برای هموطنان انجام ندهند.

من تازه این تاپیک رو دیدم! کلی هم خوشحال شدم که دوستانی که آمریکا مقیم شده اند بدون هیچ چشمداشتی اعلام می کنند که چه کمک هایی رو می تونن به دوستان تازه وارد برسونند.
برای کسانی که میخواهند تازه وارد یک کشور دیگه بشند، این خیلی اهمیت داره. همینکه یک نفر ممکنه باشه که بیاد دنبالش فرودگاه و مثلا تاهتل برسوندش، بزرگترین دلگرمی رو به فرد تازه وارد میده.

شاید هیچ وقت ماها نتونیم به این سادگی که دوستان اعلام می کنن که آماده کمک کردن هستن نباشیم. پس هر کاری که برای دوستان تازه واردانجام می دهند، ولو کوچک، جای سپاس فراوان داره. فقظ امیدوارم گاهی وقت ها با کمی ز.ی.ا.ده خواهی اسباب دردسر دوستان مقیم نشیم که اونها هم از کمک کردن دلزده شوند و پشیمان.

هیچ وقت فکر کردین وقتی دوستی از ما می خواد یک کاری براش انجان بدهیم، (خیلی ساده مثلا بریم نمایندگی فلان شرکت و یک چیزی رو تحویل بگیریم) چقدر مشکل هست برامون؟ من یکی که واقعا می فهمم چقدر وقتگیر و انرژی بره که دوستی بخواد کمک کنه.

دست مریزاد دوستان عزیز

مراقب خودتون باشین و امیدوارم تعطیلات خوش گذشته باشه.

[اریو]

سلام
من هم ایرواین هستم . و در مورد مدرسه و کلاس های ESL و چیزهای اولیه
مثل باز کردن حساب بانکی و اینگونه چیزها میتونم کمک کنم.
در صورت تمایل یک پیغام خصوصی کفایت میکند.

[MajidShirzadeh]

من هم همونطور که قبلا گفتم در دالاس و plano در خدمت دوستان هستم. تازه roomate هم می پذیریم.

[nefarioos]

من هم همونطور که قبلا گفتم در دالاس و plano در خدمت دوستان هستم. تازه roomate هم می پذیریم.

مجيد جان دادش...جسارت نشه ها
مگه تو زن نگرقته بودي؟

[mh_hshk]

دوستان بزرگوار یک سوال
برای آدرس پستی هم میتونیم از شما کمک بگیریم؟ آدرسی که برای گرین کارد در آمریکا باید داد تا کارت به اون آدرس ارسال بشه ؟

[tehranipoor]

دوستان بزرگوار یک سوال
برای آدرس پستی هم میتونیم از شما کمک بگیریم؟ آدرسی که برای گرین کارد در آمریکا باید داد تا کارت به اون آدرس ارسال بشه ؟

می تونی از ادرس ما استفاده کنی که تو این پست گذاشتم:
http://mohajersara.com/showthread.php?ti...2#pid48752

[mahdis]

دوستان بزرگوار یک سوال
برای آدرس پستی هم میتونیم از شما کمک بگیریم؟ آدرسی که برای گرین کارد در آمریکا باید داد تا کارت به اون آدرس ارسال بشه ؟

سلام دوست عزیز
روی کمک ما هم میتونید حساب کنید
موفق باشید

[MajidShirzadeh]

من هم همونطور که قبلا گفتم در دالاس و plano در خدمت دوستان هستم. تازه roomate هم می پذیریم.

مجيد جان دادش...جسارت نشه ها
مگه تو زن نگرقته بودي؟

خانوم دارن برمیگردن ایران طرحشون رو تموم کنند یک سالی ما اینجا تنهاهستیم.داداش!

[yek_mosafer]

ایول معرفت ، همیشه فکر می کردم ایرانیا از دست هم فرارین ، و نمی تونن همدیگرو ببینن ! ولی نظرم رو عوض کردین ! ایول